Wersja obowiązująca od 1998-09-01 do 2010-01-01

Art. 17. [17] (utracił moc).

[17] Ustawa utraciła moc 1 września 1998 r. na podstawie art. 130 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz.U. Nr 141, poz. 944; ost. zm.: Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083), z wyjątkiem rozdziału 6 oraz art. 44, art. 45 i art. 47.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1998-01-01 do 1998-08-31

Art. 17. [Zatrzymanie żołnierza] 1. Jeżeli względy dyscypliny wojskowej tego wymagają, można zatrzymać żołnierza naruszającego dyscyplinę wojskową i osadzić go w izbie zatrzymań na czas nie przekraczający 48 godzin.

2. [1] Żołnierzowi zatrzymanemu na podstawie ust. 1 przysługują uprawnienia przewidziane dla zatrzymanego w Kodeksie postępowania karnego, z tym że zażalenie na zatrzymanie przysługuje do sądu wojskowego.

[1] Art. 17 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 65 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz.U. Nr 117, poz. 753). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1998 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1992-01-24 do 1997-12-31

Art. 17. [Zatrzymanie żołnierza] 1. Jeżeli względy dyscypliny wojskowej tego wymagają, można zatrzymać żołnierza naruszającego dyscyplinę wojskową i osadzić go w izbie zatrzymań na czas nie przekraczający 48 godzin.

2. Żołnierzowi zatrzymanemu na podstawie ust. 1 przysługują uprawnienia przewidziane dla osoby zatrzymanej w Kodeksie postępowania karnego, z tym że zażalenie na zatrzymanie przysługuje do właściwego miejscowo sądu wojskowego.