Wersja obowiązująca od 1994-11-01 do 1995-01-01

Art. 23. [Nienależnie pobrane świadczenia] 1. Bezrobotny, który pobrał nienależnie świadczenie pieniężne określone w ustawie, jest zobowiązany do jego zwrotu w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji rejonowego urzędu pracy.

2. Za nienależnie pobrane świadczenia w rozumieniu ust. 1 uważa się:

1) świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń lub obniżenie wysokości świadczeń, jeżeli bezrobotny pobierający świadczenie był pouczony o tych okolicznościach,

2) świadczenia wypłacone na podstawie nieprawdziwych oświadczeń lub sfałszowanych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd rejonowego urzędu pracy przez bezrobotnego.

2a. [5] (skreślony).

3. Nie można żądać zwrotu nienależnie pobranych świadczeń za okres dłuższy niż 12 miesięcy.

4. Rejonowy urząd pracy na wniosek bezrobotnego może odroczyć zwrot nienależnie pobranego świadczenia na okres nie dłuższy niż 2 lata oraz w porozumieniu z właściwym ośrodkiem pomocy społecznej, w wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych szczególnie trudną sytuacją materialną, rodzinną lub losową bezrobotnego, odstąpić od żądania zwrotu tego świadczenia.

5. Kwoty nienależnie pobranych świadczeń, o których mowa w ust. 1–3, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

[5] Art. 23 ust. 2a skreślony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu oraz o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 108, poz. 516). Zmiana weszła w życie 1 listopada 1994 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1992-03-10 do 1994-10-31

Art. 23. [Nienależnie pobrane świadczenia] 1. Bezrobotny, który pobrał nienależnie świadczenie pieniężne określone w ustawie, jest zobowiązany do jego zwrotu w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji rejonowego urzędu pracy.

2. Za nienależnie pobrane świadczenia w rozumieniu ust. 1 uważa się:

1) świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń lub obniżenie wysokości świadczeń, jeżeli bezrobotny pobierający świadczenie był pouczony o tych okolicznościach,

2) świadczenia wypłacone na podstawie nieprawdziwych oświadczeń lub sfałszowanych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd rejonowego urzędu pracy przez bezrobotnego.

2a. [22] Bezrobotny, który nabył prawo do emerytury lub renty, jest obowiązany do zwrotu zasiłku wypłaconego za miesiące, za które otrzymał emeryturę lub rentę.

3. Nie można żądać zwrotu nienależnie pobranych świadczeń za okres dłuższy niż 12 miesięcy.

4. Rejonowy urząd pracy na wniosek bezrobotnego może odroczyć zwrot nienależnie pobranego świadczenia na okres nie dłuższy niż 2 lata oraz w porozumieniu z właściwym ośrodkiem pomocy społecznej, w wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych szczególnie trudną sytuacją materialną, rodzinną lub losową bezrobotnego, odstąpić od żądania zwrotu tego świadczenia.

5. Kwoty nienależnie pobranych świadczeń, o których mowa w ust. 1–3, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

[22] Art. 23 ust. 2a dodany przez art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących zatrudnienia oraz zaopatrzenia emerytalnego (Dz.U. Nr 21, poz. 84). Zmiana weszła w życie 10 marca 1992 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1991-12-01 do 1992-03-09

Art. 23. [Nienależnie pobrane świadczenia] 1. Bezrobotny, który pobrał nienależnie świadczenie pieniężne określone w ustawie, jest zobowiązany do jego zwrotu w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji rejonowego urzędu pracy.

2. Za nienależnie pobrane świadczenia w rozumieniu ust. 1 uważa się:

1) świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń lub obniżenie wysokości świadczeń, jeżeli bezrobotny pobierający świadczenie był pouczony o tych okolicznościach,

2) świadczenia wypłacone na podstawie nieprawdziwych oświadczeń lub sfałszowanych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd rejonowego urzędu pracy przez bezrobotnego.

3. Nie można żądać zwrotu nienależnie pobranych świadczeń za okres dłuższy niż 12 miesięcy.

4. Rejonowy urząd pracy na wniosek bezrobotnego może odroczyć zwrot nienależnie pobranego świadczenia na okres nie dłuższy niż 2 lata oraz w porozumieniu z właściwym ośrodkiem pomocy społecznej, w wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych szczególnie trudną sytuacją materialną, rodzinną lub losową bezrobotnego, odstąpić od żądania zwrotu tego świadczenia.

5. Kwoty nienależnie pobranych świadczeń, o których mowa w ust. 1–3, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.