Rozliczenie jako osoba samotnie wychowująca dziecko

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 8 maja 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 17 grudnia 2020 r. sygn. akt I SA/Po 452/20 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 stycznia 2024 r. sygn. akt II FSK 497/21; i

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 maja 2020 r. wpłynął Pana wniosek z 8 maja 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

5 września 2017 r. sąd rozwiązał małżeństwo Wnioskodawcy z (…) bez orzekania o winie. Z uwagi na dobro dzieci obojgu rodzicom zależało na jak najmniej konfliktowym rozwiązaniu małżeństwa oraz o pozostawieniu jak największej swobody w kontaktach z dziećmi. Władzę rodzicielską nad dziećmi: (…) (ur. (…) 2004 r.) i (…) (ur. (…) 2006 r.) powierzył (…), pozostawiając Wnioskodawcy prawo do współdecydowania o najważniejszych sprawach dzieci, w szczególności dotyczących edukacji, wyboru szkoły, zawodu, leczenia, ochrony zdrowia, wyjazdów zagranicznych, wakacyjnych i innych, z zaznaczeniem nieograniczonych kontaktów Wnioskodawcy z dziećmi oraz prawem do przebywania dzieci u Wnioskodawcy i wspólnych wyjazdów w dłuższych okresach czasu i nie tylko w czasie wakacji. Kosztami wychowania i utrzymania dzieci sąd obciążył oboje rodziców i zasądził rentę alimentacyjną po 100 zł na dziecko na rzecz (…).

W dniu rozwodu Wnioskodawca zawarł z (…) uzgodnienie co do podziału obowiązków w procesie wychowania i utrzymania dzieci. (…) wyprowadziła się do innej lokalizacji i mieszka osobno. Uzgodnienie to stanowiło, że dzieci będą przebywać odrębnie i niezależnie 7 dni u Wnioskodawcy, a następnie 7 dni u (…). Wypoczynek dzieci w trakcie wakacji i ferii zostanie zrealizowany przez rodziców osobno i niezależnie na własny i odrębny koszt każdego z rodziców, chyba że dotyczy to wyjazdów dzieci bez rodzica (obozy, kolonie, wycieczki szkolne). Wszelkie większe wydatki na rzecz dzieci, które zostaną zainicjowane osobno przez każdego z rodziców (np. ubrania, edukacja, leczenie), będą dzielone po połowie, chyba że drugi rodzic nie wyrazi na nie zgody (np. zbyt wysoki koszt, niezgodność celu wydatku z wartościami, które dany rodzic przekazuje dziecku - np. zakupu konsoli do gier).

W listopadzie 2017 r. Wnioskodawca otrzymał i przyjął propozycję pracy w (…). Wskutek tego uzgodnienie co do rozdziału obowiązków w procesie wychowania i utrzymania dzieci uległo modyfikacji w ten sposób, że (…) zajmuje się dziećmi od poniedziałku do czwartku, a Wnioskodawca od piątku do niedzieli - na co pozwala uzgodniony z pracodawcą tryb pracy. Pozostałe uzgodnienia pozostały niezmienione. W związku z tym, że czas przebywania dzieci z (…) jest większy, Wnioskodawca wypłaca (…) odpowiedni uzgodniony z nią ekwiwalent na pokrycie dodatkowych kosztów. Ekwiwalent ten Wnioskodawca wypłaca również wtedy, gdy faktycznie dzieci przebywają u Zainteresowanego dłużej niż wynika to z uzgodnień. W ramach czasu, kiedy Wnioskodawca przebywa z dziećmi prowadzi samodzielnie proces wychowania dzieci, bez konsultacji z (…) czy innymi osobami. Wnioskodawca pomaga im kształtować samodzielność, np. w podejmowaniu decyzji w zakresie swojego budżetu finansowego i dokonywania większych zakupów, posługiwania się kontem bankowym i podstawowymi instrumentami płatniczymi. Zainteresowany pomaga kształtować obowiązkowość i umiejętności praktyczne (np. poprzez wykonywanie obowiązków domowych, wspólnego regularnego sprzątania, wykonywania prac na rzecz rodziny i wspólnego domu, majsterkowania). Pomaga dzieciom w rozwoju predyspozycji intelektualnych, np. nauczył je grać w szachy i inne gry wymagające wysiłku umysłowego. Wspiera je w decyzjach lub współdecyduje z nimi o ważnych dla nich bieżących sprawach, takich jak wybór szkoły, zajęć pozalekcyjnych czy zainteresowań. Rozwija zainteresowania dzieci, jak i chęć poznawania innych miejsc, środowisk i kultur. W tym celu Wnioskodawca spędza z nimi znaczną część wakacji, ferii oraz organizuje wyjazdy weekendowe. Zainteresowany organizuje wyjazdy krajowe i zagraniczne, w tym aktywny wypoczynek (narty, snowboard, wycieczki rowerowe, spływy kajakowe). Decyzje w zakresie kierunków wyjazdów i form spędzania wolnego czasu nie są konsultowane ani uzgadniane z (…) i są podejmowane wspólnie z dziećmi (w druga stronę również – (…) podejmuje decyzje o wyjazdach samodzielnie bez udziału Zainteresowanego). Wnioskodawca nauczył dzieci jeździć na nartach, snowboardzie, nartach wodnych. Bez udziału (…) zaszczepił w dzieciach przywiązywanie wagi do regularnej aktywności ruchowej i rozwoju fizycznego, jako równie ważnego co rozwój intelektualny. Oprócz znacznej części wakacji oraz części ferii zimowych dzieci przebywają u Zainteresowanego we wszystkie weekendy oraz kilka dni w tygodniu, czasem przez całe tygodnie. Dzieci mają możliwość przebywania u Wnioskodawcy w (…) w czasie weekendów i okresów wolnych od nauki szkolnej, z czego korzystają kilka razy w roku, w ten sposób Zainteresowany pomaga im kształtować swoją samodzielność w bezpieczny sposób.

Dzieci w domu Wnioskodawcy spożywają posiłki przygotowane głównie przez Zainteresowanego lub czasami przez nie same - w ramach kształtowania umiejętności praktycznych. Dzięki sposobowi wychowania stosowanemu przez Wnioskodawcę i zaangażowaniu dzieci potrafią przygotować wiele podstawowych potraw i przysmaków samodzielnie oraz utrzymywać czystość. Dzieci mają swoje własne osobne pokoje, ubrania, książki oraz rzeczy, z którymi są związane. Szkoła znajduje się w tej samej miejscowości. Dzieci mogą swobodnie kształtować wystrój swoich pokoi, zmieniać meble itd. Dzieci nadal traktują dom, w którym się wychowały, jak własny i bardzo dobrze się w nim czują. Przez cały czas i nieprzerwanie Wnioskodawca wychowuje dzieci samotnie, kiedy przebywają z nim, wpływa na kształtowanie ich światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych. Przekazuje im wartości i postawy moralne niezależnie od (…), ponieważ wyznawane przez nią wartości znacznie się różnią od wartości wyznawanych przez Wnioskodawcę i były główną przyczyną rozwodu. Osobny proces wychowania prowadzony przez (…) jest dla Zainteresowanego widoczny w postawach dzieci, dlatego niezależnie stara się przekazać dzieciom punkt widzenia na ważne sprawy życiowe i pokazać system wartości oraz wiedzę społeczną, które uznaje za najwłaściwsze dla ich dobra i w którym rodzina i dobro drugiego człowieka są najważniejsze. Wnioskodawca poświęca dzieciom maksymalną ilość czasu, dzięki czemu zaspokaja ich potrzeby psychiczne bliskości i miłości.

Rola i zobowiązania Wnioskodawcy w procesie wychowania dzieci zostały odzwierciedlone również poprzez uzgodniony z (…) równy i solidarny podział benefitów związanych z polityką prorodzinną państwa:

1)tzw. „ulgi na dzieci” w wysokości 92,67 zł miesięcznie za każde dziecko, solidarnie po połowie między Wnioskodawcą a (…),

2)świadczenia z programu „500+” solidarnie po połowie (w praktyce uzgodniono, że całość świadczeń 500+ wpływa na konto (…), a część Wnioskodawcy stanowi ekwiwalent za dłuższy czas przebywania dzieci w mieszkaniu matki i związane z tym koszty).

Podczas wspólnie spędzanego czasu Wnioskodawca zaspokaja wszystkie potrzeby materialne dzieci, nieraz dobrowolnie (poza alimentami i podziałem głównych wydatków) Wnioskodawca ponosi koszty zakupu odzieży, obuwia, sprzętu sportowego i pomocy szkolnych. Zainteresowany ponosi koszty wyposażenia i utrzymania domu związane z ich pobytem. Pokrywa również koszty leczenia dzieci oraz zawozi na wizyty lekarskie, jeśli przypadają one na dni, kiedy dzieci są z Zainteresowanym. W czasie, kiedy Wnioskodawca zajmuje się dziećmi robi to samodzielnie, bez niczyjej pomocy i bez konsultacji z kimkolwiek. Tym samym Zainteresowany uważa, że od czasu rozwodu, czyli od 5 września 2017 r., pełni rolę rodzica opiekującego się oraz wychowującego swoje dzieci samodzielnie, niezależnie i osobiście.

Pytania

1)Czy Wnioskodawca w przedstawionej sytuacji może dokonać za 2020 r. i lata następne rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych jako osoba wychowująca samotnie dziecko?

2)Czy w związku z przedstawioną sytuacją trwającą od 5 września 2017 r. Wnioskodawca może dokonać korekty zeznania podatkowego za lata 2018 i 2019, gdzie skoryguje zeznania podatkowe z indywidualnego na samotnie wychowującą dzieci rozliczając się jako osoba wychowująca samotnie dzieci?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z informacjami dostępnymi na stronach Ministerstwa Finansów (sip.mf.gov.pl) Zainteresowany spełnia wszystkie ww. warunki uprawniające do rozliczenia podatku PIT jako osoba samotnie wychowująca dzieci, ponieważ:

1)w roku podatkowym 2018 i 2019 samotnie wychowywał małoletnie dzieci, jak również będzie to robił w latach kolejnych,

2)podlegał w roku podatkowym 2018 i 2019 nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. był rezydentem polskim,

3)w roku podatkowym 2018 i 2019 nie był (ani dzieci Wnioskodawcy) opodatkowany:

a)jednolitą 19% stawką podatku - tzw. podatkiem liniowym,

b)zryczałtowanym podatkiem dochodowym za wyjątkiem dochodów z prywatnego najmu,

c)zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów osób duchownych,

d)podatkiem tonażowym,

e)zryczałtowanym podatkiem od wartości sprzedanej produkcji, zgodnie z przepisami ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Art. 6 ust. 4, ust. 4a, ust. 4b, ust. 8-13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera zastrzeżenia, że chodzi wyłącznie o jednego z rodziców, stąd status taki może mieć każde z rodziców rozwiedzionych spełniających pozostałe wymagania określone w tym przepisie. Aktualnie treść tego przepisu wskazuje zatem na to, że każdy z rodziców rozwiedzionych, chcąc skorzystać z preferencyjnego rozliczenia dochodów, musi w roku podatkowym faktycznie samotnie wychowywać dzieci, m.in. małoletnie i nie może realizować przesłanki negatywnej określonej w ust. 8 ww. ustawy. Skoro przepis ten nie stawia wymogu, aby dany rodzic był osobą samotnie wychowującą dzieci przez cały rok podatkowy możliwe jest uznanie za osoby samotnie wychowujące dzieci każdego z rodziców, którzy wychowują dzieci w systemie naprzemiennym, tak jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy.

Taki kierunek zauważalny jest w orzecznictwie sądów administracyjnych, które jak domniema Zainteresowany są dobrze znane Administracji Skarbowej. Podkreślane jest w nich, że proces wychowywania dzieci jest realizowany samotnie przez każdego z rodziców w sytuacji, w której rodzice nie wychowują i nie opiekują się dziećmi wspólnie, lecz każdy z nich oddzielnie w innym miejscu, w wyznaczonym czasie, bez udziału drugiego. W tej sytuacji prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania wynikającego z art. 6 ust. 4 ww. ustawy może mieć de facto każde z rodziców uczestniczących w takim naprzemiennym systemie wychowania dzieci. Argumentem za przyjęciem rozumienia analizowanego przepisu jest również fakt, że przeciwieństwem pojęcia "samotnie" jest pojęcie "wspólnie". W przypadku Wnioskodawcy nie budzi wątpliwości, że w wyżej przedstawionym stanie faktycznym Zainteresowany nie wychowuje i nie opiekuje się dziećmi „wspólnie” z (…) (tj. w tym samym czasie i miejscu), ale każde z rodziców odrębnie, w wyznaczonym czasie, bez udziału drugiego rodzica. Wobec tego przyjąć należy, że proces wychowywania dzieci realizowany jest przez każdego z rodziców „samotnie”.

Aktualne brzmienie art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. daje podstawy do twierdzenia, że status osoby samotnie wychowującej dziecko mogą uzyskać oboje rodzice. Literalna wykładnia aktualnie obowiązującego przepisu nie pozwala na ograniczenie takiego statusu wyłącznie do jednego z rodziców, bowiem przepis wskazuje tylko, że rodzic chcący skorzystać z ulgi musi „w roku podatkowym samotnie wychowywać dzieci”. Rezygnacja z legalnej definicji pojęcia „osoby samotnie wychowującej dzieci” w połączeniu z nowym brzmieniem art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. wskazują na zamierzony zabieg ustawodawcy, który uznał, że status osoby „samotnie wychowującej dzieci” od 1 stycznia 2011 r. może mieć każde z rodziców spełniających pozostałe kryteria określone w art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. Ustawodawca nie wprowadził ograniczeń czasowych uzasadniających skorzystanie z tej preferencji, co daje prawo do korzystania z niej zarówno osobom wychowującym dziecko samotnie przez znaczny okres czasu w roku podatkowym (jak ma to miejsce w przypadku Zainteresowanego), jak i osobom, które samotnie wychowują dziecko przez krótki okres roku podatkowego. Ustawodawca nie powiązał również zakresu prawa do skorzystania z preferencyjnego sposobu opodatkowania z czasem samotnego wychowania dziecka w roku podatkowym przez zastosowanie przy obliczaniu podatku korekty dostosowującej prawo do preferencji do czasu samotnego wychowywania dziecka w roku podatkowym (przykładowo współczynnika procentowego).

Z analizowanej normy wynika, że rodzic samotnie wychowujący dziecko ma zatem prawo do preferencji zawsze i w pełnej wysokości. Prawo to, z woli ustawodawcy, przysługuje każdemu rodzicowi, który wychowuje dziecko samotnie przez choćby część roku podatkowego.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

W świetle opisanego wyżej stanu faktycznego Wnioskodawca uważa, że zapewniana przez Zainteresowanego forma i zakres opieki nad dziećmi spełnia słownikową definicję „wychowania”. Również sąd w wyroku o rozwiązaniu związku małżeńskiego przyznał Wnioskodawcy prawo do współdecydowania o najważniejszych sprawach dzieci, w szczególności dotyczących edukacji, wyboru szkoły, zawodu, leczenia, ochrony zdrowia, wyjazdów zagranicznych, wakacyjnych i innych, z zaznaczeniem nieograniczonych kontaktów z dziećmi oraz prawem do przebywania dzieci u Zainteresowanego i wspólnych wyjazdów w dłuższych okresach czasu i nie tylko w czasie wakacji. Oznacza to, że Wnioskodawca posiada pełny wpływ na proces wychowania dzieci, a wobec stanu faktycznego - faktycznie ten proces realizuje.

Art. 6 ust. 4, ust. 4a, ust. 4b, ust. 8-13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera zastrzeżenia, że status osoby samotnie wychowującej dziecko może mieć tylko osoba, która formalnie posiada władzę rodzicielską przyznana przez sąd. Status taki posiada osoba, która faktycznie „wychowuje” małoletnie dzieci. W świetle tego przepisu nie ma wymogu formalnego posiadania pełnej władzy rodzicielskiej, aby posiadać wspomniany status do celów rozliczenia podatku PIT. Kluczowy jest fakt, że Zainteresowany faktycznie ją sprawuje w stopniu porównywalnym z (…), co Wnioskodawca wyczerpująco przedstawił w opisie stanu faktycznego.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 22 czerwca 2020 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0112-KDIL2-1.4011.439.2020.1.MKA, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 23 czerwca 2020 r.

Skarga na interpretację indywidualną

17 lipca 2020 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Skarga wpłynęła do mnie 17 lipca 2020 r.

Wniósł Pan o:

1) uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej;

2) zasądzenie kosztów postępowania.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 17 grudnia 2020 r. sygn. akt I SA/Po 452/20.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 24 stycznia 2024 r. sygn. akt II FSK 497/21 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 24 stycznia 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

•ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 września 2018 r.:

Stosownie do brzmienia powyższego przepisu obowiązującego od dnia 1 października 2018 r. do dnia 31 lipca 2019 r.:

Zgodnie z brzmieniem powyższego przepisu obowiązującym od 30 września 2019 r.:

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast stosownie do art. 6 ust. 9 cyt. ustawy:

Ponadto z art. 6 ust. 10 powołanej ustawy obowiązującego do dnia 31 grudnia 2018 r., wynika, że:

Przepis art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczący terminu złożenia wniosku o preferencyjne rozliczenie podatku został uchylony art. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159). Zgodnie z art. 16 cyt. ustawy zmiany określone w art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2018 r.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego przewidzianych dla osób samotnie wychowujących małoletnie dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

·posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,

·wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka),

oraz - w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. - wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym, złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.

Jednak przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowująca dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z uwagi zaś, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji „wychowywać”, należy odwołać się do definicji słownikowych tego pojęcia.

„Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Przepis art. 6 ust. 4 ustawy wymienia osoby, którym przysługuje status osoby samotnie wychowującej dzieci, odwołując się zarówno do stanu cywilnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z opisanych we wniosku stanów faktycznych wynika, że jest Pan ojcem dwojga małoletnich dzieci. Pana małżeństwo zostało rozwiązane 5 września 2017 r. Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej matce dzieci pozostawiając Panu prawo do współdecydowania o najważniejszych sprawach dzieci, w szczególności dotyczących edukacji, wyboru szkoły, zawodu, leczenia, ochrony zdrowia, wyjazdów zagranicznych, wakacyjnych i innych, z zaznaczeniem nieograniczonych kontaktów Pana z dziećmi oraz prawem do przebywania dzieci u Pana i wspólnych wyjazdów. Kosztami wychowania i utrzymania dzieci sąd obciążył oboje rodziców i zasądził rentę alimentacyjną po 100 zł na dziecko na rzecz matki dzieci.

Zawarł Pan z matką dzieci uzgodnienie co do rozdziału obowiązków w procesie wychowania i utrzymania dzieci. Uzgodnienie to stanowiło, że dzieci będą przebywać odrębnie i niezależnie 7 dni u Pana, a następnie 7 dni u matki. Wypoczynek dzieci w trakcie wakacji i ferii zostanie zrealizowany przez rodziców osobno i niezależnie na własny i odrębny koszt każdego z rodziców, chyba że dotyczy to wyjazdów dzieci bez rodzica (obozy, kolonie, wycieczki szkolne). W związku z podjęciem pracy w (…) rodzice zmienili uzgodnienie co do podziału obowiązków w procesie wychowania i utrzymania dzieci w ten sposób, że matka dzieci zajmuje się nimi od poniedziałku do czwartku, a Pan od piątku do niedzieli. W związku z tym, że czas przebywania dzieci z matką jest dłuższy, wypłaca Pan matce dzieci ekwiwalent na pokrycie dodatkowych kosztów.

W czasie, kiedy przebywa Pan z dziećmi prowadzi Pan samodzielnie proces wychowania dzieci, bez konsultacji z matką czy innymi osobami. Pomaga im Pan kształtować samodzielność, obowiązkowość i umiejętności praktyczne oraz pomaga Pan w rozwoju predyspozycji intelektualnych, rozwija Pan zainteresowania dzieci, jak i chęć poznawania innych miejsc, środowisk i kultur. Spędza Pan z dziećmi znaczną część wakacji, ferii oraz organizuje wyjazdy weekendowe.

Oprócz znacznej części wakacji oraz części ferii zimowych dzieci przebywają u Pana we wszystkie weekendy oraz kilka dni w tygodniu, czasem przez całe tygodnie. Dzieci mają swoje własne osobne pokoje, ubrania, książki oraz rzeczy, z którymi są związane. Podczas wspólnie spędzanego czasu zaspokaja Pan wszystkie potrzeby materialne dzieci, ponosi koszty wyposażenia i utrzymania domu związane z ich pobytem, pokrywa również koszty leczenia dzieci oraz zawozi je na wizyty lekarskie, jeśli przypadają one na dni, kiedy dzieci są z Panem.

Ponadto z matką dzieci uzgodnił Pan podział po połowie ulgi prorodzinnej przysługującej na dzieci oraz świadczenia z programu „500+”.

Wskazać należy, że – zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej dany przepis prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Podkreślenia wymaga fakt, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko.

Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

Z istoty pojęcia „osoba samotnie wychowująca dzieci” należy wyprowadzić taki stan, w którym nie wystąpi konkurencja wspomnianych w analizowanym przepisie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osób. Używając określeń „rodzic albo opiekun prawny” ustawodawca przesądził bowiem, że możliwość preferencyjnego rozliczenia dochodów rodzica w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko przysługuje tylko temu z rodzicowi, który faktycznie wychowuje dziecko.

Przy czym, jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 17 grudnia 2020 r. sygn. akt I SA/Po 452/20, zapadłego w tej sprawie, w odniesieniu do przepisu art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 24 stycznia 2024 r. sygn. II FSK 497/21, w którym powołując się na dotychczasowe orzecznictwo wskazał, że:

Ponadto Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odnosząc się do przedmiotowej sprawy podniósł, że:

W konsekwencji powyższego przysługuje Panu prawo do rozliczenia podatku dochodowego w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Zatem, ma Pan prawo do złożenia korekty zeznań za lata 2018-2019 w celu skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci oraz złożenia zeznań podatkowych za rok 2020 i lata następne w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, pod warunkiem że w 2020 r. i latach następnych nie zmienią się okoliczności opisane w sprawie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto informuję, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie przeprowadzam postępowania dowodowego, w związku z czym nie jestem obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jestem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Pana i Pana stanowiskiem.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).