Wersja obowiązująca od 2017-11-24

Artykuł IV [Nakaz kierowania się postanowieniami artykułów IV i VI Układu Antarktycznego ]

1. [3] W odniesieniu do obszaru objętego Układem Antarktycznym wszystkie Umawiające się Strony – bez względu na to, czy są Stronami Układu – kierują się w swoich stosunkach wzajemnych postanowieniami artykułów IV i VI Układu Antarktycznego.

2. Żadne postanowienia zawarte w niniejszej konwencji i żadne poczynania lub działalność, mające miejsce – w czasie obowiązywania niniejszej konwencji, nie mogą:

a) [4] stanowić podstawy do zgłaszania, podtrzymywania lub odrzucenia roszczenia do terytorialnej suwerenności na obszarze objętym Układem Antarktycznym lub stwarzać jakichkolwiek praw do suwerenności na obszarze obowiązywania Układu Antarktycznego;

b) być interpretowane jako zrzeczenie się lub pomniejszenie przez którąkolwiek spośród Umawiających się Stron bądź podważenie jakiegokolwiek prawa lub roszczenia albo podstawy do roszczenia do sprawowania jurysdykcji przez państwo nadbrzeżne zgodnie z prawem międzynarodowym w obrębie obszaru zastosowania niniejszej konwencji;

c) być interpretowane jako podważające pozycję którejkolwiek spośród Umawiających się Stron w sprawie uznania lub nieuznania przez nią jakiegokolwiek takiego prawa, roszczenia lub podstawy do roszczenia;

d) [5] naruszać postanowień artykułu IV punkt 2 Układu Antarktycznego, stwierdzającego, że nie należy zgłaszać żadnego nowego roszczenia lub żadnego rozszerzenia istniejącego roszczenia do terytorialnej suwerenności w Antarktyce dopóty, dopóki Układ Antarktyczny pozostaje w mocy.

[3] Art. 4 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez pkt 2 obwieszczenia Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 15 listopada 2017 r. o sprostowaniu błędów (Dz.U. poz. 2165). Zmiana weszła w życie 24 listopada 2017 r.

[4] Art. 4 ust. 2 lit. a) w brzmieniu ustalonym przez pkt 2 obwieszczenia Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 15 listopada 2017 r. o sprostowaniu błędów (Dz.U. poz. 2165). Zmiana weszła w życie 24 listopada 2017 r.

[5] Art. 4 ust. 2 lit. d) w brzmieniu ustalonym przez pkt 2 obwieszczenia Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 15 listopada 2017 r. o sprostowaniu błędów (Dz.U. poz. 2165). Zmiana weszła w życie 24 listopada 2017 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2000-11-21 do 2017-11-23

Artykuł IV [Nakaz kierowania się postanowieniami artykułów IV i VI Układu w sprawie Antarktyki ]

1. [3] W odniesieniu do obszaru objętego Układem w sprawie Antarktyki wszystkie Umawiające się Strony – bez względu na to, czy są Stronami Układu – kierują się w swoich stosunkach wzajemnych postanowieniami artykułów IV i VI Układu w sprawie Antarktyki.

2. Żadne postanowienia zawarte w niniejszej konwencji i żadne poczynania lub działalność, mające miejsce – w czasie obowiązywania niniejszej konwencji, nie mogą:

a) [4] stanowić podstawy do zgłaszania, podtrzymywania lub odrzucenia roszczenia do terytorialnej suwerenności na obszarze objętym Układem w sprawie Antarktyki lub stwarzać jakichkolwiek praw do suwerenności na obszarze obowiązywania Układu w sprawie Antarktyki;

b) być interpretowane jako zrzeczenie się lub pomniejszenie przez którąkolwiek spośród Umawiających się Stron bądź podważenie jakiegokolwiek prawa lub roszczenia albo podstawy do roszczenia do sprawowania jurysdykcji przez państwo nadbrzeżne zgodnie z prawem międzynarodowym w obrębie obszaru zastosowania niniejszej konwencji;

c) być interpretowane jako podważające pozycję którejkolwiek spośród Umawiających się Stron w sprawie uznania lub nieuznania przez nią jakiegokolwiek takiego prawa, roszczenia lub podstawy do roszczenia;

d) [5] naruszać postanowień artykułu IV punkt 2 Układu w sprawie Antarktyki, stwierdzającego, że nie należy zgłaszać żadnego nowego roszczenia lub żadnego rozszerzenia istniejącego roszczenia do terytorialnej suwerenności w Antarktyce dopóty, dopóki Układ w sprawie Antarktyki pozostaje w mocy.

[3] Art. 4 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez pkt 3 obwieszczenia Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 12 października 2000 r. o sprostowaniu błędu (Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1087). Zmiana weszła w życie 21 listopada 2000 r.

[4] Art. 4 ust. 2 lit. a) w brzmieniu ustalonym przez pkt 3 obwieszczenia Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 12 października 2000 r. o sprostowaniu błędu (Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1087). Zmiana weszła w życie 21 listopada 2000 r.

[5] Art. 4 ust. 2 lit. d) w brzmieniu ustalonym przez pkt 3 obwieszczenia Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 12 października 2000 r. o sprostowaniu błędu (Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1087). Zmiana weszła w życie 21 listopada 2000 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1984-04-27 do 2000-11-20

Artykuł IV [Nakaz kierowania się postanowieniami artykułów IV i VI Układu w sprawie Antarktydy ]

1. W odniesieniu do obszaru objętego Układem w sprawie Antarktydy wszystkie Umawiające się Strony – bez względu na to, czy są Stronami Układu – kierują się w swoich stosunkach wzajemnych postanowieniami artykułów IV i VI Układu w sprawie Antarktydy.

2. Żadne postanowienia zawarte w niniejszej konwencji i żadne poczynania lub działalność, mające miejsce – w czasie obowiązywania niniejszej konwencji, nie mogą:

a) stanowić podstawy do zgłaszania, podtrzymywania lub odrzucenia roszczenia do terytorialnej suwerenności na obszarze objętym Układem w sprawie Antarktydy lub stwarzać jakichkolwiek praw do suwerenności na obszarze obowiązywania Układu w sprawie Antarktydy;

b) być interpretowane jako zrzeczenie się lub pomniejszenie przez którąkolwiek spośród Umawiających się Stron bądź podważenie jakiegokolwiek prawa lub roszczenia albo podstawy do roszczenia do sprawowania jurysdykcji przez państwo nadbrzeżne zgodnie z prawem międzynarodowym w obrębie obszaru zastosowania niniejszej konwencji;

c) być interpretowane jako podważające pozycję którejkolwiek spośród Umawiających się Stron w sprawie uznania lub nieuznania przez nią jakiegokolwiek takiego prawa, roszczenia lub podstawy do roszczenia;

d) naruszać postanowień artykułu IV punkt 2 Układu w sprawie Antarktydy, stwierdzającego, że nie należy zgłaszać żadnego nowego roszczenia lub żadnego rozszerzenia istniejącego roszczenia do terytorialnej suwerenności w Antarktyce dopóty, dopóki Układ w sprawie Antarktydy pozostaje w mocy.