history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 1998-01-01

[35] (utracił moc).

[35] Ustawa utraciła moc 1 stycznia 1998 r. na podstawie art. 193 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939), z wyjątkiem art. 121 ust. 2 i 3.

Wersja obowiązująca od 1998-01-01

[35] (utracił moc).

[35] Ustawa utraciła moc 1 stycznia 1998 r. na podstawie art. 193 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939), z wyjątkiem art. 121 ust. 2 i 3.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1994-08-13 do 1997-12-31

[Zapobieżenie nadmiernej koncentracji kredytów i innych wierzytelności] 1. W celu zapobieżenia nadmiernej koncentracji kredytów i innych wierzytelności:

1) suma:

a) kredytów, z wyjątkiem kredytów posiadających poręczenia (bądź gwarancje) rządowe lub międzynarodowych instytucji finansowych określonych przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego,

b) pożyczek pieniężnych,

c) wierzytelności z tytułu gwarancji bankowych i poręczeń,

d) akredytyw, z wyjątkiem ich części zabezpieczonej depozytem pieniężnym,

e) innych zobowiązań banku,

zaciąganych na zlecenie klienta w stosunkach z jednym podmiotem lub grupą związanych ze sobą kapitałowo lub organizacyjnie podmiotów, nie może przekroczyć 15%,

2) wierzytelność wynikająca z jednej umowy nie może przekroczyć 10%

sumy funduszy własnych banku.

2. Wartość udziałów i wkładów wniesionych do osób prawnych oraz wartość zakupionych akcji i obligacji łącznie nie może przekraczać 25% sumy funduszy własnych banku.

3. Granice, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być przekroczone za zgodą Prezesa Narodowego Banku Polskiego, jednakże do wysokości nie przekraczającej 50% funduszy własnych banku.

4. Do sum wartości udziałów, wkładów, akcji i obligacji, o których mowa w ust. 2 i 3, nie wlicza się obligacji emitowanych przez Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski. Prezes Narodowego Banku Polskiego może określić odrębny limit zakupów przez banki obligacji, o których mowa wyżej.

5. [1] Fundusze własne banków, o których mowa w ust. 1-3, stanowią:

1) w banku państwowym - fundusz statutowy, fundusz rezerwowy i fundusz zapasowy,

2) w banku w formie spółki akcyjnej - kapitał akcyjny oraz wszelkiego rodzaju fundusze zapasowe i rezerwowe, z zastrzeżeniem pkt 3,

3) w banku regionalnym zrzeszającym banki spółdzielcze na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 80, poz. 369) - kapitał akcyjny, kapitał zapasowy i kapitał rezerwowy, ustalone zgodnie z art. 23 ust. 3 i art. 30 ust. 6 tej ustawy,

4) w bankach spółdzielczych nie zrzeszonych i zrzeszonych obligatoryjnie, o których mowa w art. 1 ust. 3 i art. 3 ustawy określonej w pkt 3 - fundusz udziałowy, fundusz zasobowy i fundusz rezerwowy,

5) inne fundusze zaliczone przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego do funduszy własnych.

6. Prezes Narodowego Banku Polskiego:

1) określi, w drodze zarządzenia, banki, które do czasu odpowiedniego zwiększenia funduszy własnych mogą w zakresie, o jakim mowa w ust. 1 i 2, uwzględniać również środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych, oraz ustali obowiązujące wówczas wskaźniki procentowe dopuszczalnej koncentracji kredytów i innych wierzytelności,

2) może zezwolić bankom na traktowanie, jako określonej części funduszy własnych, środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach lokat długoterminowych, jeżeli zostało zapewnione pozostawanie tych środków w banku przez okres dłuższy niż 3 lata,

3) może zezwolić na to, aby dla celów określonych w ust. 1 była uwzględniana łączna suma funduszy własnych banków, związanych ze sobą kapitałowo i organizacyjnie. Decyzje w tej sprawie Prezes Narodowego Banku Polskiego może uzależnić od spełnienia postawionych przez niego wymogów,

4) [2] zaliczy określoną część dodatkowej kwoty odpowiedzialności członków, nie mniej niż 50%, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw, na poczet kapitału własnego banków spółdzielczych. Tryb i warunki zaliczenia określi Prezes Narodowego Banku Polskiego.

7. Bank może zawrzeć z innymi bankami umowę w sprawie wspólnego udzielenia kredytu (konsorcjum bankowe). Bank inicjujący zawarcie takiej umowy reprezentuje wobec kredytobiorcy wspólnie działające banki oraz uzgadnia z nimi warunki umowy kredytowej i zasady wzajemnych rozliczeń z tytułu udzielonego kredytu.

[1] Art. 35 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 40 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 80, poz. 369). Zmiana weszła w życie 13 sierpnia 1994 r.

[2] Art. 35 ust. 6 pkt 4 dodany przez art. 40 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 80, poz. 369). Zmiana weszła w życie 13 sierpnia 1994 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1993-02-10 do 1994-08-12

[Zapobieżenie nadmiernej koncentracji kredytów i innych wierzytelności] [1] 1. W celu zapobieżenia nadmiernej koncentracji kredytów i innych wierzytelności:

1) suma:

a) kredytów, z wyjątkiem kredytów posiadających poręczenia (bądź gwarancje) rządowe lub międzynarodowych instytucji finansowych określonych przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego,

b) pożyczek pieniężnych,

c) wierzytelności z tytułu gwarancji bankowych i poręczeń,

d) akredytyw, z wyjątkiem ich części zabezpieczonej depozytem pieniężnym,

e) innych zobowiązań banku,

zaciąganych na zlecenie klienta w stosunkach z jednym podmiotem lub grupą związanych ze sobą kapitałowo lub organizacyjnie podmiotów, nie może przekroczyć 15%,

2) wierzytelność wynikająca z jednej umowy nie może przekroczyć 10%

sumy funduszy własnych banku.

2. Wartość udziałów i wkładów wniesionych do osób prawnych oraz wartość zakupionych akcji i obligacji łącznie nie może przekraczać 25% sumy funduszy własnych banku.

3. Granice, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być przekroczone za zgodą Prezesa Narodowego Banku Polskiego, jednakże do wysokości nie przekraczającej 50% funduszy własnych banku.

4. Do sum wartości udziałów, wkładów, akcji i obligacji, o których mowa w ust. 2 i 3, nie wlicza się obligacji emitowanych przez Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski. Prezes Narodowego Banku Polskiego może określić odrębny limit zakupów przez banki obligacji, o których mowa wyżej.

5. Fundusze własne banku, o których mowa w ust. 1-3, stanowią:

1) w banku państwowym - fundusz statutowy, fundusz rezerwowy i fundusz zapasowy,

2) w banku w formie spółki akcyjnej - kapitał akcyjny oraz wszelkiego rodzaju fundusze zapasowe i rezerwowe,

3) w bankach spółdzielczych - fundusz udziałowy, fundusz zasobowy i fundusz rezerwowy,

4) inne fundusze zaliczone przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego do funduszy własnych.

6. Prezes Narodowego Banku Polskiego:

1) określi, w drodze zarządzenia, banki, które do czasu odpowiedniego zwiększenia funduszy własnych mogą w zakresie, o jakim mowa w ust. 1 i 2, uwzględniać również środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych, oraz ustali obowiązujące wówczas wskaźniki procentowe dopuszczalnej koncentracji kredytów i innych wierzytelności,

2) może zezwolić bankom na traktowanie, jako określonej części funduszy własnych, środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach lokat długoterminowych, jeżeli zostało zapewnione pozostawanie tych środków w banku przez okres dłuższy niż 3 lata,

3) może zezwolić na to, aby dla celów określonych w ust. 1 była uwzględniana łączna suma funduszy własnych banków, związanych ze sobą kapitałowo i organizacyjnie. Decyzje w tej sprawie Prezes Narodowego Banku Polskiego może uzależnić od spełnienia postawionych przez niego wymogów.

7. Bank może zawrzeć z innymi bankami umowę w sprawie wspólnego udzielenia kredytu (konsorcjum bankowe). Bank inicjujący zawarcie takiej umowy reprezentuje wobec kredytobiorcy wspólnie działające banki oraz uzgadnia z nimi warunki umowy kredytowej i zasady wzajemnych rozliczeń z tytułu udzielonego kredytu.

[1] Art. 35 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1992 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe i niektórych innych ustaw (Dz.U. z 1993 r. Nr 6, poz. 29). Zmiana weszła w życie 10 lutego 1993 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1992-09-29 do 1993-02-09

[Zapobieżenie nadmiernej koncentracji kredytów i innych wierzytelności] 1. W celu zapobieżenia nadmiernej koncentracji kredytów i innych wierzytelności:

1) suma kredytów i pożyczek pieniężnych oraz wierzytelności z tytułu gwarancji bankowych, poręczeń i akredytyw oraz innych zobowiązań banku zaciąganych na zlecenie klienta w stosunkach z jednym podmiotem lub grupą związanych ze sobą kapitałowo lub organizacyjnie podmiotów nie może przekroczyć 15%,

2) wierzytelność wynikająca z jednej umowy nie może przekroczyć 10% sumy funduszy własnych banku.

2. Wartość udziałów i wkładów wniesionych do innej osoby prawnej oraz wartość zakupionych akcji i obligacji łącznie nie może przekraczać 25% sumy funduszy własnych banku.

3. Granice, o których mowa w ust. 1, mogą być przekroczone za zgodą Prezesa Narodowego Banku Polskiego, jednakże do wysokości nie przekraczającej 50% funduszy własnych banku.

4. Fundusze własne banku, o których mowa w ust. 1–3, stanowią:

1) w banku państwowym – fundusz statutowy, fundusz rezerwowy i fundusz zapasowy,

2) w banku w formie spółki akcyjnej – kapitał akcyjny oraz wszelkiego rodzaju fundusze zapasowe i rezerwowe,

3) w bankach spółdzielczych – fundusz udziałowy, fundusz zasobowy i fundusz rezerwowy,

4) inne fundusze zaliczone przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego do funduszy własnych.

5. Prezes Narodowego Banku Polskiego:

1) określi w drodze zarządzenia banki, które – do czasu odpowiedniego zwiększenia funduszy własnych – mogą w zakresie, o jakim mowa w ust. 1 i 2, uwzględniać również środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych, oraz ustali obowiązujące wówczas wskaźniki procentowe dopuszczalnej koncentracji kredytów i innych wierzytelności,

2) może zezwolić bankom na traktowanie, jako określonej części funduszy własnych, środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach lokat długoterminowych, jeżeli zostało zapewnione pozostawanie tych środków w banku przez okres dłuższy niż 3 lata,

3) może zezwolić na to, aby dla celów określonych w ust. 1 była uwzględniana łączna suma funduszy własnych banków, związanych ze sobą kapitałowo i organizacyjnie. Decyzje w tej sprawie Prezes Narodowego Banku Polskiego może uzależnić od spełnienia postawionych przez niego wymogów.

6. Bank może zawrzeć z innymi bankami umowę w sprawie wspólnego udzielenia kredytu (konsorcjum bankowe). Bank inicjujący zawarcie takiej umowy reprezentuje wobec kredytobiorcy wspólnie działające banki oraz uzgadnia z nimi warunki umowy kredytowej i zasady wzajemnych rozliczeń z tytułu udzielonego kredytu.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1989-02-10 do 1992-09-28

1. W celu zapobieżenia nadmiernej koncentracji udzielanych kredytów:

1) suma kredytów udzielonych przez bank jednemu kredytobiorcy lub grupie związanych ze sobą finansowo kredytobiorców nie może przekroczyć 15%,

2) wielkość kredytu udzielonego na podstawie jednej umowy nie może przekroczyć 10% sumy nie podlegających podziałowi funduszy własnych banku i środków pieniężnych zgromadzonych w banku.

2. Wartość udziałów i wkładów wniesionych do innej osoby prawnej oraz wartość zakupionych, akcji i obligacji łącznie nie może przekraczać 25% sumy niepodzielnych funduszy własnych banku oraz środków pieniężnych zgromadzonych w banku na rachunkach lokat terminowych.

3. Granice, o których mowa w ust. 1, mogą być przekroczone za zgodą Prezesa Narodowego Banku Polskiego.

4. Bank, na wniosek kredytobiorcy, może zawrzeć z innymi bankami umowę w sprawie wspólnego udzielenia kredytu (konsorcjum bankowe). Bank inicjujący zawarcie takiej umowy reprezentuje wobec kredytobiorcy wspólnie działające banki oraz uzgadnia z nimi warunki umowy kredytowej i zasady wzajemnych rozliczeń z tytułu udzielonego kredytu.