history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2002-03-26 do 2004-05-01

[Delegacja] 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia:

1) wzór znaku, o którym mowa w art. 21 b ust. 4 pkt 3,

2) wzór dokumentu oraz wzór stempla, o których mowa w art. 21c ust. 2.

1a. [53] Przy wydawaniu rozporządzeń, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia w szczególności:

1) prawidłową identyfikację towarów,

2) możliwość potwierdzania wywozu towarów przez organy celne.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić w drodze rozporządzenia:

1) inne towary niż wymienione w art. 21a ust. 3, przy których wywozie nie stosuje się art. 21a ust. 1,

2) minimalną łączną wartość zakupów wynikającą z dokumentów, o których mowa w art. 21c ust. 2, przy której można żądać zwrotu podatku,

3) maksymalną wysokość prowizji, o której mowa w art. 21c ust. 4

— uwzględniając w szczególności sytuację gospodarczą państwa oraz sytuację w zakresie obrotu towarowego z zagranicą poszczególnymi grupami towarów, sytuację rynkową w obrocie towarami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz określone w ustawie budżetowej dochody budżetu państwa, w szczególności dochody z tytułu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wprowadzi we wzorze dokumentu zabezpieczenia utrudniające jego fałszowanie. Rodzaje i sposób zabezpieczeń powinny być uzgodnione z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.

[53] Art. 21e ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 15 lutego 2002 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym, o zmianie ustawy o Policji oraz o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń (Dz. U. Nr 19, poz. 185). Zmiana weszła w życie 26 marca 2002 r.

Wersja obowiązująca od 2002-03-26 do 2004-05-01

[Delegacja] 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia:

1) wzór znaku, o którym mowa w art. 21 b ust. 4 pkt 3,

2) wzór dokumentu oraz wzór stempla, o których mowa w art. 21c ust. 2.

1a. [53] Przy wydawaniu rozporządzeń, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia w szczególności:

1) prawidłową identyfikację towarów,

2) możliwość potwierdzania wywozu towarów przez organy celne.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić w drodze rozporządzenia:

1) inne towary niż wymienione w art. 21a ust. 3, przy których wywozie nie stosuje się art. 21a ust. 1,

2) minimalną łączną wartość zakupów wynikającą z dokumentów, o których mowa w art. 21c ust. 2, przy której można żądać zwrotu podatku,

3) maksymalną wysokość prowizji, o której mowa w art. 21c ust. 4

— uwzględniając w szczególności sytuację gospodarczą państwa oraz sytuację w zakresie obrotu towarowego z zagranicą poszczególnymi grupami towarów, sytuację rynkową w obrocie towarami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz określone w ustawie budżetowej dochody budżetu państwa, w szczególności dochody z tytułu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wprowadzi we wzorze dokumentu zabezpieczenia utrudniające jego fałszowanie. Rodzaje i sposób zabezpieczeń powinny być uzgodnione z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.

[53] Art. 21e ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 15 lutego 2002 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym, o zmianie ustawy o Policji oraz o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń (Dz. U. Nr 19, poz. 185). Zmiana weszła w życie 26 marca 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2000-11-30 do 2002-03-25

[Delegacja] 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia:

1) wzór znaku, o którym mowa w art. 21 b ust. 4 pkt 3,

2) wzór dokumentu oraz wzór stempla, o których mowa w art. 21c ust. 2.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić w drodze rozporządzenia:

1) inne towary niż wymienione w art. 21a ust. 3, przy których wywozie nie stosuje się art. 21a ust. 1,

2) minimalną łączną wartość zakupów wynikającą z dokumentów, o których mowa w art. 21c ust. 2, przy której można żądać zwrotu podatku,

3) maksymalną wysokość prowizji, o której mowa w art. 21c ust. 4

— uwzględniając w szczególności sytuację gospodarczą państwa oraz sytuację w zakresie obrotu towarowego z zagranicą poszczególnymi grupami towarów, sytuację rynkową w obrocie towarami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz określone w ustawie budżetowej dochody budżetu państwa, w szczególności dochody z tytułu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wprowadzi we wzorze dokumentu zabezpieczenia utrudniające jego fałszowanie. Rodzaje i sposób zabezpieczeń powinny być uzgodnione z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.