history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 1990-05-27 do 1992-01-01

1. Komendanta Głównego Straży Pożarnych mianuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych.

2. Zastępcę Komendanta Głównego Straży Pożarnych, komendanta i zastępcę komendanta szkoły pożarniczej mianuje Minister Spraw Wewnętrznych.

[1] Komendanta wojewódzkiego straży pożarnych spośród funkcjonariuszy pożarnictwa mianuje wojewoda po porozumieniu z Komendantem Głównym Straży Pożarnych.

4. Komendanta rejonowego straży pożarnych mianuje terenowy organ administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego spośród kandydatów przedstawionych przez komendanta wojewódzkiego straży pożarnych.

5. Komendanta terenowej zawodowej straży pożarnej mianuje komendant wojewódzki straży pożarnych.

6. Głównego inspektora ochrony przeciwpożarowej w ministerstwie (urzędzie centralnym) mianuje właściwy minister (kierownik urzędu centralnego) spośród kandydatów przedstawionych przez Komendanta Głównego Straży Pożarnych.

7. Funkcjonariuszy nie wymienionych w ust. 1–6 mianują:

1) w Komendzie Głównej Straży Pożarnych – Komendant Główny Straży Pożarnych,

2) w komendach straży pożarnych – właściwe terenowe organy administracji państwowej,

3) w terenowych zawodowych strażach pożarnych – komendanci tych straży,

4) w szkołach pożarniczych – komendanci tych szkół,

5) w resortowych jednostkach organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej:

a) na stanowiska oficerów i chorążych pożarnictwa – główni inspektorzy ochrony przeciwpożarowej, a w jednostkach ochrony przeciwpożarowej podległych urzędom centralnym, w których nie powołano głównego inspektora ochrony przeciwpożarowej – komendanci wojewódzcy straży pożarnych (komendanci straży pożarnych miast wyłączonych z województw),

b) na stanowiska podoficerów i szeregowców pożarnictwa – komendanci jednostek organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej.

8. Funkcjonariuszy na stanowiska oficerów i chorążych pożarnictwa w jednostkach ochrony przeciwpożarowej organizacji spółdzielczych i społecznych mianują:

1) w centralnych związkach spółdzielni oraz w zarządach głównych organizacji społecznych – Komendant Główny Straży Pożarnych na wniosek zarządów centralnych związków spółdzielni lub zarządów głównych tych organizacji,

2) w innych jednostkach organizacji spółdzielczych lub społecznych – komendanci wojewódzcy straży pożarnych.

9. Funkcjonariuszy na stanowiska podoficerów i szeregowców w jednostkach wymienionych w ust. 8 pkt 2 mianują komendanci rejonowi (miejscy, dzielnicowi) straży pożarnych na wniosek zarządów tych organizacji.

10. Odwołanie ze stanowisk, o których mowa w ust. 3, nie powoduje rozwiązania stosunku służbowego. Funkcjonariuszowi przysługuje prawo powrotu na stanowisko równorzędne ze stanowiskiem zajmowanym przed powołaniem.

[1] Art. 2 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 24 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 34, poz. 198). Zmiana weszła w życie 27 maja 1990 r.

Wersja obowiązująca od 1990-05-27 do 1992-01-01

1. Komendanta Głównego Straży Pożarnych mianuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych.

2. Zastępcę Komendanta Głównego Straży Pożarnych, komendanta i zastępcę komendanta szkoły pożarniczej mianuje Minister Spraw Wewnętrznych.

[1] Komendanta wojewódzkiego straży pożarnych spośród funkcjonariuszy pożarnictwa mianuje wojewoda po porozumieniu z Komendantem Głównym Straży Pożarnych.

4. Komendanta rejonowego straży pożarnych mianuje terenowy organ administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego spośród kandydatów przedstawionych przez komendanta wojewódzkiego straży pożarnych.

5. Komendanta terenowej zawodowej straży pożarnej mianuje komendant wojewódzki straży pożarnych.

6. Głównego inspektora ochrony przeciwpożarowej w ministerstwie (urzędzie centralnym) mianuje właściwy minister (kierownik urzędu centralnego) spośród kandydatów przedstawionych przez Komendanta Głównego Straży Pożarnych.

7. Funkcjonariuszy nie wymienionych w ust. 1–6 mianują:

1) w Komendzie Głównej Straży Pożarnych – Komendant Główny Straży Pożarnych,

2) w komendach straży pożarnych – właściwe terenowe organy administracji państwowej,

3) w terenowych zawodowych strażach pożarnych – komendanci tych straży,

4) w szkołach pożarniczych – komendanci tych szkół,

5) w resortowych jednostkach organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej:

a) na stanowiska oficerów i chorążych pożarnictwa – główni inspektorzy ochrony przeciwpożarowej, a w jednostkach ochrony przeciwpożarowej podległych urzędom centralnym, w których nie powołano głównego inspektora ochrony przeciwpożarowej – komendanci wojewódzcy straży pożarnych (komendanci straży pożarnych miast wyłączonych z województw),

b) na stanowiska podoficerów i szeregowców pożarnictwa – komendanci jednostek organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej.

8. Funkcjonariuszy na stanowiska oficerów i chorążych pożarnictwa w jednostkach ochrony przeciwpożarowej organizacji spółdzielczych i społecznych mianują:

1) w centralnych związkach spółdzielni oraz w zarządach głównych organizacji społecznych – Komendant Główny Straży Pożarnych na wniosek zarządów centralnych związków spółdzielni lub zarządów głównych tych organizacji,

2) w innych jednostkach organizacji spółdzielczych lub społecznych – komendanci wojewódzcy straży pożarnych.

9. Funkcjonariuszy na stanowiska podoficerów i szeregowców w jednostkach wymienionych w ust. 8 pkt 2 mianują komendanci rejonowi (miejscy, dzielnicowi) straży pożarnych na wniosek zarządów tych organizacji.

10. Odwołanie ze stanowisk, o których mowa w ust. 3, nie powoduje rozwiązania stosunku służbowego. Funkcjonariuszowi przysługuje prawo powrotu na stanowisko równorzędne ze stanowiskiem zajmowanym przed powołaniem.

[1] Art. 2 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 24 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 34, poz. 198). Zmiana weszła w życie 27 maja 1990 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1989-01-01 do 1990-05-26

1. Komendanta Głównego Straży Pożarnych mianuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych.

2. Zastępcę Komendanta Głównego Straży Pożarnych, komendanta i zastępcę komendanta szkoły pożarniczej mianuje Minister Spraw Wewnętrznych.

[1] Komendanta wojewódzkiego straży pożarnych powołuje i odwołuje terenowy organ administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego spośród funkcjonariuszy pożarnictwa, w trybie określonym w art. 139 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 41, poz. 185 i Nr 62, poz. 286, z 1984 r. Nr 21, poz. 100 i Nr 31, poz. 173, z 1985 r. Nr 14, poz. 60, z 1986 r. Nr 47 poz. 227, z 1987 r. Nr 14, poz. 83 i Nr 33, poz. 181, oraz z 1988 r. Nr 7, poz. 54). Powołanie komendanta wojewódzkiego straży pożarnych wymaga porozumienia z Komendantem Głównym Straży Pożarnych.

4. [2] Komendanta rejonowego straży pożarnych mianuje terenowy organ administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego spośród kandydatów przedstawionych przez komendanta wojewódzkiego straży pożarnych.

5. Komendanta terenowej zawodowej straży pożarnej mianuje komendant wojewódzki straży pożarnych.

6. Głównego inspektora ochrony przeciwpożarowej w ministerstwie (urzędzie centralnym) mianuje właściwy minister (kierownik urzędu centralnego) spośród kandydatów przedstawionych przez Komendanta Głównego Straży Pożarnych.

7. Funkcjonariuszy nie wymienionych w ust. 1–6 mianują:

1) w Komendzie Głównej Straży Pożarnych – Komendant Główny Straży Pożarnych,

2) w komendach straży pożarnych – właściwe terenowe organy administracji państwowej,

3) w terenowych zawodowych strażach pożarnych – komendanci tych straży,

4) w szkołach pożarniczych – komendanci tych szkół,

5) w resortowych jednostkach organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej:

a) na stanowiska oficerów i chorążych pożarnictwa – główni inspektorzy ochrony przeciwpożarowej, a w jednostkach ochrony przeciwpożarowej podległych urzędom centralnym, w których nie powołano głównego inspektora ochrony przeciwpożarowej – komendanci wojewódzcy straży pożarnych (komendanci straży pożarnych miast wyłączonych z województw),

b) na stanowiska podoficerów i szeregowców pożarnictwa – komendanci jednostek organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej.

8. Funkcjonariuszy na stanowiska oficerów i chorążych pożarnictwa w jednostkach ochrony przeciwpożarowej organizacji spółdzielczych i społecznych mianują:

1) w centralnych związkach spółdzielni oraz w zarządach głównych organizacji społecznych – Komendant Główny Straży Pożarnych na wniosek zarządów centralnych związków spółdzielni lub zarządów głównych tych organizacji,

2) w innych jednostkach organizacji spółdzielczych lub społecznych – komendanci wojewódzcy straży pożarnych.

9. Funkcjonariuszy na stanowiska podoficerów i szeregowców w jednostkach wymienionych w ust. 8 pkt 2 mianują komendanci rejonowi (miejscy, dzielnicowi) straży pożarnych na wniosek zarządów tych organizacji.

10. [3] Odwołanie ze stanowisk, o których mowa w ust. 3, nie powoduje rozwiązania stosunku służbowego. Funkcjonariuszowi przysługuje prawo powrotu na stanowisko równorzędne ze stanowiskiem zajmowanym przed powołaniem.

[1] Art. 2 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 lit. a) ustawy z dnia 16 czerwca 1988 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady funkcjonowania terenowych organów władzy i administracji państwowej (Dz.U. Nr 19, poz. 132). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1989 r.

[2] Art. 2 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 lit. b) ustawy z dnia 16 czerwca 1988 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady funkcjonowania terenowych organów władzy i administracji państwowej (Dz.U. Nr 19, poz. 132). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1989 r.

[3] Art. 2 ust. 10 dodany przez art. 1 lit. c) ustawy z dnia 16 czerwca 1988 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady funkcjonowania terenowych organów władzy i administracji państwowej (Dz.U. Nr 19, poz. 132). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1989 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1975-06-18 do 1988-12-31

1. Komendanta Głównego Straży Pożarnych mianuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych.

2. Zastępcę Komendanta Głównego Straży Pożarnych, komendanta i zastępcę komendanta szkoły pożarniczej mianuje Minister Spraw Wewnętrznych.

[1] Komendanta wojewódzkiego straży pożarnych mianuje właściwy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego spośród kandydatów przedstawionych przez Komendanta Głównego Straży Pożarnych.

4. [2] Komendanta rejonowego straży pożarnych mianuje właściwy terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego spośród kandydatów przedstawionych przez komendanta wojewódzkiego straży pożarnych.

5. [3] Komendanta terenowej zawodowej straży pożarnej mianuje komendant wojewódzki straży pożarnych.

6. Głównego inspektora ochrony przeciwpożarowej w ministerstwie (urzędzie centralnym) mianuje właściwy minister (kierownik urzędu centralnego) spośród kandydatów przedstawionych przez Komendanta Głównego Straży Pożarnych.

7. Funkcjonariuszy nie wymienionych w ust. 1–6 mianują:

1) w Komendzie Głównej Straży Pożarnych – Komendant Główny Straży Pożarnych,

2) w komendach straży pożarnych – właściwe terenowe organy administracji państwowej,

3) w terenowych zawodowych strażach pożarnych – komendanci tych straży,

4) w szkołach pożarniczych – komendanci tych szkół,

5) w resortowych jednostkach organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej:

a) na stanowiska oficerów i chorążych pożarnictwa – główni inspektorzy ochrony przeciwpożarowej, a w jednostkach ochrony przeciwpożarowej podległych urzędom centralnym, w których nie powołano głównego inspektora ochrony przeciwpożarowej – komendanci wojewódzcy straży pożarnych (komendanci straży pożarnych miast wyłączonych z województw),

b) na stanowiska podoficerów i szeregowców pożarnictwa – komendanci jednostek organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej.

8. Funkcjonariuszy na stanowiska oficerów i chorążych pożarnictwa w jednostkach ochrony przeciwpożarowej organizacji spółdzielczych i społecznych mianują:

1) w centralnych związkach spółdzielni oraz w zarządach głównych organizacji społecznych – Komendant Główny Straży Pożarnych na wniosek zarządów centralnych związków spółdzielni lub zarządów głównych tych organizacji,

2) [4] w innych jednostkach organizacji spółdzielczych lub społecznych – komendanci wojewódzcy straży pożarnych.

9. Funkcjonariuszy na stanowiska podoficerów i szeregowców w jednostkach wymienionych w ust. 8 pkt 2 mianują komendanci rejonowi [5] (miejscy, dzielnicowi) straży pożarnych na wniosek zarządów tych organizacji.

[1] Art. 2 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 43 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 20, poz. 106). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 1975 r.

[2] Art. 2 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 43 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 20, poz. 106). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 1975 r.

[3] Art. 2 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 43 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 20, poz. 106). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 1975 r.

[4] Art. 2 ust. 8 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 43 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 20, poz. 106). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 1975 r.

[5] Art. 2 ust. 9 w brzmieniu ustalonym przez art. 43 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 20, poz. 106). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 1975 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1975-01-01 do 1975-06-17

1. Komendanta Głównego Straży Pożarnych mianuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych.

2. Zastępcę Komendanta Głównego Straży Pożarnych, komendanta i zastępcę komendanta szkoły pożarniczej mianuje Minister Spraw Wewnętrznych.

3. Komendanta wojewódzkiego straży pożarnych mianuje wojewoda, a komendanta straży pożarnych miasta wyłączonego z województwa – prezydent miasta spośród kandydatów przedstawionych przez Komendanta Głównego Straży Pożarnych.

4. Komendanta powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) straży pożarnych mianuje naczelnik powiatu (miasta, dzielnicy) spośród kandydatów przedstawionych przez komendanta wojewódzkiego straży pożarnych (komendanta straży pożarnych miasta wyłączonego z województwa).

5. Komendanta terenowej zawodowej straży pożarnej mianuje komendant powiatowy straży pożarnych.

6. Głównego inspektora ochrony przeciwpożarowej w ministerstwie (urzędzie centralnym) mianuje właściwy minister (kierownik urzędu centralnego) spośród kandydatów przedstawionych przez Komendanta Głównego Straży Pożarnych.

7. Funkcjonariuszy nie wymienionych w ust. 1–6 mianują:

1) w Komendzie Głównej Straży Pożarnych – Komendant Główny Straży Pożarnych,

2) w komendach straży pożarnych – właściwe terenowe organy administracji państwowej,

3) w terenowych zawodowych strażach pożarnych – komendanci tych straży,

4) w szkołach pożarniczych – komendanci tych szkół,

5) w resortowych jednostkach organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej:

a) na stanowiska oficerów i chorążych pożarnictwa – główni inspektorzy ochrony przeciwpożarowej, a w jednostkach ochrony przeciwpożarowej podległych urzędom centralnym, w których nie powołano głównego inspektora ochrony przeciwpożarowej – komendanci wojewódzcy straży pożarnych (komendanci straży pożarnych miast wyłączonych z województw),

b) na stanowiska podoficerów i szeregowców pożarnictwa – komendanci jednostek organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej.

8. Funkcjonariuszy na stanowiska oficerów i chorążych pożarnictwa w jednostkach ochrony przeciwpożarowej organizacji spółdzielczych i społecznych mianują:

1) w centralnych związkach spółdzielni oraz w zarządach głównych organizacji społecznych – Komendant Główny Straży Pożarnych na wniosek zarządów centralnych związków spółdzielni lub zarządów głównych tych organizacji,

2) w innych jednostkach organizacji spółdzielczych lub społecznych – komendanci wojewódzcy straży pożarnych (komendanci straży pożarnych miast wyłączonych z województw).

9. Funkcjonariuszy na stanowiska podoficerów i szeregowców w jednostkach wymienionych w ust. 8 pkt 2 mianują komendanci powiatowi (miejscy, dzielnicowi) straży pożarnych na wniosek zarządów tych organizacji.