Interpretacja indywidualna z dnia 30 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.611.2022.2.DS

„Dniem wystawienia faktury” – na potrzeby stosowania art. 31a ust. 2 ustawy oraz „datą wystawienia faktury” – na potrzeby prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy w zw. z § 10 ust. 2 pkt 1 lit. d oraz § 11 ust. 4 pkt 4 rozporządzenia, będzie dzień przesłania faktury do Krajowego Systemu e-Faktur, zgodnie z art. 106na ust. 1 ustawy.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·określenia dnia wystawienia faktury ustrukturyzowanej na potrzeby stosowania art. 31a ust. 2 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz

·określenia daty wystawienia faktury ustrukturyzowanej na potrzeby prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy w zw. z § 10 ust. 2 pkt 1 lit. d oraz § 11 ust. 4 pkt 4 rozporządzenia (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 stycznia 2023 r. (wpływ 17 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego, posiadającą siedzibę działalności gospodarczej oraz stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce.

Przedmiot przeważającej działalności Spółki stanowi (…).

Wnioskodawca dokumentuje dokonywaną sprzedaż wystawiając odpowiednie faktury, w tym również faktury w walutach obcych. Mogą się zdarzyć także sytuacje, w których Wnioskodawca wystawia faktury na rzecz nabywców przed powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie podatku VAT.

Spółka rozpoczęła pracę nad dostosowaniem użytkowanych systemów do komunikacji z Krajowym Systemem e-Faktur (dalej również: „KSeF”) i wdrożeniem procesu wystawiania oraz otrzymywania faktur ustrukturyzowanych, o których mowa w art. 2 pkt 32a ustawy o podatku VAT (dalej: „ustawa”). Niniejszy wniosek dotyczy faktur ustrukturyzowanych, udostępnianych i otrzymywanych za pomocą oprogramowania interfejsowego, o którym mowa w art. 106nc ust. 1 ustawy, przy zachowaniu wymogów określonych w odpowiednich przepisach.

Planowane jest, że faktury będą wystawiane w systemie wewnętrznym Wnioskodawcy, a następnie wysyłane do KSeF (za pomocą oprogramowania interfejsowego). W praktyce ze względu na procesy księgowe i informatyczne, jak również potencjalne awarie, niedostępność systemu KSeF itp., możliwe będą sytuacje, w których faktura wygenerowana przez system wewnętrzny w danym dniu zostanie przesłana do Krajowego Systemu e-Faktur w dniu późniejszym. Ponadto, Wnioskodawca przewiduje, że analogiczne sytuacje mogą wystąpić po stronie jego dostawców.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie daty jaką należy przyjąć za datę wystawienia faktury ustrukturyzowanej dla celów prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy (dalej również: „Ewidencja”) oraz ustalenia kursu walutowego właściwego do przeliczenia podstawy opodatkowania i podatku należnego.

Pytania

1.Czy na potrzeby stosowania art. 31a ust. 2 ustawy należy przyjąć, że „dniem wystawienia faktury” jest „data wystawienia”, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1 ustawy, wskazana w fakturze ustrukturyzowanej (znajdująca się w polu oznaczonym jako pole P_1 w specyfikacji technicznej struktury FA(1) lub jego odpowiedniku w kolejnych wersjach struktury)?

2.Czy na potrzeby prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy w zw. z § 10 ust. 2 pkt 1 lit. d oraz § 11 ust. 4 pkt 4 Rozporządzenia w sprawie danych zawartych w JPK, należy przyjąć, że „datą wystawienia faktury” jest „data wystawienia”, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1 ustawy, wskazana w fakturze ustrukturyzowanej (znajdująca się w polu oznaczonym jako pole P_1 w specyfikacji technicznej struktury FA(1) lub jego odpowiedniku w kolejnych wersjach struktury)?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko do pytania nr 1

W ocenie Wnioskodawcy, na potrzeby stosowania art. 31a ust. 2 ustawy należy przyjąć, że „dniem wystawienia faktury” jest „data wystawienia”, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1 ustawy, wskazana w fakturze ustrukturyzowanej (znajdująca się w polu oznaczonym jako pole P_1 w specyfikacji technicznej struktury FA(1) lub jego odpowiedniku w kolejnych wersjach struktury).

Stanowisko do pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy, na potrzeby prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy w zw. z § 10 ust. 2 pkt 1 lit. d oraz § 11 ust. 4 pkt 4 Rozporządzenia w sprawie danych zawartych w JPK, należy przyjąć, że „datą wystawienia faktury” jest „data wystawienia”, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1 ustawy, wskazana w fakturze ustrukturyzowanej (znajdująca się w polu oznaczonym jako pole P_1 w specyfikacji technicznej struktury FA(1) lub jego odpowiedniku w kolejnych wersjach struktury).

Uzasadnienie Państwa stanowiska w sprawie

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 1

A.Faktury ustrukturyzowane i KSeF

Jak stanowi art. 106nd ustawy, Krajowy System e-Faktur jest system teleinformatycznym prowadzonym przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej i służącym m.in. do:

1)nadawania, zmiany lub odbierania uprawnień do korzystania z KSeF;

2)wystawiania faktur ustrukturyzowanych;

3)dostępu do faktur ustrukturyzowanych;

4)otrzymywania faktur ustrukturyzowanych;

5)przechowywania faktur ustrukturyzowanych;

6)oznaczania faktur ustrukturyzowanych numerem identyfikującym przydzielonym w Krajowym Systemie e-Faktur;

7)analizy i kontroli prawidłowości danych z faktur ustrukturyzowanych;

8)powiadamiania podmiotów uprawnionych do korzystania z KSeF o:

a)dacie i czasie wystawienia faktury ustrukturyzowanej oraz numerze identyfikującym fakturę ustrukturyzowaną przydzielonym w Krajowym Systemie e-Faktur oraz dacie i czasie jego przydzielenia,

b)dacie i czasie odrzucenia faktury w przypadku jej niezgodności z wzorem, którym mowa w art. 106nc ust. 3 ustawy,

c)braku możliwości wystawienia faktury ustrukturyzowanej – w przypadku niedostępności Krajowego Systemu e-Faktur.

Zgodnie z art. 2 pkt 32a ustawy, przez fakturę ustrukturyzowaną rozumie się natomiast fakturę wystawioną przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur wraz z przydzielonym numerem identyfikującym tę fakturę w tym systemie.

Tym samym, aby można było mówić o fakturze ustrukturyzowanej, faktura musi posiadać unikatowy numer nadany jej przez system KSeF. Numer ten stanowi niejako potwierdzenie wystawienia faktury przy użyciu KSeF i jest pobierany z tego systemu. Przy czym nie jest on elementem samej faktury – nie jest umieszczany w treści faktury.

Stosownie do treści art. 106na ustawy, fakturę ustrukturyzowaną uznaje się za:

·wystawioną w dniu jej przesłania do Krajowego Systemu e-Faktur,

·otrzymaną przy użyciu KSeF w dniu przydzielenia w tym systemie numeru identyfikującego tę fakturę.

Ponadto, w myśl art. 106g ust. 3a ustawy, faktura ustrukturyzowana jest udostępniana i otrzymywana przy użyciu KSeF za pomocą oprogramowania interfejsowego, w postaci elektronicznej i zgodnie ze schemą FA(1) (dalej również jako: „struktura FA(1)”).

Faktura ustrukturyzowana w postaci elektronicznej, zgodnie ze specyfikacją techniczną struktury FA(1), powinna obligatoryjnie zawierać m.in.:

·w polu DataWytworzeniaFa – datę i godzinę wygenerowania faktury ustrukturyzowanej;

·w polu P_1 – datę wystawienia faktury zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1 ustawy.

Przygotowane przez podatnika faktury ustrukturyzowane po ich przesłaniu do KSeF są poddawane tzw. weryfikacji semantycznej pod kątem ich zgodności ze schemą FA(1). W przypadku niezgodności przesłanego do KSeF pliku ze strukturą FA(1), zostaje on odrzucony, tj. nie dojdzie do wprowadzenia faktury do obrotu gospodarczego, a tym samym do wystawienia faktury ustrukturyzowanej.

W tym miejscu podkreślić należy, że w praktyce możliwe są sytuacje, w których wystąpi różnica pomiędzy datą wystawienia widoczną w treści faktury ustrukturyzowanej (pole P_1), a faktyczną datą przesłania faktury do KSeF. Przy czym, wystąpienie takiej różnicy nie jest traktowane jako błąd, a w konsekwencji nie powoduje odrzucenia faktury przez KSeF.

B.Dzień wystawienia faktury ustrukturyzowanej a kurs walutowy

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż dokonaną na rzecz innego podatnika lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Co do zasady, faktury wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę (art. 106i ust. 1 ustawy).

Jednocześnie, art. 106i ust. 7 ustawy wskazuje, że faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 60. dnia przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi bądź otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Jeden z podstawowych, obligatoryjnych elementów faktury stanowi data jej wystawienia (art. 106e ust. 1 pkt 1 ustawy).

Ponadto, stosownie do treści art. 106e ust. 11 ustawy, kwoty podatku na fakturze wykazuje się w złotych, zaś kwoty podatku wyrażone w walucie obcej wykazuje się w złotych przy zastosowaniu zasad przeliczania na złote przyjętych dla przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania.

Zasady przeliczania na złote podstawy opodatkowania wyrażonej w walutach obcych określone zostały w art. 31a ustawy. I tak zgodnie z ust. 1 wskazanego artykułu, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski lub Europejski Bank Centralny na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Stosownie natomiast do art. 31a ust. 2 ustawy, w przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski lub Europejski Bank Centralny na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

Z przytoczonych przepisów wynika zatem, że w przypadku wystawienia faktury w walucie obcej przed powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie podatku VAT, decydujące znaczenia dla ustalenia kursu walutowego właściwego dla przeliczenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego na złote ma dzień wystawienia faktury.

Jak wskazano powyżej, fakturę ustrukturyzowaną, zgodnie z art. 106na ust. 1 ustawy, uznaje się za wystawioną w dniu jej przesłania do Krajowego Systemu e-Faktur.

Niezależnie od treści powyższej regulacji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na potrzeby stosowania art. 31a ust. 2 ustawy należy przyjąć, że „dniem wystawienia faktury” jest „data wystawienia”, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1 ustawy, wskazana w fakturze ustrukturyzowanej (znajdująca się w polu oznaczonym jako pole P_1 w specyfikacji technicznej struktury FA(1) lub jego odpowiedniku w kolejnych wersjach struktury). Powyższe podejście wydaje się być jednym słusznym i możliwym do zrealizowania przez podatnika w kontekście specyfiki wystawiania faktur ustrukturyzowanych.

Mianowicie, podatnik już na etapie generowania faktury, która zostanie następnie przesłana do KSeF, zobowiązany jest uwzględnić wszystkie obligatoryjne elementy faktury (w tym datę jej wystawienia oraz kwotę podstawy opodatkowania i podatku należnego). W przypadku zatem wystawiania faktury w walucie obcej przed powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie podatku VAT, podatnik przed jej wygenerowaniem musi ustalić właściwy kurs walutowy, który zostanie zastosowany do przeliczenia kwot wyrażonych w walutach obcych na złote. W analizowanej sytuacji, jedyny znany podatnikowi i możliwy do zastosowania kurs walutowy stanowi kurs z dnia poprzedzającego dzień wystawienia (wygenerowania) przez niego faktury, tj. z dnia poprzedzającego datę wystawienia, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1 ustawy, wskazaną w fakturze ustrukturyzowanej w polu P_1 wg struktury FA(1) lub jego odpowiedniku w kolejnych wersjach struktury.

Nawet ewentualne przesłanie faktury do Krajowego Systemu e-Faktur w późniejszym terminie, tj. w innym dniu niż data wskazana w polu P_1 faktury ustrukturyzowanej, zdaniem Spółki, powinno pozostawać bez wpływu na powyższą konkluzję. Ocena prawidłowości zastosowanego w momencie przygotowania faktury kursu walutowego nie może bowiem być oparta na zdarzeniu przyszłym – dacie przesłania faktury do KSeF, nad którym podatnik ma jedynie ograniczoną kontrolę.

Podkreślić należy, że aby możliwe było przesłanie faktury do KSeF, podatnik musi najpierw taką fakturę stworzyć, uwzględniając wszystkie obligatoryjne elementy, co jednocześnie wymaga ustalenia i zastosowania właściwego kursu walutowego. Dopiero faktura wygenerowana przez podatnika może zostać przesłana do KSeF, zaś wysyłka ta może nastąpić w terminie późniejszym z przyczyn niezależnych od podatnika (przykładowo z powodu awarii systemy KSeF). W ocenie Wnioskodawcy, zdarzenie późniejsze – tj. wysyłka faktury do KSeF – nie może więc determinować prawidłowości danych zawartych w uprzednio wygenerowanym dokumencie.

Ponadto przypomnieć należy, że art. 31a ust. 2 ustawy określa zasady przeliczania na złote podstawy opodatkowania wyrażonej w walutach obcych, w przypadkach gdy faktura jest wystawiana przez podatnika przed powstaniem obowiązku podatkowego – tj. sytuacji w których data dokonania dostawy/otrzymania płatności, standardowo determinująca właściwy kurs walutowy, nie jest jeszcze sprecyzowana. Ma zatem stanowić pewnego rodzaju „uproszczenie” dla podatników, umożliwiające im wystawienie faktury z zastosowaniem kursu walutowego znanego w momencie jej wystawiania, bez konieczności dokonywania późniejszej korekty w momencie konkretyzacji obowiązku podatkowego. Spełnienie celu omawianego przepisu w kontekście faktur ustrukturyzowanych wymaga zatem, żeby na potrzeby ustalania właściwego kursu walutowego za dzień wystawienia faktury uznawać datę jej wystawienia, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1 ustawy, wskazywaną przez podatnika w polu P_1 faktury ustrukturyzowanej.

Odmienna interpretacja powyższych regulacji prowadziłaby w istocie do wykreowania warunków niemożliwych do spełnienia przez podatnika – konieczności stosowania do przeliczenia kwot podstawy opodatkowania i podatku należnego wyrażonych w walutach obcych kursu walutowego nieznanego w momencie generowania faktury. W konsekwencji, każda faktura ustrukturyzowana wystawiana przez podatnika w walucie obcej przed powstaniem obowiązku podatkowego wiązałaby się z istotnym ryzykiem zastosowania nieprawidłowego kursu walutowego. Tym samym, uznanie, że na potrzeby stosowania art. 31a ust. 2 ustawy za dzień wystawienia faktury ustrukturyzowanej należy przyjąć datę jej przesłania do KSeF, zdaniem Wnioskodawcy, skutkowałoby naruszeniem zasady pewności prawa podatkowego oraz celu wprowadzenia ww. przepisu.

W tym miejscu Wnioskodawca chciałby także wskazać, że struktura FA(1) zawiera pole P_1, w którym podatnik zobowiązany jest obligatoryjnie określić datę wystawienia faktury zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1 ustawy. Jednocześnie, schema FA(1) zawiera pole techniczne DataWytworzeniaFa określające dokładny czas (datę i godzinę) wygenerowania faktury. Zdaniem Spółki, gdyby intencją ustawodawcy w kontekście ustalania wszelkich praw i obowiązków na gruncie podatku VAT stanowiło zastąpienie daty wystawienia faktury ustrukturyzowanej przez podatnika każdorazowo datą jej przesłania do Krajowego Systemu e-Faktur, struktura FA(1) nie zawierałaby obligatoryjnego pola P_1, bowiem wystarczająca byłaby data skutecznej wysyłki dokumentu do KSeF. Nałożenie obowiązku wskazywania przez podatnika w polu P_1 daty wystawienia faktury ustrukturyzowanej, w ocenie Wnioskodawcy, pozwala na przyjęcie, iż data ta jest właściwa dla potrzeb stosowania art. 31a ust. 2 ustawy.

Nie ulga wątpliwości, że zgodnie z art. 106na ust. 1 ustawy, fakturę ustrukturyzowaną uznaje się za wystawioną w dniu jej przesłania do Krajowego Systemu e-Faktur. Biorąc pod uwagę, że wymiana faktur ustrukturyzowanych pomiędzy podatnikami za pośrednictwem systemu KSeF stanowi skomplikowany technicznie proces, za zasadne należy uznać zdefiniowanie okoliczności, w których faktura ustrukturyzowana wywołuje skutki prawne. Jednocześnie jednak, należy odróżnić czynność jaką stanowi stworzenie faktury w systemie finansowo-księgowym od wprowadzenia danej faktury do obrotu gospodarczego.

Zdaniem Wnioskodawcy, treść art. 106na ust. 1 ustawy wyznacza w istocie moment wprowadzenia faktury ustrukturyzowanej do obrotu, który skutkuje uznaniem tej faktury za wystawioną (generującą skutki prawno-podatkowe). Data ta stanowi zatem swoisty odpowiednik daty przesłania/przekazania kontrahentowi faktury innej niż faktura ustrukturyzowana.

Przypomnieć należy, że zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe w interpretacjach prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach podatników, wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego (tak przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych z 4 lutego 2022 r., znak: 0111-KDIB3-1.4012.934.2021.1.IK oraz z 6 grudnia 2021 r., znak: 0111-KDIB3-1.4012.771.2021.1.IK). Faktura sporządzona, a niewprowadzona do obrotu prawnego, nie stanowi zatem faktury wystawionej w rozumieniu przepisów ustawy.

W kontekście powyższego należy wskazać, że w przypadku wystawiana przez podatników faktur innych niż faktury ustrukturyzowane, niejednokrotnie dochodzi do przekazania faktury nabywcy w terminie późniejszym niż data jej faktycznego wystawienia (późniejszym niż data wskazana w samym dokumencie). Jednocześnie dopiero przekazanie faktury nabywcy skutkuje wprowadzeniem tego dokumentu do obrotu gospodarczego, a tym samym uznaniem faktury za wystawioną w rozumieniu ustawy. Okoliczności te nie powodują jednak kwestionowania prawidłowości danych zawartych w wystawionym dokumencie, w tym daty wskazanej jako „data wystawienia” faktury bądź zastosowanego kursu walut.

W ocenie Wnioskodawcy, brak jest podstaw aby uznanie faktury ustrukturyzowanej za wystawioną miało odmienne skutki na gruncie podatku VAT niż uznanie za wystawioną faktury innej niż ustrukturyzowana. W konsekwencji, data uznania faktury ustrukturyzowanej za wystawioną, określona w art. 106na ust. 1 ustawy, powinna być traktowana jako moment wprowadzenia dokumentu do obrotu prawnego. Na potrzeby odpowiedzi na sformułowane we wniosku pytanie, za wiążącą „datę wystawienia” faktury ustrukturyzowanej należy natomiast uznać faktyczną datę wystawienia wskazaną przez podatnika w polu P_1 i ta data powinna stanowić datę odniesienia dla celów ustalania właściwego kursu walutowego.

Podsumowując, data określona w art. 106na ust. 1 ustawy, zdaniem Spółki, stanowi jedynie datę uznania faktury ustrukturyzowanej za wystawioną, zaś na potrzeby stosowania art. 31a ust. 2 ustawy należy przyjąć, że dniem wystawienia faktury jest data wystawienia, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1 ustawy, wskazana w fakturze ustrukturyzowanej (znajdująca się w polu oznaczonym jako pole P_1 w specyfikacji technicznej struktury FA(1) lub jego odpowiedniku w kolejnych wersjach struktury).

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 2

A.Obowiązek prowadzenia Ewidencji i jej zakres

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3)kontrahentów;

4)dowodów sprzedaży i zakupów.

Ewidencja, stosownie do treści art. 109 ust. 8a ustawy, jest prowadzona w postaci elektronicznej przy użyciu programów komputerowych.

Szczegółowy zakres danych zawartych w Ewidencji określa, wydane na podstawie art. 109 ust. 11k ustawy, Rozporządzenie w sprawie danych zawartych w JPK.

I tak, zgodnie z § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia, Ewidencja zawiera dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego. Dane te obejmują m.in. dane wskazane w § 10 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie danych zawartych w JPK, tj. następujące dane z faktur dokumentujących dokonanie przez podatnika czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 1, 2 i pkt 7 lit. a i b Rozporządzenia w sprawie danych zawartych w JPK oraz z faktur lub innych dokumentów związanych z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 3-5 i pkt 7 lit. c-e Rozporządzenia w sprawie danych zawartych w JPK:

a)numer, za pomocą którego nabywca, dostawca lub usługodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, zapisywany poprzez wyodrębnienie kodu kraju oraz kodu cyfrowo-literowego,

b)imię i nazwisko lub nazwę nabywcy, dostawcy lub usługodawcy, z zastrzeżeniem § 10 ust. 1 pkt 7 lit. b Rozporządzenia w sprawie danych zawartych w JPK,

c)numer odpowiednio faktury lub dokumentu albo faktury korygującej,

d)datę wystawienia odpowiednio faktury lub dokumentu albo faktury korygującej,

e)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury.

Ponadto, zgodnie z § 11 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie danych zawartych w JPK, Ewidencja zawiera dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku naliczonego.

Stosownie do treści § 11 ust. 3 pkt 1 wskazanego rozporządzenia, dane te obejmują dane wynikające z faktur lub innych dokumentów:

a)będących podstawą odliczenia podatku naliczonego, otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług,

b)dokumentujących dostawę towarów oraz świadczenie usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1:

·pkt 4 ustawy – podatnikiem jest ich usługobiorca, a podatek należny z tego tytułu stanowi u podatnika podatek naliczony wykazany w ewidencji,

·pkt 5 ustawy – podatnikiem jest ich nabywca, a podatek należny z tego tytułu stanowi u podatnika podatek naliczony wykazany w ewidencji,

c)dokumentujących wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 i art. 11 ustawy, a podatek należny z tego tytułu stanowi u podatnika podatek naliczony,

d)otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Jak stanowi § 11 ust. 4 Rozporządzenia w sprawie danych zawartych w JPK, dane z faktur lub innych dokumentów, o których mowa powyżej obejmują:

1)numer, za pomocą którego dostawca lub usługodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, zapisywany poprzez wyodrębnienie kodu kraju oraz kodu cyfrowo-literowego;

2)imię i nazwisko lub nazwę dostawcy lub usługodawcy;

3)numer faktury lub dokumentu;

4)datę wystawienia faktury lub dokumentu;

5)datę wpływu faktury lub dokumentu.

Z przytoczonych regulacji wynika zatem, że prawidłowo prowadzona Ewidencja powinna zawierać m.in. daty wystawienia faktur dokumentujących dokonanie przez podatnika czynności podlegających opodatkowaniu oraz daty wystawienia faktur będących podstawą odliczenia podatku naliczonego, otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

B.Data wystawienia faktury ustrukturyzowanej w Ewidencji

Zgodnie z art. 106na ust. 1 ustawy, fakturę ustrukturyzowaną uznaje się za wystawioną w dniu jej przesłania do Krajowego Systemu e-Faktur.

Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy, wskazany przepis wyznacza jedynie moment uznania faktury ustrukturyzowanej za wystawioną, nie zaś datę jej wystawienia. Stosownie bowiem do argumentacji przedstawionej przez Wnioskodawcę w uzasadnieniu własnego stanowiska do pytania nr 1:

i.brak jest podstaw, aby uznanie faktury ustrukturyzowanej za wystawioną miało odmienne skutki na gruncie podatku VAT niż uznanie za wystawioną faktury innej niż ustrukturyzowana. Tym samym, data uznania faktury ustrukturyzowanej za wystawioną określona w art. 106na ust. 1 ustawy powinna być traktowana jako moment wprowadzenia dokumentu do obrotu prawnego, zaś za wiążącą datę wystawienia faktury ustrukturyzowanej należy uznać faktyczną datę wystawienia wskazaną przez wystawcę faktury ustrukturyzowanej w polu P_1;

ii.gdyby intencję ustawodawcy w kontekście ustalania wszelkich praw i obowiązków na gruncie podatku VAT stanowiło zastąpienie daty wystawienia faktury ustrukturyzowanej przez podatnika każdorazowo datą jej przesłania do Krajowego Systemu e-Faktur, struktura FA(1) nie zawierałaby obligatoryjnego pola P_1. W takim przypadku, dla celów rozliczenia podatku VAT wystarczająca byłaby data skutecznej wysyłki dokumentu do KSeF. Nałożenie obowiązku wskazywania przez podatnika w polu P_1 daty wystawienia faktury ustrukturyzowanej, w ocenie Spółki, pozwala na przyjęcie, iż ta data stanowi datę faktycznego wystawienia faktury.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w odniesieniu do wystawianych przez niego faktur ustrukturyzowanych, jak i faktur ustrukturyzowanych otrzymywanych od kontrahentów, Ewidencja powinna zawierać datę wystawienia wskazaną przez wystawcę faktury ustrukturyzowanej w polu P_1.

Reasumując powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na potrzeby prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy w zw. z § 10 ust. 2 pkt 1 lit. d oraz § 11 ust. 4 pkt 4 Rozporządzenia w sprawie danych zawartych w JPK, należy przyjąć, że datą wystawienia faktury jest data wystawienia, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1 ustawy, wskazana w fakturze ustrukturyzowanej (znajdująca się w polu oznaczonym jako pole P_1 w specyfikacji technicznej struktury FA(1) lub jego odpowiedniku w kolejnych wersjach struktury).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

W oparciu o art. 15 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy:

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki). Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Według art. 106i ust. 1 ustawy:

Z kolei jak stanowi art. 106i ust. 7 ustawy:

Na mocy art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy:

Na podstawie art. 106e ust. 11 ustawy:

Sposób przeliczania na złote kwot wykazanych na fakturach, w sytuacji, gdy kwoty te wykazane są w walutach obcych zawarty został w art. 31a ustawy.

Jak stanowi art. 31a ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 31a ust. 2a ustawy:

Zatem przepis art. 31a ustawy znajduje zastosowanie, kiedy podstawa opodatkowania jest wyrażona w walucie obcej. Co do zasady w przypadku gdy podstawa opodatkowania jest wyrażona w walucie obcej przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Przy czym w przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Alternatywnie podatnik może wybrać sposób przeliczania kwot wyrażonych w walucie obcej na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro. Co więcej, kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania określone w walucie obcej mogą być przeliczane przez podatnika na złote zgodnie z zasadami przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikającymi z przepisów o podatku dochodowym, obowiązującymi tego podatnika na potrzeby rozliczania danej transakcji.

Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy:

Ze wskazanego art. 109 ust. 3 ustawy wynika jakie dane powinna zawierać ewidencja obejmująca dane niezbędne do prawidłowego rozliczenia podatku VAT za dany miesiąc.

Od 1 października 2020 r., kwestie danych jakie należy wykazywać w składanych deklaracjach reguluje rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.) – dalej: „rozporządzenie”.

Jak stanowi § 10 ust. 1 rozporządzenia:

Zgodnie z § 10 ust. 2 pkt 1 lit. d rozporządzenia:

W myśl § 11 ust. 1 rozporządzenia:

W świetle § 11 ust. 3 rozporządzenia:

W oparciu o § 11 ust. 4 pkt 4 rozporządzenia:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce. Wnioskodawca dokumentuje dokonywaną sprzedaż wystawiając odpowiednie faktury, w tym również faktury w walutach obcych. Mogą się zdarzyć także sytuacje, w których Wnioskodawca wystawia faktury na rzecz nabywców przed powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie podatku VAT. Spółka rozpoczęła pracę nad dostosowaniem użytkowanych systemów do komunikacji z Krajowym Systemem e-Faktur („KSeF”) i wdrożeniem procesu wystawiania oraz otrzymywania faktur ustrukturyzowanych, o których mowa w art. 2 pkt 32a ustawy. Niniejszy wniosek dotyczy faktur ustrukturyzowanych, udostępnianych i otrzymywanych za pomocą oprogramowania interfejsowego, o którym mowa w art. 106nc ust. 1 ustawy, przy zachowaniu wymogów określonych w odpowiednich przepisach. Faktury będą wystawiane w systemie wewnętrznym Wnioskodawcy, a następnie wysyłane do KSeF (za pomocą oprogramowania interfejsowego). Możliwe będą sytuacje, w których faktura wygenerowana przez system wewnętrzny w danym dniu zostanie przesłana do Krajowego Systemu e-Faktur w dniu późniejszym. Wnioskodawca przewiduje, że analogiczne sytuacje mogą wystąpić po stronie jego dostawców.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy na potrzeby stosowania art. 31a ust. 2 ustawy należy przyjąć, że „dniem wystawienia faktury” (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), a na potrzeby prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy w zw. z § 10 ust. 2 pkt 1 lit. d oraz § 11 ust. 4 pkt 4 rozporządzenia „datą wystawienia faktury” (pytanie oznaczone we wniosku nr 2), jest „data wystawienia”, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1 ustawy, wskazana w fakturze ustrukturyzowanej (znajdująca się w polu oznaczonym jako pole P_1 w specyfikacji technicznej struktury FA(1) lub jego odpowiedniku w kolejnych wersjach struktury).

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2076), wprowadzono zmiany do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) w zakresie utworzenia Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF).

Ustawa zmieniająca wprowadza możliwość wystawiania faktur ustrukturyzowanych, jako jednej z dopuszczanych form dokumentowania transakcji obok faktur papierowych i obecnie występujących w obrocie gospodarczym faktur elektronicznych.

Wprowadzone od 1 stycznia 2022 r. rozwiązanie, tj. wystawianie faktur ustrukturyzowanych w ramach KSeF, ma charakter fakultatywny. Planowane jest też wprowadzenie obligatoryjnego KSeF.

Stosownie do art. 2 pkt 32a ustawy:

Według art. 106na ust. 1 ustawy:

Zatem powyższy przepis jednoznacznie określa moment wystawienia faktury ustrukturyzowanej, którym jest dzień jej przesłania do KSeF.

Zgodnie z art. 106na ust. 2 ustawy:

Natomiast na mocy art. 106na ust. 3 ustawy:

W myśl art. 106nc ust. 1 ustawy:

W analizowanej sprawie należy zaznaczyć, że zgodnie z broszurą informacyjną dotyczącą struktury FA(1), struktura schematu głównego dla FA(1) składa się z następujących elementów: Naglowek, Podmiot1, Podmiot2, Podmiot3, PodmiotUpowazniony, Fa, Stopka.

Naglowek, Podmiot1, Podmiot2 oraz Fa stanowią obligatoryjne elementy faktury ustrukturyzowanej. Podmiot3 i Stopka są elementami fakultatywnymi, a PodmiotUpowazniony stanowi element opcjonalny faktury ustrukturyzowanej.

Element Fa zawiera szczegółowe informacje dotyczące transakcji dokumentowanej fakturą. W szczególności są to elementy faktury wynikające z treści obowiązujących przepisów, jak również elementy dotyczące m.in. rozliczenia, płatności oraz warunków transakcji.

Jak wynika z ww. broszury na strukturę elementu Fa składa się m.in. pole P_1 (data wystawienia, z zastrzeżeniem art. 106na ust. 1 ustawy). Zatem w polu P_1 podaje się datę wystawienia faktury. W przypadku gdy data wystawienia faktury, wskazana w polu P_1, będzie inna niż data przesłania jej do KSeF, za datę wystawienia – zgodnie z art. 106na ust. 1 ustawy – uznaje się datę przesłania faktury do KSeF.

W przypadku faktury wystawionej i otrzymanej jako faktura ustrukturyzowana, na potrzeby ewidencji podatku należnego i naliczonego, jako datę wystawienia podaje się datę określoną zgodnie z art. 106na ust. 1 ustawy.

Wskazanie w polu P_1 konkretnej daty nie obliguje podatnika do wysłania w tym dniu faktury do KSeF. Okoliczność, iż w polu P_1 wskazana jest inna data niż data przesłania faktury do KSeF nie spowoduje odrzucenia faktury przez system. W tym przypadku, zgodnie z art. 106na ust. 1 ustawy przyjmuje się, że faktura została wystawiona w dniu przesłania jej do KSeF, pomimo że w polu P_1 wskazano inną datę.

Zaznacza się, że w sytuacji gdy faktura została odrzucona przez KSeF przyjmuje się, że faktura nie została wystawiona. Takiemu dokumentowi nie zostanie przydzielony numer identyfikujący w systemie i w konsekwencji nie będzie mógł być on uznany za fakturę ustrukturyzowaną, aż do czasu ponownego przesłania do KSeF. Ponownie przesłana faktura będzie uznana za wystawioną w dacie jej ponownego przesłania do KSeF i nadany zostanie numer identyfikujący tę fakturę w KSeF.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, w rozpatrywanej sprawie, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że na potrzeby stosowania art. 31a ust. 2 ustawy należy przyjąć, że „dniem wystawienia faktury” jest „data wystawienia”, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1 ustawy, wskazana w fakturze ustrukturyzowanej (znajdująca się w polu oznaczonym jako pole P_1 w specyfikacji technicznej struktury FA(1) lub jego odpowiedniku w kolejnych wersjach struktury). Z treści przepisu art. 106na ust. 1 ustawy jasno wynika, że momentem wystawienia faktury ustrukturyzowanej jest dzień jej przesłania do KSeF. Tym samym jeżeli data wystawienia faktury wskazana w polu P_1 (polu obowiązkowym) lub jego odpowiedniku jest odmienna od daty przesłania faktury do KSeF, to za datę wystawienia – na potrzeby stosowania art. 31a ust. 2 ustawy – należy uznać datę przesłania faktury do KSeF.

Jednocześnie na potrzeby stosowania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy w zw. z § 10 ust. 2 pkt 1 lit. d oraz § 11 ust. 4 pkt 4 rozporządzenia, również należy przyjąć datę przesłania do KSeF faktury ustrukturyzowanej, stosownie do zapisu art. 106na ust. 1 ustawy, a nie jak wskazał Wnioskodawca datę wskazaną w polu P_1. Jak wiadomo data przesłania faktury ustrukturyzowanej do KSeF, może być w większości przypadków tożsama z datą w polu P_1.

Podsumowując, „dniem wystawienia faktury” – na potrzeby stosowania art. 31a ust. 2 ustawy oraz „datą wystawienia faktury” – na potrzeby prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy w zw. z § 10 ust. 2 pkt 1 lit. d oraz § 11 ust. 4 pkt 4 rozporządzenia, będzie dzień przesłania faktury do Krajowego Systemu e-Faktur, zgodnie z art. 106na ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zadanych pytań. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – nie zostały objęte pytaniami nie mogą być rozpatrzone. W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego co do zasady wydawane są w indywidualnych sprawach, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).