Artykuł 28

Pomoc w poborze podatków [Pomoc w zakresie poboru podatków]

[20] 1. Umawiające się Państwa będą udzielały sobie wzajemnie pomocy w egzekucji ich wierzytelności podatkowych. Pomoc ta nie podlega ograniczeniom wynikającym z przepisów artykułów 1 i 2. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą ustalić, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego artykułu.

2. Użyte w tym artykule określenie „wierzytelność podatkowa” oznacza kwotę należną z tytułu podatków bez względu na ich rodzaj i nazwę, nakładanych w imieniu Umawiających się Państw, ich jednostek terytorialnych lub władz lokalnych, o ile takie opodatkowanie nie jest sprzeczne z niniejszą Umową lub jakimkolwiek innym porozumieniem, którego stronami są Umawiające się Państwa, łącznie z odsetkami, karami administracyjnymi i kosztami egzekucji lub środków zabezpieczających związanych z taką kwotą.

3. Jeżeli wierzytelność podatkowa Umawiającego się Państwa, która podlega egzekucji na mocy prawa tego Państwa i jest należna od osoby, która w danym czasie nie może na mocy tych praw przeszkodzić jej egzekucji, to taka wierzytelność podatkowa na wniosek właściwej władzy tego Państwa będzie w celu jej egzekucji przyjęta przez właściwą władzę drugiego Umawiającego się Państwa. Taka wierzytelność podatkowa będzie pobrana przez to drugie Państwo zgodnie z jego ustawodawstwem stosowanym w zakresie egzekucji i poboru jego własnych podatków, tak jakby dana wierzytelność podatkowa była wierzytelnością podatkową tego drugiego Państwa.

4. Jeżeli wierzytelność podatkowa Umawiającego się Państwa jest wierzytelnością, w odniesieniu do której to Państwo może na mocy jego prawa podjąć środki zabezpieczające dla potrzeb jej egzekucji, to na wniosek właściwej władzy tego Państwa taka wierzytelność podatkowa będzie pobrana w celu podjęcia środków zabezpieczających przez właściwą władzę drugiego Umawiającego się Państwa. To drugie Państwo podejmie środki zabezpieczające w odniesieniu do wierzytelności podatkowej zgodnie z przepisami jego ustawodawstwa, nawet jeżeli w czasie podjęcia takich środków zabezpieczających, wierzytelność podatkowa nie podlega egzekucji w pierwszym wymienionym Państwie lub jeżeli jest należna od osoby, która ma prawo zapobiec egzekucji tej wierzytelności.

5. Jeżeli Umawiające się Państwo zgodnie z jego ustawodawstwem, podejmuje tymczasowe środki zabezpieczające dla potrzeb egzekucji polegające na zabezpieczeniu aktywów, zanim wierzytelność podatkowa wobec danej osoby zostanie egzekwowana, właściwa władza drugiego Umawiającego się Państwa, na wniosek właściwej władzy pierwszego wymienionego Państwa, podejmie tymczasowe środki zabezpieczające w ramach przewidzianych przez jego prawo w celu zabezpieczenia aktywów tej osoby w tym drugim Umawiającym się Państwie.

6. Bez względu na postanowienia ustępów 3 i 4 niniejszego artykułu, wierzytelność podatkowa przyjęta przez jedno Umawiające się Państwo w rozumieniu ustępów 3 i 4, nie będzie w tym Państwie podlegać przedawnieniu ani nie przyzna się jej pierwszeństwa stosowanego do wierzytelności podatkowej na mocy ustawodawstwa tego Państwa z uwagi na jej istotę. Ponadto, wierzytelność podatkowa pobrana przez Umawiające się Państwo w rozumieniu ustępów 3 i 4 nie będzie miała żadnego pierwszeństwa w tym Państwie w stosunku do tych wierzytelności na mocy ustawodawstwa drugiego Umawiającego się Państwa.

7. Postępowanie dotyczące istnienia, zasadności lub kwoty wierzytelności podatkowej Umawiającego się Państwa może być prowadzone jedynie przed sądami lub organami administracyjnymi tego Państwa. Postanowienia niniejszego artykułu w żadnym przypadku nie będą interpretowane jako nakładające lub przewidujące prawo do takiego postępowania przed sądami lub organami administracyjnymi drugiego Umawiającego się Państwa.

8. Jeżeli w każdym momencie po przedłożeniu wniosku przez Umawiające się Państwo na podstawie ustępów 3 lub 4 niniejszego artykułu i zanim drugie Umawiające się Państwo pobrało i przekazało daną wierzytelność podatkową pierwszemu Umawiającemu się Państwu, dana wierzytelność podatkowa przestaje być:

a) w przypadku wniosku przedłożonego na podstawie ustępu 3 niniejszego artykułu – wierzytelnością podatkową pierwszego Umawiającego się Państwa, która podlega egzekucji na podstawie ustawodawstwa tego Państwa i jest należna od osoby, która w tym czasie nie może z mocy ustawodawstwa tego Państwa zapobiec jej egzekucji, lub

b) w przypadku wniosku przedłożonego na podstawie ustępu 4 niniejszego artykułu – wierzytelnością podatkową pierwszego wymienionego Państwa, w odniesieniu do której to Państwo może na podstawie jego ustawodawstwa podjąć środki zabezpieczające w celu zapewnienia jej egzekucji,

właściwa władza pierwszego wymienionego Państwa niezwłocznie poinformuje o tym fakcie właściwą władzę drugiego Państwa i w zależności od decyzji podjętej przez to drugie państwo, pierwsze wymienione państwo wycofa lub zawiesi realizację swojego wniosku.

9. W żadnym przypadku postanowienia tego artykułu nie mogą być rozumiane jako nakładające na Umawiające się Państwo zobowiązania do:

a) stosowania środków administracyjnych sprzecznych z ustawodawstwem lub praktyką administracyjną tego lub drugiego Umawiającego się Państwa;

b) podejmowania działań sprzecznych z porządkiem publicznym (ordre public);

c) udzielania pomocy, jeżeli drugie Umawiające się Państwo nie podjęło wszelkich stosownych czynności egzekucyjnych lub zabezpieczających, w zależności od przypadku, na podstawie jego ustawodawstwa lub praktyki administracyjnej;

d) udzielania pomocy w przypadkach, w których obciążenie administracyjne dla tego Państwa pozostaje w wyraźnej dysproporcji w stosunku do korzyści, jakie może z tego odnieść drugie Umawiające się Państwo.

Artykuł 28

Pomoc w zakresie poboru podatków [Pomoc w zakresie poboru podatków]

1. Umawiające się Państwa zobowiązują się do udzielania pomocy i wzajemnego wspomagania w poborze podatków, do których ma zastosowanie niniejsza umowa, w przypadkach, w których podatki są ostatecznie należne zgodnie z prawem Państw składających wniosek.

2. W przypadku wniosków o egzekucję poboru, roszczenia podatkowe jakiegokolwiek z Umawiających się Państw, które zostały ostatecznie ustalone, zostaną przyjęte do egzekucji przez drugie Umawiające się Państwo, któremu wniosek jest składany, i pobrane w tym Państwie zgodnie z prawem mającym zastosowanie do egzekucji poboru jego podatków.

3. W przypadku podatków polskich wniosek będzie przesłany przez Ministra Finansów w Polsce lub jego upoważnionego przedstawiciela do Centralnego Zarządu Podatków Bezpośrednich Departamentu Dochodów Ministerstwa Finansów Indii wraz z takimi zaświadczeniami, jakie są wymagane zgodnie z prawem polskim do ustalenia, że podatki zostały ostatecznie określone i są należne od podatnika.

4. W przypadku podatków indyjskich wniosek będzie przesłany przez Centralny Zarząd Podatków Bezpośrednich Departamentu Dochodów Ministerstwa Finansów Indii do Ministra Finansów w Polsce lub jego upoważnionego przedstawiciela wraz z takimi zaświadczeniami, jakie są wymagane zgodnie z prawem indyjskim do ustalenia, że podatki zostały ostatecznie określone i są należne od podatnika.

5. W przypadku gdy roszczenie podatkowe nie uprawomocniło się z tego powodu, że podlega zaskarżeniu lub jakiemukolwiek innemu postępowaniu, Umawiające się Państwo może, w celu ochrony swoich dochodów, złożyć wniosek drugiemu Umawiającemu się Państwu do podjęcia takich środków zabezpieczających w jego imieniu, które są zgodne z prawem tego drugiego Umawiającego się Państwa.

6. Wniosek o pomoc w poborze podatków należnych od podatnika będzie składany jedynie wtedy, gdy odpowiedni majątek tego podatnika nie jest dostępny do ściągnięcia od niego podatków w Umawiającym się Państwie składającym wniosek.

7. Umawiające się Państwo, w którym podatek został ściągnięty zgodnie z postanowieniami ustępów 1, 2 i 5 niniejszego artykułu, przekaże niezwłocznie ściągniętą kwotę Umawiającemu się Państwu składającemu wniosek.