history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 1946-01-01
[Usunięcie duchownego] [2] Jeżeli duchowny uznany będzie przez sąd za winnego zbrodni lub czynów karygodnych, pochodzących z chęci zysku lub uwłaczających moralności, Naczelna Władza Staroobrzędowców obowiązana jest niezwłocznie usunąć go od sprawowania obowiązków duchownych. W razie szkodliwej dla bezpieczeństwa Państwa działalności duchownego może właściwy wojewoda zażądać od Naczelnej Rady Staroobrzędowców wydania odpowiednich zarządzeń zapobiegawczych, względnie usunięcia odnośnej osoby od sprawowania czynności duchownych. Naczelna Rada może w ciągu dni 30 wnieść przeciwko żądaniu wojewody odwołanie do Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, który rozstrzyga sprawę ostatecznie.
[2] Art. 15 w brzmieniu ustalonym przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 25 września 1945 r. Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego (Dz.U. Nr 48, poz. 273). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1946 r.
Wersja obowiązująca od 1946-01-01
[Usunięcie duchownego] [2] Jeżeli duchowny uznany będzie przez sąd za winnego zbrodni lub czynów karygodnych, pochodzących z chęci zysku lub uwłaczających moralności, Naczelna Władza Staroobrzędowców obowiązana jest niezwłocznie usunąć go od sprawowania obowiązków duchownych. W razie szkodliwej dla bezpieczeństwa Państwa działalności duchownego może właściwy wojewoda zażądać od Naczelnej Rady Staroobrzędowców wydania odpowiednich zarządzeń zapobiegawczych, względnie usunięcia odnośnej osoby od sprawowania czynności duchownych. Naczelna Rada może w ciągu dni 30 wnieść przeciwko żądaniu wojewody odwołanie do Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, który rozstrzyga sprawę ostatecznie.
[2] Art. 15 w brzmieniu ustalonym przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 25 września 1945 r. Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego (Dz.U. Nr 48, poz. 273). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1946 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1928-04-25 do 1945-12-31
[Usunięcie duchownego] Jeżeli duchowny uznany będzie przez sąd za winnego zbrodni lub czynów karygodnych, pochodzących z chęci zysku lub uwłaczających moralności, Naczelna Władza Staroobrzędowców obowiązana jest niezwłocznie usunąć go od sprawowania obowiązków duchownych i prowadzenia ksiąg stanu cywilnego. W razie szkodliwej dla bezpieczeństwa Państwa działalności duchownego może właściwy wojewoda zażądać od Naczelnej Rady Staroobrzędowców wydania odpowiednich zarządzeń zapobiegawczych, względnie usunięcia odnośnej osoby od sprawowania czynności duchownych i prowadzenia ksiąg stanu cywilnego. Naczelna Rada może w ciągu dni 30 wnieść przeciwko żądaniu wojewody odwołanie do Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, który rozstrzyga sprawę ostatecznie.