Interpretacja indywidualna z dnia 26 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.190.2024.2.AW

Czy należności wypłacane Przedstawicielowi (wynagrodzenie od zrealizowanej sprzedaży) stanowią należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w konsekwencji czy Wnioskodawca pełni funkcję płatnika podatku w rozumieniu art. 26 ust. 1 ustawy o CIT i jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu dochodów uzyskiwanych przez Pośredników na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z wykonywaniem umowy pośrednictwa

Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy należności wypłacane Przedstawicielowi (wynagrodzenia od zrealizowanej sprzedaży), stanowią należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT, a w konsekwencji czy Wnioskodawca pełni funkcję płatnika podatku w rozumieniu art. 26 ust. 1 ustawy o CIT i jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu dochodów uzyskiwanych przez Pośredników na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z wykonywaniem umowy pośrednictwa.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 czerwca 2024 r. (wpływ tego samego dnia). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka akcyjna (dalej: „Spółka”, „Zleceniodawca” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży (…).

W celu rozwoju rynków zbytu swych produktów, Spółka zawarła umowę o świadczenie usług pośrednictwa handlowego z kontrahentem, będącym osobą prawną tj. spółką z o.o. według prawa rumuńskiego i posiadającą rezydencję podatkową w Rumunii (dalej: „Przedstawiciel” lub „Zleceniobiorca”).

Do kluczowych zadań Przedstawiciela – zgodnie z zawartą umową oraz rzeczywistym przebiegiem realizacji usług należy:

„Wykonywanie na rzecz Zleceniodawcy usług pozyskiwania nabywców produktów z oferty Zleceniodawcy, zamówień od klientów i nadzoru nad ich realizacją na terenie Rumunii, a w szczególności:

a) pozyskiwanie nowych klientów na rzecz Zleceniodawcy na rynku rumuńskim,

b) stałego pośrednictwa w sprzedaży towarów z oferty Zleceniodawcy na rynku rumuńskim,

c) utrzymywania bardzo dobrych kontaktów i relacji z potencjalnymi klientami Zleceniodawcy,

d) udział w rozmowach handlowych z kluczowymi klientami, prowadzenie wstępnych negocjacji, ostatecznie finalizowanych przez Zleceniodawcę,

e) zapewnienie odpowiedniego poziomu satysfakcji klientów Zleceniodawcy,

f) wdrażania wypracowanego przez Zleceniodawcę modelu biznesowego i strategii marketingowej na rynku rumuńskim, z uwzględnieniem specyfiki tego rynku,

g) reprezentowania Zleceniodawcy na imprezach targowych i wystawienniczych,

h) dbanie o dobre imię i interesy Zleceniodawcy,

i) realizacja ustalonej przez Zleceniodawcę strategii działania, przejawiania twórczej inicjatywy oraz niezwłocznego informowania Zleceniodawcy o wszelkich utworach powstałych w wyniku świadczenia usług na rzecz Zleceniodawcy”.

W związku z realizacją analizowanej umowy, Przedstawiciel:

1) ponosi pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywanie w ramach umowy czynności, rezultaty oraz za ryzyko gospodarcze związane z wykonywaniem umowy,

2) samodzielnie określa niezbędny czas oraz miejsce realizacji powierzonych zadań, w taki sposób, by ich wykonanie nie było zagrożone,

3) nie podlega kierownictwu w zakresie czasu i miejsca wykonywania umowy,

4) otrzymuje od Spółki miesięczne wynagrodzenie w formie prowizji, liczonej jako określony w umowie procent faktycznej wartości (cen) sprzedanych na rynku rumuńskim i opłaconych przez klientów towarów Spółki, uzyskanej dzięki pośrednictwu Przedstawiciela.

Spółka posiada aktualny certyfikat rezydencji podatkowej Przedstawiciela, wystawiony przez upoważniony do tego organ administracji rumuńskiej.

Spółka planuje zawierać takie same umowy w przyszłości również z innymi osobami prawnymi posiadającymi rezydencję podatkową w Rumunii, dla których Spółka będzie posiadała aktualne certyfikaty rezydencji podatkowej. Podmioty te będą realizowały usługi pośrednictwa handlowego na rzecz Spółki zgodnie z zasadami przedstawionymi powyżej.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo dane identyfikujące zagraniczny podmiot, o którym mowa we wniosku (…) oraz podali, że na moment składania uzupełnienia wniosku, nie są znane szczegółowe dane podmiotów, z którymi Wnioskodawca będzie zawierać podobne umowy w przyszłości. Obecnie nie toczą się także żadne rozmowy w tym zakresie z nowymi partnerami biznesowymi, jednak nie można wykluczyć, iż potencjalnie Wnioskodawca podejmie takie działania w przyszłości. Umowy te będą wówczas zawierane na analogicznych zasadach, do tych które zostały przyjęte w umowie z Kontrahentem oraz opisane w zapytaniu.

Ponadto przedstawili Państwo szczegółowy opis dotyczący czynności podejmowanych przez kontrahenta:

a) usługa prowadzenia wstępnych negocjacji przez Przedstawiciela:

Przedstawiciel handlowy poszukuje samodzielnie potencjalnych klientów handlowych i prowadzi z nimi rozmowy handlowe w zakresie ilości i ceny za wyroby Wnioskodawcy.

Zgodnie z przyjętą przez Wnioskodawcę polityką, aby podmiot, z którym prowadzi rozmowy Przedstawiciel handlowy stał się klientem Wnioskodawcy, musi być zweryfikowany przez centralę w zakresie wiarygodności płatniczej oraz kwestii terminu płatności. Stąd też, przy nowym potencjalnym kliencie są to ze strony Przedstawiciela handlowego wstępne negocjacje, ponieważ ostateczna decyzja o obsłudze takiego klienta nie leży w kompetencjach Przedstawiciela handlowego, lecz w gestii Wnioskodawcy.

Po ustaleniu i akceptacji klienta przez Wnioskodawcę, w momencie pozyskania zamówienia przez Przedstawiciela handlowego nabiera on prawa do uzyskania prowizji od tej sprzedaży, która jest wypłacana dopiero w momencie, gdy klient ureguluje swoją płatność za to zamówienie.

b) wdrażanie modelu biznesowego i strategii marketingowej na rynku rumuńskim przez Przedstawiciela

Powyższe dotyczy przedstawiania poprzez Przedstawiciela handlowego nowym lub obsługiwanym przez niego klientom informacji o promowanych w danym okresie przez Wnioskodawcę produktach w celu pozyskania zamówienia na ten konkretny asortyment.

Gdy wprowadzany jest nowy produkt na rynek lub Wnioskodawca organizuje wyprzedaż swoich produktów w momencie wdrażania ich następców, wówczas Przedstawiciel handlowy otrzymuje w ramach cennika rabat, jaki może zaoferować klientom na dany produkt. Na takie pozyskane zamówienia może on za zgodą Podatnika uzyskać także inny procent prowizji od sprzedaży wyrobów gotowych niż procent na standardowym poziomie.

Przedstawiciel handlowy realizuje tutaj narzucone przez Wnioskodawcę zasady oferowania produktów, które są istotne dla niego z biznesowego punktu widzenia.

c) usługa reprezentowania Spółki na imprezach targowych i wystawienniczych

Przedstawiciel handlowy, jeśli odbywają się targi na terenie Rumunii lub w innych krajach, uczestniczy w nich zawsze wraz z osobami z działu handlowego Wnioskodawcy z Polski w celu:

(1) pozyskania przez niego nowych potencjalnych klientów dla Wnioskodawcy, do których sprzedaż pozwoli uzyskać mu prowizję lub

(2) udziału w rozmowach handlowych z dotychczasowymi partnerami biznesowymi, z którymi Przedstawiciel handlowy ma bezpośredni kontakt.

Należy przy tym podkreślić, iż Przedstawiciel handlowy nie występuje w takich przypadkach w swoim imieniu jako samodzielny podmiot gospodarczy tylko jako podmiot działający w imieniu Wnioskodawcy.

W ramach przedmiotowej umowy nie są podejmowane działania promocyjne, nie są udzielane porady oraz zalecenia przez Przedstawiciela handlowego.

Przedstawiciel handlowy przesyła do Wnioskodawcy zapytania ofertowe pozyskane od klienta, które w przypadku, gdy odbiegają od standardowych ilości lub wymagają modyfikacji na życzenie klienta są wyceniane przez centralę Wnioskodawcy i wraz ze wskazówkami lub dodatkowymi informacjami odsyłane do Przedstawiciela handlowego w celu przekazania i prowadzenia dalszych rozmów z klientem.

Podsumowując powyższe należy wskazać, iż współpraca pomiędzy Wnioskodawcą a Przedstawicielem handlowym polega w rzeczywistości głównie na przesyłaniu pozyskanych przez Przedstawiciela handlowego zamówień od klientów, które w dalszej kolejności obsługiwane są przez Wnioskodawcę. Dotyczy to zarówno (1) zgody na wysyłkę (uwzględniana jest (a) kondycja finansowa partnera, (b) jego dotychczasowa wiarygodność płatnicza i (c) wielkość otwartych rozrachunków), jak i (2) akceptacji ceny i ilości wyrobów do sprzedaży. Jeśli zamówienie zostaje przyjęte do realizacji przez Wnioskodawcę, Przedstawiciel handlowy otrzymuje o tym informację oraz równolegle klient otrzymuje potwierdzenie od Wnioskodawcy

Pytanie

Czy należności wypłacane Przedstawicielowi (wynagrodzenia od zrealizowanej sprzedaży) stanowią należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT, a w konsekwencji czy Wnioskodawca pełni funkcję płatnika podatku w rozumieniu art. 26 ust. 1 ustawy o CIT i jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu dochodów uzyskiwanych przez Pośredników na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z wykonywaniem umowy pośrednictwa?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie wypłacane podmiotom zagranicznym z tytułu świadczenia usług pośrednictwa nie podlega zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu (dalej: „podatek u źródła”) w związku z treścią art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji Wnioskodawca nie pełni funkcji płatnika podatku w rozumieniu art. 26 ust. 1 ustawy o CIT i nie jest zobowiązany do poboru podatku u źródła z tytułu dochodów uzyskiwanych przez Pośredników w związku z wykonaniem umowy pośrednictwa.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

2) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

3) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji;

4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

5) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o CIT za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

 2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

-ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Jednocześnie, zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie natomiast z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy ustawy o CIT, nierezydenci podatkowi osiągający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody z tytułu m.in. świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła. Stawka podatku wynosi wtedy 20%. Podmiot wypłacający należności na rzecz nierezydentów pełni przy tym funkcję płatnika i jest obowiązany przy wypłacie ww. należności do pobrania podatku u źródła.

Zdaniem Wnioskodawcy wynagrodzenie uzyskiwane przez Pośredników z tytułu wykonywanych czynności wskazanych w umowie nie mieści się w katalogu przychodów objętych regulacją art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Wymienione w stanie faktycznym (powinno być: zdarzeniu przyszłym – przyp. organu) czynności nie skutkują bowiem uzyskaniem przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.

O ile usługi pośrednictwa nie zostały wskazane wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, o tyle przepis tego artykułu obejmuje swoim zakresem także „świadczenia o podobnym charakterze”. Zatem pomimo tego, że usługi pośrednictwa nie zostały wskazane wprost w przepisie zachodzi konieczność przeanalizowania charakteru tych usług oraz tego, czy nie stanowią one usług podobnych do usług wprost wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Zatem należy rozstrzygnąć, czy usługi pośrednictwa posiadają elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT i czy te elementy przeważają nad cechami przewidzianymi dla świadczeń niewymienionych w tym przepisie.

Usługi pośrednictwa nie posiadają definicji legalnej. Zgodnie z definicją słownikową, pośrednictwo to:

1. działalność osoby trzeciej mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron

2. kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy.

Usługi pośrednictwa polegają na:

a) pozyskiwaniu nowych klientów na rzecz Zleceniodawcy na rynku rumuńskim,

b) stałym pośrednictwie w sprzedaży towarów z oferty Zleceniodawcy na rynku rumuńskim,

c) utrzymywaniu bardzo dobrych kontaktów i relacji z potencjalnymi klientami Zleceniodawcy,

d) udziału w rozmowach handlowych z kluczowymi klientami, prowadzenie wstępnych negocjacji, ostatecznie finalizowanych przez Zleceniodawcę,

e) zapewnieniu odpowiedniego poziomu satysfakcji klientów Zleceniodawcy,

f) wdrażaniu wypracowanego przez Zleceniodawcę modelu biznesowego i strategii marketingowej na rynku rumuńskim, z uwzględnieniem specyfiki tego rynku,

g) reprezentowaniu Zleceniodawcy na imprezach targowych i wystawienniczych,

h) dbaniu o dobre imię i interesy Zleceniodawcy,

i) realizacji ustalonej przez Zleceniodawcę strategii działania, przejawiania twórczej inicjatywy oraz niezwłocznego informowania Zleceniodawcy o wszelkich utworach powstałych w wyniku świadczenia usług na rzecz Zleceniodawcy”.

W ocenie Wnioskodawcy usługi pośrednictwa nie posiadają cech charakterystycznych dla świadczeń wymienionych wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. W szczególności ww. usługi nie posiadają cech charakterystycznych dla (1) usług reklamowych, (2) badania rynku czy (3) świadczeń doradczych.

Przedmiotowe pośrednictwo ma bowiem polegać na działalności Pośredników prowadzącej do porozumienia się pomiędzy Wnioskodawcą a Nabywcą, którego efektem ma być zawarcie pomiędzy tymi podmiotami umowy sprzedaży.

Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że pośrednik otrzymuje od Wnioskodawcy wynagrodzenie prowizyjne, które jest charakterystyczne dla umów pośrednictwa, w przeciwieństwie do usług doradczych lub badania rynku, które są wynagradzane w sposób zryczałtowany (kwotowy).

Nawet jeśli hipotetycznie usługi pośrednictwa posiadałyby marginalne cechy charakterystyczne zbliżone do usług wskazanych wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, to w ocenie Wnioskodawcy elementy te byłyby znikome w stosunku do istoty (esencji) samej usługi i nie przeważałyby nad cechami charakterystycznymi dla świadczenia usługi pośrednictwa (poza ww. katalogiem).

Cechy charakterystyczne np. dla usług reklamy, usług doradczych etc. mają bowiem dla usług pośrednictwa jedynie marginalne znaczenie. Inny jest charakter tych usług, jak również świadczenie usług pośrednictwa prowadzi do odmiennego celu niż przewidują to usługi wskazane wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy przesądza, że usług pośrednictwa nie należy traktować jako usług podobnych do tzw. usług niematerialnych wskazanych wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Ponadto Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wielokrotnie wypowiadał się w podobnych stanach faktycznych wydając pozytywne dla wnioskodawców interpretacje podatkowe. Między innymi w interpretacji indywidualnej z dnia 1 marca 2023 r. (znak 0114-KDIP2-1.4010.220.2022.2.OK) Dyrektor KIS uznał, że: usługi pośrednictwa, nabywane od podmiotów zagranicznych nie są świadczeniami o podobnym charakterze do usług doradczych, reklamowych, zarządzania i kontroli oraz badania rynku, wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a tym samym nie podlegają objęciu regulacją art. 21 ust. 1 pkt 2a tej ustawy.

Podobne stanowisko zostało także zajęte przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w następujących indywidualnych interpretacjach podatkowych:

1. Z dnia 21 lutego 2024 r. znak 0114-KDIP2-1.4010.709.2023.3.MW,

2. Z dnia 18 maja 2023 r. znak 0111-KDIB1-2.4010.113.2023.2.EJ,

3. Z dnia 11 grudnia 2020 r. znak 0111-KDIB2-1.4010.402.2020.2.AP,

4. Z dnia 23 lutego 2018 r. znak 0111-KDIB2-1.4010.375.2017.2.JP.

Również sądy administracyjne wypowiadają się w tej kwestii. W wyroku z dnia 12 kwietnia 2023 r. sygn. akt II FSK 2470/20 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że:

„Oczywistym jest, że pośrednik oferujący do sprzedaży określone towary może w związku z tym podejmować działania w celu przedstawienia pozytywnych cech tych towarów w tym choćby poprzez aktywność na platformie biznesowej, udzielanie informacji potencjalnym klientom. Trudno jednak uznać, że czynności podejmowane w celu sprzedaży towaru mają zasadniczy charakter i przesądzają o tym, że usługa staje się usługą reklamy lub doradztwa, skoro mają one charakter pomocniczy. Z tych względów należy uznać, że pośrednictwo w sprzedaży nie jest żadnym ze świadczeń wymienionych wprost w art.21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. lub świadczeń o podobnym do nich charakterze. Zwrócić trzeba uwagę, że na zasadniczy cel świadczeń agenta, którym jest pośrednictwo w sprzedaży wskazuje także sposób ustalenia wynagrodzenia za tę usługę, którego wysokość uzależniona jest od wyników sprzedaży, a nie określona ryczałtowo niezależnie od wyników działania agenta (jak zazwyczaj bywa przy umowach o świadczenie usług reklamowych czy doradczych)”.

Dodatkowo Spółka otrzymała dnia 10 maja 2016 r. pozytywną interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr ILPB1/4511-1-226/16-4/AN dotyczącą podobnej sprawy. Różnice między obecnym stanem faktycznym (powinno być: zdarzeniem przyszłym – przyp. organu), a tym przedstawionym w poprzednim wniosku Spółki zasadniczo dotyczą jedynie tego, iż wcześniej Spółka zawarła umowę z pośrednikiem będącym osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w Rumunii, gdzie zastosowanie miały przepisy PIT, teraz stroną umowy jest natomiast osoba prawna, co podlega ustawie CIT. Brzmienie przepisów w obu ustawach jest jednak identyczne wobec tego oczekiwać należy, iż ich interpretacja również powinna być identyczna. Czynności faktycznie wykonywane przez Pośrednika oraz te zawarte w umowie są także tożsame do tych przedstawionych we wniosku poprzednim. Organ potwierdził wówczas, iż:

„Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Spółkę opis sprawy, należy wskazać, że głównym celem usługi świadczonej przez pośrednika w Rumunii jest możliwość zwiększenia sprzedaży przez Spółkę wyrobów za granicą. Działania pośrednika ukierunkowane są na zapewnienie jak najkorzystniejszych warunków współpracy z przyszłymi kontrahentami Spółki i prawidłowego przebiegu dokonywanych transakcji sprzedaży wyrobów Spółki. Zatem, świadczenie tego typu usług ma charakter usługi pośrednictwa.

Mając na uwadze powyższe stwierdzenie, usługi pośrednictwa handlowego (świadczone przez przedstawiciela z Rumunii) polegające na wykonywanie na rzecz Zleceniodawcy usług pozyskiwania nabywców produktów z oferty Zleceniodawcy, zamówień od klientów i nadzoru nad ich realizacją na terenie Rumunii nie zostały wymienione w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że usługi pośrednictwa handlowego, które będą świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez zagranicznego przedsiębiorcę nie mieszczą się w katalogu zawartym w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,gdyż nie mają podobnego charakteru do wymienionych tam świadczeń, co skutkuje brakiem konieczności pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych wypłat wynagrodzeń prowizyjnych za świadczone przez podmiot zagraniczny usługi”.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie wypłacane podmiotom zagranicznym z tytułu świadczenia usług pośrednictwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła, a w konsekwencji Wnioskodawca nie pełni funkcji płatnika podatku w rozumieniu art. 26 ust. 1 ustawy o CIT i nie jest zobowiązany do poboru podatku u źródła. Usługi pośrednictwa w ocenie Wnioskodawcy nie mieszczą się bowiem w zakresie usług podlegających regulacjom podatku u źródła.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie zajętego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków zaznaczyć należy, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Jednocześnie organ podkreśla, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie transakcji z podmiotem wymienionym we wniosku, dla którego dane w zakresie realizacji wymiany informacji podatkowych z innymi państwami zostały przez Wnioskodawcę wskazane.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.