Wersja archiwalna obowiązująca od 1936-04-24 do 1945-12-31
[Prowadzenie ksiąg stanu cywilnego] (1) Do czasu jednolitego unormowania sprawy prowadzenia ksiąg stanu cywilnego (metrykalnych), księgi te dla ludności muzułmańskiej na obszarze mocy obowiązującej Tomu X Zwodu Praw prowadzą w poruczonym zakresie działania Imamowie, których w tym zakresie upoważnia indywidualnie, na wniosek Muftiego, właściwy wojewoda. W upoważnieniu tem wojewoda określa okrąg, w którym Imam jest właściwym urzędnikiem stanu cywilnego. Poza obrębem tak określonych okręgów oraz w przypadku nieudzielenia Imamowi upoważnienia do prowadzenia ksiąg stanu cywilnego lub cofnięcia upoważnienia, księgi te dla ludności muzułmańskiej prowadzą urzędy wyznaczone przez wojewodę. Szczegółowe przepisy będą wydane w drodze rozporządzenia.
(2) W zakresie prowadzenia ksiąg stanu cywilnego podlegają Imamowie przepisom prawnym powszechnie obowiązującym oraz nadzorowi władz administracji ogólnej.
(3) W razie ujawnionych uchybień w prowadzeniu ksiąg stanu cywilnego, właściwemu wojewodzie służy prawo udzielania Imamom upomnień oraz pozbawiania ich, po uprzedniem zasięgnięciu opinji Muftiego, funkcyj urzędników stanu cywilnego, co nie wyklucza odpowiedzialności karnej w myśl ogólnie obowiązujących przepisów.
(4) Językiem urzędowym ksiąg stanu cywilnego jest język polski. Wszelkie zapisy w tych księgach winny być dokonywane w języku polskim. Również w tym języku winny być sporządzane odpisy, wyciągi, zaświadczenia, wykazy i t. p. pisma, wystawiane na podstawie ksiąg stanu cywilnego.
(5) Imamowie, prowadzący księgi stanu cywilnego, używają pieczęci, przewidzianej w art. 28 ust. (2), uwidoczniającej ponadto charakter pełnionych przez nich funkcyj, jako urzędników stanu cywilnego.