Interpretacja indywidualna z dnia 13 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.57.2024.2.MD
Dla ustalenia obowiązku podatkowego i wysokości podatku bez znaczenia jest fakt wypłacenia przez osoby nieuprawione środków pieniężnych. Przepisy ustawy od podatku od spadków i darowizn nie dają możliwości przy opodatkowaniu, aby pomniejszyć wartość nabytego spadku o inne elementy niż te, ściśle w określone w art. 7 ww. ustawy. Reasumując, obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia środków pieniężnych tytułem dyspozycji wkładem na wypadek śmierci ciąży na Panu.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 17 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia środków pieniężnych tytułem dyspozycji wkładem na wypadek śmierci, a które to środki zostały skradzione przed ich wypłatą. Uzupełnił Pan wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 30 kwietnia 2024 r. (data wpływu – 30 kwietnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu
(...) r. zmarła (...), z którą jest Pan spokrewniony (była siostrą Pana babci).
Według informacji otrzymanej z Banku (...), (...) poczyniła na Pana rzecz zapis po śmierci. W chwili śmierci na rachunkach bankowych zmarłej znajdowała się kwota nieco ponad (...) złotych.
Kwota (...) złotych została podjęta z banku przez konkubenta, na mocy wygasłego pełnomocnictwa (data transakcji to (...) r.). Pozostałe drobne kwoty zostały wypłacone z konta na rzecz Pana brata, jako środki na pokrycie kosztów pogrzebu.
W tej chwili na rachunkach zmarłej pozostaje kwota 0,00 złotych.
Odnośnie do wypłaty z rachunków zmarłej kwoty (...) złotych przez konkubenta, to kilka dni później osoba ta popełniła samobójstwo. Dochodzenie w tej sprawie z Pana zawiadomienia prowadziła policja oraz prokuratura, jednakże postępowanie to zostało umorzone z przyczyn śmieci podejrzanego. Dochodzenie jest przez Pana zaskarżone do sądu. Posiedzenie sądu w tej sprawie jest zaplanowane na (...) r.
Z Pana ustaleń wynika, że znaczącą część środków wypłaconych przez konkubenta zmarłej przejął jego syn. Na chwilę obecną prowadzi Pan próby odzyskania tych pieniędzy również na drodze cywilnej. Na dzień złożenia wniosku oraz do dnia uzupełnienia braków we wniosku, tj. 30 kwietnia 2024 r., nie otrzymał Pan po zmarłej czegokolwiek w drodze dziedziczenia ani przysługującego Panu zapisu na wypadek śmierci.
Dodaje Pan, że zgodnie z art. 57 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo bankowe, „W razie śmierci posiadacza rachunków oszczędnościowych, bank jest obowiązany wypłacić z tych rachunków: kwotę nie wyższą niż przypadające na ostatni miesiąc przed śmiercią posiadacza rachunku dwudziestokrotne przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, nie przekraczającą jednak wysokości środków na rachunku – osobie, którą posiadacz rachunku wskazał w umowie.”
Należy przyjąć, że całość środków zgromadzonych na kontach zmarłej przynależy Panu i mają pierwszeństwo przed postępowaniem spadkowym, w którym również jest Pan prawomocnym spadkobiercą (wraz z Pana bratem). Jednocześnie zawiadamia Pan, że złożył w tej chwili deklarację SD-Z2 z podaną wartością 0,00 złotych.
Pytanie (przeformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Czy w powyższej sytuacji, kiedy do dnia 30 kwietnia 2024 r., nie otrzymał Pan faktycznie jakiekolwiek wartości wynikającej z zapisu po śmierci po zmarłej, podlega Pan obowiązkowi zapłaty podatku od zapisu na wypadek śmierci? Jeśli tak, to w jakiej wysokości oraz na jakiej podstawie?
Pana stanowisko w sprawie (zajęte w uzupełnieniu wniosku)
Pana zdaniem, podatek od zapisu na wypadek śmierci jest nienależny, gdyż do dnia złożenia wniosku nie otrzymał Pan jakiejkolwiek wartości materialnej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej ,,podatkiem'', podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:
1)dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2)darowizny, polecenia darczyńcy;
3)zasiedzenia;
4)nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5)zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6)nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.
Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „spadek”, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).
Zgodnie z art. 922 § 1 i § 2 tej ustawy:
Przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych.
Z art. 922 § 2 ww. Kodeksu wynika, że:
Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.
Do tej kategorii praw, między innymi, zalicza się nabycie prawa, po śmierci wkładcy, do wkładu oszczędnościowego posiadacza rachunku przez osobę, którą posiadacz wskazał w umowie na wypadek jego śmierci.
Art. 56 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2324 ze zm.) stanowi, że:
Posiadacz rachunku oszczędnościowego, rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego lub rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej może polecić pisemnie bankowi dokonanie – po swojej śmierci – wypłaty z rachunku wskazanym przez siebie osobom: małżonkowi, wstępnym, zstępnym lub rodzeństwu określonej kwoty pieniężnej (dyspozycja wkładem na wypadek śmierci).
Kwota wypłaty, o której mowa w ust. 1, bez względu na liczbę wydanych dyspozycji, nie może być wyższa niż dwudziestokrotne przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za ostatni miesiąc przed śmiercią posiadacza rachunku.
Jeżeli posiadacz rachunku wydał więcej niż jedną dyspozycję wkładem na wypadek śmierci, a łączna suma dyspozycji przekracza limit, o którym mowa w ust. 2, dyspozycja wydana później ma pierwszeństwo przed dyspozycją wydaną wcześniej.
Kwota wypłacona zgodnie z ust. 1 nie wchodzi do spadku po posiadaczu rachunku.
Oznacza to, że osoba wskazana przez posiadacza w umowie rachunku bankowego, ma możliwość zadysponowania środkami zgromadzonymi na rachunku, bezpośrednio po śmierci, bez konieczności stwierdzenia praw do spadku przez sąd.
Ustawodawca określając przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, objął zatem opodatkowaniem również nabycie praw, o jakich mowa powyżej, które do spadku nie wchodzą, co wynika wprost z art. 1 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Regulacja powyższa powoduje zatem, że opodatkowaniu podlegają rzeczy i prawa majątkowe wchodzące w skład spadku, jak również pewne konkretnie określone prawa niewchodzące w skład spadku. Nabycie rzeczy i praw majątkowych podlegających dziedziczeniu, jak również praw niewchodzących do spadku następuje jednocześnie, tj. z chwilą śmierci spadkodawcy, i tym samym odpowiednio wkładcy oraz uczestnika funduszu inwestycyjnego. Jednakże w każdym z dwóch omawianych przypadków nabycie następuje na podstawie odrębnych unormowań ustawowych.
Ustawa o podatku od spadków i darowizn przewiduje w art. 6 dla każdego rodzaju nabycia odrębnie moment powstania obowiązku podatkowego.
Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu praw do wkładów oszczędnościowych określonych w art. 1 ust. 2 – z chwilą śmierci wkładcy.
Art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że:
Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.
Stosownie do treści art. 9 ust. 1 i 2 ww. ustawy:
Opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:
1)9637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2)7276 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3)4902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.
Jak stanowi art. 14 ust. 1-3 omawianej ustawy:
Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.
Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:
1)do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2)do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3)do grupy III – innych nabywców.
Podatek oblicza się na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Z kolei w myśl art. 17 ust. 4 omawianej ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustala, w drodze rozporządzenia, kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnione od podatku i niepodlegające opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 1, oraz skale podatkowe, o których mowa w art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 1-3.
Zgodnie z powyższym przepisem, Minister Finansów zmienił kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnione od podatku i niepodlegające opodatkowaniu, a także określone w art. 15 ust. 1 skale podatkowe.
Na dzień śmierci Spadkodawczyni, a więc i daty powstania obowiązku podatkowego, tj. na (...) r. – zgodnie z § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 października 2022 r. w sprawie ustalenia kwot wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnionych od podatku od spadków i darowizn i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz skal podatkowych, według których oblicza się ten podatek (Dz.U. poz. 2084):
Ustala się kwoty czystej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych niepodlegające opodatkowaniu, określone w art. 9 ust. 1:
a)pkt 1 ustawy – w wysokości 10 434 zł,
b)pkt 2 ustawy – w wysokości 7 878 zł,
c)pkt 3 ustawy – w wysokości 5 308 zł.
W § 2 ww. rozporządzenia zostały określone także nowe skale podatkowe:
| Kwoty nadwyżki w zł | Podatek wynosi | |
| ponad | do | |
| 1) od nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej | ||
| 11 128 | 3% | |
| 11 128 | 22 256 | 333 zł 90 gr i 5% od nadwyżki ponad 11 128 zł |
| 22 256 | 890 zł 30 gr i 7% od nadwyżki ponad 22 256 zł | |
| 2) od nabywców zaliczonych do II grupy podatkowej | ||
| 11 128 | 7% | |
| 11 128 | 22 256 | 779 zł i 9% od nadwyżki ponad 11 128 zł |
| 22 256 | 1780 zł 60 gr i 12% od nadwyżki ponad 22 256 zł | |
| 3) od nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej | ||
| 11 128 | 12% | |
| 11 128 | 22 256 | 1335 zł 40 gr i 16% od nadwyżki ponad 11 128 zł |
| 22 256 | 3115 zł 90 gr i 20% od nadwyżki ponad 22 256 zł | |
Niezależnie od powyższego, ustawodawca przewidział także zwolnienie z opodatkowania dla najbliższej rodziny, określone w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zgodnie z którym:
Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:
1)zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2)w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
Art. 17a omawianej ustawy stanowi, że:
Podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.
Jak wynika ze stanu faktycznego, (...) r. zmarła siostra Pana babci. Według informacji otrzymanej przez Pana z Banku, poczyniła ona na Pana rzecz zapis na wypadek śmierci. W chwili śmierci, na rachunkach bankowych zmarłej znajdowała się kwota nieco ponad (...) zł. Kwota (...) złotych została podjęta z banku przez konkubenta na mocy wygasłego pełnomocnictwa (data transakcji to (...) r.). Pozostałe drobne kwoty zostały wypłacone z konta na rzecz Pana brata, jako środki na pokrycie kosztów pogrzebu. Aktualnie na rachunku zmarłej brak środków. Wskazał Pan także, że złożył SD-Z2 na kwotę 0 zł.
Na wstępie wyjaśnić należy, iż – jak Pan wskazał – spadkodawczyni była siostrą Pana babci. Taki stopień pokrewieństwa nie mieści się w katalogu osób uznawanych jako tzw. „grupa zerowa”, która uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. W stosunku do zmarłej jest Pan zstępnym rodzeństwa, należy Pan więc do drugiej grupy podatkowej i według zasad przewidzianych dla tej grupy podatkowej powinno zostać ustalone opodatkowanie.
Nie jest zatem prawidłowe złożenie przez Pana SD-Z2, w związku z nabyciem środków pieniężnych tytułem dyspozycji wkładem na wypadek śmierci, złożonej przez siostrę Pana babci. Powinien Pan złożyć zeznanie o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych SD-3, według wzoru określonego w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 listopada 2015 r. w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2068).
Nie jest także prawidłowe Pana stanowisko, zgodnie z którym nie jest należny podatek, ponieważ nie otrzymał Pan do dnia dzisiejszego zapisanych Panu środków.
Stosownie do przywołanego powyżej art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, dniem nabycia przez Pana środków pieniężnych zgromadzonych na koncie bankowym tytułem dyspozycji wkładem na wypadek śmierci, jest data śmierci wkładczyni (siostry Pana babci), tj. (...) r. Kwota, która znajdowała się na koncie w momencie śmierci wkładczyni, została w niemal całej wysokości przez osobę nieuprawnioną wypłacona zanim doszło do jej przekazania na Pana rzecz. Oznacza to jednak, że środki pieniężne znajdujące się w dacie śmierci na koncie bankowym wkładczyni (czyli kwota wyższa niż realnie Pan otrzymał) stała się Pana własnością.
To oznacza, że do podstawy opodatkowania winna być wliczona wartość środków zgromadzonych na koncie bankowym wkładczyni w takiej kwocie (wartości), jaka istniała na dzień jej śmierci i jaka Panu przysługiwała zgodnie z dyspozycją wkładczyni (siostry Pana babci).
Dla ustalenia obowiązku podatkowego i wysokości podatku bez znaczenia jest fakt wypłacenia przez osoby nieuprawione środków pieniężnych, które to działanie jest już – jak Pan wskazał – przyczyną postępowania karnego i cywilnego. Omawiane przepisy ustawy od podatku od spadków i darowizn nie dają bowiem możliwości przy opodatkowaniu, aby pomniejszyć wartość nabytego spadku o inne elementy niż te, ściśle w określone w art. 7 ww. ustawy.
Reasumując, obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia środków pieniężnych tytułem dyspozycji wkładem na wypadek śmierci ciąży na Panu. Był Pan więc zobowiązany do wykazania w zeznaniu podatkowym SD-3 kwoty, w wysokości, w jakiej znajdowała się na rachunku bankowym w dniu śmierci wkładczyni i takiej, jaka zgodnie z jej dyspozycją przysługiwała Panu. Kwota ta stanowi podstawę opodatkowania, zgodnie z art. 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Wskazujemy również, że w przedmiotowej interpretacji nie przesądzaliśmy na jakiej podstawie nabył Pan środki po zmarłej siostrze Pana babci. W celu rozstrzygnięcia powyższej kwestii konieczne jest przeprowadzenie postępowania dowodowego, do przeprowadzenia którego Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej – w ramach nadanych mu uprawnień – nie jest upoważniony. Zaznaczyć bowiem należy, że dokonujemy interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Organ nie posiada zatem kompetencji do tego, aby rozstrzygać na gruncie aktów prawnych innych niż podatkowe kto i jakim tytułem oraz co nabywa po spadkodawcy/wkładcy. Organ interpretacyjny nie przeprowadza też w sprawach dotyczących wydawania interpretacji postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku (i jego uzupełnienia) – czyli stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. W stosunku do tych okoliczności (stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) wyraża następnie swoje stanowisko, które musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu na zagadnienie podatkowe (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Dokonując rozstrzygnięcia w analizowanej sprawie, oparliśmy się więc na zawartym przez Pana opisie zdarzenia, w którym przedstawił Pan, iż został Pan wskazany jako uprawniony do nabycia środków pozostałych na koncie tytułem dyspozycji wkładem na wypadek śmierci. Tym samym zaznaczamy, że powyższe kwestie stanowią element opisu stanu faktycznego, niepodlegający ocenie w tej interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?