Prawo od odliczenia podatku przy zastosowaniu prewspółczynnika metrażowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją zadania pn.: „(…)” przy zastosowaniu prewspółczynnika metrażowego.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 maja 2024 r. (wpływ 17 maja 2024 r.) oraz pismem z 22 maja 2024 r. (wpływ 22 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Gmina (…) jako jednostka samorządu terytorialnego jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Gmina (…) wykonuje zadania, dla których została powołana na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminy (Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.).

W ramach różnorodnych zadań realizowanych przez Gminę, jak również jednostki organizacyjne podlegające tzw. scentralizowanym rozliczeniom VAT, można wyróżnić następujące czynności:

-opodatkowane podatkiem VAT,

-zwolnione z opodatkowania VAT,

-niepodlegające opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z powyższym artykułem ustawy o samorządzie gminnym, zadania własne Gminy obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych.

Gmina świadczy usługi w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków na rzecz mieszkańców i przedsiębiorców (tzw. odbiorców zewnętrznych) oraz na rzecz jednostek organizacyjnych (tzw. odbiorców wewnętrznych). Do realizacji powyższych zadań służy posiadana przez Gminę infrastruktura wodociągowa i kanalizacyjna.

Jednostką organizacyjną odpowiedzialną za zarządzanie ww. infrastrukturą jest Urząd Gminy (…).

Gmina (…) otrzymała Promesę z (…), dofinansowaną przez (…). Dofinansowanie jest przyznane w kwocie brutto, jest bezzwrotne. Program ten nie przewiduje finansowania w kwocie netto.

Promesa dotyczy między innymi finansowania zadania inwestycyjnego, realizowanego przez Gminę, polegającego na modernizacji przepompowni ścieków na terenie Gminy (…).

W ramach tego zadania Gmina wykona następujące prace: (…).

Wyżej wymienione przepompownie wymagają pilnej modernizacji z uwagi na ich zły stan techniczny, zagrażający środowisku naturalnemu. Inwestycja jest częścią planu uporządkowania gospodarki wodno-ściekowej w Gminy (…).

Wartość całej inwestycji wynosić będzie (…) zł.

Infrastruktura, której dotyczy inwestycja będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej (sprzedaż opodatkowana – mieszkańcy Gminy i przedsiębiorcy), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT – placówki oświatowe, GOPS, Urząd Gminy).

Powstała infrastruktura nie będzie wykorzystywana do czynności zwolnionych z podatku VAT.

W tej sytuacji Gmina nie będzie w stanie przyporządkować wydatków poniesionych na poczet realizacji ww. inwestycji w całości do celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Gmina dokonuje/dokonywać będzie zakupu towarów i usług od podmiotów wyłonionych w przetargu. Transakcje te dokumentowane będą fakturami, z których będzie wynikał podatek VAT. Na fakturach jako nabywca są/będą wskazane dane Gminy.

Według interpretacji indywidualnej wydanej (…) przez Dyrektora KIS, (…), Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki wodno-kanalizacyjne wg prewspółczynnika metrażowego.

Pismem z 17 maja 2024 r. (wpływ 17 maja 2024 r.) oraz z 22 maja 2024 r. (wpływ 22 maja 2024 r.) doprecyzowali Państwo opis sprawy o następujące informacje:

Proponowany sposób obliczenia proporcji przy zastosowaniu kryterium metrażowego, obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Proponowany sposób obliczenia proporcji przy zastosowaniu kryterium metrażowego zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane związane z odbiorem ścieków.

W przypadku wydatków bieżących, jak również wydatków inwestycyjnych związanych z infrastrukturą ściekową, Gmina nie potrafi dokonać ich jednoznacznego przyporządkowania do poszczególnych rodzajów działalności, tj. do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (świadczenie usług odprowadzania ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych) lub pozostających poza zakresem regulacji ustawy o podatku VAT (odbiorców wewnętrznych). Gmina uważa, że wydatki te można przyporządkować wyłącznie przy zastosowaniu proporcji.

Infrastruktura gminna wykorzystywana jest wyłącznie do dostawy wody i odprowadzania ścieków, nie można jej wykorzystać w żaden inny sposób. Jest ona w pełni mierzalna. Gmina rozlicza/będzie rozliczać je wyłącznie według ilości metrów sześciennych odebranych ścieków. Dotyczy to zarówno odbiorców zewnętrznych, jak i odbiorców wewnętrznych.

W każdym z tych przypadków Gmina może wskazać ile metrów sześciennych ścieków odebrano od odbiorów zewnętrznych, a ile od odbiorców wewnętrznych.

Pomiaru dokonuje się za pomocą dokładnej aparatury pomiarowej, tzw. wodomierzy (liczników) spełniających wszystkie wymagania prawne dla tego typu urządzeń. Urządzenia te zamontowane są na większości budynków należących do odbiorców zewnętrznych oraz na wszystkich budynkach jednostek organizacyjnych Gminy (odbiorcy wewnętrzni). Na potrzeby rozliczenia zużycia ścieków przyjmuje się, że zużycie ścieków równe jest zużycie wody, co oznacza, że w budynkach korzystających zarówno z dostawy wody, jak i usług odbioru ścieków wskazanie wodomierza rejestruje zarówno zużycie wody jak i ścieków (te same wartości).

Liczba metrów sześciennych zużytej wody w roku 2023 na rzecz odbiorców zewnętrznych i wewnętrznych wyniosła ok. (…) m³. Udział liczby metrów dostarczanej wody od odbiorców zewnętrznych w całkowitej liczbie metrów sześciennych dostarczanej wody w 2023 r. wyniósł 99%.

Według wskazań wodomierzy, liczba metrów sześciennych odebranych ścieków od odbiorców zewnętrznych i wewnętrznych w roku 2023 wyniosła ok. (…) m³. Udział liczby metrów sześciennych odprowadzanych ścieków od odbiorców zewnętrznych w całkowitej ilości metrów sześciennych odprowadzonych ścieków z użyciem infrastruktury kanalizacyjnej za 2023 r. wyniósł 98%. Pozostała część odbioru ścieków to odbiorcy wewnętrzni.

Ta część również określana jest na podstawie zużytych metrów sześciennych,

tj. infrastruktura wodna 100%-99% = 1% ; infrastruktura kanalizacyjna 100%-98%=2%.

Na przestrzeni lat proporcje te mogą ulec zmianie.

Z kolei prewspółczynnik rzeczywisty obliczony dla Urzędu Gminy w sposób przewidziany w Rozporządzeniu, na 2023 r. wyniósł 15%. Został obliczony wg wzoru: (…).

Współczynnik VAT za 2023 r. wyniósł 96%.

Z powyższych wyliczeń wynika, że korzystniejsze dla Gminy jest zastosowanie prewspółczynnika metrażowego.

Metoda obliczania prewspółczynnika zgodnie z treścią rozporządzenia Ministra Finansów z 17 grudnia 2015r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999) jest nieadekwatna do specyfiki wykonywanej przez Gminę działalności oraz dokonywanych nabyć w zakresie gospodarki wodno-kanalizacyjnej.

Pytanie

Czy w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją zadania pn.: „(…)” finansowanych ze środków otrzymanych z (…), Gmina (…) ma/będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wg prewspółczynnika metrażowego?

Państwa stanowisko w sprawie

W związku z wykorzystaniem przez Gminę infrastruktury wodno-­kanalizacyjnej zarówno do odpłatnego świadczenia usług w zakresie odprowadzania ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych, jak i od odbiorców wewnętrznych, Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego według prewspółczynnika metrażowego od wydatków związanych z realizacją zadania pn.: „(…)”.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje co do zasady prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej „ustawą”.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na treść cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h.

W myśl art. 86 ust. 2a ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2b ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 2c ustawy:

Według art. 86 ust. 2d ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy:

W odniesieniu do art. 86 ust. 2h ustawy należy wskazać, że:

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy:

Na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 999).

Na podstawie § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Wśród wymienionych w rozporządzeniu podmiotów, Minister Finansów wskazał m.in. jednostki samorządu terytorialnego.

W świetle zapisów § 2 pkt 8 rozporządzenia:

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia:

Ww. rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

W myśl § 3 ust. 2 rozporządzenia:

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609):

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy:

W tym miejscu należy podkreślić, że w celu odliczenia podatku naliczonego podatnik powinien w pierwszej kolejności przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej od podatku i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy oraz – w przypadku wystąpienia także czynności zwolnionych od podatku – w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje więc w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i w ramach otrzymanej Promesy realizują Państwo zadanie inwestycyjne polegające na modernizacji przepompowni ścieków na terenie Gminy. Gmina dokonuje/dokonywać będzie zakupu towarów i usług od podmiotów wyłonionych w przetargu. Transakcje te dokumentowane będą fakturami, z których będzie wynikał podatek VAT. Na fakturach jako nabywca są/będą wskazane dane Gminy. Jednostką organizacyjną odpowiedzialną za zarządzanie infrastrukturą wodociągową i kanalizacyjną jest Urząd Gminy.

Infrastruktura, której dotyczy inwestycja, będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej (sprzedaż opodatkowana – mieszkańcy Gminy i przedsiębiorcy), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT – placówki oświatowe, GOPS, Urząd Gminy). Powstała infrastruktura nie będzie wykorzystywana do czynności zwolnionych z podatku VAT. Gmina nie będzie w stanie przyporządkować wydatków poniesionych na poczet realizacji ww. inwestycji w całości do celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Infrastruktura gminna wykorzystywana jest wyłącznie do dostawy wody i odprowadzania ścieków, nie można jej wykorzystać w żaden inny sposób. Jest ona w pełni mierzalna. Gmina rozlicza/będzie rozliczać je wyłącznie według ilości metrów sześciennych odebranych ścieków. Dotyczy to zarówno odbiorców zewnętrznych, jak i odbiorców wewnętrznych.

W każdym z tych przypadków Gmina może wskazać ile metrów sześciennych ścieków odebrano od odbiorów zewnętrznych, a ile od odbiorców wewnętrznych.

Pomiarów dokonuje się za pomocą dokładnej aparatury pomiarowej, tzw. wodomierzy (liczników) spełniających wszystkie wymagania prawne dla tego typu urządzeń. Urządzenia te zamontowane są na większości budynków należących do odbiorców zewnętrznych oraz na wszystkich budynkach jednostek organizacyjnych Gminy (odbiorcy wewnętrzni). Na potrzeby rozliczenia zużycia ścieków przyjmuje się, że zużycie ścieków równe jest zużyciu wody, co oznacza, że w budynkach korzystających zarówno z dostawy wody, jak i usług odbioru ścieków wskazanie wodomierza rejestruje zarówno zużycie wody jak i ścieków (te same wartości).

Zamierzają Państwo dokonywać odliczeń podatku VAT od wydatków związanychz realizacją zadania pn.: „(…)” w oparciu o prewspółczynnik metrażowy.

Wskazują Państwo, że w 2023 r. liczba metrów sześciennych zużytej wody na rzecz odbiorców zewnętrznych i wewnętrznych wyniosła ok. (…) m³. Udział liczby metrów dostarczanej wody od odbiorców zewnętrznych w całkowitej liczbie metrów sześciennych dostarczanej wody w 2023 r. wyniósł 99%. Według wskazań wodomierzy, liczba metrów sześciennych odebranych ścieków od odbiorców zewnętrznych i wewnętrznych w roku 2023 wyniosła ok. (…) m³. Udział liczby metrów sześciennych odprowadzanych ścieków od odbiorców zewnętrznych w całkowitej ilości metrów sześciennych odprowadzonych ścieków z użyciem infrastruktury kanalizacyjnej za 2023 r. wyniósł 98%. Z kolei prewspółczynnik obliczony dla Urzędu Gminy wg rozporządzenia na 2023 r. wyniósł 15%. Dlatego też, Państwa zdaniem, korzystniejsze dla Gminy jest zastosowanie prewspółczynnika metrażowego.

Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Przepisy ustawowe wymagają jedynie, aby odpowiadał on najbardziej specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Będzie to spełnione, jeśli sposób ten:

- zapewni dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą (co do zasady dotyczącej czynności opodatkowanych podatkiem VAT) oraz

- obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne (z wyjątkiem celów prywatnych) – gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Sposób określenia proporcji, jak wyżej wskazano, powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Oznacza to, że podatnik zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Warto nadmienić, że zastosowane przez podatnika metody czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego, muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na podatniku.

Podkreślić należy, że – na podstawie art. 86 ust. 2h ustawy – mogą Państwo zastosować inną metodę niż wskazana w ww. rozporządzeniu tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy wybrana przez Państwa metoda jest bardziej reprezentatywna i tym samym najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej działalności. Dokonując wyboru sposobu określenia proporcji, należy w szczególności mieć na uwadze charakter działalności prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 grudnia 2018 r., sygn. akt I FSK 1448/18: „Skoro sposób określenia proporcji powinien odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, to oczywistym jest, że wobec różnorodności zdarzeń gospodarczych nie jest możliwe wskazanie jednego sposobu do zastosowania przez wszystkich podatników. Z tego względu ustawodawca określił w ustawie o VAT jedynie wymagania, którym powinien on czynić zadość, nakreślił cele, jakie za jego pomocą należy osiągnąć. Są one następujące: obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane, obiektywne odzwierciedlenie części wydatków przypadających odpowiednio na działalność gospodarczą oraz inne cele niż działalność gospodarcza (art. 86 ust. 2b pkt 1 i 2 ustawy o VAT). Konsekwentnie ustawodawca „podpowiedział” jedynie dane, które można wykorzystać, żeby ten cel osiągnąć (art. 86 ust. 2c ustawy o VAT)”.

Ustawodawca na mocy art. 86 ust. 2h ustawy, daje podatnikom możliwość zastosowania innego sposobu określenia proporcji niż wskazują przepisy art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, jednak tylko w sytuacji, gdy wybrany sposób jest bardziej reprezentatywny.

Zatem, podatnik może zastosować inną metodę tylko i wyłącznie, gdy wybrana przez niego metoda jest bardziej reprezentatywna i tym samym najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej działalności. Dokonując wyboru sposobu określenia proporcji należy w szczególności mieć na uwadze charakter działalności prowadzonej przez jednostkę, a także sposób finansowania tego podmiotu.

NSA, wypowiadając się w kwestii możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu infrastruktury wodnokanalizacyjnej, wskazuje, że cechy konstrukcyjne systemu VAT uzasadniają taką wykładnię art. 86 ust. 2a, ust. 2b i ust. 2h ustawy o VAT, która dopuszcza możliwość określenia proporcji odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do konkretnego rodzaju działalności wykonywanej przez daną gminę.

W wyroku z dnia 26 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 219/18, Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że zasadne są racje zmierzające do podważenia adekwatności wzoru z rozporządzenia w odniesieniu do działalności wodno-kanalizacyjnej. Zwrócił w tym kontekście uwagę na to, że przyjęta w rozporządzeniu, akcie wykonawczym, metoda obliczania proporcji według klucza obrotu oparta jest na określonych założeniach. Po pierwsze, rozpatrywanie udziału obrotów w ujęciu globalnym przy uwzględnieniu kategorii dochodu wykonanego (rozporządzenie przyjmuje jedynie zróżnicowanie wzorów w odniesieniu do poszczególnych jednostek organizacyjnych – urzędu, jednostki budżetowej i zakładu budżetowego bez podziału na poszczególne rodzaje działalności) opiera się na założeniu o zasadniczo „niegospodarczym” charakterze działalności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego. Taki wniosek wynikał już z samego uzasadnienia do nowelizacji w zakresie odliczania podatku naliczonego w odniesieniu do towarów i usług wykorzystywanych do celów mieszanych. Propozycja przyjęcia „urzędowego” sposobu rozliczenia dla omawianej kategorii podmiotów była bowiem usprawiedliwiana cechami relewantnymi jednostek samorządu terytorialnego, które z natury rzeczy wykonują działania pozostające poza systemem VAT i w pewnym minimalnym tylko zakresie podejmują działania opodatkowane (zob. uzasadnienie do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo zamówień publicznych).

Naczelny Sąd Administracyjny zwrócił uwagę na to, że w przypadku działalności wodno-kanalizacyjnej mamy do czynienia z sytuacją zasadniczo odmienną od powyżej zakładanej. Specyfika tego rodzaju działalności przejawia się w odwrotnej proporcji czynności opodatkowanych w stosunku do niepodlegających VAT. Działalność wodno-kanalizacyjna jest bowiem w głównej mierze działalnością gospodarczą, zaś działania podejmowane w innych niż gospodarczych celach mają tu znaczenie marginalne. Przyznawane w tym obszarze dotacje mają charakter celowy i z uwagi na relację czynności opodatkowanych do nieopodatkowanych nie mogą być przypisane wyłącznie do działań pozostających poza VAT. Nie można dotacji z zasady traktować jako niemającej związku z działalnością gospodarczą, gdyż jest ona celowa i może dotować właśnie tę sferę działalności Gminy (zob. A. Bartosiewicz, Komentarz do art. 86 ustawy o VAT – System Informacji Prawnej LEX). W rezultacie NSA wskazał, że o ile prewspółczynnik proponowany w rozporządzeniu odpowiada charakterowi określonych obszarów działalności Gminy, to nie uwzględnia specyfiki działalności wodno-kanalizacyjnej.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy, należy wskazać, że motywując zasadność stosowania odrębnego prewspółczynnika do odliczenia podatku naliczonego związanego z infrastrukturą kanalizacyjną wskazali Państwo, że przedstawiona metoda najbardziej będzie odpowiadała specyfice wykonywanej przez Państwa działalności, a także specyfice dokonywanych przez Państwa nabyć. Sposób obliczenia proporcji będzie obiektywnie odzwierciedlał część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy.

W Państwa opinii, metoda obliczania prewspółczynnika zgodnie z treścią rozporządzenia Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników jest nieadekwatna do specyfiki wykonywanej przez Gminę działalności oraz dokonywanych nabyć w zakresie gospodarki wodno-kanalizacyjnej.

Jak Państwo wskazali, udział liczby metrów sześciennych odprowadzanych ścieków od odbiorców zewnętrznych w całkowitej ilości metrów sześciennych odprowadzonych ścieków z użyciem infrastruktury kanalizacyjnej za 2023 r. wyniósł 98%. Pozostała część odbioru ścieków to odbiorcy wewnętrzni. Z przedstawionych wyliczeń wynika zatem, że korzystniejsze dla Gminy jest zastosowanie prewspółczynnika metrażowego.

Zatem, analizując przedstawione okoliczności sprawy na tle powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że przedstawiony przez Państwa sposób określenia proporcji, w tym konkretnym przypadku, może zostać uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez Państwa działalności i dokonywanych nabyć. Mając na uwadze Państwa wyjaśnienia oraz przedstawiony sposób wyliczenia proporcji dotyczącej wydatków na prowadzenie działalności w zakresie odprowadzania ścieków należy stwierdzić, że metoda ta będzie zapewniała dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane. Pomiaru dokonują Państwo za pomocą dokładnej aparatury pomiarowej, tzw. wodomierzy (liczników) spełniających wszystkie wymagania prawne dla tego typu urządzeń. Urządzenia te zamontowane są na większości budynków należących do odbiorców zewnętrznych oraz na wszystkich budynkach jednostek organizacyjnych Gminy (odbiorcy wewnętrzni).

Mając na uwadze Państwa wyjaśnienia oraz przedstawiony sposób wyliczenia prewspółczynnika określonego w oparciu o metodę metrażową dotyczącego wydatków związanych z realizacją zadania pn.: „(…)” należy stwierdzić, że zapewnia on dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane.

Podsumowując stwierdzam, że w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją zadania pn.: „(…)”, Gmina (…) ma/będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego według prewspółczynnika metrażowego.

Wobec powyższego Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego

i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).