history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 1990-02-15 do 1991-12-01
[Okres zatrudnienia obywateli polskich za granicą] 1. Okres zatrudnienia obywateli polskich za granicą na podstawie umów, o których mowa w art. 26 pkt 1 i 2, jest traktowany jak okres zatrudnienia w Polsce w zakresie uprawnień pracowniczych oraz w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, o ubezpieczeniu społecznym i rodzinnym oraz o świadczeniach pieniężnych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
2. Podstawę obliczania zasiłków, o których mowa w art. 12 i 15, dla osób, które powróciły do kraju po zakończeniu pracy za granicą (art. 26), stanowi przeciętne wynagrodzenie, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Przepis ust. 2 stosuje się do osób, o których mowa w art. 26 pkt 3, jeżeli spełniły warunki określone w art. 31 [6] .
[6] Art. 28 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez pkt 5 obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 lutego 1990 r. o sprostowaniu błędów w ustawie z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 5, poz. 57). Zmiana weszła w życie 15 lutego 1990 r.
Wersja obowiązująca od 1990-02-15 do 1991-12-01
[Okres zatrudnienia obywateli polskich za granicą] 1. Okres zatrudnienia obywateli polskich za granicą na podstawie umów, o których mowa w art. 26 pkt 1 i 2, jest traktowany jak okres zatrudnienia w Polsce w zakresie uprawnień pracowniczych oraz w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, o ubezpieczeniu społecznym i rodzinnym oraz o świadczeniach pieniężnych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
2. Podstawę obliczania zasiłków, o których mowa w art. 12 i 15, dla osób, które powróciły do kraju po zakończeniu pracy za granicą (art. 26), stanowi przeciętne wynagrodzenie, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Przepis ust. 2 stosuje się do osób, o których mowa w art. 26 pkt 3, jeżeli spełniły warunki określone w art. 31 [6] .
[6] Art. 28 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez pkt 5 obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 lutego 1990 r. o sprostowaniu błędów w ustawie z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 5, poz. 57). Zmiana weszła w życie 15 lutego 1990 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1989-12-31 do 1990-02-14
[Okres zatrudnienia obywateli polskich za granicą] 1. Okres zatrudnienia obywateli polskich za granicą na podstawie umów, o których mowa w art. 26 pkt 1 i 2, jest traktowany jak okres zatrudnienia w Polsce w zakresie uprawnień pracowniczych oraz w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, o ubezpieczeniu społecznym i rodzinnym oraz o świadczeniach pieniężnych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
2. Podstawę obliczania zasiłków, o których mowa w art. 12 i 15, dla osób, które powróciły do kraju po zakończeniu pracy za granicą (art. 26), stanowi przeciętne wynagrodzenie, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Przepis ust. 2 stosuje się do osób, o których mowa w art. 26 pkt 3, jeżeli spełniły warunki określone w art. 30.