Wersja obowiązująca od 1989-04-27 do 1991-01-01 (Dz.U.1989.24.133 tekst jednolity)

Art. 26. [Renta rodzinna przysługująca dzieciom przed osiągnięciem pełnoletności] Dzieci własne, dzieci drugiego małżonka, dzieci przysposobione, wnuki, rodzeństwo i dzieci przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności mają prawo do renty rodzinnej, jeżeli spełniają warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1989-02-28 do 1989-04-26

Art. 26. [Warunki przyznania renty rodzinnej] 1. [28] Renta rodzinna przysługuje wdowie po emerycie lub renciście albo po ubezpieczonym, jeżeli:

1) w chwili śmierci męża osiągnęła wiek 50 lat lub była inwalidką I lub II grupy albo III grupy, o ile była całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym, albo

2) wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym, które nie osiągnęło 16 lat, a jeżeli kształci się w szkole - 18 lat życia, lub jeżeli sprawuje opiekę nad dzieckiem zaliczonym do I lub II grupy inwalidów, uprawnionym do renty rodzinnej.

2. Prawo do renty rodzinnej nabywa również wdowa, która osiągnęła wiek 50 lat lub stała się inwalidą po śmierci emeryta, rencisty lub ubezpieczonego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat od jego śmierci lub zaprzestania wychowywania osób wymienionych w ust. 1 pkt 2.

3. Małżonka rozwiedziona lub wdowa, która w chwili śmierci męża nie pozostawała z nim we wspólności małżeńskiej, ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli oprócz spełnienia warunków określonych w ust. 1 lub 2 miała w chwili śmierci męża prawo do alimentów z jego strony, ustalone wyrokiem lub ugodą sądową.

4. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio do wdowca, z tym że wiek uprawniający do renty rodzinnej wynosi 65 lat.

[28] Art. 26 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym (Dz.U. Nr 10, poz. 53). Zmiana weszła w życie 28 lutego 1989 r., z mocą od 1 stycznia 1989 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1983-01-01 do 1989-02-27

Art. 26. [Warunki przyznania renty rodzinnej] 1. Renta rodzinna przysługuje wdowie po emerycie lub renciście, albo ubezpieczonym, jeżeli spełnia następujące warunki:

1) zawarła związek małżeński przed przekazaniem gospodarstwa, lecz nie nabyła prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej,

2) w chwili śmierci męża osiągnęła wiek 50 lat albo była inwalidą I lub II grupy albo III grupy, jeżeli była całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym bądź wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym, które nie osiągnęło wieku 16 lat, a jeżeli kształci się w szkole – 18 lat, lub sprawuje opiekę nad dzieckiem zaliczonym do I lub II grupy inwalidów uprawnionym do renty rodzinnej,

3) nie prowadzi gospodarstwa rolnego lub nie posiada stałych źródeł dochodu.

2. Prawo do renty rodzinnej nabywa również wdowa, która osiągnęła wiek 50 lat lub stała się inwalidą po śmierci emeryta, rencisty lub ubezpieczonego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat od jego śmierci lub zaprzestania wychowywania osób wymienionych w ust. 1 pkt 2.

3. Małżonka rozwiedziona lub wdowa, która w chwili śmierci męża nie pozostawała z nim we wspólności małżeńskiej, ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli oprócz spełnienia warunków określonych w ust. 1 lub 2 miała w chwili śmierci męża prawo do alimentów z jego strony, ustalone wyrokiem lub ugodą sądową.

4. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio do wdowca, z tym że wiek uprawniający do renty rodzinnej wynosi 65 lat.