W myśl zapisów o rachunkowości niektóre aktywa i pasywa mogą, a według rozporządzenia o instrumentach finansowych - powinny być wyceniane nie rzadziej niż na dzień bilansowy według skorygowanej ceny nabycia.
Prawo bilansowe nakazuje (co do zasady), by jednostki gospodarcze na koniec każdego roku obrotowego wyceniały posiadane składniki majątku (w tym należności handlowe) w wartości, według których wprowadzono je do ksiąg rachunkowych. Wartości te nie powinny jednak przekraczać korzyści ekonomicznych możliwych do uzyskania dzięki ich posiadaniu (sprawowaniu nad nimi kontroli). Zatem jeśli na dzień bilansowy
