Wersja obowiązująca od 1990-09-01 do 1991-12-01
[Zasiłek] 1. [1] Prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu z dniem zarejestrowania, jeżeli:
1) nie ma dla niego propozycji odpowiedniej pracy, propozycji przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania, skierowania do prac interwencyjnych lub na utworzone dodatkowe miejsce pracy oraz
2) w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania pozostawał w stosunku pracy co najmniej 180 dni lub podlegał ubezpieczeniu społecznemu z tytułu innej działalności przez okres co najmniej 180 dni.
2. [2] Warunku określonego w ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do bezrobotnych:
1) z którymi rozwiązano stosunek pracy w trybie i na zasadach ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298),
2) do ukończenia 18 roku życia,
3) absolwentów,
4) którzy są jedynymi żywicielami rodziny lub utracili swojego żywiciela w okresie 12 miesięcy wymienionym w ust. 1 pkt 2,
5) osób zwolnionych z zasadniczej albo okresowej służby wojskowej, służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, przeszkolenia wojskowego absolwentów szkół wyższych, zasadniczej służby w obronie cywilnej lub służby zastępczej - zarejestrowanych jako bezrobotne w okresie 3 miesięcy po zwolnieniu ze służby,
6) osób po urlopach wychowawczych,
7) osób, u których ustało prawo do świadczeń rentowych,
8) których współmałżonek pobiera zasiłek dla bezrobotnych,
9) osób zwolnionych z zakładów karnych, zarejestrowanych jako bezrobotne w okresie 3 miesięcy po zwolnieniu z zakładu,
10) których poprzedni okres zatrudnienia wynosił dla mężczyzn co najmniej 20 lat, a dla kobiet 15 lat.
3. [3] Wysokość zasiłku wynosi:
1) 70% wynagrodzenia – przez okres pierwszych 3 miesięcy pozostawania bez pracy,
2) 50% wynagrodzenia – przez dalsze 6 miesięcy,
3) 40% wynagrodzenia – po upływie 9 miesięcy pozostawania bez pracy.
4. [4] Zasiłek nie może być niższy od 95% najniższego wynagrodzenia i przekraczać przeciętnego wynagrodzenia.
5. [5] Bezrobotnym:
1) podlegającym ubezpieczeniu społecznemu z tytułu innej działalności przez okres co najmniej 180 dni poprzedzających dzień zarejestrowania zasiłek ustala się od dochodu stanowiącego podstawę obliczenia składki ubezpieczeniowej, a gdy to nie jest możliwe - od przeciętnego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem przepisów ust. 3 i 4,
2) do ukończenia 18 roku życia przysługuje zasiłek w wysokości 95% najniższego wynagrodzenia,
3) absolwentom przez okres 6 miesięcy przysługuje zasiłek w wysokości:
- 125% najniższego wynagrodzenia - absolwentom szkół wyższych,
- 110% najniższego wynagrodzenia - absolwentom szkół zawodowych,
- 110% najniższego wynagrodzenia - absolwentom szkół ogólnokształcących;
po upływie 6 miesięcy zasiłek przysługuje w wysokości 95% najniższego wynagrodzenia,
4) wymienionym w ust. 2 pkt 4, 5, 6, 8, 9 i 10 zasiłek przysługuje w wysokości 95% najniższego wynagrodzenia,
5) którym ustało prawo do świadczeń rentowych przysługuje zasiłek obliczony od renty za miesiąc poprzedzający rejestrację, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.
6. Zasiłek obniża się o 50%, jeżeli bezrobotny podjął pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy obowiązującego w danym zakładzie lub w systemie pracy nakładczej i osiąga wynagrodzenie nie wyższe od najniższego wynagrodzenia. W razie osiągania wyższego wynagrodzenia, zasiłek nie przysługuje.
7. Bezrobotnym pobierającym zasiłki przysługują świadczenia, o których mowa w art. 12 ust. 5 pkt 1 i 3.
[1] Art. 15 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 lit. a) ustawy z dnia 27 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 56, poz. 323). Zmiana weszła w życie 1 września 1990 r.
[2] Art. 15 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 lit. a) ustawy z dnia 27 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 56, poz. 323). Zmiana weszła w życie 1 września 1990 r.
[3] Art. 15 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 lit. b) ustawy z dnia 27 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 56, poz. 323). Zmiana weszła w życie 1 września 1990 r.
[4] Art. 15 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 lit. c) i d) ustawy z dnia 27 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 56, poz. 323). Zmiana weszła w życie 1 września 1990 r.
[5] Art. 15 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 lit. e) ustawy z dnia 27 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 56, poz. 323). Zmiana weszła w życie 1 września 1990 r.
Wersja obowiązująca od 1990-09-01 do 1991-12-01
[Zasiłek] 1. [1] Prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu z dniem zarejestrowania, jeżeli:
1) nie ma dla niego propozycji odpowiedniej pracy, propozycji przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania, skierowania do prac interwencyjnych lub na utworzone dodatkowe miejsce pracy oraz
2) w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania pozostawał w stosunku pracy co najmniej 180 dni lub podlegał ubezpieczeniu społecznemu z tytułu innej działalności przez okres co najmniej 180 dni.
2. [2] Warunku określonego w ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do bezrobotnych:
1) z którymi rozwiązano stosunek pracy w trybie i na zasadach ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298),
2) do ukończenia 18 roku życia,
3) absolwentów,
4) którzy są jedynymi żywicielami rodziny lub utracili swojego żywiciela w okresie 12 miesięcy wymienionym w ust. 1 pkt 2,
5) osób zwolnionych z zasadniczej albo okresowej służby wojskowej, służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, przeszkolenia wojskowego absolwentów szkół wyższych, zasadniczej służby w obronie cywilnej lub służby zastępczej - zarejestrowanych jako bezrobotne w okresie 3 miesięcy po zwolnieniu ze służby,
6) osób po urlopach wychowawczych,
7) osób, u których ustało prawo do świadczeń rentowych,
8) których współmałżonek pobiera zasiłek dla bezrobotnych,
9) osób zwolnionych z zakładów karnych, zarejestrowanych jako bezrobotne w okresie 3 miesięcy po zwolnieniu z zakładu,
10) których poprzedni okres zatrudnienia wynosił dla mężczyzn co najmniej 20 lat, a dla kobiet 15 lat.
3. [3] Wysokość zasiłku wynosi:
1) 70% wynagrodzenia – przez okres pierwszych 3 miesięcy pozostawania bez pracy,
2) 50% wynagrodzenia – przez dalsze 6 miesięcy,
3) 40% wynagrodzenia – po upływie 9 miesięcy pozostawania bez pracy.
4. [4] Zasiłek nie może być niższy od 95% najniższego wynagrodzenia i przekraczać przeciętnego wynagrodzenia.
5. [5] Bezrobotnym:
1) podlegającym ubezpieczeniu społecznemu z tytułu innej działalności przez okres co najmniej 180 dni poprzedzających dzień zarejestrowania zasiłek ustala się od dochodu stanowiącego podstawę obliczenia składki ubezpieczeniowej, a gdy to nie jest możliwe - od przeciętnego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem przepisów ust. 3 i 4,
2) do ukończenia 18 roku życia przysługuje zasiłek w wysokości 95% najniższego wynagrodzenia,
3) absolwentom przez okres 6 miesięcy przysługuje zasiłek w wysokości:
- 125% najniższego wynagrodzenia - absolwentom szkół wyższych,
- 110% najniższego wynagrodzenia - absolwentom szkół zawodowych,
- 110% najniższego wynagrodzenia - absolwentom szkół ogólnokształcących;
po upływie 6 miesięcy zasiłek przysługuje w wysokości 95% najniższego wynagrodzenia,
4) wymienionym w ust. 2 pkt 4, 5, 6, 8, 9 i 10 zasiłek przysługuje w wysokości 95% najniższego wynagrodzenia,
5) którym ustało prawo do świadczeń rentowych przysługuje zasiłek obliczony od renty za miesiąc poprzedzający rejestrację, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.
6. Zasiłek obniża się o 50%, jeżeli bezrobotny podjął pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy obowiązującego w danym zakładzie lub w systemie pracy nakładczej i osiąga wynagrodzenie nie wyższe od najniższego wynagrodzenia. W razie osiągania wyższego wynagrodzenia, zasiłek nie przysługuje.
7. Bezrobotnym pobierającym zasiłki przysługują świadczenia, o których mowa w art. 12 ust. 5 pkt 1 i 3.
[1] Art. 15 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 lit. a) ustawy z dnia 27 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 56, poz. 323). Zmiana weszła w życie 1 września 1990 r.
[2] Art. 15 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 lit. a) ustawy z dnia 27 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 56, poz. 323). Zmiana weszła w życie 1 września 1990 r.
[3] Art. 15 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 lit. b) ustawy z dnia 27 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 56, poz. 323). Zmiana weszła w życie 1 września 1990 r.
[4] Art. 15 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 lit. c) i d) ustawy z dnia 27 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 56, poz. 323). Zmiana weszła w życie 1 września 1990 r.
[5] Art. 15 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 lit. e) ustawy z dnia 27 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 56, poz. 323). Zmiana weszła w życie 1 września 1990 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1989-12-31 do 1990-08-31
[Zasiłek] 1. Prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu po upływie 7 dni od dnia zarejestrowania, jeżeli nie ma dla niego propozycji odpowiedniej pracy, propozycji przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania, skierowania do prac interwencyjnych lub na utworzone dodatkowe miejsce pracy. Zasiłki wypłaca się w okresach miesięcznych z dołu.
2. Wysokość zasiłku wynosi:
1) 70% wynagrodzenia – przez okres pierwszych 3 miesięcy pozostawania bez pracy,
2) 50% wynagrodzenia – przez dalsze 6 miesięcy,
3) 40% wynagrodzenia – po upływie 9 miesięcy pozostawania bez pracy.
3. Zasiłek nie może być niższy od najniższego wynagrodzenia i przekraczać przeciętnego wynagrodzenia.
4. Bezrobotnym, którzy dotychczas nie pozostawali w stosunku pracy, przysługuje zasiłek w wysokości najniższego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 5.
5. Bezrobotnym absolwentom, którzy dotychczas nie pracowali, przysługuje zasiłek w wysokości:
1) absolwentom szkół wyższych:
a) 200% najniższego wynagrodzenia – przez okres pierwszych 3 miesięcy pozostawania bez pracy,
b) 150% najniższego wynagrodzenia – przez dalsze 6 miesięcy,
c) najniższego wynagrodzenia – po upływie 9 miesięcy pozostawania bez pracy,
2) absolwentom szkół zawodowych:
a) 150% najniższego wynagrodzenia – przez okres, pierwszych 3 miesięcy,
b) najniższego wynagrodzenia – po upływie 3 miesięcy pozostawania bez pracy.
6. Zasiłek obniża się o 50%, jeżeli bezrobotny podjął pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy obowiązującego w danym zakładzie lub w systemie pracy nakładczej i osiąga wynagrodzenie nie wyższe od najniższego wynagrodzenia. W razie osiągania wyższego wynagrodzenia, zasiłek nie przysługuje.
7. Bezrobotnym pobierającym zasiłki przysługują świadczenia, o których mowa w art. 12 ust. 5 pkt 1 i 3.