§ 2. [Obowiązek niezwłocznego zatrudnienia żołnierza po służbie wojskowej na stanowisku poprzednio zajmowanym lub równorzędnym ] [2] 1. Zakład pracy, który zatrudniał żołnierza w dniu powołania do służby wojskowej, jest obowiązany niezwłocznie zatrudnić go na stanowisku poprzednio zajmowanym lub równorzędnym pod względem rodzaju pracy oraz zaszeregowania osobistego, jeżeli w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia z tej służby żołnierz zgłosi powrót do zakładu pracy.

2. Niezachowanie przez żołnierza terminu, o którym mowa w ust. 1, powoduje wygaśnięcie stosunku pracy, chyba że niezachowanie terminu nastąpiło z przyczyn od niego niezależnych.

3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli stosunek pracy istniejący w dniu powołania do służby wojskowej został rozwiązany zgodnie z art. 105 ust. 2, 5 i 6 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 44, poz. 220 z późniejszymi zmianami), zwanej dalej „ustawą”.

§ 2. [Podniesienie kwalifikacji zawodowych podczas służby wojskowej ] 1. Zakład pracy jest obowiązany na wniosek pracownika, który uzyskał podczas służby wojskowej inne lub wyższe niż posiadane uprzednio kwalifikacje zawodowe stwierdzone zaświadczeniem powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) sztabu wojskowego, zatrudnić go w miarę możliwości na stanowisku odpowiadającym uzyskanym kwalifikacjom.

2. W razie niemożności zatrudnienia pracownika zgodnie z ust. 1 zakład pracy jest obowiązany za zgodą pracownika zatrudnić go na poprzednio zajmowanym lub równorzędnym stanowisku.

3. Pracownik, który nie został zatrudniony zgodnie z ust. 1, może zwrócić się do jednostki nadrzędnej nad zakładem pracy z wnioskiem o zatrudnienie go w innym podległym jej zakładzie pracy na stanowisku odpowiadającym uzyskanym przez niego kwalifikacjom. Jednostka nadrzędna jest obowiązana zaproponować pracownikowi zatrudnienie na stanowisku odpowiadającym uzyskanym przez niego kwalifikacjom lub zawiadomić go o braku możliwości zatrudnienia w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku.

4. Jeżeli pracownik nie wyrazi zgody na kontynuowanie zatrudnienia na poprzednio zajmowanym lub równorzędnym stanowisku (ust. 2) albo na zatrudnienie go na stanowisku zaproponowanym mu przez jednostkę nadrzędną (ust. 3), stosunek pracy między zakładem pracy a pracownikiem uważa się za rozwiązany za zgodą stron w terminie uzgodnionym, nie dłuższym jednak niż 7 dni od dnia, w którym pracownik nie wyraził zgody na kontynuowanie dotychczasowego lub podjęcie proponowanego zatrudnienia.