Art. 24. [5] (skreślony).

Art. 24. [Zwrot kosztów przysługujący zakładom pracy] 1. Organy zatrudnienia stopnia podstawowego przyznają zakładom pracy zwrot kosztów:

1) związanych z organizacją miejsc pracy dla skierowanych do pracy inwalidów, do wysokości trzydziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia za każde miejsce pracy,

2) wynagrodzenia wypłaconego inwalidom skierowanym do pracy oraz składki na ich ubezpieczenie społeczne – przez okres 18 miesięcy od dnia zatrudnienia.

2. Zakład pracy zatrudniający inwalidów skierowanych przez organ zatrudnienia powinien ich zatrudniać przez okres nie krótszy niż 3 lata.

3. Zakład pracy jest obowiązany wydzielać lub organizować stanowiska pracy umożliwiające zatrudnienie pracowników tego zakładu, którzy w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej utracili zdolność do pracy na dotychczasowym stanowisku i zostali zaliczeni do jednej z grup inwalidów.

4. Jeżeli zakład pracy nie wydzieli lub nie zorganizuje stanowiska pracy dla osoby, o której mowa w ust. 3, jest obowiązany dokonać wpłaty na Fundusz Pracy w wysokości czterdziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia.

5. Zakłady pracy prowadzące działalność na zasadach rozrachunku gospodarczego dokonują wpłaty, o której mowa w ust. 4, z zysku po opodatkowaniu lub z nadwyżki bilansowej.

6. Zakłady pracy, które zatrudniają inwalidów, są zwolnione od ustalania od wynagrodzeń tych inwalidów podatków od płac, od wynagrodzeń oraz za wzrost wynagrodzeń, na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

7. W przypadkach uzasadnionych rodzajem inwalidztwa bezrobotnych organy zatrudnienia stopnia podstawowego mogą dokonać zakupu sprzętu przystosowującego miejsce pracy do tego rodzaju inwalidztwa w celu przekazania go nieodpłatnie – zakładom pracy – w granicach refundacji, o której mowa w ust. 1 pkt 1.