Wersja obowiązująca od 2005-07-22 do 2013-06-05

§ 6. [Kajdanki lub prowadnice] 1. Kajdanki lub prowadnice można stosować wobec osób skazanych, tymczasowo aresztowanych lub zatrzymanych w celu udaremnienia ucieczki albo zapobieżenia czynnej napaści lub czynnemu oporowi. Kajdanki lub prowadnice stosuje się także na polecenie sądu lub prokuratora.

1a. Kajdanki lub prowadnice stosuje się w celu częściowego unieruchomienia kończyn górnych osoby, wobec której stosuje się ten środek.

1b. [6] Kajdanki zakłada się na ręce trzymane z przodu. W przypadku gdy osoba jest agresywna lub niebezpieczna, można założyć kajdanki na ręce trzymane z tyłu.

1c. [7] Wobec osób tymczasowo aresztowanych lub skazanych na karę pozbawienia wolności można zastosować, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, kajdanki zespolone przeznaczone do zakładania na ręce i nogi.

2. [8] Nie stosuje się kajdanek wobec osób w wieku poniżej 17 lat, z wyjątkiem nieletnich w wieku powyżej 15 lat podejrzanych o popełnienie przestępstwa przeciwko życiu lub zdrowiu.

[6] § 6 ust. 1b w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lipca 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia przypadków oraz warunków i sposobów użycia przez policjantów środków przymusu bezpośredniego (Dz.U. Nr 135, poz. 1133). Zmiana weszła w życie 22 lipca 2005 r.

[7] § 6 ust. 1c w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lipca 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia przypadków oraz warunków i sposobów użycia przez policjantów środków przymusu bezpośredniego (Dz.U. Nr 135, poz. 1133). Zmiana weszła w życie 22 lipca 2005 r.

[8] § 6 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lipca 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia przypadków oraz warunków i sposobów użycia przez policjantów środków przymusu bezpośredniego (Dz.U. Nr 135, poz. 1133). Zmiana weszła w życie 22 lipca 2005 r.

Wersja obowiązująca od 2005-07-22 do 2013-06-05

1a. Kajdanki lub prowadnice stosuje się w celu częściowego unieruchomienia kończyn górnych osoby, wobec której stosuje się ten środek.

1b. [6] Kajdanki zakłada się na ręce trzymane z przodu. W przypadku gdy osoba jest agresywna lub niebezpieczna, można założyć kajdanki na ręce trzymane z tyłu.

2. [8] Nie stosuje się kajdanek wobec osób w wieku poniżej 17 lat, z wyjątkiem nieletnich w wieku powyżej 15 lat podejrzanych o popełnienie przestępstwa przeciwko życiu lub zdrowiu.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-10-23 do 2005-07-21

§ 6. [Kajdanki lub prowadnice] 1. [1] Kajdanki lub prowadnice można stosować wobec osób skazanych, tymczasowo aresztowanych lub zatrzymanych w celu udaremnienia ucieczki albo zapobieżenia czynnej napaści lub czynnemu oporowi. Kajdanki lub prowadnice stosuje się także na polecenie sądu lub prokuratora.

1a. [2] Kajdanki lub prowadnice stosuje się w celu częściowego unieruchomienia kończyn górnych osoby, wobec której stosuje się ten środek.

1b. [3] Kajdanki lub prowadnice zakłada się na ręce trzymane z przodu. W przypadku gdy osoba jest agresywna lub niebezpieczna, można założyć kajdanki na ręce trzymane z tyłu.

1c. [4] W szczególnie uzasadnionych przypadkach można zastosować kajdanki przeznaczone do zakładania na nogi wobec osób tymczasowo aresztowanych lub skazanych na karę pozbawienia wolności.

2. [5] Nie stosuje się kajdanek i prowadnic wobec osób w wieku poniżej 17 lat, z wyjątkiem nieletnich w wieku powyżej 15 lat podejrzanych o popełnienie przestępstwa przeciwko życiu lub zdrowiu.

[1] § 6 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 września 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia przypadków oraz warunków i sposobów użycia przez policjantów środków przymusu bezpośredniego (Dz.U. Nr 175, poz. 1694). Zmiana weszła w życie 23 października 2003 r.

[2] § 6 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 września 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia przypadków oraz warunków i sposobów użycia przez policjantów środków przymusu bezpośredniego (Dz.U. Nr 175, poz. 1694). Zmiana weszła w życie 23 października 2003 r.

[3] § 6 ust. 1b dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 września 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia przypadków oraz warunków i sposobów użycia przez policjantów środków przymusu bezpośredniego (Dz.U. Nr 175, poz. 1694). Zmiana weszła w życie 23 października 2003 r.

[4] § 6 ust. 1c dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 września 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia przypadków oraz warunków i sposobów użycia przez policjantów środków przymusu bezpośredniego (Dz.U. Nr 175, poz. 1694). Zmiana weszła w życie 23 października 2003 r.

[5] § 6 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 września 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia przypadków oraz warunków i sposobów użycia przez policjantów środków przymusu bezpośredniego (Dz.U. Nr 175, poz. 1694). Zmiana weszła w życie 23 października 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1990-10-12 do 2003-10-22

§ 6. [Kajdanki] 1. Kajdanki można stosować wobec osób skazanych, tymczasowo aresztowanych lub zatrzymanych w celu udaremnienia ucieczki albo zapobieżenia czynnej napaści lub czynnemu oporowi. Kajdanki stosuje się także na polecenie sądu lub prokuratora.

2. Nie stosuje się kajdanek wobec osób w wieku poniżej 17 lat, z wyjątkiem nieletnich w wieku powyżej 16 lat podejrzanych o popełnienie przestępstwa przeciwko życiu lub zdrowiu.