Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 24 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 czerwca 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od (...) 2004 r. (wznowienie po zawieszeniu od (...) 2018 r.) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą A (NIP (...)), której wykonywanym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W latach 2023-2024 Wnioskodawca rozliczał/rozlicza się z zastosowaniem podatku liniowego.

Niniejszym wnioskiem Wnioskodawca zamierza objąć kwalifikowane dochody uzyskiwane przez niego w latach 2023-2024 i w latach kolejnych, przy założeniu kontynuacji stanu faktycznego opisanego we wniosku.

W latach 2023-2024 Wnioskodawca współpracował z dwoma podmiotami:

•Od stycznia 2023 r. do czerwca 2023 r. – z brytyjską spółką prawa handlowego „X” (nr ewidencyjny Spółki (...)) z siedzibą w (...), na podstawie pisemnej umowy o świadczenie usług.

Wnioskodawca był niezależnym wykonawcą, miał dowolność w wyborze miejsca, czasu i sposobu realizacji usług. Usługi były świadczone przez Wnioskodawcę zdalnie, na terenie Polski. Wnioskodawca ponosił ryzyko związane ze swoją działalnością gospodarczą. Powyższe potwierdza realizację usług w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca świadczył usługi programistyczne, których efektami były nowe kody źródłowe, moduły/funkcjonalności oprogramowania (programy komputerowe) – utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W okresie objętym wnioskiem Wnioskodawca zajmował się rozwijaniem oprogramowania, tworzeniem nowych komponentów na platformie (...) umożliwiających integrację (...). Komponenty, nowe funkcjonalności odpowiadają na potrzeby klienta, są mu dedykowane, nie mają swoich odpowiedników na rynku możliwych do wykorzystania przez klienta, co potwierdza ich oryginalność i innowacyjność.

Wnioskodawcy przysługiwały autorskie prawa majątkowe i osobiste do wytworzonych przez niego utworów. Zgodnie z postanowieniami umowy (a przede wszystkim załącznikiem do Umowy), Wnioskodawca przenosił autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez niego w wyniku realizacji umowy utworów na klienta, co następowało z momentem wytworzenia utworów. Przeniesienie praw autorskich dotyczyło wszystkich form i pól eksploatacji, w najszerszym możliwie zakresie. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów było zawarte w wynagrodzeniu za usługi. Wnioskodawca uzyskiwał wynagrodzenie wyliczane według stawki dziennej. Wynagrodzenie było wypłacane Wnioskodawcy miesięcznie po zaakceptowaniu raportu prac. W danym miesiącu zatem Wnioskodawca wytwarzał określone kwalifikowane prawa IP, do których autorskie prawa majątkowe przenosił na Spółkę i uzyskiwał w zamian za to wynagrodzenie. Wnioskodawca uzyskiwał wynagrodzenie łączne za wytworzenie kwalifikowanych praw IP i przeniesienie praw do nich. Faktury nie zawierały wyodrębnienia w zakresie wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich, gdyż taki obowiązek nie wynikał z ustaleń Stron, łączących je postanowień umownych, ani też z przepisów prawa.

W konsekwencji, Wnioskodawca uzyskiwał kwalifikowane dochody ze sprzedaży autorskich praw majątkowych. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw do nich, oprócz ww. postanowień zawartych w umowie, potwierdzały także same czynności faktyczne Stron. W danym miesiącu Wnioskodawca wytwarzał programy komputerowe, rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania, do których przenosił autorskie prawa majątkowe na Spółkę z chwilą opisaną powyżej. Programy były odbierane/przyjmowane przez Spółkę. Wnioskodawca wystawiał miesięczną fakturę obejmującą wynagrodzenie (w tym za przeniesienie praw), a Spółka opłacała taką fakturę przyjmując tym samym utwory.

Pomiędzy pracami Wnioskodawcy, a uzyskiwanym wynagrodzeniem istniała i istnieje bezpośrednia, faktyczna zależność, albowiem gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych, nie rozwijał/ulepszał oprogramowania, to nie uzyskiwałby wynagrodzenia za wykonanie umowy, a przede wszystkim kwalifikowanego dochodu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do kwalifikowanych IP.

Programy komputerowe są wyodrębniane przez Wnioskodawcę w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP BOX. Prowadzona przez Wnioskodawcę dokumentacja i ewidencja pozwalają/pozwalały na ustalenie jaka część wynagrodzenia przypada na sprzedaż praw.

•Od grudnia 2022 r., współpracuje z duńską spółką prawa handlowego „Y” AS., numer ewidencyjny spółki (...) w siedzibą w (...), na podstawie pisemnych umów (pierwszej z dnia 27 grudnia 2022 r i kolejnej z dnia 13 czerwca 2023 r.).

Zgodnie z przywołanymi umowami, Wnioskodawcy powierzono do realizacji usługi konsultacyjne w zakresie rozwoju oprogramowania. W praktyce Wnioskodawca wykonywał/wykonuje usługi programistyczne i zajmuje się rozwojem oprogramowania na potrzeby klienta.

W ramach współpracy z tą Spółką Wnioskodawca wytworzył takie programy komputerowe (nowe komponenty oprogramowania) jak:

–komponenty (...) dla systemu (...);

–komponenty w (...) do synchronizacji (...);

–komponenty (...) umożliwiające (...);

–komponenty do rozliczeń (...).

W myśl postanowień umowy, Wnioskodawca przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez niego w ramach umowy programów komputerowych.

Wnioskodawca jest niezależnym wykonawcą i nie podlega bieżącemu kierownictwu tej Spółki. Realizował/realizuje umowę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i ponosił ryzyko gospodarcze związane z jej prowadzeniem. Wnioskodawca świadczy usługi zdalnie, na terenie Polski i ma dowolność w wyborze miejsca i czasu świadczenia usług, przy zachowaniu terminów ustalonych ze Spółką.

Strony przyjęły miesięczne okresy rozliczeniowe, a wynagrodzenie było obliczane według stawki obowiązującej zgodnie z umową za dzień świadczenia usług. Wnioskodawca raportował wykonywane przez niego prace, dzięki czemu możliwe było ustalenie kwalifikowanego dochodu. Faktury nie wyodrębniały/nie wyodrębniają wynagrodzenia przypadającego na przeniesienie autorskich praw majątkowych do poszczególnych utworów, jednakże strony nie miały takiego obowiązku. Obowiązek taki nie wynikał/nie wynika bowiem z postanowień umownych, ani też z przepisów regulujących ulgę IP BOX. Sposób raportowania prac i prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja na potrzeby ulgi IP BOX pozwalały na wyodrębnienie kwalifikowanego dochodu przypadającego na każde kwalifikowane IP.

W konsekwencji Wnioskodawca uzyskiwał kwalifikowane dochody ze sprzedaży autorskich praw majątkowych. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw do nich, oprócz ww. postanowień zawartych w umowie, potwierdzały także same czynności faktyczne Stron. W danym miesiącu Wnioskodawca wytwarzał programy komputerowe, rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania, do których przenosił autorskie prawa majątkowe na Spółkę z chwilą opisaną powyżej. Programy były odbierane/przyjmowane przez Spółkę. Wnioskodawca wystawia miesięczną fakturę obejmującą wynagrodzenie (w tym za przeniesienie praw), a Spółka opłacała taką fakturę przyjmując tym samym utwory.

Pomiędzy pracami Wnioskodawcy, a uzyskiwanym wynagrodzeniem istniała i istnieje bezpośrednia, faktyczna zależność, albowiem gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych, nie rozwijał/ulepszał oprogramowania, to nie uzyskiwałby wynagrodzenia za wykonanie umowy, a przede wszystkim kwalifikowanego dochodu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do kwalifikowanych IP.

Programy komputerowe są wyodrębniane przez Wnioskodawcę w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP BOX. Prowadzona przez Wnioskodawcę dokumentacja i ewidencja, a przede wszystkim postanowienia umowne pozwalają/pozwalały na ustalenie jaka część wynagrodzenia przypada na sprzedaż praw.

W przypadku współpracy z obiema ww. Spółkami, Wnioskodawca był/jest członkiem zespołu programistów, jednakże każdy z zespołu jest odpowiedzialny za inne, własne zadania. Wnioskodawca samodzielnie, w oparciu o własną wiedzę i twórczość, realizuje powierzone mu zadania, tj. wytwarza programy komputerowe i odbywa się to niezależnie od podejmowanych działań przez pozostałych członków zespołu.

Wnioskodawca na potrzeby prac opisanych we wniosku wykorzystywał i wykorzystuje swoją wiedzę z zakresu tworzenia i rozwijania oprogramowania, która została przez niego zdobyta podczas studiów informatycznych (licencjackich i magisterskich), jak również studiów podyplomowych o kierunku analityk biznesowy. Wnioskodawca posiadał/posiada również wiedzę zdobytą na podstawie doświadczenia przy projektach informatycznych. Wnioskodawca na co dzień pogłębia i rozwija swoją wiedzę i dokształca się oglądając materiały szkoleniowe dostępne w Internecie, czytaniem książek z tematyki programowania, artykułów w Internecie oraz poprzez zapoznawanie się z tzw. (...) (czyli informacjami o kolejnych wydaniach aktualizacji platformy (...)).

Mając na uwadze wszystko powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca współpracując z ww. Spółkami tworzył/tworzy programy komputerowe, a więc utwory chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia

W grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych. Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone.

Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (flow-chart), przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku mamy więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w pkt. 7 preambuły dyrektywy 2009/24/WE, zakładającym, że pojęcie „program komputerowy” obejmuje także przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie. W skład chronionych elementów programu komputerowego wchodzą także interfejsy, stanowiące te składniki aplikacji, które zawierają dane służące poprawnemu jej funkcjonowaniu w relacjach z innymi rozwiązaniami informatycznymi. Artykuł 74 ust. 2 PrAut wskazuje m.in. na ochronę „łączy”, przy czym termin ten należy utożsamiać z interfejsami oprogramowania. Elementami interfejsów programu komputerowego pozostają w szczególności: nagłówki plików, informacje o strukturze danych, wywoływanie mapowania informacji, prototypy funkcji, zmienne, parametry i wartości stałe, specyfikacje danych i formatów danych, wywoływanie funkcji programu, parametry związane z wyświetlanym obrazem, wywoływanie nazw funkcji i inne informacje niezbędne do stworzenia aplikacji współdziałającej z systemem operacyjnym. Nadto dopuszcza się ochronę formy wyrażenia algorytmu w językach programowania, przybierającą postać zbioru komend, przy wykorzystaniu określonego rodzaju ich usystematyzowania (tak Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych Komentarz red. Prof. UO dr hab. Ewa Ferenc-Szydełko, rok 2021, wydanie 4).

Nadto w objaśnieniach Ministerstwa do ulgi IP BOX wyraźnie wskazano, że pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc programem komputerowym są każde kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania, czy dokumentacja projektowa/techniczna rozumiana jako zestaw instrukcji.

Mając na uwadze wszystko powyższe, wskazać trzeba, iż Wnioskodawca tworzył/tworzy tak rozumiane programy komputerowe – kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z dokumentacją techniczną (rozumianą jako zestaw instrukcji) – a więc utwory podlegające ochronie na mocy przepisów prawa autorskiego i stanowiące kwalifikowane prawa IP na gruncie przepisów regulujących ulgę IP BOX (ustawy o PIT).

Wnioskodawca tworzy bowiem kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania składające się na określone moduły danego oprogramowania, o których mowa powyżej. W przedmiotowych kodach źródłowych zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania.

Jako programy komputerowe Wnioskodawca rozumie właśnie ww. kody źródłowe, interfejsy napisane przez niego składające się na określone moduły (pakiety) oprogramowania – nowe funkcjonalności, które są dostarczane Spółkom/ich klientom i do których Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe i osobiste.

Reasumując, efektem ww. czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach współpracy z daną Spółką były/są i będą nowe funkcjonalności – kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z ewentualną dokumentacją techniczną/projektową, tj. programy komputerowe – utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czynności/zadania Wnioskodawcy szczegółowo opisane powyżej, a zmierzające do tworzenia utworów chronionych są przedmiotem niniejszego wniosku. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają/ nie miały charakteru rutynowego. Wnioskodawca tworząc nowe funkcjonalności rozwijał i rozwija oprogramowanie dla i na potrzeby konkretnej Spółki lub jej klienta i odbywa się to na podstawie umów zawartych z ww. Spółkami.

Prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę indywidualna i samodzielna działalność na potrzeby kontraktu zawartego z daną Spółką obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem Wnioskodawca nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywał/zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych Powstałe programy komputerowe były, są i będą efektem jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstawał/powstaje nowy produkt. Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, proces myślowy i efekt tego procesu.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe, jak i rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania były/są/będą to osobne utwory, algorytmy w językach programowania, a więc utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czynności polegające na wytwarzaniu nowych programów komputerowych przez Wnioskodawcę (kodów źródłowych, algorytmów, interfejsów składających się na moduły oprogramowania, jak również ww. dokumentacji), co do których autorskie prawa majątkowe były/są następnie przenoszone na ww. Spółki odbywały się/odbywają się każdorazowo na podstawie umowy zawartej z daną Spółką.

Działalność opisaną we wniosku, a polegającą na tworzeniu programów komputerowych dla danej Spółki Wnioskodawca kwalifikuje jako prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jest to jednakże samodzielna kwalifikacja Wnioskodawcy na podstawie przedstawionego przez niego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca w ramach pytania interpretacyjnego nr 2 domaga się zbadania również tej kwestii przez organ, gdyż prace rozwojowe stanowią element definicji prac badawczo-rozwojowych uregulowanych przepisami ustawy o PIT. Podkreślić przy tym trzeba, iż Krajowa Informacja Skarbowa nie może uchylać się od swojego obowiązku w tym zakresie, domagając się jednoznacznego wskazania przez Wnioskodawcę czy prowadzi on prace rozwojowe, czy też nie, albowiem prowadziłoby to do samodzielnej odpowiedzi podatnika na pytanie, które de facto stanowi jego wątpliwość i które poddaje rozważaniom organu.

Zwrócić należy uwagę, że w najnowszym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego tj. w wyroku w sprawie o sygn. akt II FSK 2703/20 z dnia 9 września 2022 r., Sąd wskazał, że organy skarbowe nie mogą przerzucać odpowiedzialności za ocenę prawną deklarowanych faktów na podatnika. Rolą wnioskującego jest zadeklarować fakty, a organ powinien ocenić tę deklarację pod względem prawnym, nie tylko według przepisów podatkowych. Powinien też dokonać wykładni przepisów licznych ustaw niepodatkowych, o ile ta ocena rzutuje na finalną ocenę podatkową.

Tym samym Wnioskodawca niniejszym wnioskiem przedstawia jedynie fakty, których domaga się oceny przez organ w ramach przepisów podatkowych. Zamiarem Wnioskodawcy jest uzyskanie oceny czy podejmowana przez niego działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy, a opisane przez niego we wniosku.

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę, a zakwalifikowane przez niego jako prace rozwojowe były i są wyodrębnione ze względu na cel ich prowadzenia, tj. w ramach danego projektu, nad którym pracował/pracuje Wnioskodawca i w ramach każdej tworzonej funkcjonalności opisanego we wniosku oprogramowania/aplikacji. Prace te obejmowały łącznie nabywanie przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności, łączenie przez niego wiedzy i umiejętności (tj. znajdowanie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającą z różnych badań naukowych oraz umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych efektów prac), kształtowanie wiedzy i umiejętnościWnioskodawcy oraz wykorzystywanie tej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań. Prowadzone prace służyły/służą planowaniu projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów – programów komputerowych w ramach usług świadczonych na rzecz danej Spółki.

Wnioskodawca prowadzi tak rozumiane prace rozwojowe w okresie współpracy ze Spółką i są one kontynuowane. Poszczególne prace dotyczą tworzenia nowych, innowacyjnych modułów/funkcjonalności opisanego oprogramowania (w ramach danego projektu). Celem lub celami tych prac jest wytworzenie nowych funkcjonalności oprogramowania i w konsekwencji rozwinięcie/ulepszenie ww. oprogramowania. Prace te obejmują czynności takie jak: zbadanie/analiza problemu, wyszukiwanie rozwiązania, planowanie rozwiązania i prac, implementacja rozwiązania, sprawdzenie rozwiązania, implementacja rozwiązania właściwego, testowanie, dostrajanie/ulepszanie rozwiązania właściwego.

Celem/celami jakie Wnioskodawca postawił/stawia sobie w zakresie tworzonego/rozwijanego/ulepszanego oprogramowania jest to, aby wytworzyć sprawnie działającą funkcjonalność (lub funkcjonalności), którą zamówiła dana Spółka lub jej Klient, w pełni odpowiadającą jej potrzebom/potrzebom jej klienta, zaprojektowaną i zaimplementowaną stricte pod danego Klienta/Spółkę, odróżniającą się od gotowych rozwiązań na rynku. Rezultatem prac ma być funkcjonalność dobrej jakości, wydajna, użyteczna, utrzymalna, skalowalna i bezpieczna, innowacyjna, konkurencyjna na rynku. Wnioskodawca zatem ma z góry ustalony rezultat swoich prac jakim jest konkretny program komputerowy, który ma działać w konkretny sposób i służyć konkretnym celom/odpowiadać na konkretne zapotrzebowania. Finalnym celem jest wytworzenie innowacyjnego produktu, który jest/będzie efektem pracy twórczej, kreatywnej Wnioskodawcy.

W wyniku prac Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, tj. program komputerowy/programy komputerowe w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki. Taki produkt/produkty były/są projektowane i tworzone na potrzeby realizacji kontraktu z daną Spółką, w zamian za co Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody. Wnioskodawca oferuje takie produkty i usługi w swojej działalności gospodarczej.

Tworzone przez Wnioskodawcę produkty były/są innowacyjne, nie mają swoich odpowiedników na rynku i odpowiadają na potrzeby danej Spółki/jej klienta. Wnioskodawca w celu ich wytworzenia musi zdobyć lub pogłębić posiadającą przez niego wiedzę celem możliwości wytworzenia takich nowych funkcjonalności – o czym była mowa powyżej. Wnioskodawca w ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla danej Spółki/jej klienta bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Programy komputerowe i autorskie prawa majątkowe do nich są wynikiem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac opisanych we wniosku. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności (od początku współpracy z daną Spółką) nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy (opisywanych prac) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Czynności Wnioskodawcy nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania. Programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe były, są i będą przenoszone na daną Spółkę są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach opisanych prac. Wnioskodawca prowadzi/prowadził te prace w odniesieniu do każdego tworzonego przez niego kwalifikowanego IP. Otrzymywane przez Wnioskodawcę przychody są bezpośrednim skutkiem prowadzonej przez niego i opisanej we wniosku działalności, są efektami tej działalności.

Gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych w sposób opisany we wniosku, nie uzyskiwałby przychodów ze współpracy z kontrahentem. Opisane prace zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Tymi wynikami/ wynikiem były/są/będą nowe moduły, rozwinięcia, funkcjonalności oprogramowania, aplikacji. Wynik/wyniki tych prac miały/mają/będą miały każdorazowo formę programów komputerowych. Ten wynik/te wyniki były lub będą wykorzystywane/ są wykorzystywane na potrzeby działalności Wnioskodawcy w celach zarobkowych, komercyjnych. Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosił, przenosi i będzie przenosił na daną Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych, Wnioskodawca osiągał, osiąga i będzie osiągał dochody ze zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz danej Spółki.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz danej Spółki, a polegającą na tworzeniu programów komputerowych ponosi i będzie ponosił m.in. wydatki takie jak: wydatki związane z rozwijaniem wiedzy niezbędnej do tworzenia oprogramowania – opłaty za kursy online, szkolenia, konferencje stacjonarne, wydatki na książki.

Powyższe opłaty są bezpośrednim kosztem koniecznym do fizycznego świadczenia usług dla danej Spółki – fizycznego wytwarzania na jej rzecz programów komputerowych i są one ponoszone na rzecz prac opisanych w niniejszym wniosku. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej – oprogramowania.

Powyżej Wnioskodawca wymienia jedynie te wydatki, co do których domaga się uzyskania oceny organu. Wszystkie wskazane we wniosku wydatki, których dotyczy pytanie czwarte były lub są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym (w całości albo w odpowiedniej części).

Wnioskodawca przyporządkowuje konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej –programu komputerowego. Wnioskodawca ma na uwadze kryteria ustawowe niezbędne do wyliczenia wskaźnika nexus zgodnie ze wzorem z art. 30ca ust. 4-5 ustawy o PIT, w tym przede wszystkim bezpośredni związek danego wydatku z wytworzeniem/rozwinięciem/ulepszeniem danego kwalifikowanego prawa IP

Wnioskodawca zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, które spełniają te kryteria ustawowe.

Dla obliczenia wskaźnika nexus Wnioskodawca wyklucza koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus. Wnioskodawca pamięta, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w związku z tym Wnioskodawca ustala odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Wnioskodawca rzeczywiście poniósł/ponosi wydatki opisane we wniosku, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Wydatki te (związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP) należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 PDOFizU, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się do kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza rozliczyć kwalifikowane dochody z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółkami uzyskane w latach 2023-2024 z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę z Y również w latach następnych na tych samych zasadach, dlatego też zamierza w następnych latach ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca ma świadomość, że w przypadku zmiany stanu faktycznego w przyszłości, interpretacja wydana na gruncie niniejszego wniosku me będzie stanowiła dla niego dalszej ochrony i zajdzie konieczność wystąpienia z nowym wnioskiem.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus według wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, poprzez podstawienie odpowiednich wartości pod symbole wzoru. Prowadzenie ewidencji (o której mowa w art. 30cb ustawy) w sposób bieżący zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w związku z którym Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencji podatkowej.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt. 75 „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.

Uzupełnienie

Wnioskodawca zakłada, że dochody uzyskiwane w kolejnych latach podatkowych będą uzyskiwane w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionych we wniosku. Ma jednak świadomość, że w przypadku zmiany stanu faktycznego wydana na gruncie niniejszego wniosku interpretacja nie będzie stanowiła dla niego dalszej ochrony i zajdzie konieczność wystąpienia z ponownym wnioskiem.

W kontekście przedstawionego opisu sprawy, pod pojęciem oprogramowania należy rozumieć platformę (...) umożliwiającą integrację (...). Wnioskodawca używa pojęć zamiennie oprogramowanie/aplikacja/produkt. Wnioskodawca tworzy nowe komponenty – moduły tego oprogramowania, które są jego nowymi funkcjonalnościami. Na tworzone komponenty składają się pisane przez Wnioskodawcę kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania, które to stanowią programy komputerowe.

Wnioskodawca wyjaśnił, że efektem realizacji czynności opisanych w treści wniosku każdorazowo są odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Wnioskodawca doprecyzował, że „nowe funkcjonalności” rozumiane jako komponenty, moduły rozwijanego oprogramowania stanowią efekty samodzielnej pracy Wnioskodawcy i są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wyjaśniając, co powoduje, że tworzone i rozwijane programy komputerowe – „nowe funkcjonalności” – w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących; na czym polega oryginalność oprogramowania; jakie usprawnienia odróżniają wytworzone/rozwinięte przez oprogramowanie od już istniejących, Wnioskodawca wskazał, że tworzone programy komputerowe, rozwijane oprogramowanie w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących, gdyż są „szyte na miarę”, odpowiadają na potrzeby klienta. Nie istnieją rozwiązania gotowe na rynku, które klient mógłby zastosować, dlatego też tworzone/rozwijane oprogramowanie jest oryginalne, dedykowane klientowi.

Wnioskodawca wyjaśnił, że oryginalność i wyjątkowość oprogramowania przejawia się w następujących aspektach:

1.Kastomizacja:(...).

2.Zaawansowane integracje:(...).

3.Automatyzacja(...).

4.Innowacje w bezpieczeństwie:(...).

Innowacyjne koncepcje, technologie i narzędzia, które Wnioskodawca wykorzystuje do tworzenia innowacyjnych rozwiązań, oraz nowe zastosowania i usprawnienia, które odróżniają oprogramowanie od już istniejących, obejmują:

(...)

Te innowacje technologiczne i narzędzia pozwalają Wnioskodawcy na tworzenie i rozwijanie oprogramowania, które nie tylko spełnia specyficzne wymagania klientów, ale również wprowadza nowe, usprawnione i bardziej zaawansowane funkcjonalności w porównaniu do istniejących rozwiązań. Dzięki temu oprogramowanie opisane we wniosku jest bardziej efektywne, bezpieczne i zgodne z najnowszymi trendami technologicznymi, co daje klientom przewagę konkurencyjną.

Wnioskodawca wskazał, że twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do oprogramowania (platformy (...) i jej części, tj. modułów/funkcjonalności), którego dotyczy wniosek przejawia się w tym, że na skutek działań Wnioskodawcy podejmowanych w kierunku tworzenia/rozwijania powstają nowe, innowacyjne funkcjonalności tego oprogramowania. Te nowe funkcjonalności są kreacyjnym rezultatem działalności Wnioskodawcy, są wytworem jego intelektu. Wnioskodawca co do zasady w każdym przypadku przyjmując zadanie do realizacji, a polegające na usprawnieniu/ulepszeniu/rozwinięciu/zmodyfikowaniu wytworzonego już wcześniej oprogramowania (opisanego we wniosku w ramach danego projektu) o innowacje zapoznaje się z problemem, analizuje go i wymyśla możliwe, nowe rozwiązania/rozwinięcia, projektuje rozwiązania wstępne, analizuje potencjalne skutki zastosowania, wytwarza nowe funkcjonalności, testuje je i następnie przekazuje kontrahentowi, wdraża do istniejącego oprogramowania. Oprogramowanie jest nieustannie rozwijane o nowe funkcjonalności tak aby było konkurencyjne i odróżniało się od rozwiązań dostępnych na rynku. Tworząc/rozwijając/ulepszając oprogramowanie Wnioskodawca zapoznaje się z istniejącym systemem, bada go pod kątem możliwości stworzenia i zaimplementowania nowych funkcjonalności zgodnych z preferencjami i zapotrzebowaniem Spółki lub jej klientów, jak też naprawia błędne/zmienia niedziałające funkcjonalności na nowe.

Tworzenie i rozwijanie przez Wnioskodawcę programu komputerowego dotyczy następujących obszarów:

1.Optymalizacja Procesów Biznesowych. (...).

2.Integracja z Zewnętrznymi Systemami. (...).

3.Zarządzanie Relacjami z Klientami (CRM): (...).

4.Bezpieczeństwo i Skalowalność Aplikacji. (...).

5.Niestandardowe Rozszerzenia i Aplikacje. (...).

Oryginalność wytworzonych/nowych oprogramowań lub usprawnionych programów komputerowych polega na tym, że tworzone rozwiązania odpowiadają na potrzeby klienta, nie mają swoich odpowiedników na rynku, nie istniały one we wcześniejszej praktyce Wnioskodawcy. Nie były również tworzone przy takim podejściu, z zastosowaniem narzędzi i koncepcji opisanych powyżej.

Oprogramowanie po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się/będzie różniło się od rozwiązań funkcjonujących u Wnioskodawcy poprzez zastosowanie poniższych technologii:

(...)

Te innowacje technologiczne i narzędzia pozwalają Wnioskodawcy na tworzenie i rozwijanie oprogramowania, które nie tylko spełnia specyficzne wymagania klientów, ale również wprowadza nowe, usprawnione i bardziej zaawansowane funkcjonalności w porównaniu do istniejących rozwiązań. Dzięki temu oprogramowanie jest bardziej efektywne, bezpieczne i zgodne z najnowszymi trendami technologicznymi, co daje klientom przewagę konkurencyjną.

Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego/ulepszanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian.

Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Wnioskodawcę działań w zakresie opisanych we wniosku czynności polega na tym, że Wnioskodawca zaplanował i przeprowadził chociażby realizację modułów/nowych funkcjonalności oprogramowania (rozwinięć oprogramowania opisanych we wniosku i uzupełnieniu) w ramach danego projektu, realizował pewne harmonogramy, przyjmując wcześniej określone cele do osiągnięcia – mając na uwadze zapotrzebowania danej Spółki/odbiorców końcowych, harmonogram i zasoby. Wnioskodawca działa w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, a przy tym regularny.

Wnioskodawca w okresie objętym wnioskiem osiągnął cele, w efekcie których powstały nowe funkcjonalności:

•nowe komponenty na platformie (...),

•komponenty (...) dla systemu (...);

•komponenty (...) do synchronizacji (...);

•komponenty (...) umożliwiających (...);

•komponenty do rozliczeń (...).

Wnioskodawca osiągnął te cele/osiąga je w ramach własnych zasobów ludzkich (tj. własnym działaniem), rzeczowych (tj. z wykorzystaniem własnego sprzętu komputerowego i elektronicznego) i finansowych (Wnioskodawca prowadzi działalność na własny rachunek, pokrywa koszty jej prowadzenia i ponosi ryzyko gospodarcze). Wnioskodawca posiada odpowiednie umiejętności pozwalające mu na prowadzenie badań, analiz w zleconym projekcie, szukanie rozwiązań, tworzenie prototypów, testowanie programów i następnie ich wdrażanie.

Na poszczególne lata opracowano i zrealizowano następujące harmonogramy, a ramach których powstały konkretne efekty prac:

•w okresie styczeń 2023 – marzec 2023 – komponenty (...) dla systemu (...);

•w okresie kwiecień 2023 – czerwiec 2023 – komponenty w (...) do synchronizacji (...);

•w okresie lipiec 2023 – wrzesień 2023 – komponenty (...) umożliwiających (...);

•w okresie październik 2023 – grudzień 2023 komponenty do rozliczeń (...);

•w okresie luty 2023 – czerwiec 2023 – komponenty (...) umożliwiające integrację (...).

Przed rozpoczęciem realizacji tworzenia i rozwijania „Oprogramowania” Wnioskodawca dysponował następującymi zasobami wiedzy:

1.Certyfikacje (...) – posiada 9 certyfikatów – (...).

2.Doświadczenie Projektowe – (...).

3.Znajomość Narzędzi i Technologii:

(...)

4.Znajomość Języków Programowania:

(...)

5.Projektowanie UX/UI:

(...)

6.Bezpieczeństwo Informacji:

(...)

7.Analiza i Przetwarzanie Danych:

(...)

Opisane powyżej rodzaje wiedzy oraz umiejętności Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija w swojej działalności.

Innowacyjne technologie i narzędzia, które Wnioskodawca wykorzystuje do tworzenia innowacyjnych rozwiązań, oraz nowe zastosowania i usprawnienia, które odróżniają oprogramowanie od już istniejących, obejmują:

(...)

Te innowacje technologiczne i narzędzia pozwalają Wnioskodawcy na tworzenie i rozwijanie oprogramowania, które nie tylko spełnia specyficzne wymagania klientów, ale również wprowadza nowe, usprawnione i bardziej zaawansowane funkcjonalności w porównaniu do istniejących rozwiązań. Dzięki temu oprogramowanie jest bardziej efektywne, bezpieczne i zgodne z najnowszymi trendami technologicznymi, co daje klientom przewagę konkurencyjną.

Wnioskodawca wyjaśnił, że produkty, usługi, procesy oparte były na rozwiązaniach opisanych powyżej, tj.:.

(...)

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a)zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b)nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

c)nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Wnioskodawca doprecyzował ponadto, że efekty prac w postaci oprogramowania w każdym przypadku – tj. zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania – są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe.

„Przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia jak i rozwijania/ulepszania), następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

W odniesieniu do wydatków określonych jako „kursy”, ponoszonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca wskazał, że dotyczą one kursów językowych.

Szczegółowe informacje dotyczące wskazanych kursów:

1.Termin poniesienia wydatków: wydatki na kursy językowe zostały poniesione w okresie od grudnia 2021 roku do czerwca 2023 roku.

2.Długość trwania kursów: kursy języka hiszpańskiego trwały łącznie przez okres 18 miesięcy, obejmując regularne lekcje.

3.Rodzaj kursów i uzyskane kwalifikacje: kursy językowe, które odbył Wnioskodawca, obejmowały zarówno ogólne, jak i specjalistyczne szkolenia z języka hiszpańskiego. Składały się one z kursu podstawowego i średnio zaawansowanego dla opanowania umiejętności językowych.

4.Podniesienie specjalistycznych kompetencji językowych oraz w dziedzinie IP:

–Kursy pozwoliły Wnioskodawcy znacząco podnieść specjalistyczne kompetencje językowe, również w kontekście terminologii biznesowej itechnicznej, związanej z działalnością w branży IT i (...).

–Podniesienie tych kompetencji ma bezpośredni wpływ na umiejętności Wnioskodawcy w dziedzinie zarządzania własnością intelektualną (IP), umożliwiając lepszą komunikację w projektach międzynarodowych, które często wymagają znajomości języka hiszpańskiego.

5.Cel zdobywania ogólnych kompetencji językowych:

–Oprócz specjalistycznych umiejętności, kursy zrealizowane w latach 2021-2023 przyczyniły się również do podniesienia ogólnych kompetencji językowych. Umiejętność płynnej komunikacji w języku hiszpańskim pozwala Wnioskodawcy efektywniej pozyskiwać nowych klientów, poznawać ich preferencje co do tworzonych rozwiązań, prowadzić z nimi negocjacje oraz utrzymywać bieżące relacje biznesowe.

–Dzięki tym kursom Wnioskodawca jest w stanie lepiej komunikować się z hiszpańskojęzycznymi klientami, co zwiększa jego możliwości rozszerzenia działalności na rynki hiszpańskojęzyczne i budowanie bardziej kompleksowych i długotrwałych relacji biznesowych w zakresie tworzenia rozwiązań opisanych we wniosku.

Wydatki związane z rozwijaniem wiedzy niezbędnej do tworzenia oprogramowania – opłaty za kursy online, szkolenia, konferencje stacjonarne, wydatki na książki są to wydatki niezbędne do nabycia przez Wnioskodawcę i kształtowania wiedzy potrzebnej do realizacji/tworzenia nowych funkcjonalności odpowiadających na potrzeby klienta. Wnioskodawca nieustannie kształci się aby móc zrealizować wymyślane przez niego rozwiązania w odpowiednich technologiach, przy użyciu właściwych narzędzi, wymyślać koncepcje ich użycia.

Wnioskodawca wyjaśnił, że ewidencja (o której mowa w art. 30cb ustawy) prowadzona jest od stycznia 2019 r.

Pytania (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

1)Czy efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

2)Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy (opisane przez Wnioskodawcę)?

3)Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych przez Wnioskodawcę tworzonych w ramach świadczonych usług szczegółowo opisanych we wniosku wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w latach 2023-2024 i w latach następnych?

Wnioskodawca doprecyzował, że przedmiotem tego pytania jest wyłącznie możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, sumy kwalifikowanych dochodów (dochodów z kwalifikowanych IP skorygowanych o współczynnik nexus) uzyskiwanych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej w okresie, którego dotyczy wniosek.

4)Czy wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 1:

Efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. W tym miejscu podkreślić należy, iż zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc „programem komputerowym” jest każdy kod źródłowy, interfejs czy algorytm w języku programowania. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs (s. 37, https://www.podatki.gov.pl/pit/wyjasnienia-pit/objasnienia-podatkowe-ip-box/, dostęp: 2.8.2019 r.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Jak już zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia. W grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych.

Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone. Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (flow-chart), przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku mamy więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego.

Wnioskodawca wytwarza kody źródłowe, interfejsy, algorytmy, w językach programowania składające się na moduły oprogramowania, w których zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania, jak również dokumentację techniczną/wykonawczą. W konsekwencji, Wnioskodawca wytwarza utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawa pokrewnych, posiada do nich autorskie prawa majątkowe i osobiste (które to autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Zleceniodawcę). Tym samym efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 2:

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy (opisane przez Wnioskodawcę).

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:

–Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

–Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi i będzie prowadził on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania będą miały charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę będą obejmowały wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem będą miały charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.

Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 3:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym powyżej zdarzeniu odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych przez Wnioskodawcę tworzonych w ramach świadczonych usług, szczegółowo opisanych we wniosku, wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym możliwe jest zastosowanie przez niego stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w latach 2023-2024 i w latach następnych.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przepisie art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej.

Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta.

W toku realizowanych prac Wnioskodawca wytwarzał/wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskiwał/zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a Wnioskodawca je utracił/utraci, za co otrzymał wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w ostatnich wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach (interpretacja z dnia 12.07.2022 r. znak sprawy: 0111-KDIB1-1.4011.106.2022.2.JJ, z dnia 12.07.2022 r. znak sprawy: 0112-KDWL.4011.428.2022.2.AK, z dnia 12.07.2022 r. znak sprawy: 0115-KDIT1-4022.117.2022.2.MK, z dnia 08.07.2022 r. znak sprawy: 0111-KDIB1-1.4011.118.2022.2.JJ).

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Przedmiotowe części oprogramowania, tj. programy komputerowe opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Reasumując tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe – kody źródłowe stanowią zatem programy komputerowe, które znajdują się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP. Zdaniem Wnioskodawcy przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części, programów komputerowych w ramach współpracy ze Zleceniodawcą i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX. Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na danego zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej otrzymuje i będzie otrzymywał wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy – osiąga i będzie osiągał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o czym mowa powyżej. Stanowisko Wnioskodawcy odnosi się również do współpracy ze Spółką Y w latach następnych, albowiem Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę z nią na dotychczasowych, takich samych zasadach.

Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 4:

Wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki takie jak:

–wydatki związane z rozwijaniem wiedzy niezbędnej do tworzenia oprogramowania – opłaty za kursy online, szkolenia, konferencje stacjonarne, wydatki na książki, stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze a wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Wszystkie ponoszone przez Wnioskodawcę ww. wydatki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mają/będą miały bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w latach 2023-2024 współpracował/współpracuje Pan z dwoma podmiotami:

•w okresie od stycznia 2023 r. do czerwca 2023 r. – z brytyjską spółką prawa handlowego „X” – na podstawie pisemnej umowy o świadczenie usług;

•od grudnia 2022 r. – z duńską spółką prawa handlowego „Y” AS. na podstawie pisemnych umów (pierwszej z dnia 27 grudnia 2022 r i kolejnej z dnia 13 czerwca 2023 r.).

Zapisy umowy zawartej ze spółką brytyjską zobowiązywały Pana do świadczenia na rzecz Spółki usług programistycznych, których efektami były nowe kody źródłowe, moduły/funkcjonalności oprogramowania (programy komputerowe) – utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W okresie objętym wnioskiem zajmował się Pan rozwijaniem oprogramowania, tworzeniem nowych komponentów na platformie (...) umożliwiających integrację (...). Zgodnie z umowami zawartymi ze spółką duńską powierzono Panu do realizacji usługi konsultacyjne w zakresie rozwoju oprogramowania. W praktyce wykonywał/wykonuje Pan usługi programistyczne i zajmuje się rozwojem oprogramowania na potrzeby klienta. W przypadku współpracy z obiema ww. Spółkami, był/jest Pan członkiem zespołu programistów, jednakże każdy z zespołu jest odpowiedzialny za inne, własne zadania. Samodzielnie, w oparciu o własną wiedzę i twórczość, realizuje Pan powierzone zadania, tj. wytwarza programy komputerowe i odbywa się to niezależnie od podejmowanych działań przez pozostałych członków zespołu. Współpracując z ww. Spółkami tworzył/tworzy Pan programy komputerowe, a więc utwory chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W okresie objętym wnioskiem stworzył/rozwinął Pan takie funkcjonalności oprogramowania jak:

–nowe komponenty na platformie (...),

–komponenty (...) dla systemu (...);

–komponenty (...) do synchronizacji (...);

–komponenty (...) umożliwiających partnerom (...);

–komponenty do rozliczeń (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że w ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla danej Spółki/jej klienta bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Tworzone i rozwijane programy komputerowe – nowe funkcjonalności – w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących, gdyż są „szyte na miarę”, odpowiadają na potrzeby klienta. Nie istnieją rozwiązania gotowe na rynku, które klient mógłby zastosować, dlatego też tworzone/rozwijane oprogramowanie jest oryginalne, dedykowane klientowi. Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do oprogramowania (platformy (...) i jej części, tj. modułów/funkcjonalności), którego dotyczy wniosek przejawia się w tym, że na skutek Pana działań podejmowanych w kierunku tworzenia/rozwijania powstają nowe, innowacyjne funkcjonalności tego oprogramowania. Te nowe funkcjonalności są kreacyjnym rezultatem Pana działalności, są wytworem jego intelektu. Co do zasady w każdym przypadku przyjmując zadanie do realizacji, a polegające na usprawnieniu/ulepszeniu/rozwinięciu/zmodyfikowaniu wytworzonego już wcześniej oprogramowania (opisanego we wniosku w ramach danego projektu) o innowacje zapoznaje się z problemem, analizuje go Pan i wymyśla możliwe, nowe rozwiązania/rozwinięcia, projektuje rozwiązania wstępne, analizuje potencjalne skutki zastosowania, wytwarza nowe funkcjonalności, testuje je i następnie przekazuje kontrahentowi, wdraża do istniejącego oprogramowania. Oprogramowanie jest nieustannie rozwijane o nowe funkcjonalności tak aby było konkurencyjne i odróżniało się od rozwiązań dostępnych na rynku. Tworząc/rozwijając/ulepszając oprogramowanie zapoznaje się Pan z istniejącym systemem, bada go pod kątem możliwości stworzenia i zaimplementowania nowych funkcjonalności zgodnych z preferencjami i zapotrzebowaniem Spółki lub jej klientów, jak też naprawia błędne/zmienia niedziałające funkcjonalności na nowe.

Potwierdził Pan, że efekty Pana pracy, które nazywa „Oprogramowaniem”, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów. Zmiany wprowadzane przez Pana do rozwijanego/ulepszanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że w ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał Pan programy komputerowe dla danej Spółki/jej klienta bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Programy komputerowe i autorskie prawa majątkowe do nich są wynikiem prowadzonych przez Pana prac opisanych we wniosku. Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanych we wniosku czynności polega na tym, że zaplanował i przeprowadził Pan chociażby realizację modułów/nowych funkcjonalności oprogramowania (rozwinięć oprogramowania opisanych we wniosku i uzupełnieniu) w ramach danego projektu, realizował pewne harmonogramy, przyjmując wcześniej określone cele do osiągnięcia – mając na uwadze zapotrzebowania danej Spółki/odbiorców końcowych, harmonogram i zasoby. Działa Pan w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, a przy tym regularny.

Celem lub celami prowadzonych przez Pana prac jest wytworzenie nowych funkcjonalności oprogramowania i w konsekwencji rozwinięcie/ulepszenie ww. oprogramowania. Prace te obejmują czynności takie jak: zbadanie/analiza problemu, wyszukiwanie rozwiązania, planowanie rozwiązania i prac, implementacja rozwiązania, sprawdzenie rozwiązania, implementacja rozwiązania właściwego, testowanie, dostrajanie/ulepszanie rozwiązania właściwego. Celem/celami jakie postawił/stawia Pan sobie w zakresie tworzonego/rozwijanego/ulepszanego oprogramowania jest to, aby wytworzyć sprawnie działającą funkcjonalność (lub funkcjonalności), którą zamówiła dana Spółka lub jej Klient, w pełni odpowiadającą jej potrzebom/potrzebom jej klienta, zaprojektowaną i zaimplementowaną stricte pod danego Klienta/Spółkę, odróżniającą się od gotowych rozwiązań na rynku. Rezultatem prac ma być funkcjonalność dobrej jakości, wydajna, użyteczna, utrzymalna, skalowalna i bezpieczna, innowacyjna, konkurencyjna na rynku. Ma Pan zatem z góry ustalony rezultat swoich prac jakim jest konkretny program komputerowy, który ma działać w konkretny sposób i służyć konkretnym celom/odpowiadać na konkretne zapotrzebowania. Finalnym celem jest wytworzenie innowacyjnego produktu, który jest/będzie efektem pracy twórczej, kreatywnej.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności (od początku współpracy z daną Spółką) nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty Pana samodzielnej działalności (opisywanych prac) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w Pana praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania. Programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe były, są i będą przenoszone na daną Spółkę są tworzone przez Pana w ramach opisanych prac. Prowadzi/prowadził Pan te prace w odniesieniu do każdego tworzonego kwalifikowanego IP. Wykorzystywał i wykorzystuje Pan swoją wiedzę z zakresu tworzenia i rozwijania oprogramowania, która została przez Pana zdobyta podczas studiów informatycznych (licencjackich i magisterskich), jak również studiów podyplomowych o kierunku analityk biznesowy. Posiadał/posiada Pan również wiedzę zdobytą na podstawie doświadczenia przy projektach informatycznych. Na co dzień pogłębia i rozwija Pan swoją wiedzę i dokształca się oglądając materiały szkoleniowe dostępne w Internecie, czytaniem książek z tematyki programowania, artykułów w Internecie oraz poprzez zapoznawanie się z tzw. (...) (czyli informacjami o kolejnych wydaniach aktualizacji platformy (...)). Do tworzenia innowacyjnych rozwiązań wykorzystywał Pan technologie oraz narzędzia takie jak: (...). Te innowacje technologiczne i narzędzia pozwalają Panu na tworzenie i rozwijanie oprogramowania, które nie tylko spełnia specyficzne wymagania klientów, ale również wprowadza nowe, usprawnione i bardziej zaawansowane funkcjonalności w porównaniu do istniejących rozwiązań. Dzięki temu oprogramowanie opisane we wniosku jest bardziej efektywne, bezpieczne i zgodne z najnowszymi trendami technologicznymi, co daje klientom przewagę konkurencyjną.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

We wniosku wskazał Pan, że w ramach prowadzonej działalności (od początku współpracy z daną Spółką) nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty Pana samodzielnej działalności (opisywanych prac) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Pana czynności nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania. W ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał Pan programy komputerowe dla danej Spółki/jej klienta bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Poszczególne prace dotyczą tworzenia nowych, innowacyjnych modułów/funkcjonalności opisanego oprogramowania (w ramach danego projektu). Technologie i narzędzia wykorzystywane przez Pan do tworzenia/rozwijania oprogramowania to:(...). Te innowacje technologiczne i narzędzia pozwalają Panu na tworzenie i rozwijanie oprogramowania, które nie tylko spełnia specyficzne wymagania klientów, ale również wprowadza nowe, usprawnione i bardziej zaawansowane funkcjonalności w porównaniu do istniejących rozwiązań. Tworzone i rozwijane programy komputerowe – nowe funkcjonalności w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących gdyż są „szyte na miarę”, odpowiadają na potrzeby klienta. Nie istnieją rozwiązania gotowe na rynku, które klient mógłby zastosować, dlatego też tworzone/rozwijane oprogramowanie jest oryginalne, dedykowane klientowi. Oryginalność i wyjątkowość oprogramowania przejawia się w następujących aspektach:

–Kastomizacja – (...);

–Zaawansowane integracje – (...);

–Automatyzacja (...);

–Innowacje w bezpieczeństwie – (...).

Wymienione elementy sprawiają, że oprogramowanie nie tylko spełnia podstawowe wymagania, ale również dostarcza innowacyjnych rozwiązań, które znacząco zwiększają wartość i wydajność biznesową klientów, wyróżniając się na tle standardowych, bardziej uniwersalnych rozwiązań dostępnych na rynku.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

a)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

b)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

c)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

d)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazał Pan, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w latach 2023-2024 współpracował/współpracuje z dwoma podmiotami, tj. spółką brytyjską oraz spółką duńską, na rzecz których świadczył/świadczy usługi programistyczne. W okresie objętym wnioskiem, na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej z firma brytyjską, zajmował się Pan rozwijaniem oprogramowania, tworzeniem nowych komponentów na platformie (...)umożliwiających integrację (...). Zgodnie z umowami zawartymi ze spółka duńską, powierzono Panu do realizacji usługi konsultacyjne w zakresie rozwoju oprogramowania. W praktyce wykonywał/wykonuje Pan usługi programistyczne i zajmuje się rozwojem oprogramowania na potrzeby klienta. Efektem ww. czynności wykonywanych przez Pana w ramach współpracy z daną Spółką były/są i będą nowe funkcjonalności – kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z ewentualną dokumentacją techniczną/projektową, tj. programy komputerowe – utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wskazał Pan, że efektem realizacji czynności opisanych w treści wniosku każdorazowo są odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów następuje w ramach wynagrodzenia określonego w umowie.Strony przyjęły miesięczne okresy rozliczeniowe. Pana wynagrodzenie było/jest obliczane według stawki obowiązującej zgodnie z umową za dzień świadczenia usług. Sposób raportowania prac i prowadzona przez Pana ewidencja na potrzeby ulgi IP BOX pozwalały na wyodrębnienie kwalifikowanego dochodu przypadającego na każde kwalifikowane IP. W konsekwencji, uzyskiwał Pan kwalifikowane dochody ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw do nich, oprócz ww. postanowień zawartych w umowie, potwierdzały także same czynności faktyczne Stron. W danym miesiącu wytwarzał Pan programy komputerowe, rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania, do których przenosił autorskie prawa majątkowe na Spółkę. Programy były odbierane/przyjmowane przez Spółkę, Pan wystawiał/wystawia miesięczną fakturę obejmującą wynagrodzenie (w tym za przeniesienie praw), a Spółka opłaca/opłacała taką fakturę. Przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia jak i rozwijania/ulepszania), następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Ponadto z treści wniosku wynika, że posiada i prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Ewidencja, o której mowa w art. 30cb ustawy, prowadzona jest od stycznia 2019 r. Oblicza Pan wskaźnik nexus według wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, poprzez podstawienie odpowiednich wartości pod symbole wzoru.

Zamierza Pan rozliczyć kwalifikowane dochody z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółkami uzyskane w latach 2023-2024 z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Zamierza Pan kontynuować współpracę ze spółką duńską (Y) również w latach następnych na tych samych zasadach, dlatego też zamierza w następnych latach ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509; dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na wskazane Spółki, mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata objęte wnioskiem, tj. za lata 2023-2024 oraz za kolejne lata podatkowe, jeżeli przedstawione okoliczności sprawy i stan prawny nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wydatki wskazane w opisie sprawy, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zakresie, w jakim służyły/będą służyły prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem było/będzie powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W odniesieniu do kosztów dotyczących kursów języka hiszpańskiego, dodatkowo wskazać należy, że koszty te mogą – przy zachowaniu właściwej proporcji – stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ww. ustawy uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych tworzonych programów komputerowych, o ile faktycznie – jak Pan wskazał – pozwoliły znacząco podnieść Pana specjalistyczne kompetencje językowe, również w kontekście terminologii biznesowej i technicznej, związanej z działalnością w branży IT i (...), co ma bezpośredni wpływ na Pana umiejętności w dziedzinie zarządzania własnością intelektualną (IP), umożliwiając lepszą komunikację w projektach międzynarodowych oraz są bezpośrednim kosztem koniecznym do fizycznego świadczenia usług dla danej Spółki – fizycznego wytwarzania na jej rzecz programów komputerowych i są one ponoszone na rzecz opisanych prac, a ponadto jest Pan w stanie przyporządkować konkretną wartość do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej – oprogramowania.

Jednakże zauważyć należy również, że dokonując oceny Pana stanowiska w zakresie uznania poniesionych wydatków za koszt, o których mowa w art. 30ca ust. 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, organ związany jest przedstawionym we wniosku stanem faktycznym w kontekście zadanego pytania oraz zajętego stanowiska. To oznacza, że organ interpretacyjny ocenia możliwość uznania danego wydatku za koszt, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kontekście przedstawionych we wniosku okoliczności. Jednakże ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a ich bezpośrednim związkiem z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową ciąży na Panu, a weryfikacja zasadności poczynionych ustaleń możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

•zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz.935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).