history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 1992-11-04 do 1995-01-01
[Zatrudnianie cudzoziemców] 1. Zakłady pracy lub osoby fizyczne mogą zatrudniać cudzoziemców na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej lub powierzać płatne świadczenie usług, jeżeli uzyskają na to zezwolenie wojewódzkiego urzędu pracy; urząd ten, wydając zezwolenie, uwzględnia sytuację na rynku pracy i opinie wojewódzkiej rady zatrudnienia.
2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane na czas oznaczony dla konkretnego cudzoziemca u wskazanego pracodawcy. Zezwolenie to określa także rodzaj wykonywanej pracy lub zajmowane stanowisko. Może ono być cofnięte przez organ wydający, jeżeli wymaga tego sytuacja na rynku pracy.
3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i zasady zatrudniania cudzoziemców przy realizacji usług eksportowych świadczonych przez jednostki zagraniczne w Polsce.
4. Jeżeli przepisy odrębne uzależniają możliwość wykonywania zawodu od uzyskania zgody właściwego organu na jego wykonywanie, zakład pracy przed wystąpieniem do organu, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany uzyskać taką zgodę.
5. Sekretarz Naukowy Polskiej Akademii Nauk ustali warunki zatrudniania cudzoziemców w placówkach Polskiej Akademii Nauk.
6. [14] (skreślony).
7. Przepisy ust. 1 i 4 nie naruszają przepisów regulujących odrębne warunki zatrudniania cudzoziemców lub zawierające zakaz zatrudniania cudzoziemców.
8. [15] Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy polski pracodawca zatrudnia lub powierza świadczenie usług cudzoziemcowi wykonującemu pracę poza granicami Polski.
[14] Art. 50 ust. 6 skreślony przez art. 1 pkt 10 lit. a) ustawy z dnia 3 października 1992 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu (Dz.U. Nr 78, poz. 394). Zmiana weszła w życie 4 listopada 1992 r.
[15] Art. 50 ust. 8 dodany przez art. 1 pkt 10 lit. b) ustawy z dnia 3 października 1992 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu (Dz.U. Nr 78, poz. 394). Zmiana weszła w życie 4 listopada 1992 r.
Wersja obowiązująca od 1992-11-04 do 1995-01-01
[Zatrudnianie cudzoziemców] 1. Zakłady pracy lub osoby fizyczne mogą zatrudniać cudzoziemców na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej lub powierzać płatne świadczenie usług, jeżeli uzyskają na to zezwolenie wojewódzkiego urzędu pracy; urząd ten, wydając zezwolenie, uwzględnia sytuację na rynku pracy i opinie wojewódzkiej rady zatrudnienia.
2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane na czas oznaczony dla konkretnego cudzoziemca u wskazanego pracodawcy. Zezwolenie to określa także rodzaj wykonywanej pracy lub zajmowane stanowisko. Może ono być cofnięte przez organ wydający, jeżeli wymaga tego sytuacja na rynku pracy.
3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i zasady zatrudniania cudzoziemców przy realizacji usług eksportowych świadczonych przez jednostki zagraniczne w Polsce.
4. Jeżeli przepisy odrębne uzależniają możliwość wykonywania zawodu od uzyskania zgody właściwego organu na jego wykonywanie, zakład pracy przed wystąpieniem do organu, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany uzyskać taką zgodę.
5. Sekretarz Naukowy Polskiej Akademii Nauk ustali warunki zatrudniania cudzoziemców w placówkach Polskiej Akademii Nauk.
6. [14] (skreślony).
7. Przepisy ust. 1 i 4 nie naruszają przepisów regulujących odrębne warunki zatrudniania cudzoziemców lub zawierające zakaz zatrudniania cudzoziemców.
8. [15] Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy polski pracodawca zatrudnia lub powierza świadczenie usług cudzoziemcowi wykonującemu pracę poza granicami Polski.
[14] Art. 50 ust. 6 skreślony przez art. 1 pkt 10 lit. a) ustawy z dnia 3 października 1992 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu (Dz.U. Nr 78, poz. 394). Zmiana weszła w życie 4 listopada 1992 r.
[15] Art. 50 ust. 8 dodany przez art. 1 pkt 10 lit. b) ustawy z dnia 3 października 1992 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu (Dz.U. Nr 78, poz. 394). Zmiana weszła w życie 4 listopada 1992 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1991-12-01 do 1992-11-03
[Zatrudnianie cudzoziemców] 1. Zakłady pracy lub osoby fizyczne mogą zatrudniać cudzoziemców na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej lub powierzać płatne świadczenie usług, jeżeli uzyskają na to zezwolenie wojewódzkiego urzędu pracy; urząd ten, wydając zezwolenie, uwzględnia sytuację na rynku pracy i opinie wojewódzkiej rady zatrudnienia.
2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane na czas oznaczony dla konkretnego cudzoziemca u wskazanego pracodawcy. Zezwolenie to określa także rodzaj wykonywanej pracy lub zajmowane stanowisko. Może ono być cofnięte przez organ wydający, jeżeli wymaga tego sytuacja na rynku pracy.
3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i zasady zatrudniania cudzoziemców przy realizacji usług eksportowych świadczonych przez jednostki zagraniczne w Polsce.
4. Jeżeli przepisy odrębne uzależniają możliwość wykonywania zawodu od uzyskania zgody właściwego organu na jego wykonywanie, zakład pracy przed wystąpieniem do organu, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany uzyskać taką zgodę.
5. Sekretarz Naukowy Polskiej Akademii Nauk ustali warunki zatrudniania cudzoziemców w placówkach Polskiej Akademii Nauk.
6. Minister Edukacji Narodowej, w porozumieniu z właściwymi ministrami, ustali warunki zatrudniania cudzoziemców w szkołach wyższych, szkołach oraz placówkach oświatowo-wychowawczych.
7. Przepisy ust. 1 i 4 nie naruszają przepisów regulujących odrębne warunki zatrudniania cudzoziemców lub zawierające zakaz zatrudniania cudzoziemców.