history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 1999-01-01
[Uznanie rolnika gospodarującego na nieruchomości państwowej za jej właściciela ] 1. Rolników gospodarujących na nieruchomościach państwowych uznaje się za właścicieli tych nieruchomości, jeżeli oni lub ich poprzednicy prawni uzyskali posiadanie tych nieruchomości na podstawie:
1) umowy zawartej przed dniem 13 września 1944 r., a na Ziemiach Odzyskanych – przed dniem 9 maja 1945 r. z zamiarem nabycia na własność lub
2) umowy o dział, zawartej przed dniem 1 września 1939 r., albo
3) orzeczenia o zatwierdzeniu projektu parcelacji nieruchomości państwowych i wykazu nabywców wydanego przed dniem 1 września 1939 r.
2. Przepis ust. 1 stosuje się bez względu na zachowanie przepisanej formy umowy.
3. [5] W przypadkach gospodarczo uzasadnionych starosta [6] może zezwolić na uznanie rolnika za właściciela nieruchomości, na której gospodaruje, choćby objęcie nieruchomości w posiadanie nastąpiło na podstawie umowy zawartej już po dacie określonej w ust. 1 pkt 1, jeżeli nabywca działał w dobrej wierze.
4. Przepisy powyższe stosuje się odpowiednio również do osób pozostających w stosunku pracy, rencistów i rzemieślników, chociażby na nieruchomościach nie gospodarowali.
[5] Na podstawie art. 6 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 34, poz. 198; ost. zm.: Dz.U. z 1990 r. Nr 43, poz. 253), wyrażanie zgody na nadanie nieruchomości objętej w posiadanie bez zachowania ustawowego terminu, o którym mowa w art. 6 ust. 3, w dniu 27 maja 1990 r. przeszło do właściwości rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.
[6] Art. 6 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 668; ost. zm.: Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1126). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1999 r.
Wersja obowiązująca od 1999-01-01
[Uznanie rolnika gospodarującego na nieruchomości państwowej za jej właściciela ] 1. Rolników gospodarujących na nieruchomościach państwowych uznaje się za właścicieli tych nieruchomości, jeżeli oni lub ich poprzednicy prawni uzyskali posiadanie tych nieruchomości na podstawie:
1) umowy zawartej przed dniem 13 września 1944 r., a na Ziemiach Odzyskanych – przed dniem 9 maja 1945 r. z zamiarem nabycia na własność lub
2) umowy o dział, zawartej przed dniem 1 września 1939 r., albo
3) orzeczenia o zatwierdzeniu projektu parcelacji nieruchomości państwowych i wykazu nabywców wydanego przed dniem 1 września 1939 r.
2. Przepis ust. 1 stosuje się bez względu na zachowanie przepisanej formy umowy.
3. [5] W przypadkach gospodarczo uzasadnionych starosta [6] może zezwolić na uznanie rolnika za właściciela nieruchomości, na której gospodaruje, choćby objęcie nieruchomości w posiadanie nastąpiło na podstawie umowy zawartej już po dacie określonej w ust. 1 pkt 1, jeżeli nabywca działał w dobrej wierze.
4. Przepisy powyższe stosuje się odpowiednio również do osób pozostających w stosunku pracy, rencistów i rzemieślników, chociażby na nieruchomościach nie gospodarowali.
[5] Na podstawie art. 6 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 34, poz. 198; ost. zm.: Dz.U. z 1990 r. Nr 43, poz. 253), wyrażanie zgody na nadanie nieruchomości objętej w posiadanie bez zachowania ustawowego terminu, o którym mowa w art. 6 ust. 3, w dniu 27 maja 1990 r. przeszło do właściwości rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.
[6] Art. 6 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 668; ost. zm.: Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1126). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1999 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1959-02-21 do 1998-12-31 (Dz.U.1959.14.78 tekst jednolity)
[Uznanie rolnika gospodarującego na nieruchomości państwowej za jej właściciela ] 1. Rolników gospodarujących na nieruchomościach państwowych uznaje się za właścicieli tych nieruchomości, jeżeli oni lub ich poprzednicy prawni uzyskali posiadanie tych nieruchomości na podstawie:
1) umowy zawartej przed dniem 13 września 1944 r., a na Ziemiach Odzyskanych – przed dniem 9 maja 1945 r. z zamiarem nabycia na własność lub
2) umowy o dział, zawartej przed dniem 1 września 1939 r., albo
3) orzeczenia o zatwierdzeniu projektu parcelacji nieruchomości państwowych i wykazu nabywców wydanego przed dniem 1 września 1939 r.
2. Przepis ust. 1 stosuje się bez względu na zachowanie przepisanej formy umowy.
3. W przypadkach gospodarczo uzasadnionych prezydium wojewódzkiej rady narodowej może zezwolić na uznanie rolnika za właściciela nieruchomości, na której gospodaruje, choćby objęcie nieruchomości w posiadanie nastąpiło na podstawie umowy zawartej już po dacie określonej w ust. 1 pkt 1, jeżeli nabywca działał w dobrej wierze.
4. Przepisy powyższe stosuje się odpowiednio również do osób pozostających w stosunku pracy, rencistów i rzemieślników, chociażby na nieruchomościach nie gospodarowali.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1955-04-29 do 1959-02-20
[Uznanie za właściciela osoby gospodarującej na nieruchomościach państwowych położonych na Ziemiach Odzyskanych ] 1. Osoby gospodarujące na nieruchomościach państwowych położonych na Ziemiach Odzyskanych uznaje się za właścicieli tych nieruchomości, jeżeli uzyskały obywatelstwo polskie i są członkami rodziny poprzedniego właściciela, który utracił własność nieruchomości wskutek nieuzyskania obywatelstwa polskiego.
2. Za członków rodziny uważa się małżonka, dzieci, wnuków, rodziców i rodzeństwo.