Wersja archiwalna obowiązująca od 1972-01-01 do 1983-05-12
[Zachowanie w mocy dotychczasowych przepisów dotyczących nieletnich] § 1. Do czasu odrębnego ustawowego uregulowania sprawy zapobiegania i zwalczania demoralizacji i przestępczości nieletnich zachowują moc obowiązującą dotychczasowe przepisy dotyczące nieletnich, którzy dopuścili się czynów zabronionych przez ustawę pod groźbą kary jako wykroczenia:
1) zawarte w szczególności w art. 6 Prawa o wykroczeniach z 1932 r.,
2) w zakresie postępowania – zawarte w szczególności w ustawie z dnia 15 grudnia 1951 r. o orzecznictwie karno-administracyjnym ( Dz. U. z 1966 r. Nr 39, poz. 233 ) oraz w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o przekazaniu niektórych drobnych przestępstw jako wykroczeń do orzecznictwa karno-administracyjnego ( Dz. U. Nr 23, poz. 149 ).
§ 2. W sprawach o popełnione przez nieletnich czyny, które dotychczas zabronione były przez ustawę pod groźbą kary jako przestępstwa, a z dniem wejścia w życie Kodeksu wykroczeń stają się wykroczeniami, stosuje się nadal dotychczasowe przepisy o postępowaniu z nieletnimi, którzy dopuścili się czynów zabronionych przez ustawę jako przestępstwa.