history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 1990-02-15 do 1991-12-01

[Zasiłki przysługujące osobom objętym ustawą o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy] [3] Osobom objętym ustawą o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw przysługują:

1) zasiłek szkoleniowy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 – w wysokości 100% wynagrodzenia w okresie przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania, z uwzględnieniem przepisu art. 12 ust. 4,

2) zasiłek w wysokości 75% wynagrodzenia, jednakże nie mniej niż wynosi najniższe wynagrodzenie, jeżeli ukończyły wiek 55 lat kobieta i 60 lat mężczyzna; zasiłek przysługuje pod warunkiem, że dla bezrobotnego nie ma propozycji odpowiedniej pracy; przepisy art. 12 ust. 4 oraz art. 15 ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio,

3) dodatek wyrównawczy wypłacany przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jeżeli pracownik odbywał przyuczenie do zawodu lub przekwalifikowanie, w wysokości stanowiącej różnicę między zasiłkiem szkoleniowym a wynagrodzeniem w nowym zakładzie pracy; w celu ustalenia wysokości dodatku przyjmuje się wysokość ostatnio wypłaconego zasiłku szkoleniowego podwyższoną według zasad określonych w art. 12 ust. 4.

[3] Art. 18 w brzmieniu ustalonym przez pkt 2 obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 lutego 1990 r. o sprostowaniu błędów w ustawie z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 5, poz. 57). Zmiana weszła w życie 15 lutego 1990 r.

Wersja obowiązująca od 1990-02-15 do 1991-12-01

[Zasiłki przysługujące osobom objętym ustawą o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy] [3] Osobom objętym ustawą o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw przysługują:

1) zasiłek szkoleniowy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 – w wysokości 100% wynagrodzenia w okresie przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania, z uwzględnieniem przepisu art. 12 ust. 4,

2) zasiłek w wysokości 75% wynagrodzenia, jednakże nie mniej niż wynosi najniższe wynagrodzenie, jeżeli ukończyły wiek 55 lat kobieta i 60 lat mężczyzna; zasiłek przysługuje pod warunkiem, że dla bezrobotnego nie ma propozycji odpowiedniej pracy; przepisy art. 12 ust. 4 oraz art. 15 ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio,

3) dodatek wyrównawczy wypłacany przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jeżeli pracownik odbywał przyuczenie do zawodu lub przekwalifikowanie, w wysokości stanowiącej różnicę między zasiłkiem szkoleniowym a wynagrodzeniem w nowym zakładzie pracy; w celu ustalenia wysokości dodatku przyjmuje się wysokość ostatnio wypłaconego zasiłku szkoleniowego podwyższoną według zasad określonych w art. 12 ust. 4.

[3] Art. 18 w brzmieniu ustalonym przez pkt 2 obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 lutego 1990 r. o sprostowaniu błędów w ustawie z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 5, poz. 57). Zmiana weszła w życie 15 lutego 1990 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1989-12-31 do 1990-02-14

[Zasiłki przysługujące osobom objętym ustawą o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładów pracy] Osobom objętym ustawą o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładów pracy oraz o zmianie innych ustaw przysługują:

1) zasiłek szkoleniowy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 – w wysokości 100% wynagrodzenia w okresie przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania, z uwzględnieniem przepisu art. 12 ust. 4,

2) zasiłek w wysokości 75% wynagrodzenia, jednakże nie mniej niż wynosi najniższe wynagrodzenie, jeżeli ukończyły wiek 55 lat kobieta i 60 lat mężczyzna; zasiłek przysługuje pod warunkiem, że dla bezrobotnego nie ma propozycji odpowiedniej pracy; przepisy art. 12 ust. 4 oraz art. 15 ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio,

3) dodatek wyrównawczy wypłacany przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jeżeli pracownik odbywał przyuczenie do zawodu lub przekwalifikowanie, w wysokości stanowiącej różnicę między zasiłkiem szkoleniowym a wynagrodzeniem w nowym zakładzie pracy; w celu ustalenia wysokości dodatku przyjmuje się wysokość ostatnio wypłaconego zasiłku szkoleniowego podwyższoną według zasad określonych w art. 12 ust. 4.