Wersja obowiązująca od 2001-09-23 do 2002-01-01
[Decyzja o poddaniu przymusowej hospitalizacji ] 1. Powiatowy (miejski w miastach na prawach powiatu) lub portowy inspektor sanitarny , w razie stwierdzenia lub podejrzenia choroby zakaźnej bądź nosicielstwa, wydaje w przypadkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 2 decyzję o poddaniu przymusowej hospitalizacji, przymusowemu leczeniu lub izolacji, a ponadto – w granicach, w jakich to się okaże potrzebne, w celu zapobieżenia szerzeniu się choroby zakaźnej – może:
1) uzależnić zmianę miejsca zamieszkania lub pobytu podejrzanego o chorobę zakaźną lub podejrzanego o zakażenie od swego zezwolenia oraz. nakazać takiej osobie poddawanie się określonym badaniom (nadzór sanitarny),
2) poddać chorego zakaźnie koniecznym badaniom,
3) nakazać podejrzanemu o chorobę zakaźną lub podejrzanemu o zakażenie wstrzymanie się od zajęć zarobkowych bądź od uczęszczania do zakładów nauczania albo wychowania,
4) czasowo zakazać korzystania z określonych urządzeń do zaopatrywania w wodę z naturalnych lub sztucznych ujęć, co do których istnieje podejrzenie zakażenia, oraz nakazać równocześnie odpowiednie oznaczenie tych urządzeń lub ujęć,
5) uznać za zakażone lub podejrzane o zakażenie tereny, budynki, pomieszczenia lub środki transportu, w których przebywały osoby chore lub podejrzane o chorobę zakaźną albo nosiciele zarazków chorób zakaźnych bądź w których znajdowały się zwierzęta lub przedmioty zakażone, oraz zakazać wstępu do tych obiektów do czasu ich odkażenia,
6) zarządzić odkażenie, dezynsekcję osób, zwierząt, pomieszczeń i przedmiotów zakażonych lub podejrzanych o zakażenie bądź zniszczenie przedmiotów, gdy w inny sposób niemożliwe jest zniszczenie zarazków, a także deratyzację,
7) zarządzić badanie sanitarne artykułów żywności znajdujących się w gospodarstwie domowym oraz zabezpieczyć te artykuły przed możliwością spożycia do czasu ustalenia wyniku badania, a w razie potrzeby zarządzić ich odkażenie lub zniszczenie,
8) zarządzić sekcję zwłok osoby zmarłej na chorobę zakaźną lub osoby, która przed zgonem była podejrzana o taką chorobę.
2. Powiatowy (miejski w miastach na prawach powiatu) lub portowy inspektor sanitarny w przypadku stwierdzenia potrzeby przeprowadzenia zabiegów higieniczno-sanitarnych, jak dezynfekcja, dezynsekcja, w celu zapobiegania chorobom zarządza przeprowadzenie tych zabiegów w niezbędnym zakresie.
3. Organ Inspekcji Sanitarnej lub osoba działająca z jego upoważnienia może niezwłocznie zastosować przymus bezpośredni, określony w przepisach o egzekucji administracyjnej, w stosunku do osób, które pomimo dostrzeżenia o możliwości zastosowania przymusu nie wypełniają decyzji o hospitalizacji lub izolacji, wbrew zakazowi korzystają z urządzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 4, bądź naruszają zakaz wstępu na teren oraz do pomieszczeń i budynków uznanych za zakażone, a także korzystają ze środków transportu uznanych za zakażone.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia [10] określi w drodze rozporządzania szczegółowe zasady zwalczania chorób zakaźnych w międzynarodowej żegludze morskiej i lotniczej.
5. (skreślony).
6. Minister właściwy do spraw zdrowia [11], w przypadkach określonych chorób zakaźnych, może w drodze rozporządzenia wprowadzić obowiązek stosowania jednolitych metod postępowania, uznanych przez szkołę wyższą lub instytut naukowo-badawczy.
[10] Art. 7 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 63, poz. 634). Zmiana weszła w życie 23 września 2001 r.
[11] Art. 7 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 63, poz. 634). Zmiana weszła w życie 23 września 2001 r.
Wersja obowiązująca od 2001-09-23 do 2002-01-01
[Decyzja o poddaniu przymusowej hospitalizacji ] 1. Powiatowy (miejski w miastach na prawach powiatu) lub portowy inspektor sanitarny , w razie stwierdzenia lub podejrzenia choroby zakaźnej bądź nosicielstwa, wydaje w przypadkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 2 decyzję o poddaniu przymusowej hospitalizacji, przymusowemu leczeniu lub izolacji, a ponadto – w granicach, w jakich to się okaże potrzebne, w celu zapobieżenia szerzeniu się choroby zakaźnej – może:
1) uzależnić zmianę miejsca zamieszkania lub pobytu podejrzanego o chorobę zakaźną lub podejrzanego o zakażenie od swego zezwolenia oraz. nakazać takiej osobie poddawanie się określonym badaniom (nadzór sanitarny),
2) poddać chorego zakaźnie koniecznym badaniom,
3) nakazać podejrzanemu o chorobę zakaźną lub podejrzanemu o zakażenie wstrzymanie się od zajęć zarobkowych bądź od uczęszczania do zakładów nauczania albo wychowania,
4) czasowo zakazać korzystania z określonych urządzeń do zaopatrywania w wodę z naturalnych lub sztucznych ujęć, co do których istnieje podejrzenie zakażenia, oraz nakazać równocześnie odpowiednie oznaczenie tych urządzeń lub ujęć,
5) uznać za zakażone lub podejrzane o zakażenie tereny, budynki, pomieszczenia lub środki transportu, w których przebywały osoby chore lub podejrzane o chorobę zakaźną albo nosiciele zarazków chorób zakaźnych bądź w których znajdowały się zwierzęta lub przedmioty zakażone, oraz zakazać wstępu do tych obiektów do czasu ich odkażenia,
6) zarządzić odkażenie, dezynsekcję osób, zwierząt, pomieszczeń i przedmiotów zakażonych lub podejrzanych o zakażenie bądź zniszczenie przedmiotów, gdy w inny sposób niemożliwe jest zniszczenie zarazków, a także deratyzację,
7) zarządzić badanie sanitarne artykułów żywności znajdujących się w gospodarstwie domowym oraz zabezpieczyć te artykuły przed możliwością spożycia do czasu ustalenia wyniku badania, a w razie potrzeby zarządzić ich odkażenie lub zniszczenie,
8) zarządzić sekcję zwłok osoby zmarłej na chorobę zakaźną lub osoby, która przed zgonem była podejrzana o taką chorobę.
2. Powiatowy (miejski w miastach na prawach powiatu) lub portowy inspektor sanitarny w przypadku stwierdzenia potrzeby przeprowadzenia zabiegów higieniczno-sanitarnych, jak dezynfekcja, dezynsekcja, w celu zapobiegania chorobom zarządza przeprowadzenie tych zabiegów w niezbędnym zakresie.
3. Organ Inspekcji Sanitarnej lub osoba działająca z jego upoważnienia może niezwłocznie zastosować przymus bezpośredni, określony w przepisach o egzekucji administracyjnej, w stosunku do osób, które pomimo dostrzeżenia o możliwości zastosowania przymusu nie wypełniają decyzji o hospitalizacji lub izolacji, wbrew zakazowi korzystają z urządzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 4, bądź naruszają zakaz wstępu na teren oraz do pomieszczeń i budynków uznanych za zakażone, a także korzystają ze środków transportu uznanych za zakażone.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia [10] określi w drodze rozporządzania szczegółowe zasady zwalczania chorób zakaźnych w międzynarodowej żegludze morskiej i lotniczej.
5. (skreślony).
6. Minister właściwy do spraw zdrowia [11], w przypadkach określonych chorób zakaźnych, może w drodze rozporządzenia wprowadzić obowiązek stosowania jednolitych metod postępowania, uznanych przez szkołę wyższą lub instytut naukowo-badawczy.
[10] Art. 7 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 63, poz. 634). Zmiana weszła w życie 23 września 2001 r.
[11] Art. 7 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 63, poz. 634). Zmiana weszła w życie 23 września 2001 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-01-01 do 2001-09-22
[Decyzja o poddaniu przymusowej hospitalizacji ] 1. Powiatowy (miejski w miastach na prawach powiatu) lub portowy [1] inspektor sanitarny , w razie stwierdzenia lub podejrzenia choroby zakaźnej bądź nosicielstwa, wydaje w przypadkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 2 decyzję o poddaniu przymusowej hospitalizacji, przymusowemu leczeniu lub izolacji, a ponadto – w granicach, w jakich to się okaże potrzebne, w celu zapobieżenia szerzeniu się choroby zakaźnej – może:
1) uzależnić zmianę miejsca zamieszkania lub pobytu podejrzanego o chorobę zakaźną lub podejrzanego o zakażenie od swego zezwolenia oraz. nakazać takiej osobie poddawanie się określonym badaniom (nadzór sanitarny),
2) poddać chorego zakaźnie koniecznym badaniom,
3) nakazać podejrzanemu o chorobę zakaźną lub podejrzanemu o zakażenie wstrzymanie się od zajęć zarobkowych bądź od uczęszczania do zakładów nauczania albo wychowania,
4) czasowo zakazać korzystania z określonych urządzeń do zaopatrywania w wodę z naturalnych lub sztucznych ujęć, co do których istnieje podejrzenie zakażenia, oraz nakazać równocześnie odpowiednie oznaczenie tych urządzeń lub ujęć,
5) uznać za zakażone lub podejrzane o zakażenie tereny, budynki, pomieszczenia lub środki transportu, w których przebywały osoby chore lub podejrzane o chorobę zakaźną albo nosiciele zarazków chorób zakaźnych bądź w których znajdowały się zwierzęta lub przedmioty zakażone, oraz zakazać wstępu do tych obiektów do czasu ich odkażenia,
6) zarządzić odkażenie, dezynsekcję osób, zwierząt, pomieszczeń i przedmiotów zakażonych lub podejrzanych o zakażenie bądź zniszczenie przedmiotów, gdy w inny sposób niemożliwe jest zniszczenie zarazków, a także deratyzację,
7) zarządzić badanie sanitarne artykułów żywności znajdujących się w gospodarstwie domowym oraz zabezpieczyć te artykuły przed możliwością spożycia do czasu ustalenia wyniku badania, a w razie potrzeby zarządzić ich odkażenie lub zniszczenie,
8) zarządzić sekcję zwłok osoby zmarłej na chorobę zakaźną lub osoby, która przed zgonem była podejrzana o taką chorobę.
2. Powiatowy (miejski w miastach na prawach powiatu) lub portowy [2] inspektor sanitarny w przypadku stwierdzenia potrzeby przeprowadzenia zabiegów higieniczno-sanitarnych, jak dezynfekcja, dezynsekcja, w celu zapobiegania chorobom zarządza przeprowadzenie tych zabiegów w niezbędnym zakresie.
3. Organ Inspekcji Sanitarnej lub osoba działająca z jego upoważnienia może niezwłocznie zastosować przymus bezpośredni, określony w przepisach o egzekucji administracyjnej, w stosunku do osób, które pomimo dostrzeżenia o możliwości zastosowania przymusu nie wypełniają decyzji o hospitalizacji lub izolacji, wbrew zakazowi korzystają z urządzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 4, bądź naruszają zakaz wstępu na teren oraz do pomieszczeń i budynków uznanych za zakażone, a także korzystają ze środków transportu uznanych za zakażone.
4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi w drodze rozporządzania szczegółowe zasady zwalczania chorób zakaźnych w międzynarodowej żegludze morskiej i lotniczej.
5. (skreślony).
6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w przypadkach określonych chorób zakaźnych, może w drodze rozporządzenia wprowadzić obowiązek stosowania jednolitych metod postępowania, uznanych przez szkołę wyższą lub instytut naukowo-badawczy.
[1] Art. 7 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 2 ustawy z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz.U. Nr 12, poz. 136). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2001 r.
[2] Art. 7 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 2 ustawy z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz.U. Nr 12, poz. 136). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2001 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1999-01-01 do 2000-12-31
[Decyzja o poddaniu przymusowej hospitalizacji] 1. Powiatowy (miejski w miastach na prawach powiatu), portowy lub kolejowy inspektor sanitarny [5], w razie stwierdzenia lub podejrzenia choroby zakaźnej bądź nosicielstwa, wydaje w przypadkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 2 decyzję o poddaniu przymusowej hospitalizacji, przymusowemu leczeniu lub izolacji, a ponadto – w granicach, w jakich to się okaże potrzebne, w celu zapobieżenia szerzeniu się choroby zakaźnej – może:
1) uzależnić zmianę miejsca zamieszkania lub pobytu podejrzanego o chorobę zakaźną lub podejrzanego o zakażenie od swego zezwolenia oraz. nakazać takiej osobie poddawanie się określonym badaniom (nadzór sanitarny),
2) poddać chorego zakaźnie koniecznym badaniom,
3) nakazać podejrzanemu o chorobę zakaźną lub podejrzanemu o zakażenie wstrzymanie się od zajęć zarobkowych bądź od uczęszczania do zakładów nauczania albo wychowania,
4) czasowo zakazać korzystania z określonych urządzeń do zaopatrywania w wodę z naturalnych lub sztucznych ujęć, co do których istnieje podejrzenie zakażenia, oraz nakazać równocześnie odpowiednie oznaczenie tych urządzeń lub ujęć,
5) uznać za zakażone lub podejrzane o zakażenie tereny, budynki, pomieszczenia lub środki transportu, w których przebywały osoby chore lub podejrzane o chorobę zakaźną albo nosiciele zarazków chorób zakaźnych bądź w których znajdowały się zwierzęta lub przedmioty zakażone, oraz zakazać wstępu do tych obiektów do czasu ich odkażenia,
6) zarządzić odkażenie, dezynsekcję osób, zwierząt, pomieszczeń i przedmiotów zakażonych lub podejrzanych o zakażenie bądź zniszczenie przedmiotów, gdy w inny sposób niemożliwe jest zniszczenie zarazków, a także deratyzację,
7) zarządzić badanie sanitarne artykułów żywności znajdujących się w gospodarstwie domowym oraz zabezpieczyć te artykuły przed możliwością spożycia do czasu ustalenia wyniku badania, a w razie potrzeby zarządzić ich odkażenie lub zniszczenie,
8) zarządzić sekcję zwłok osoby zmarłej na chorobę zakaźną lub osoby, która przed zgonem była podejrzana o taką chorobę.
2. Powiatowy (miejski w miastach na prawach powiatu), portowy lub kolejowy inspektor sanitarny [6] w przypadku stwierdzenia potrzeby przeprowadzenia zabiegów higieniczno-sanitarnych, jak dezynfekcja, dezynsekcja, w celu zapobiegania chorobom zarządza przeprowadzenie tych zabiegów w niezbędnym zakresie.
3. Organ Inspekcji Sanitarnej [7] lub osoba działająca z jego upoważnienia może niezwłocznie zastosować przymus bezpośredni, określony w przepisach o egzekucji administracyjnej, w stosunku do osób, które pomimo dostrzeżenia o możliwości zastosowania przymusu nie wypełniają decyzji o hospitalizacji lub izolacji, wbrew zakazowi korzystają z urządzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 4, bądź naruszają zakaz wstępu na teren oraz do pomieszczeń i budynków uznanych za zakażone, a także korzystają ze środków transportu uznanych za zakażone.
4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi w drodze rozporządzania szczegółowe zasady zwalczania chorób zakaźnych w międzynarodowej żegludze morskiej i lotniczej.
5. [8] (skreślony).
6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w przypadkach określonych chorób zakaźnych, może w drodze rozporządzenia wprowadzić obowiązek stosowania jednolitych metod postępowania, uznanych przez szkołę wyższą lub instytut naukowo-badawczy.
[5] Art. 7 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 23 pkt 5 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 668). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1999 r.
[6] Art. 7 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 23 pkt 5 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 668). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1999 r.
[7] Art. 7 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 23 pkt 2 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 668). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1999 r.
[8] Art. 7 ust. 5 skreślony przez art. 23 pkt 5 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 668). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1999 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1963-11-18 do 1998-12-31
[Decyzja o poddaniu przymusowej hospitalizacji] 1. Powiatowy (miejski, dzielnicowy) lub portowy inspektor sanitarny, w razie stwierdzenia lub podejrzenia choroby zakaźnej bądź nosicielstwa, wydaje w przypadkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 2 decyzję o poddaniu przymusowej hospitalizacji, przymusowemu leczeniu lub izolacji, a ponadto – w granicach, w jakich to się okaże potrzebne, w celu zapobieżenia szerzeniu się choroby zakaźnej – może:
1) uzależnić zmianę miejsca zamieszkania lub pobytu podejrzanego o chorobę zakaźną lub podejrzanego o zakażenie od swego zezwolenia oraz. nakazać takiej osobie poddawanie się określonym badaniom (nadzór sanitarny),
2) poddać chorego zakaźnie koniecznym badaniom,
3) nakazać podejrzanemu o chorobę zakaźną lub podejrzanemu o zakażenie wstrzymanie się od zajęć zarobkowych bądź od uczęszczania do zakładów nauczania albo wychowania,
4) czasowo zakazać korzystania z określonych urządzeń do zaopatrywania w wodę z naturalnych lub sztucznych ujęć, co do których istnieje podejrzenie zakażenia, oraz nakazać równocześnie odpowiednie oznaczenie tych urządzeń lub ujęć,
5) uznać za zakażone lub podejrzane o zakażenie tereny, budynki, pomieszczenia lub środki transportu, w których przebywały osoby chore lub podejrzane o chorobę zakaźną albo nosiciele zarazków chorób zakaźnych bądź w których znajdowały się zwierzęta lub przedmioty zakażone, oraz zakazać wstępu do tych obiektów do czasu ich odkażenia,
6) zarządzić odkażenie, dezynsekcję osób, zwierząt, pomieszczeń i przedmiotów zakażonych lub podejrzanych o zakażenie bądź zniszczenie przedmiotów, gdy w inny sposób niemożliwe jest zniszczenie zarazków, a także deratyzację,
7) zarządzić badanie sanitarne artykułów żywności znajdujących się w gospodarstwie domowym oraz zabezpieczyć te artykuły przed możliwością spożycia do czasu ustalenia wyniku badania, a w razie potrzeby zarządzić ich odkażenie lub zniszczenie,
8) zarządzić sekcję zwłok osoby zmarłej na chorobę zakaźną lub osoby, która przed zgonem była podejrzana o taką chorobę.
2. Powiatowy (miejski, dzielnicowy) lub portowy inspektor sanitarny w przypadku stwierdzenia potrzeby przeprowadzenia zabiegów higieniczno-sanitarnych, jak dezynfekcja, dezynsekcja, w celu zapobiegania chorobom zarządza przeprowadzenie tych zabiegów w niezbędnym zakresie.
3. Organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej lub osoba działająca z jego upoważnienia może niezwłocznie zastosować przymus bezpośredni, określony w przepisach o egzekucji administracyjnej, w stosunku do osób, które pomimo dostrzeżenia o możliwości zastosowania przymusu nie wypełniają decyzji o hospitalizacji lub izolacji, wbrew zakazowi korzystają z urządzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 4, bądź naruszają zakaz wstępu na teren oraz do pomieszczeń i budynków uznanych za zakażone, a także korzystają ze środków transportu uznanych za zakażone.
4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi w drodze rozporządzania szczegółowe zasady zwalczania chorób zakaźnych w międzynarodowej żegludze morskiej i lotniczej.
5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej ustali, w odniesieniu do jakich chorób uprawnienia określone w ust. 1 przysługują właściwemu do spraw zdrowia i opieki społecznej organowi prezydium powiatowej (miejskiej w mieście stanowiącym powiat miejski, dzielnicowej w mieście wyłączonym z województwa) rady narodowej bądź działającemu z jego upoważnienia kierownikowi zakładu społecznego służby zdrowia.
6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w przypadkach określonych chorób zakaźnych, może w drodze rozporządzenia wprowadzić obowiązek stosowania jednolitych metod postępowania, uznanych przez szkołę wyższą lub instytut naukowo-badawczy.