Czy przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie otrzymanej faktury, w przypadku gdy Spółka nie zapłacci za fakturę w miesiącu otrzymania faktury, natomiast Diler odprowadzi z tytułu tej faktury podatek należny w dacie sprzedaży/dostawy, określonej na fakturze.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług, jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek ORD-IN o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie otrzymanej faktury, w przypadku gdy Państwo nie zapłacą za fakturę w miesiącu otrzymania faktury, natomiast Diler odprowadzi z tytułu tej faktury podatek należny w dacie sprzedaży/dostawy, określonej na fakturze.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka posiada siedzibę na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Spółka w ramach prowadzonej działalności nabywa środki transportu, które następnie oddaje swoim klientom w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu.

W ramach prowadzonej działalności Spółka także zawiera z dostawcami (dalej „Diler”) umowy współpracy w zakresie zakupu samochodów oraz ich oferowania klientom. Zgodnie z umową, Spółka składa do Dilera ofertę nabycia określonych samochodów, które następnie Spółka oferuje swoim klientom do finansowania w ramach umów leasingu. W zamówieniu składnym do Dilera, Spółka szczegółowo określa parametry samochodu (markę, model i wersję wyposażenia zamawianego samochodu, nr vin zamawianego samochodu, jeżeli jest dostępny), cenę netto samochodu oraz przybliżony termin jego dostawy.

W dniu potwierdzenia przez Dilera przyjęcia zamówienia złożonego przez Spółkę, między stronami dochodzi do umowy sprzedaży samochodu wskazanego w treści takiego zamówienia. Umowy o współpracy przewidują zastrzeżenie, że o ile na fakturze nie wskazano inaczej, przeniesienie własności samochodu na Spółkę oraz jego wydanie nastąpi w dacie zapłaty przez Spółkę jego ceny. Do tego momentu samochód stanowi zabezpieczenie wierzytelności należne Dilerowi z tytułu jego sprzedaży. W okresie, od potwierdzenia przez Dilera zamówienia do wydania samochodu Spółce, na Dilerze ciąży odpowiedzialności z tytułu utrzymania samochodu, jak również ryzyka jego utraty lub uszkodzenia.

W umowie o współpracy zostało przewidziane również wyłączenie, zgodnie z którym nie ma możliwości określenia innego momentu przejścia na Spółkę prawa własności samochodu niż z chwilą zapłaty ceny przez Spółkę na rachunek bankowy faktora, w przypadku gdy sprzedaż takiego samochodu finansowana jest Dilerowi w ramach umowy faktoringu zawartej przez Dilera.

Ponadto strony ustaliły, iż Spółka zapłaci za samochód:

1) w przypadku gdy sprzedaż samochodów przez Dilera finansowana jest na podstawie umowy faktoringu zawartej przez Dilera – w ciągu 150 dni od dnia otrzymania przez Spółkę poprawnie wystawionej i zgodnej z zamówieniem faktury VAT (z uwzględnieniem ewentualnych korekt cenowych) lub,

2) w innych przypadkach – w terminach uzgodnionych między stronami w zamówieniu, nie później niż do momentu wydania samochodu.

Na podstawie powyższej transakcji:

1) Diler wystawia na Spółkę fakturę sprzedaży pojazdu w dacie przyjęcia zamówienia określając datę sprzedaży/ dostawy tożsamą z datą wystawianie faktury,

2) Termin płatności wskazany na fakturze wynosi 150 dni od daty jej wystawienia,

3) Zgodnie z informacją pozyskaną od Dilera, Diler rozlicza podatek należny w dacie sprzedaży/dostawy wskazanej na fakturze, zarówno w sytuacji gdy Spółka dokona jak i nie dokona zapłaty za fakturę.

4) Spółka dokonuje zapłaty za fakturę zgodnie z terminem płatności lub przed jego upływem.

Pytanie:

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie otrzymanej faktury, w przypadku gdy Spółka nie zapłaci za fakturę w miesiącu otrzymania faktury, natomiast Diler odprowadzi z tytułu tej faktury podatek należny w dacie sprzedaży/dostawy, określonej na fakturze?

Państwa stanowisko:

Zdaniem Spółki w sytuacji gdy Diler określa na fakturze datę sprzedaży/ dostawy i ten termin przyjmuje jako powstanie obowiązku podatkowego, a następnie w okresie tym rozlicza należny podatek, Spółka uprawniona jest do odliczenia podatku naliczonego z tak otrzymanej faktury.

W takim przypadku spełnione są poniższe przesłanki z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, tj.:

- Spółka otrzymała fakturę zakupu (art. 86 us. 10b),

- u Dilera powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10),

- nabyte towary lub usługi będą przez Spółkę wykorzystywane w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1).

W opisanej w stanie faktycznym sytuacji Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Dilera w miesiącu jej otrzymania lub w dwóch następnych okresach rozliczeniowych.

Spółka uważa, że w przypadku gdy z informacji pozyskanych od Dilera wynika, że Diler dokonał rozliczenia podatku VAT w miesiącu dostawy towaru wskazanego na fakturze, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT z faktur pomimo zastrzeżeń dotyczących wydania towarów do momentu uiszczenia zapłaty.

Zgodnie z przepisami ustawy VAT, w szczególności art. 86 ust. 10, Spółka nabywa prawo do odliczenia podatku VAT w miesiącu, w którym powstał obowiązek u Dilera. Za moment powstanie obowiązku po stronie Dilera należy uznać datę sprzedaży/dostawy towaru wskazaną przez Dilera na fakturze.

W przypadku gdyby Diler uznał, że nie dochodzi do dostawy towaru w tym terminie wówczas powinien wystawić fakturę na podstawie przepisu art. 106i ust. 7 ustawy o VAT, uprawniającą sprzedającego do wystawienia faktury na 60 dni przed datą dostawy. W przypadku takiej faktury data sprzedaży/dostawy wskazana byłaby na 60 dni przez datą wystawienia, a gdyby w rzeczywistości data sprzedaży/dostawy uległa zmianie, wówczas faktura powinna zostać przez Dilera skorygowana.

Ocena stanowiska

Państwa stanowisko w sprawie jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwana dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści cytowanego wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto, ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle art. 88 ust. 3a ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

 1) sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a) wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

b) (uchylona)

 2) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

 3) (uchylony)

 4) wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a) stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,

b) podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c) potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;

 5) faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

 6) (uchylony)

 7) wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Z analizy zarówno przywołanych regulacji prawnych, jak i całokształtu przepisów ustawy wynika, że podatek od towarów i usług ze względu na jego konstrukcję, tzn. opodatkowanie wartości dodanej na poszczególnych etapach obrotu gospodarczego, jest podatkiem sformalizowanym i prawo do odliczenia podatku naliczonego jest ograniczone. Podstawę do odliczenia podatku naliczonego mogą stanowić bowiem wyłącznie dokumenty wymienione w ustawie, przy czym dokumenty te muszą spełniać wymogi określone przepisami prawa.

Podstawowym dokumentem wystawianym, zgodnie z art. 106b ustawy, przez podatników podatku od towarów i usług są faktury. Są one dokumentami, którymi czynni podatnicy tego podatku dokumentują swoją sprzedaż.

W oparciu o art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Terminy odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur zostały określone w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Według art. 86 ust. 10 ustawy:

Na mocy art. 86 ust. 10b ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w:

 1) ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny;

 2) ust. 2 pkt 4 lit. c – powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:

a) (uchylona),

b) uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek;

 3) ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d – powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.

Na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 10 i ust. 10b ustawy, prawo do odliczenia powstaje w tym okresie, w którym do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, z tym że nie wcześniej niż w okresie, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku zakupu towarów i usług w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są trzy warunki:

- powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług (art. 86 ust. 10),

- doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług (art. 86 ust. 10),

- podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję (art. 86 ust. 10b).

Jak stanowi art. 86 ust. 11 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności nabywają Państwo środki transportu, które następnie oddają swoim klientom w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu.

Zgodnie z umową, składają Państwo do Dilera ofertę nabycia określonych samochodów, które następnie oferują Państwo swoim klientom do finansowania w ramach umów leasingu. W dniu potwierdzenia przez Dilera przyjęcia zamówienia złożonego przez Państwa, między stronami dochodzi do umowy sprzedaży samochodu wskazanego w treści takiego zamówienia.

Umowy o współpracy przewidują zastrzeżenie, że o ile na fakturze nie wskazano inaczej, przeniesienie własności samochodu na Państwa oraz jego wydanie nastąpi w dacie zapłaty przez Państwa jego ceny. Do tego momentu samochód stanowi zabezpieczenie wierzytelności należne Dilerowi z tytułu jego sprzedaży. W okresie, od potwierdzenia przez Dilera zamówienia do wydania Państwu samochodu, na Dilerze ciąży odpowiedzialności z tytułu utrzymania samochodu, jak również ryzyka jego utraty lub uszkodzenia.

W umowie o współpracy zostało przewidziane również wyłączenie, zgodnie z którym nie ma możliwości określenia innego momentu przejścia na Spółkę prawa własności samochodu niż z chwilą zapłaty ceny przez Spółkę na rachunek bankowy faktora, w przypadku gdy sprzedaż takiego samochodu finansowana jest Dilerowi w ramach umowy faktoringu zawartej przez Dilera.

Na podstawie transakcji:

- Diler wystawia na Spółkę fakturę sprzedaży pojazdu w dacie przyjęcia zamówienia określając datę sprzedaży/ dostawy tożsamą z datą wystawianie faktury,

- Termin płatności wskazany na fakturze wynosi 150 dni od daty jej wystawienia,

- Zgodnie z informacją pozyskaną od Dilera, Diler rozlicza podatek należny w dacie sprzedaży/dostawy wskazanej na fakturze, zarówno w sytuacji gdy Spółka dokona jak i nie dokona zapłaty za fakturę.

- Spółka dokonuje zapłaty za fakturę zgodnie z terminem płatności lub przed jego upływem.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie otrzymanej faktury, w przypadku gdy Państwo nie zapłacą za fakturę w miesiącu otrzymania faktury, natomiast Diler odprowadzi z tytułu tej faktury podatek należny w dacie sprzedaży/dostawy, określonej na fakturze.

Biorąc pod uwagę treść art. 86 ust. 10 i ust. 10b ustawy o VAT, wyjaśniam że prawo do odliczenia powstaje w tym okresie, w którym w stosunku do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, z tym że nie wcześniej niż w okresie, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Obowiązek podatkowy u sprzedawcy, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT powstaje z datą dokonania dostawy określonego towaru.

Natomiast pojęcie dostawy towary definiuje przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego.

W celu właściwego zinterpretowania pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy mieć na uwadze, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nimi jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem wyrażenia „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”.

Należy ponadto wskazać, że czynności przejęcia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejęcie własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z nabyciem towaru jest, co do zasady, wydanie towaru.

Do zagadnienia, czy dla uznania czynności za dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 VI dyrektywy, podlegającą opodatkowaniu, konieczne jest przeniesienie własności, odniósł się zaś Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie C-320/88 Staatssecretaris van Financien v. Shipping and Forwarding Enterprise Safe BV- SAFE (Zb.Orz. 1990, s. 1-00285). Trybunał stwierdził mianowicie, iż dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 VI dyrektywy, nie ma znaczenia, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju oraz, że art. 5 ust. 1 VI dyrektywy ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które daje możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia prawa własności towarów.

Oznacza to więc, iż na gruncie przedmiotowego przepisu dyrektywy kluczowym elementem jest, w istocie rzeczy, przeniesienie praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią (T. Michalik VAT Komentarz, wyd. 10 2014 C.H. Beck).

Zatem zastrzeżenie w umowie lub na fakturze prawa własności towaru, aż do momentu otrzymania zapłaty, nie ma wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT. Obowiązek podatkowy powstaje w momencie wydania towaru.

Oznacza to, że jeżeli Państwo jako kupujący otrzymają towar, który dokumentuje faktura, z zastrzeżeniem własności towaru, to mogą dokonać odliczenia podatku naliczonego w miesiącu otrzymania faktury. W takiej sytuacji Państwo jako kupujący nie muszą czekać z realizacją tego uprawnienia do momentu zapłaty za towar.

Jednakże w opisanej przez Państwa sprawie nie zostanie spełniona jedna z przesłanek warunkujących prawo do odliczenia, tzn. nie dojdzie do faktycznego wydania/nabycia towaru (samochodu). Jak Państwo wyjaśnili Umowy o współpracy przewidują zastrzeżenie, że o ile na fakturze nie wskazano inaczej, przeniesienie własności samochodu na Państwa oraz jego wydanie nastąpi w dacie zapłaty przez Państwa jego ceny. W okresie, od potwierdzenia przez Dilera zamówienia do wydania Państwu samochodu, to na Dilerze ciąży odpowiedzialność z tytułu utrzymania samochodu, jak również ryzyko jego utraty lub uszkodzenia. W umowie o współpracy zostało przewidziane również wyłączenie, zgodnie z którym nie ma możliwości określenia innego momentu przejścia na Spółkę prawa własności samochodu niż z chwilą zapłaty ceny przez Spółkę na rachunek bankowy faktora, w przypadku gdy sprzedaż takiego samochodu finansowana jest Dilerowi w ramach umowy faktoringu zawartej przez Dilera.

W tym miejscu zauważyć należy, że z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m.in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru jest - co do zasady - wydanie towaru. Dokonanie dostawy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT oznacza zatem faktyczne zrealizowanie dostawy.

W analizowanej sprawie, jak wynika z wniosku - ryzyko związane z utratą i uszkodzeniem towaru leży po stronie Dilera do momentu wydania samochodu.

W sytuacji, gdy odbiorca odbiera towar od dostawcy, przy czym ryzyko związane z utratą lub uszkodzeniem towaru przechodzi na nabywcę w momencie wydania i odbioru towaru z magazynu dostawcy należy uznać, że w tym właśnie momencie następuje przeniesienie przez dostawcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na nabywcę (dokonanie dostawy) i u dostawcy powstaje obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 19a ust. 1 ustawy o VAT.

W opisanej sytuacji faktura wystawiona przez Dilera potwierdza jedynie przyjęcie zamówienia złożonego przez Państwa na zakup samochodu. Do momentu zapłaty prawo do rozporządzania towarem (samochodem) posiada Diler, gdyż to on ponosi odpowiedzialność z tytułu utrzymania pojazdu i ryzyka jego utraty lub uszkodzenia.

Wobec tego stwierdzam, że dokonanie na Państwa rzecz dostawy towaru, będzie następować z chwilą wydania Państwu towaru (samochodu). Z tym bowiem momentem dostawca – Diler będzie przenosić na Państwa prawo do rozporządzania towarem jak właściciel. Zatem w tych okolicznościach moment dokonania dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy odpowiada momentowi „wydania towaru”, skutkując powstaniem obowiązku podatkowego dla tej transakcji w myśl art. 19a ust. 1 ustawy.

W konsekwencji Państwu, będącemu zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT dokonującemu zakupu towarów (samochodów) związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT (odpłatne oddanie towaru na podstawie leasingu), nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od Dilera, na których będzie określona jedynie data sprzedaży, bowiem faktury ty nie potwierdzają czynności dostawy towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym Państwa stanowisko - zgodnie z którym w sytuacji gdy Diler określa na fakturze datę sprzedaży/ dostawy i ten termin przyjmuje jako powstanie obowiązku podatkowego, a następnie w okresie tym rozlicza należny podatek, Spółka uprawniona jest do odliczenia podatku naliczonego z tak otrzymanej faktury - jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.