Wersja obowiązująca od 1978-01-01 do 1982-07-01

Art. 17. [19] (utracił moc)

[19] Ustawa traci moc 1 stycznia 1978 r. na podstawie art. 77 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz.U. poz. 140), z wyjątkiem art. 9 ust. 2 oraz art. 41, który traci moc 31 grudnia 1979 r.

Wersja obowiązująca od 1978-01-01 do 1982-07-01

Art. 17. [19] (utracił moc)

Wersja archiwalna obowiązująca od 1974-08-01 do 1977-12-31

Art. 17. [Renta przysługująca małżonkom] 1. Jeżeli gospodarstwo rolne stanowi współwłasność małżonków, objęte jest wspólnością ustawową lub stanowi odrębną własność małżonka, renta w zamian za gospodarstwo rolne przysługuje łącznie obydwu małżonkom, choćby warunki do renty spełniał tylko jeden z nich.

2. Renta nie przysługuje jednak małżonkowi, który w okresie ostatnich 5 lat przed przekazaniem gospodarstwa nie pracował na tym gospodarstwie i nie pozostawał we wspólnocie małżeńskiej z prowadzącym gospodarstwo, chyba że gospodarstwo to stanowi jego odrębną własność.

3. Renta przysługująca małżonkom podlega z uwzględnieniem ust. 2 podziałowi na dwie równe części:

1) jeżeli jeden z małżonków uprawniony jest do świadczenia o charakterze rentowym na podstawie innych przepisów albo

2) na wniosek jednego z małżonków.

4. Część renty przypadająca na małżonka, dla którego praca w przekazanym gospodarstwie stanowiła główne źródło utrzymania i który spełnia warunki określone w art. 9 ust. 1, nie może być niższa niż renta przysługująca za 2 ha gruntów rolnych i leśnych.

5. W razie śmierci jednego z małżonków, pozostałemu przy życiu małżonkowi uprawnionemu do renty wypłaca się rentę w pełnej wysokości. Jeżeli jednak po zmarłym pozostały osoby uprawnione do renty rodzinnej, rentę przysługującą pozostałemu przy życiu małżonkowi zmniejsza się o kwotę wypłacanej renty rodzinnej. Przepis art. 14 stosuje się odpowiednio.