Wersja archiwalna obowiązująca od 1997-01-01 do 1997-12-31
[Nadzór Prezesa NBP nad działalnością banków] 1. Działalność banków, oddziałów i przedstawicielstw zagranicznych banków podlega nadzorowi Narodowego Banku Polskiego w zakresie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie i w ustawie o Narodowym Banku Polskim.
2. Minister Finansów albo Minister Skarbu Państwa [9] może wystąpić do Prezesa Narodowego Banku Polskiego o podjęcie czynności lub środków w ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1.
3. Celem nadzoru jest zapewnienie:
1) bezpieczeństwa wkładów oszczędnościowych i lokat gromadzonych w bankach,
2) zgodności działalności banków z przepisami ustawy – Prawo bankowe, w szczególności w zakresie stosunków z osobami prawnymi i fizycznymi.
4. Czynności podejmowane w ramach nadzoru nad działalnością banków polegają w szczególności na:
1) dokonywaniu analizy bilansu banku,
2) badaniu realizacji obowiązku utrzymywania płynności płatniczej przez bank,
3) badaniu zgodności udzielanych kredytów i pożyczek z przepisami art. 35 ust. 1 i 2,
4) badaniu zabezpieczenia i terminowości spłaty kredytów i pożyczek,
5) badaniu stosowanego oprocentowania kredytów i pożyczek oraz wkładów oszczędnościowych i lokat, ze szczególnym uwzględnieniem przypadków, o których mowa w art. 971 ust. 1,
6) badaniu sytuacji finansowej banku.
5. Mając na względzie cele nadzoru określone w ust. 3, Prezes Narodowego Banku Polskiego ustala wiążące banki:
1) normy płynności, normy dotyczące pokrycia funduszami własnymi aktywów banku oraz normy dopuszczalnego ryzyka w działalności banków,
2) zasady postępowania przy zawieraniu umów rachunku bankowego, przyjmowaniu depozytów oraz wykonywaniu innych usług, jak również dotyczące zawiadamiania właściwych organów państwowych w razie ujawnienia okoliczności wskazujących, że lokowane w banku środki pieniężne lub inne wartości majątkowe pochodzą z przestępstwa lub z uczestnictwa w jego popełnieniu albo że ich pochodzenie, stan lub przeznaczenie mają zostać ukryte z przyczyn mających związek z przestępstwem,
3) zasady postępowania przy dokonywaniu wpłat gotówkowych przekraczających określoną kwotę rejestrowania tych wpłat i przechowywania sporządzonych w związku z tym dokumentów.
[9] Art. 100 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 27 pkt 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz.U. Nr 106, poz. 496). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1997 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1992-09-29 do 1996-12-31
[Nadzór Prezesa NBP nad działalnością banków] 1. Działalność banków, oddziałów i przedstawicielstw zagranicznych banków podlega nadzorowi Narodowego Banku Polskiego w zakresie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie i w ustawie o Narodowym Banku Polskim.
2. Minister Finansów może wystąpić do Prezesa Narodowego Banku Polskiego o podjęcie czynności lub środków w ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1.
3. Celem nadzoru jest zapewnienie:
1) bezpieczeństwa wkładów oszczędnościowych i lokat gromadzonych w bankach,
2) zgodności działalności banków z przepisami ustawy – Prawo bankowe, w szczególności w zakresie stosunków z osobami prawnymi i fizycznymi.
4. Czynności podejmowane w ramach nadzoru nad działalnością banków polegają w szczególności na:
1) dokonywaniu analizy bilansu banku,
2) badaniu realizacji obowiązku utrzymywania płynności płatniczej przez bank,
3) badaniu zgodności udzielanych kredytów i pożyczek z przepisami art. 35 ust. 1 i 2,
4) badaniu zabezpieczenia i terminowości spłaty kredytów i pożyczek,
5) badaniu stosowanego oprocentowania kredytów i pożyczek oraz wkładów oszczędnościowych i lokat, ze szczególnym uwzględnieniem przypadków, o których mowa w art. 971 ust. 1,
6) badaniu sytuacji finansowej banku.
5. Mając na względzie cele nadzoru określone w ust. 3, Prezes Narodowego Banku Polskiego ustala wiążące banki:
1) normy płynności, normy dotyczące pokrycia funduszami własnymi aktywów banku oraz normy dopuszczalnego ryzyka w działalności banków,
2) zasady postępowania przy zawieraniu umów rachunku bankowego, przyjmowaniu depozytów oraz wykonywaniu innych usług, jak również dotyczące zawiadamiania właściwych organów państwowych w razie ujawnienia okoliczności wskazujących, że lokowane w banku środki pieniężne lub inne wartości majątkowe pochodzą z przestępstwa lub z uczestnictwa w jego popełnieniu albo że ich pochodzenie, stan lub przeznaczenie mają zostać ukryte z przyczyn mających związek z przestępstwem,
3) zasady postępowania przy dokonywaniu wpłat gotówkowych przekraczających określoną kwotę rejestrowania tych wpłat i przechowywania sporządzonych w związku z tym dokumentów.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1989-02-10 do 1992-09-28
1. Działalność banków, oddziałów i przedstawicielstw zagranicznych banków podlega nadzorowi Narodowego Banku Polskiego w zakresie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie i w ustawie o Narodowym Banku Polskim.
2. Minister Finansów może wystąpić do Prezesa Narodowego Banku Polskiego o podjęcie czynności lub środków w ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1.
3. Celem nadzoru jest zapewnienie:
1) bezpieczeństwa wkładów oszczędnościowych i lokat gromadzonych w bankach,
2) zgodności działalności banków z przepisami ustawy — Prawo bankowe, w szczególności w zakresie stosunków z osobami prawnymi i fizycznymi.
4. Czynności podejmowane w ramach nadzoru nad działalnością banków polegają w szczególności na:
1) dokonywaniu analizy bilansu banku,
2) badaniu realizacji obowiązku utrzymywania płynności płatniczej przez bank,
3) badaniu zgodności udzielanych kredytów i pożyczek z przepisami art. 35 ust. 1 i 2,
4) badaniu zabezpieczenia i terminowości spłaty kredytów i pożyczek,
5) badaniu stosowanego oprocentowania kredytów i pożyczek oraz wkładów oszczędnościowych i lokat,
6) badaniu sytuacji finansowej banku.