Czy przedsiębiorca może skorzystać z ulgi na start, jeśli wcześniej prowadził firmę za granicą
PROBLEM Jestem obywatelem polskim i mieszkam w Polsce. Prowadzę jednoosobową działalność pozarolniczą w Polsce. Od 1 września 2019 r. będę również wykonywał umowę zlecenia w Niemczech. Mój zleceniodawca ma siedzibę w Niemczech, a zlecenie nie jest związane z przedmiotem polskiej działalności (poza zakresem wskazanym w CEIDG). Gdzie powinny być odprowadzane za mnie należności z tytułu ubezpieczeń społecznych
PROBLEM Jesteśmy firmą świadczącą usługi zdrowotne. Część usług świadczymy na terenie Francji. W tym celu delegujemy tam pracowników. Pracownica, która ma być delegowana na okres 6 miesięcy, jest obywatelką Ukrainy, ale posiada Kartę Polaka. Ze względu na dotychczasową praktykę ZUS - kwestionowania miejsca zamieszkania w przypadku obywateli państw trzecich - chcielibyśmy się dowiedzieć, czy jest możliwe
Emerytury i renty rodzinne osobom, które podlegały ubezpieczeniu w różnych państwach członkowskich, muszą być przyznawane zgodnie z zasadami równego traktowania oraz sumowania i niekumulacji świadczeń.
Przedsiębiorcy mogą pozyskać fundusze z Unii Europejskiej na dofinansowanie wynagrodzeń przyjmowanych do pracy osób. Dotyczy to tylko określonych projektów unijnych. Możliwość dofinansowania kosztów zatrudnienia osób biorących udział w projekcie dotyczy nie tylko pracowników, ale również zleceniobiorców i wykonawców umów o dzieło.
Wynagrodzenie pracowników oddelegowanych do pracy w innym państwie UE, po pomniejszeniu o równowartość diet przysługujących za każdy dzień pobytu, nie może być niższe niż przeciętne prognozowane wynagrodzenie w gospodarce narodowej na dany rok. Jeżeli jednak w czasie pobytu za granicą tacy pracownicy skorzystają z urlopu wypoczynkowego, to pracodawca nie może pomniejszyć wynagrodzenia stanowiącego
Przepisy unijne zabraniają dyskryminacji pracowników nie tylko w zakresie warunków pracy, ale również w zakresie obejmującym zasady wynagradzania. Normy europejskie określają, że dyskryminujące jest różnicowanie wysokości wynagrodzenia m.in. ze względu na pochodzenie rasowe pracownika.
Trybunał Sprawiedliwości UE uznał, że umowy na czas określony powinny mieć charakter wyjątkowy i regułą jest zawieranie umów na czas nieokreślony. Prawo krajowe nie może pozbawiać pracowników (również starszych) ochrony przed nadużywaniem umów na czas określony.
Regulacje krajowe państw członkowskich różnią się w zakresie uprawnień przyznanych pracownikom-rodzicom. Przepisy unijne określają tylko minimalne warunki dotyczące przyznania urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego, nie zobowiązują natomiast do wprowadzenia urlopu ojcowskiego.
Pracownicy z Polski podlegają w Niemczech takiej samej ochronie jak pracownicy-Niemcy w zakresie warunków zatrudnienia, m.in. nawiązania stosunku pracy, czasu pracy czy prawa do urlopu.
Od 23 lipca 2010 r. ZUS przestał stosować druk E101 do celów poświadczenia faktu kontynuowania ubezpieczeń w Polsce przez osobę czasowo oddelegowywaną do pracy w innym kraju Wspólnoty Europejskiej. Płatnicy, którzy przed tą datą ubiegali się o poświadczenie składając wniosek na druku E101, nie muszą składać wniosku na nowym druku A1. ZUS poświadczy E101, który będzie ważny przez wskazany w nim okres
Pracodawca, który chciałby oddelegować swoich pracowników do pracy w innym kraju Unii Europejskiej, ale nie spełnia ogólnych warunków dla zachowania polskiego ustawodawstwa delegowanych pracowników, może wnioskować o zawarcie porozumienia wyjątkowego na podstawie przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 883/2004. Dzięki temu uniknie formalności związanych z obowiązkiem ubezpieczenia
Pracownicy przygraniczni większość lub całość swojego dochodu osiągają w innym państwie niż państwo zamieszkania. W zakresie przywilejów podatkowych powinni oni być traktowani jednakowo z pracownikami pracującymi i mieszkającymi w jednym państwie członkowskim.
25 maja 2018 r. zacznie obowiązywać w Polsce rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych). Rozporządzenie to, zwane RODO, wprowadza dla pracodawców wiele nowych obowiązków w zakresie ochrony
PROBLEM Pracownik złamał nogę, przebywając na delegowaniu do pracy w Finlandii. Od 3 tygodni jest na zwolnieniu lekarskim. Zwolnienie ma być przedłużone o kolejne tygodnie rehabilitacji. W tym czasie jego praca nie jest wykonywana i może dojść do opóźnienia w realizacji usługi u zagranicznego odbiorcy. Chociaż czas delegowania tego pracownika kończy się z końcem marca 2018 r., już wiemy, że pracownik
Jestem prywatnym przedsiębiorcą, prowadzę działalność w Polsce od 2007 r. Od 1 maja 2012 r. rozpocząłem działalność gospodarczą również na Słowacji, na podstawie wpisu dokonanego do tamtejszej ewidencji podmiotów gospodarczych. ZUS wydał mi zaświadczenie A1, które obowiązuje od 1 maja 2012 r. Obecnie nie mam więc obowiązku opłacania składek na Słowacji. Jakie składki w takiej sytuacji powinienem opłacać
Prowadzę na terenie Holandii działalność gospodarczą. Jednocześnie w Polsce jestem wspólnikiem spółki cywilnej oraz wspólnikiem jednoosobowej spółki z o.o. Na stałe mieszkam w Holandii. Jako właściwe ustalone zostało dla mnie ustawodawstwo holenderskie, potwierdzone formularzem A1. Czy z tytułu dwóch rodzajów działalności prowadzonych w Polsce muszę opłacać do ZUS składki zdrowotne?
Zróżnicowanie sytuacji prawnej pracowników przez uzależnienie zatrudnienia czy przyznania korzyści związanych z zatrudnieniem od stażu pracy nie jest dyskryminacją.
Pracodawca może m.in. uzależnić zatrudnienie kandydata od uznania posiadanych przez niego kwalifikacji zawodowych zdobytych w innym państwie członkowskim UE przez odpowiedni organ w Polsce.
Trybunał uznał, że w przypadku tzw. dyżuru pod telefonem do czasu pracy należy zaliczyć jedynie okres faktycznego świadczenia pracy, a nie okres oczekiwania na wezwanie do pracy za pośrednictwem telefonu czy innych środków komunikacji na odległości.
Pracodawca jest zwolniony z obowiązku dokonania usprawnień dla osoby niepełnosprawnej, jeżeli skutkowałoby to dla niego nieproporcjonalnie wysokimi obciążeniami, a obciążenia te nie byłyby w wystarczającym stopniu rekompensowane ze środków publicznych.
Polski pracodawca delegujący pracownika do innego państwa powinien pamiętać, że w razie sporu pracownik ten może dochodzić roszczeń przed sądem tego państwa. Zwiększy to koszty prowadzenia sprawy.