Czy umowa pożyczki pomiędzy Pożyczkodawcą a Pożyczkobiorcą jest objęta zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i jednocześnie zwolniona od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia czy umowa pożyczki pomiędzy Państwem (Pożyczkodawcą) a Pożyczkobiorcą jest objęta zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i jednocześnie zwolniona od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

(…) Spółka komandytowa

(…)

(…)

NIP: (…)

dalej jako „Spółka” lub „Pożyczkodawca”

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(B)

(…)

(…)

dalej jako „Pożyczkobiorca”

Opis zdarzenia przyszłego

1.(…) sp. k. (dalej: Spółka lub Pożyczkodawca) jest polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem VAT. Spółka prowadzi działalność przede wszystkim w zakresie przetwarzania i konserwowania (…) i (…) na zlecenie klientów.

2.Wspólnikami Spółki jest (…) – pani (A), która jest komplementariuszem oraz jej (…), Pan (B) (dalej: Pożyczkobiorca), który jest komandytariuszem i jednocześnie prokurentem Spółki.

3.Pożyczkodawca wypracowuje nadwyżki finansowe, które okresowo nie są w całości potrzebne do prowadzenia działalności operacyjnej. Z kolei Pożyczkobiorca realizuje własne inwestycje niezwiązane z prowadzoną przez Pożyczkodawcę działalnością gospodarczą, jednak nie posiada wystarczających własnych środków finansowych na sfinansowanie tych inwestycji.

4.W związku z powyższym Strony kilkanaście miesięcy temu zawarły umowę pożyczki, zgodnie z którą Pożyczkodawca udzielił Pożyczkobiorcy oprocentowanej pożyczki. Strony zawarły umowę pożyczki, na podstawie której Pożyczkodawca zobowiązał się do przeniesienia na własność Pożyczkobiorcy określoną kwotę środków pieniężnych nie wyższą niż wskazany w umowie limit. Środki pieniężne miały zostać przekazane Pożyczkobiorcy w całości lub w części (transzach) wedle bieżącego zapotrzebowania Pożyczkobiorcy nie później niż do (…) (…) 2024 roku – część kwot pożyczki została już przekazana Pożyczkobiorcy i najprawdopodobniej kwota pożyczki będzie ostatecznie niższa niż określony w umowie limit pożyczki, który Pożyczkobiorca może zaciągnąć od Spółki. Jednocześnie Pożyczkodawca mógł (może) odmówić przekazania całości lub części kwot pożyczki, jeżeli mogłoby to skutkować dla niego negatywnymi skutkami, w szczególności doprowadzić do zachwiania płynności finansowej Pożyczkodawcy.

5.Pożyczka udzielona została w walucie polskiej i w tej samej walucie ma zostać spłacona w terminie określonym w umowie. W walucie polskiej mają zostać również spłacone odsetki od pożyczki.

6.Udzielanie pożyczek nie wchodzi w zakres przeważającej ani pozostałej działalności Spółki, a stanowi wyłącznie uzupełnienie działalności zasadniczej. Do dnia zawarcia wspomnianej umowy pożyczki pomiędzy Spółką a Pożyczkobiorcą, Spółka nie udzieliła wcześniej żadnej innej pożyczki. Udzielona przez Spółkę pożyczka ma charakter okazjonalny, jednorazowy i wynika z posiadanych przez Spółkę nadwyżek środków pieniężnych. Udzielanie pożyczek nie stanowi bezpośredniej, stałej i koniecznej konsekwencji działalności Spółki. Na obecną chwilę Spółka nie ma w planach udzielania kolejnych pożyczek, ani nie zamierza tworzyć rozwiązań zapewniających regularność udzielania pożyczek, jednakże nie jest wykluczone, że w przyszłości Spółka będzie jeszcze udzielać kolejnych pożyczek.

7.Spółka jednocześnie pragnie zaznaczyć, że nie zrezygnowała ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług finansowych na podstawie art. 43 ust. 22 ustawy o VAT.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczenie pytania jak we wniosku)

1.Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego umowa pożyczki pomiędzy Spółką a Pożyczkobiorcą jest objęta zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i jednocześnie zwolniona od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

STANOWISKO STRON

W ocenie Stron:

a)umowa pożyczki jest objęta zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i jednocześnie jest zwolniona od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, (…).

UZASADNIENIE STANOWISKA STRON

Stanowisko w zakresie pytania pierwszego

1.Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Nie ulega wątpliwości, że udzielenie pożyczki nie jest dostawą towarów, a w konsekwencji może stanowić jedynie świadczenie usług dla potrzeb podatku VAT. W tym kontekście należy zwrócić uwagę na art. 8 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W konsekwencji, aby dana czynność podlegała zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług musi:

a)stanowić czynność odpłatną, czyli czynność za którą przysługuje określone wynagrodzenie, oraz

b)stanowić czynność wykonaną przez podatnika podatku od towarów i usług działającego w takim charakterze.

3.Jeżeli chodzi o pierwszy z powyższych warunków, czyli o warunek odpłatności, to jest on spełniony wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Z kolei umowa pożyczki została uregulowana w art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którego brzmieniem przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

4.W świetle więc ustawowej definicji pożyczki warunek ten jest spełniony, ponieważ w ramach opisanej powyżej umowy pożyczki Pożyczkodawca przekazuje Pożyczkodawcy na określony czas określoną w umowie kwotę środków pieniężnych w zamian za co otrzymuje wynagrodzenie w postaci odsetek. Tym samym taka transakcja spełnia definicję usługi w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT.

5.Odnosząc się do drugiego ze wskazanych warunków, czyli warunku wykonania czynności przez podatnika działającego w takim charakterze, należy zwrócić uwagę na art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W świetle powyższych regulacji na skutek spełnienia świadczenia przez Pożyczkodawcę (udostępnia środków pieniężnych Pożyczkobiorcy), określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę, przy czym zasilają one jednak tylko czasowo majątek Pożyczkobiorcy, który obowiązany jest do ich zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę (Pożyczkodawcę) własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju wraz z odsetkami. Przekazanie więc środków pieniężnych (a zatem wartości o charakterze niematerialnym) na rzecz Pożyczkobiorcy, na określony okres czasu, za ustalonym wynagrodzeniem (oprocentowaniem), uzyskiwanym w ustalonych okresach rozliczeniowych, stanowi wykorzystywanie tych środków w sposób ciągły i w celach zarobkowych, a w konsekwencji usługa tego rodzaju mieści się w pojęciu „działalność gospodarcza” zdefiniowanym w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

6.Podobne stanowisko zaprezentował również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 18 lutego 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.1018.2021.3.ASY, wskazując, że: „Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że czynność udzielenia pożyczki, będzie spełniać przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.”

7.Co więcej, dla uznania, że udzielona przez Spółkę pożyczka jest objęta zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie ma znaczenia, ile takich pożyczek udzieliła Spółka, na jakie wartości i na jaki czas, a także nie ma znaczenia, czy udzielanie pożyczek stanowi określony w KRS i umowie Spółki przedmiot działalności. W ocenie wnioskodawców, każde wykorzystanie środków pieniężnych przez Spółkę jako podatnika VAT w celu uzyskania dodatkowych korzyści w postaci odsetek będzie działaniem Spółki w charakterze podatnika VAT. Stanowisko takie potwierdzają również znane Spółce interpretacje podatkowe, czego przykładem jest interpretacja Dyrektora KIS z dnia 14 lutego 2024 roku (nr 0111-KDIB3-1.4012.885.2023.3.MG), w której stwierdzono, że czynność polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej podlegającej oprocentowaniu stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy ta czynność nie znajduje się w jej zakresie przedmiotowym.

8.Reasumując powyższe udzielenie oprocentowanej pożyczki przez Spółkę jako Pożyczkodawcę jednemu z jej wspólników (komandytariuszowi) stanowiło odpłatne świadczenie usług o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

9.Jednocześnie w ocenie Stron, udzielona pożyczka będzie zwolniona od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Przytoczona regulacja wprost więc wskazuje na zwolnienie od opodatkowania VAT pożyczek, a więc również pożyczki udzielonej przez Spółkę Pożyczkobiorcy.

10.Zgodnie jednak z obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. art. 43 ust. 22 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, świadczonych na rzecz podatników, i wybrać ich opodatkowanie, pod warunkiem że:

1)jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

2)złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego rezygnuje ze zwolnienia.

11.Jak Strony wskazywały w opisie stanu faktycznego Spółka nie zrezygnowała ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 22 ustawy o VAT. Tym samym nie zostały dopełnione warunki skutkujące możliwością rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT usług pożyczek i ich opodatkowanie właściwą stawką VAT, a zatem umowa pożyczki powinna być zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

12.Takie stanowisko zajął także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 13 lipca 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.275.2023.1.NF wskazując, że: „Podsumowując, udzielana przez Spółkę - na podstawie umowy - pożyczka będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług. Jednocześnie usługa ta będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.”

13.Podsumowując powyższą część uzasadnienia, w ocenie Stron umowa pożyczki zawarta pomiędzy Spółką a Pożyczkobiorcą jest objęta zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i jednocześnie zwolniona od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Konkluzje

19. Podsumowując należy stwierdzić, iż:

a)umowa pożyczki zawarta pomiędzy Spółką a Pożyczkobiorcą jest objęta zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i jednocześnie jest zwolniona od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, ponieważ stanowi czynność polegającą na wykorzystaniu przez Spółkę jako podatnika własnego majątku do wykonywania czynności opodatkowanej, (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług, że umowa pożyczki jest objęta zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i jednocześnie jest zwolniona od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Należy zauważyć, iż pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Według ust. 2 powołanego artykułu:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Państwa wątpliwości w zakresie podatku od towarów i usług dotyczą kwestii czy umowa pożyczki pomiędzy Państwem (Pożyczkodawcą) a Pożyczkobiorcą jest objęta zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i jednocześnie zwolniona od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego:

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynność polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej podlegającej oprocentowaniu stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczki przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy ta czynność nie znajduje się w jej zakresie przedmiotowym.

Charakter i cechy usługi udzielenia pożyczki wskazują, że czynność ta mieści się w definicji pojęcia „działalność gospodarcza”. W świetle art. 15 ust. 2 zdanie drugie ustawy o VAT, działalność gospodarcza „obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”. Niewątpliwie przekazanie środków pieniężnych (a zatem wartości o charakterze niematerialnym) na rzecz pożyczkobiorcy, na określony okres czasu, za ustalonym wynagrodzeniem (oprocentowaniem), uzyskiwanym w ustalonych okresach rozliczeniowych, stanowi wykorzystywanie tych środków w sposób ciągły i w celach zarobkowych. Usługa tego rodzaju mieści się zatem w pojęciu „działalność gospodarcza” zdefiniowanym w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Ponadto należy zauważyć, że wpis przedmiotu działalności gospodarczej (wg klasyfikacji PKD) do rejestru KRS nie ma decydującego znaczenia dla określenia zakresu wykonywanej faktycznie działalności, a w konsekwencji do określenia czy podmiot prawa podatkowego z tytułu wykonywanych czynności staje się podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Podawany bowiem przy rejestracji podmiotów gospodarczych zakres działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności ma charakter orientacyjny. Ponadto, ewentualny brak danego kodu czynności wg klasyfikacji PKD w umowie spółki i wykonanie jej nie oznacza, że przedsiębiorca wykonuje czynność niezgodną z prawem.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że wskazana we wniosku czynność udzielenia pożyczki spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku od towarów i usług, zaś pożyczkodawcę uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji wskazana we wniosku czynność udzielenia przez Państwa (Pożyczkodawcę) odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pożyczkobiorcy, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

Stosownie do art. 43 ust. 22 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 23 ustawy:

Powyższe zmiany przepisów umożliwiają wybór opodatkowania określonych usług, które dotychczas obligatoryjnie korzystały ze zwolnienia od podatku – w tym m.in. właśnie usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, przy czym możliwość wyboru opcji opodatkowania dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz innych podatników, przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 22 i 23 ustawy.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, należy wskazać, że czynność udzielenia przez Państwa (Pożyczkodawcę) odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pożyczkobiorcy, stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie, skoro nie wybrali Państwo opcji opodatkowania zgodnie i na warunkach zawartych w art. 43 ust. 22 ustawy o VAT - usługa udzielenia przez Państwa (Pożyczkodawcę) odpłatnej pożyczki pieniężnych na rzecz Pożyczkobiorcy korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług, zgodnie z którym umowa pożyczki jest objęta zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i jednocześnie jest zwolniona od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(…) Spółka komandytowa (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.