history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 1950-03-31 do 1951-07-10
[Przekazanie aktywów i pasywów instytucjom bankowym] 1. [35] Istniejące w chwili ogłoszenia niniejszego dekretu przedsiębiorstwa bankowe państwowe i inne przedsiębiorstwa bankowe, Bank Polski, Bank Gospodarstwa Spółdzielczego, komunalne kasy oszczędności, Komunalny Związek Kredytowy w Poznaniu wraz z Komunalnym Bankiem Kredytowym w Poznaniu, Wojewódzki Bank Pożyczkowy w Poznaniu, gminne kasy pożyczkowo-oszczędnościowe, kasy przezorności oraz wszelkie inne instytucje kredytowe:
1) przekażą instytucjom bankowym (art. 1) wskazanym przez Ministra Finansów, wszystkie swe agendy oraz aktywa i pasywa objęte rachunkiem „polskim”,
2) przekażą Państwu swe nieruchomości i ruchomości, figurujące w rachunkach „starym” i „okupacyjnym” z tym, że wierzytelności, przysługujące z tego tytułu instytucjom przekazującym, wchodzą jako aktywa do ich rachunku „starego” bądź „okupacyjnego”,
3) przechodzą w stan likwidacji, która obejmie rachunki „stare” i „okupacyjne”.
1a. [36] Termin, sposób i warunki wykonania czynności, wymienionych w ust. 1, określi Minister Finansów.
2. [37] Przepisy ust. 1 nie dotyczą Narodowego Banku Polskiego, Banku Polska Kasa Opieki S.A. i Banku Handlowego w Warszawie S.A. Ponadto przepisy ust. 1 nie dotyczą przedsiębiorstw bankowych i instytucji kredytu długoterminowego, postawionych w stan likwidacji przed ogłoszeniem niniejszego dekretu.
3. Z chwilą przekazania aktywów i pasywów rachunku polskiego (ust. 1 pkt 1) wierzytelności instytucji przekazujących przechodzą w granicach przekazania na instytucje przejmujące, a zarazem instytucje te stają się dłużnikami w miejsce instytucji przekazujących, które zostają zwolnione z zobowiązania. Przejście praw i obowiązków z instytucji przekazujących na przejmujące następuje z mocy samego prawa.
4. Hipoteki, poręczenia i prawa zastawu, ustanowione dla zabezpieczenia zobowiązań nie wygasają, lecz przysługują nadal instytucji przejmującej, jeśli stała się wierzycielem lub przeciwko niej, jeśli stała się dłużnikiem. Hipoteki te oraz poręczenia i prawa zastawu po spłacie przejętych kredytów nie wygasają, lecz pozostają nadal jako zabezpieczenie zobowiązań, wynikłych z tytułu innych kredytów, udzielonych przez instytucje przejmujące. [38] W stosunku do zabezpieczeń, będących przedmiotem wpisu do księgi wieczystej lub rejestru publicznego, przejście zostanie uwidocznione na jednostronny wniosek osoby uprawnionej. Wniosek taki zaopatrzony w zaświadczenie instytucji przekazującej o przejściu zabezpieczenia stanowi podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i rejestrach publicznych. Od wniosków takich oraz czynności w postępowaniu dotyczącym prowadzenia ksiąg wieczystych i rejestrów nie będą pobierane żadne opłaty.
5. Przejście praw i obowiązków, o których mowa w niniejszym artykule, nie pozbawia dłużnika praw wynikających z przepisów art. 174 i 185 kodeksu zobowiązań.
6. [39] Podstawę do dokonania w księgach wieczystych wpisu, stwierdzającego przejście na rzecz Państwa własności nieruchomości, przekazanej zgodnie z ust. 1 pkt 1 i 2, stanowi zarządzenie Ministra Finansów, wydane na podstawie ust. 1a. Od wniosków o wpis prawa własności nie będą pobierane żadne opłaty.
[35] Art. 28 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. a) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[36] Art. 28 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 30 lit. b) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[37] Art. 28 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. c) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[38] Art. 28 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. d) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[39] Art. 28 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. e) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
Wersja obowiązująca od 1950-03-31 do 1951-07-10
[Przekazanie aktywów i pasywów instytucjom bankowym] 1. [35] Istniejące w chwili ogłoszenia niniejszego dekretu przedsiębiorstwa bankowe państwowe i inne przedsiębiorstwa bankowe, Bank Polski, Bank Gospodarstwa Spółdzielczego, komunalne kasy oszczędności, Komunalny Związek Kredytowy w Poznaniu wraz z Komunalnym Bankiem Kredytowym w Poznaniu, Wojewódzki Bank Pożyczkowy w Poznaniu, gminne kasy pożyczkowo-oszczędnościowe, kasy przezorności oraz wszelkie inne instytucje kredytowe:
1) przekażą instytucjom bankowym (art. 1) wskazanym przez Ministra Finansów, wszystkie swe agendy oraz aktywa i pasywa objęte rachunkiem „polskim”,
2) przekażą Państwu swe nieruchomości i ruchomości, figurujące w rachunkach „starym” i „okupacyjnym” z tym, że wierzytelności, przysługujące z tego tytułu instytucjom przekazującym, wchodzą jako aktywa do ich rachunku „starego” bądź „okupacyjnego”,
3) przechodzą w stan likwidacji, która obejmie rachunki „stare” i „okupacyjne”.
1a. [36] Termin, sposób i warunki wykonania czynności, wymienionych w ust. 1, określi Minister Finansów.
2. [37] Przepisy ust. 1 nie dotyczą Narodowego Banku Polskiego, Banku Polska Kasa Opieki S.A. i Banku Handlowego w Warszawie S.A. Ponadto przepisy ust. 1 nie dotyczą przedsiębiorstw bankowych i instytucji kredytu długoterminowego, postawionych w stan likwidacji przed ogłoszeniem niniejszego dekretu.
3. Z chwilą przekazania aktywów i pasywów rachunku polskiego (ust. 1 pkt 1) wierzytelności instytucji przekazujących przechodzą w granicach przekazania na instytucje przejmujące, a zarazem instytucje te stają się dłużnikami w miejsce instytucji przekazujących, które zostają zwolnione z zobowiązania. Przejście praw i obowiązków z instytucji przekazujących na przejmujące następuje z mocy samego prawa.
4. Hipoteki, poręczenia i prawa zastawu, ustanowione dla zabezpieczenia zobowiązań nie wygasają, lecz przysługują nadal instytucji przejmującej, jeśli stała się wierzycielem lub przeciwko niej, jeśli stała się dłużnikiem. Hipoteki te oraz poręczenia i prawa zastawu po spłacie przejętych kredytów nie wygasają, lecz pozostają nadal jako zabezpieczenie zobowiązań, wynikłych z tytułu innych kredytów, udzielonych przez instytucje przejmujące. [38] W stosunku do zabezpieczeń, będących przedmiotem wpisu do księgi wieczystej lub rejestru publicznego, przejście zostanie uwidocznione na jednostronny wniosek osoby uprawnionej. Wniosek taki zaopatrzony w zaświadczenie instytucji przekazującej o przejściu zabezpieczenia stanowi podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i rejestrach publicznych. Od wniosków takich oraz czynności w postępowaniu dotyczącym prowadzenia ksiąg wieczystych i rejestrów nie będą pobierane żadne opłaty.
5. Przejście praw i obowiązków, o których mowa w niniejszym artykule, nie pozbawia dłużnika praw wynikających z przepisów art. 174 i 185 kodeksu zobowiązań.
6. [39] Podstawę do dokonania w księgach wieczystych wpisu, stwierdzającego przejście na rzecz Państwa własności nieruchomości, przekazanej zgodnie z ust. 1 pkt 1 i 2, stanowi zarządzenie Ministra Finansów, wydane na podstawie ust. 1a. Od wniosków o wpis prawa własności nie będą pobierane żadne opłaty.
[35] Art. 28 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. a) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[36] Art. 28 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 30 lit. b) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[37] Art. 28 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. c) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[38] Art. 28 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. d) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[39] Art. 28 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. e) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1948-11-12 do 1950-03-30
[Przekazanie aktywów i pasywów instytucjom bankowym ] 1. W terminach, ustalonych w rozporządzeniach Ministra Skarbu, istniejące w chwili ogłoszenia niniejszego dekretu przedsiębiorstwa bankowe państwowe, przedsiębiorstwa bankowe w rozumieniu rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1928 r. o prawie bankowym (Dz. U. R. P. Nr 34, poz. 321 oraz z 1946 r. Nr 2, poz. 10), Bank Gospodarstwa Spółdzielczego, komunalne kasy oszczędności, Komunalny Związek Kredytowy w Poznaniu wraz z Komunalnym Bankiem Kredytowym w Poznaniu, Wojewódzki Bank Pożyczkowy w Poznaniu, Gminne Kasy Pożyczkowo-Oszczędnościowe oraz wszelkiego rodzaju kasy przezorności i instytucje o podobnym charakterze:
1) przekażą instytucjom bankowym (art. 1) wskazanym przez Ministra Skarbu wszystkie swe agendy oraz aktywa i pasywa, objęte rachunkiem polskim w rozumieniu rozporządzenia Kierownika Resortu Gospodarki Narodowej i Finansów z dnia 5 października 1944 r. o czynnościach bankowych na obszarach wyzwolonych spod okupacji (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 38), zmienionego rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 6 stycznia 1945 r. (Dz. U. R. P. Nr 1, poz. 4);
2) przekażą po cenach określonych przez Ministra Skarbu wskazanym przez niego instytucjom bankowym (art. 1) lub Skarbowi Państwa swe nieruchomości i ruchomości, figurujące w rachunkach „starym” i „okupacyjnym” w rozumieniu rozporządzenia powołanego w pkt 1) na własność; wierzytelności przysługujące im z tego tytułu wchodzą jako aktywa do rachunków „starego” i „okupacyjnego”;
3) przechodzą w stan likwidacji, która obejmie rachunki „stare” i „okupacyjne”.
2. Przepisy ustępu poprzedzającego nie dotyczą: Narodowego Banku Polskiego, Banku Polskiego, Banku Polska Kasa Opieki S. A., a nadto przedsiębiorstw bankowych i instytucyj kredytu długoterminowego, postawionych z wszelkiego innego tytułu w stan likwidacji przed ogłoszeniem niniejszego dekretu.
3. Z chwilą przekazania aktywów i pasywów rachunku polskiego (ust. 1 pkt 1) wierzytelności instytucji przekazujących przechodzą w granicach przekazania na instytucje przejmujące, a zarazem instytucje te stają się dłużnikami w miejsce instytucji przekazujących, które zostają zwolnione z zobowiązania. Przejście praw i obowiązków z instytucji przekazujących na przejmujące następuje z mocy samego prawa.
4. Hipoteki, poręczenia i prawa zastawu, ustanowione dla zabezpieczenia zobowiązań nie wygasają, lecz przysługują nadal instytucji przejmującej, jeśli stała się wierzycielem lub przeciwko niej, jeśli stała się dłużnikiem. W stosunku do zabezpieczeń, będących przedmiotem wpisu do księgi wieczystej lub rejestru publicznego, przejście zostanie uwidocznione na jednostronny wniosek osoby uprawnionej. Wniosek taki zaopatrzony w zaświadczenie instytucji przekazującej o przejściu zabezpieczenia stanowi podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i rejestrach publicznych. Od wniosków takich oraz czynności w postępowaniu dotyczącym prowadzenia ksiąg wieczystych i rejestrów nie będą pobierane żadne opłaty.
5. Przejście praw i obowiązków, o których mowa w niniejszym artykule, nie pozbawia dłużnika praw wynikających z przepisów art. 174 i 185 kodeksu zobowiązań.
6. W przypadkach przekazania nieruchomości stosownie do przepisu ust. 1 pkt 2 podstawą wpisu w księgach wieczystych jest decyzja Ministra Skarbu zarządzająca przekazanie nieruchomości przejmującej instytucji. Od wpisów tych nie będą pobierane żadne opłaty.