Prawidłowa wycena poszczególnych składników aktywów i pasywów jest niezwykle istotna. Kursy walut mogą podlegać znacznym wahaniom. Wszystkie operacje wyrażone w walutach obcych należy wyceniać nie rzadziej niż na dzień bilansowy po obowiązującym na ten dzień średnim kursie NBP. Dokonując wycen bilansowych, jednostka prezentuje w sprawozdaniu finansowym rzetelny obraz stanu majątkowego i finansowego
Rozrachunki wyrażone w walutach obcych należy wycenić na dzień bilansowy po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski. W przypadku jednostek, których rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, do wyceny bilansowej należy stosować średni kurs NBP obowiązujący na dzień 31 grudnia 2014 r. dla danej waluty. Jak należy rozliczyć różnice kursowe
Spółka wpłaciła do banku kaucję w USD z rachunku prowadzonego w tej walucie. Środki na rachunkach walutowych wyceniane są w jednostce według kursu historycznego, więc rozchód waluty w związku z wpłatą kaucji był rozliczony z zastosowaniem tego właśnie kursu. Jaki kurs zastosować do wyceny zwrotu depozytu na konto spółki: średni kurs dolara ogłoszony przez NBP czy ten sam kurs, po jakim wpłacono depozyt
Księgi rachunkowe należy prowadzić w języku polskim i w walucie polskiej. Również w walucie polskiej należy sporządzać sprawozdania finansowe. Przepis ten oznacza więc, że wszystkie transakcje wyrażone w walutach obcych należy wykazać w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym w przeliczeniu na walutę polską.
