Pracodawca, aby ustalić prawo do świadczeń chorobowych, musi znać m.in. zasady obliczania okresu zasiłkowego. Konsekwencją nieznajomości przepisów w tym zakresie może być przekroczenie limitu dni należnego świadczenia chorobowego w ramach tzw. okresu zasiłkowego, co powoduje nadpłatę świadczenia, którą pracodawca musi pokryć z własnych środków.
Pracodawcy mają wiele obowiązków związanych z wypłatą ubezpieczonym świadczeń przysługujących z tytułu niezdolności do pracy. Muszą ustalić ich rodzaj, wysokość, a następnie zrealizować wypłatę z tego tytułu. W tym celu gromadzą i opracowują dokumentację pozwalającą na prawidłowe wywiązywanie się z tej powinności. Ponadto są zobowiązani przestrzegać ustalonych limitów okresów, za które ubezpieczonemu
Pracodawcy mają wiele obowiązków związanych z wypłatą ubezpieczonym świadczeń przysługujących z tytułu niezdolności do pracy. Muszą ustalić ich rodzaj, wysokość, a następnie zrealizować wypłatę z tego tytułu. W tym celu gromadzą i opracowywują dokumentację pozwalającą na prawidłowe wywiązywanie się z tej powinności. Ponadto są zobowiązani przestrzegać ustalonych limitów okresów, za które ubezpieczonemu
Pracodawca, aby ustalić prawo do świadczeń chorobowych, musi znać m.in. zasady obliczania okresu zasiłkowego. Konsekwencją nieznajomości przepisów w tym zakresie może być przekroczenie limitu dni należnego świadczenia chorobowego w ramach tzw. okresu zasiłkowego, co powoduje nadpłatę świadczenia, którą pracodawca musi pokryć z własnych środków.
Ustawa zasiłkowa przewiduje sytuacje, w których mimo spełnienia formalnych warunków pracownik nie uzyska prawa do zasiłku chorobowego w ogóle lub utraci je w następstwie pewnych okoliczności. W sytuacjach, w których pracownikowi nie przysługuje prawo do zasiłku, nie nabędzie on także prawa do wynagrodzenia chorobowego. Skutkuje to tym, że świad-czenie chorobowe nie zostanie mu wypłacone lub jego wypłata
