history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 1947-03-11
[Narodowość] 1. Za osoby narodowości polskiej w rozumieniu ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. R. P. Nr 3, poz. 17) mogą być uznani obywatele Rzeszy Niemieckiej i b. Wolnego Miasta Gdańska, którzy są pochodzenia polskiego lub wykażą swą łączność z narodem polskim, a ponadto złożą deklarację wierności narodowi polskiemu.
2. Za osoby należące do innej narodowości, prześladowanej przez Niemców, mogą być uznani obywatele Rzeszy Niemieckiej i b. Wolnego Miasta Gdańska, należące do grup narodowościowych, które doznawały ograniczeń prawnych po 30 stycznia 1933 r. [1]
[1] § 1 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez pkt 7 obwieszczenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 marca 1947 r. o sprostowaniu błędów: 1) w dekrecie z dnia 12 czerwca 1946 r. o zmianie dekretu z dnia 18 sierpnia 1945 r. o podatku od wynagrodzeń, 2) w dekrecie z dnia 27 czerwca 1946 r. o zmianie dekretu z dnia 11 kwietnia 1945 r. o ustroju władz administracji skarbowej oraz skarbowych organów wykonawczych, 3) w prawie małżeńskim majątkowym, 4) w prawie spadkowym, 5) w przepisach o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, 6) w dekrecie z dnia 3 lutego 1947 r. o odszkodowaniu dla funkcjonariuszów służby bezpieczeństwa, żołnierzy Wojska Polskiego i członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej, którzy utracili zdolność do pracy w walce z wrogami Polski Demokratycznej, oraz dla osób pozostałych po poległych w tej walce, 7) w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 11 kwietnia 1946 r. o określeniu osób, których przedsiębiorstwa przechodzą na własność Państwa, 8) w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 8 sierpnia 1946 r. wydanym w porozumieniu z Ministrami: Skarbu, Przemysłu, Aprowizacji i Handlu oraz Żeglugi i Handlu Zagranicznego o opłatach w postępowaniu przed sądem rejestrowym, 9) w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 października 1946 r. w sprawie rejestracji pracowników służby zdrowia oraz 10) w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 18 stycznia 1947 r. o organizacji i zakresie działania komisyj odwoławczych przy izbach skarbowych (Dz. U. Nr 24, poz. 95). Zmiana weszła w życie 11 marca 1947 r.
Wersja obowiązująca od 1947-03-11
[Narodowość] 1. Za osoby narodowości polskiej w rozumieniu ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. R. P. Nr 3, poz. 17) mogą być uznani obywatele Rzeszy Niemieckiej i b. Wolnego Miasta Gdańska, którzy są pochodzenia polskiego lub wykażą swą łączność z narodem polskim, a ponadto złożą deklarację wierności narodowi polskiemu.
2. Za osoby należące do innej narodowości, prześladowanej przez Niemców, mogą być uznani obywatele Rzeszy Niemieckiej i b. Wolnego Miasta Gdańska, należące do grup narodowościowych, które doznawały ograniczeń prawnych po 30 stycznia 1933 r. [1]
[1] § 1 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez pkt 7 obwieszczenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 marca 1947 r. o sprostowaniu błędów: 1) w dekrecie z dnia 12 czerwca 1946 r. o zmianie dekretu z dnia 18 sierpnia 1945 r. o podatku od wynagrodzeń, 2) w dekrecie z dnia 27 czerwca 1946 r. o zmianie dekretu z dnia 11 kwietnia 1945 r. o ustroju władz administracji skarbowej oraz skarbowych organów wykonawczych, 3) w prawie małżeńskim majątkowym, 4) w prawie spadkowym, 5) w przepisach o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, 6) w dekrecie z dnia 3 lutego 1947 r. o odszkodowaniu dla funkcjonariuszów służby bezpieczeństwa, żołnierzy Wojska Polskiego i członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej, którzy utracili zdolność do pracy w walce z wrogami Polski Demokratycznej, oraz dla osób pozostałych po poległych w tej walce, 7) w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 11 kwietnia 1946 r. o określeniu osób, których przedsiębiorstwa przechodzą na własność Państwa, 8) w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 8 sierpnia 1946 r. wydanym w porozumieniu z Ministrami: Skarbu, Przemysłu, Aprowizacji i Handlu oraz Żeglugi i Handlu Zagranicznego o opłatach w postępowaniu przed sądem rejestrowym, 9) w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 października 1946 r. w sprawie rejestracji pracowników służby zdrowia oraz 10) w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 18 stycznia 1947 r. o organizacji i zakresie działania komisyj odwoławczych przy izbach skarbowych (Dz. U. Nr 24, poz. 95). Zmiana weszła w życie 11 marca 1947 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1946-05-22 do 1947-03-10
[Narodowość] 1. Za osoby narodowości polskiej w rozumieniu ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. R. P. Nr 3, poz. 17) mogą być uznani obywatele Rzeszy Niemieckiej i b. Wolnego Miasta Gdańska, którzy są pochodzenia polskiego lub wykażą swą łączność z narodem polskim, a ponadto złożą deklarację wierności narodowi polskiemu.
2. Za osoby należące do innej narodowości, prześladowanej przez Niemców, mogą być uznani obywatele Rzeszy Niemieckiej i b. Wolnego Miasta Gdańska, należące do grup narodowościowych, które doznawały ograniczeń prawnych po 30 stycznia 1939 r.