W myśl zapisów o rachunkowości niektóre aktywa i pasywa mogą, a według rozporządzenia o instrumentach finansowych - powinny być wyceniane nie rzadziej niż na dzień bilansowy według skorygowanej ceny nabycia.
Kapitał (fundusz) własny jednostki stanowi wartościowo aktywa jednostki pomniejszone o zobowiązania. Mogą wystąpić zatem dwie sytuacje: - dodatni kapitał - jeśli wartość aktywów przewyższa wartość zobowiązań, - ujemny kapitał - jeśli wartość zobowiązań przewyższa wartość aktywów. Ujemny kapitał własny jednostki wskazuje na zagrożenie kontynuacji działalności jednostki.
Prawo bilansowe nakazuje (co do zasady), by jednostki gospodarcze na koniec każdego roku obrotowego wyceniały posiadane składniki majątku (w tym należności handlowe) w wartości, według których wprowadzono je do ksiąg rachunkowych. Wartości te nie powinny jednak przekraczać korzyści ekonomicznych możliwych do uzyskania dzięki ich posiadaniu (sprawowaniu nad nimi kontroli). Zatem jeśli na dzień bilansowy
