Artykuł aktualny na dzień 19-10-2024
- Tematy:
- Aktywa,
- Aktywa trwałe niefinansowe,
- Amortyzacja,
- Darowizna,
- Dofinansowanie,
- Odpisy umorzeniowe,
- Przychody operacyjne,
- Rachunek bankowy dewizowy,
- Rozliczenia,
- Różnice kursowe,
- Umorzenie,
- jak zaksięgować,
- komentarze ekspertów,
- Środki trwałe amortyzacja,
- Środki trwałe w budowie,
- środek trwały,
- środek trwały w budowie
Środki trwałe i środki trwałe w budowie – wartość początkowa
Środki trwałe to podstawowe składniki majątku jednostek gospodarczych, często stanowiące kluczowy zasób w prowadzonej przez nie działalności gospodarczej. Oznacza to, że im większe jest znaczenie majątku trwałego w aktywach przedsiębiorstwa, tym ważniejsze staje się prawidłowe ujmowanie tego majątku i zmian w nim zachodzących - z punktu widzenia zarówno prawa bilansowego (tj. zasad rachunkowości), jak i prawa podatkowego (tj. rozliczeń podatkowych).
W prawie bilansowym i w prawie podatkowym istnieje wiele różnic. Dotyczą one uregulowań w wielu obszarach, począwszy od definicji środków trwałych, poprzez ustalanie ich wartości początkowej i utraty wartości, skończywszy zaś na zasadach dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Prawo podatkowe reguluje w sposób szczegółowy wszelkie kwestie dotyczące środków trwałych, czego efektem jest mała elastyczność na zmiany zachodzące w stosowanych przez jednostki gospodarcze rozwiązaniach biznesowych. W tym zakresie prawo bilansowe wydaje się znacznie lepiej dostosowane do ujmowania i prezentowania dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości gospodarczej, bez konieczności ciągłej zmiany przepisów prawa. Dzieje się tak dlatego, że prawo bilansowe stanowi zbiór wytycznych, których celem jest zapewnienie rzetelnej prezentacji stanu i wyników jednostki gospodarczej.
Prawo bilansowe
Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości aktywa trwałe są to zasoby majątkowe niezaliczane do środków obrotowych, które spełniają łącznie następujące warunki:
- są kontrolowane przez jednostkę,
- ich wartość jest wiarygodnie określona,
- powstały w wyniku przeszłych zdarzeń,
- spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.
Nabyte środki trwałe
Do środków trwałych nie zalicza się aktywów, które zostały nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu ich wartości lub uzyskania z nich innych pożytków, w tym również z transakcji handlowej. Przykładem takich aktywów są nieruchomości, które nie są użytkowane przez jednostkę, ale zostały nabyte w celu osiągnięcia korzyści. Tego typu składniki aktywów zaliczane są do inwestycji.