Wersja obowiązująca od 2001-09-23 do 2002-01-01
[Zakres regulacji] 1. Ustawa dotyczy wykrywania i zapobiegania szerzeniu się chorób zakaźnych oraz leczenia chorych na te choroby.
2. Chorobami zakaźnymi w rozumieniu ustawy są choroby ludzi wywoływane przez żywe organizmy lub ich produkty (jady), jeżeli choroby te ze względu na swój charakter lub na sposób szerzenia się stanowią szczególne zagrożenie dla zdrowia ludności.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia [1] ustala w drodze rozporządzenia wykaz chorób zakaźnych.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia [2] w przypadkach, gdy wymagają tego względy sanitarno-epidemiologiczne, może w drodze rozporządzenia rozciągnąć niektóre przepisy ustawy na inne choroby mogące w określonych warunkach szerzyć się epidemicznie,
5. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) „chory zakaźnie” – osobę dotkniętą chorobą zakaźną,
2) „podejrzany o chorobę zakaźną” – osobę, u której występują objawy mogące wskazywać na chorobę zakaźną,
3) „nosiciel” – osobę, której ustrój wydala na zewnątrz żywe zarazki wywołujące chorobę zakaźną, mimo że osoba la nie wykazuje klinicznych objawów tej choroby,
4) „podejrzany o zakażenie” – osobę, która miała styczność z chorym zakaźnie, lub materiałem zakaźnym bądź zakażonym albo przebywała na terenie zakażonym,
5) „podejrzany o nosicielstwo” – osobę, która przebyła chorobę zakaźną lub jest podejrzana o zakażenie, a co do której nie została wyłączona możliwość, że jest nosicielem.
6. Przepisy ustawy, dotyczące podejrzanych o zakażenie i podejrzanych o nosicielstwo, nie mają zastosowania do pracowników służby zdrowia zatrudnionych przy wykrywaniu i zapobieganiu szerzeniu się chorób zakaźnych albo przy leczeniu lub obsłudze chorych zakaźnie, nosicieli, podejrzanych o zakażenie lub podejrzanych o nosicielstwo pod warunkiem przestrzegania przez nich zasad postępowania ustalonego dla tej kategorii pracowników.
[1] Art. 1 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 63, poz. 634). Zmiana weszła w życie 23 września 2001 r.
[2] Art. 1 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 63, poz. 634). Zmiana weszła w życie 23 września 2001 r.
Wersja obowiązująca od 2001-09-23 do 2002-01-01
[Zakres regulacji] 1. Ustawa dotyczy wykrywania i zapobiegania szerzeniu się chorób zakaźnych oraz leczenia chorych na te choroby.
2. Chorobami zakaźnymi w rozumieniu ustawy są choroby ludzi wywoływane przez żywe organizmy lub ich produkty (jady), jeżeli choroby te ze względu na swój charakter lub na sposób szerzenia się stanowią szczególne zagrożenie dla zdrowia ludności.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia [1] ustala w drodze rozporządzenia wykaz chorób zakaźnych.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia [2] w przypadkach, gdy wymagają tego względy sanitarno-epidemiologiczne, może w drodze rozporządzenia rozciągnąć niektóre przepisy ustawy na inne choroby mogące w określonych warunkach szerzyć się epidemicznie,
5. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) „chory zakaźnie” – osobę dotkniętą chorobą zakaźną,
2) „podejrzany o chorobę zakaźną” – osobę, u której występują objawy mogące wskazywać na chorobę zakaźną,
3) „nosiciel” – osobę, której ustrój wydala na zewnątrz żywe zarazki wywołujące chorobę zakaźną, mimo że osoba la nie wykazuje klinicznych objawów tej choroby,
4) „podejrzany o zakażenie” – osobę, która miała styczność z chorym zakaźnie, lub materiałem zakaźnym bądź zakażonym albo przebywała na terenie zakażonym,
5) „podejrzany o nosicielstwo” – osobę, która przebyła chorobę zakaźną lub jest podejrzana o zakażenie, a co do której nie została wyłączona możliwość, że jest nosicielem.
6. Przepisy ustawy, dotyczące podejrzanych o zakażenie i podejrzanych o nosicielstwo, nie mają zastosowania do pracowników służby zdrowia zatrudnionych przy wykrywaniu i zapobieganiu szerzeniu się chorób zakaźnych albo przy leczeniu lub obsłudze chorych zakaźnie, nosicieli, podejrzanych o zakażenie lub podejrzanych o nosicielstwo pod warunkiem przestrzegania przez nich zasad postępowania ustalonego dla tej kategorii pracowników.
[1] Art. 1 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 63, poz. 634). Zmiana weszła w życie 23 września 2001 r.
[2] Art. 1 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 63, poz. 634). Zmiana weszła w życie 23 września 2001 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1989-07-01 do 2001-09-22
[Zakres regulacji] 1. Ustawa dotyczy wykrywania i zapobiegania szerzeniu się chorób zakaźnych oraz leczenia chorych na te choroby.
2. Chorobami zakaźnymi w rozumieniu ustawy są choroby ludzi wywoływane przez żywe organizmy lub ich produkty (jady), jeżeli choroby te ze względu na swój charakter lub na sposób szerzenia się stanowią szczególne zagrożenie dla zdrowia ludności.
3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej [1] ustala w drodze rozporządzenia wykaz chorób zakaźnych.
4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w przypadkach, gdy wymagają tego względy sanitarno-epidemiologiczne, może w drodze rozporządzenia rozciągnąć niektóre przepisy ustawy na inne choroby mogące w określonych warunkach szerzyć się epidemicznie,
5. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) „chory zakaźnie” – osobę dotkniętą chorobą zakaźną,
2) „podejrzany o chorobę zakaźną” – osobę, u której występują objawy mogące wskazywać na chorobę zakaźną,
3) „nosiciel” – osobę, której ustrój wydala na zewnątrz żywe zarazki wywołujące chorobę zakaźną, mimo że osoba la nie wykazuje klinicznych objawów tej choroby,
4) „podejrzany o zakażenie” – osobę, która miała styczność z chorym zakaźnie, lub materiałem zakaźnym bądź zakażonym albo przebywała na terenie zakażonym,
5) „podejrzany o nosicielstwo” – osobę, która przebyła chorobę zakaźną lub jest podejrzana o zakażenie, a co do której nie została wyłączona możliwość, że jest nosicielem.
6. Przepisy ustawy, dotyczące podejrzanych o zakażenie i podejrzanych o nosicielstwo, nie mają zastosowania do pracowników służby zdrowia zatrudnionych przy wykrywaniu i zapobieganiu szerzeniu się chorób zakaźnych albo przy leczeniu lub obsłudze chorych zakaźnie, nosicieli, podejrzanych o zakażenie lub podejrzanych o nosicielstwo pod warunkiem przestrzegania przez nich zasad postępowania ustalonego dla tej kategorii pracowników.
[1] Art. 1 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 26 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U. Nr 35, poz. 192). Zmiana weszła w życie 1 lipca 1989 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1963-11-18 do 1989-06-30
[Zakres regulacji] 1. Ustawa dotyczy wykrywania i zapobiegania szerzeniu się chorób zakaźnych oraz leczenia chorych na te choroby.
2. Chorobami zakaźnymi w rozumieniu ustawy są choroby ludzi wywoływane przez żywe organizmy lub ich produkty (jady), jeżeli choroby te ze względu na swój charakter lub na sposób szerzenia się stanowią szczególne zagrożenie dla zdrowia ludności.
3. Rada Ministrów ustala w drodze rozporządzenia wykaz chorób zakaźnych.
4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w przypadkach, gdy wymagają tego względy sanitarno-epidemiologiczne, może w drodze rozporządzenia rozciągnąć niektóre przepisy ustawy na inne choroby mogące w określonych warunkach szerzyć się epidemicznie,
5. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) „chory zakaźnie” – osobę dotkniętą chorobą zakaźną,
2) „podejrzany o chorobę zakaźną” – osobę, u której występują objawy mogące wskazywać na chorobę zakaźną,
3) „nosiciel” – osobę, której ustrój wydala na zewnątrz żywe zarazki wywołujące chorobę zakaźną, mimo że osoba la nie wykazuje klinicznych objawów tej choroby,
4) „podejrzany o zakażenie” – osobę, która miała styczność z chorym zakaźnie, lub materiałem zakaźnym bądź zakażonym albo przebywała na terenie zakażonym,
5) „podejrzany o nosicielstwo” – osobę, która przebyła chorobę zakaźną lub jest podejrzana o zakażenie, a co do której nie została wyłączona możliwość, że jest nosicielem.
6. Przepisy ustawy, dotyczące podejrzanych o zakażenie i podejrzanych o nosicielstwo, nie mają zastosowania do pracowników służby zdrowia zatrudnionych przy wykrywaniu i zapobieganiu szerzeniu się chorób zakaźnych albo przy leczeniu lub obsłudze chorych zakaźnie, nosicieli, podejrzanych o zakażenie lub podejrzanych o nosicielstwo pod warunkiem przestrzegania przez nich zasad postępowania ustalonego dla tej kategorii pracowników.