Sprzedaż działki jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży działki nr 1. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 września 2024 r. (wpływ 4 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ), nie uznaje się za podatnika – Powiatu w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Skarb Państwa zamierza zbyć w drodze przetargu nieruchomość położoną w obrębie (…), oznaczoną jako działka ewidencyjna nr 1 o pow. 0,0269 ha. Przedmiotowa działka jest niezabudowana.

Zgodnie z Miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy przedmiotowa nieruchomość znajduje się w terenie MN – tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. W terenach tych utrzymuje się:

1)istniejącą zabudowę zagrodową, z możliwością jej przebudowy, rozbudowy i nadbudowy oraz ewentualnej lokalizacji nowych zagród, a także z możliwością przekształceń na gospodarstwa agroturystyczne;

2)istniejącą zabudowę usługową i usługowo-produkcyjną pod warunkiem, że są to obiekty usług nieuciążliwych dla mieszkalnictwa;

3)istniejącą zabudowę letniskową oraz zabudowę innych funkcji, powstałą w wyniku prawomocnych decyzji administracyjnych o pozwoleniu na budowę;

4)istniejące tereny komunikacji, z możliwością przebudowy i rozbudowy istniejących dróg i innych elementów zagospodarowania pasów drogowych;

5)istniejące tereny urządzenia i sieci infrastruktury technicznej, z możliwością przebudowy i rozbudowy;

6)istniejące tereny zieleni urządzonej i naturalnej zieleni nieurządzonej;

7)istniejące tereny gruntów rolnych, w tym sady i ogrody, które przewidywane są przez ich właścicieli do pozostawienia w dotychczasowym użytkowaniu rolniczym.

Uwaga: Zgodnie z rysunkiem planu działka nr 1 w obrębie (...) jest niemal w całości wyłączona z zabudowy poprzez nieprzekraczalną linię zabudowy ustaloną w odległości 40 m od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi ekspresowej (...).

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Na pytanie nr 1 Organu:

wskazali Państwo:

Na pytanie nr 2 Organu:

wskazali Państwo:

Na pytanie nr 3 Organu:

wskazali Państwo:

Na pytanie nr 4 Organu:

wskazali Państwo:

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 3 września 2024 r.)

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Czy działka nr 1 w świetle ww. przepisu powinna być zwolniona z podatku VAT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 3 września 2024 r.)

Państwa zdaniem, działka nr 1 jest niezabudowana. W związku z ustaleniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nieprzekraczalnej linii zabudowy ustalonej w odległości 40 m od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi ekspresowej (...), która obejmuje ją niemal w całości nie jest możliwe posadowienie na niej jakichkolwiek budynków, budowli lub obiektów budowlanych.

W ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowa działka podlega zwolnieniu z podatku VAT w związku z brakiem możliwości jej zabudowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Powiat jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Skarb Państwa zamierza zbyć w drodze przetargu nieruchomość położoną w obrębie (…), oznaczoną jako działka ewidencyjna nr 1 o pow. 0,0269 ha. Przedmiotowa działka jest niezabudowana. Zgodnie z Miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy przedmiotowa nieruchomość znajduje się w terenie MN – tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. W terenach tych utrzymuje się:

1)istniejącą zabudowę zagrodową, z możliwością jej przebudowy, rozbudowy i nadbudowy oraz ewentualnej lokalizacji nowych zagród, a także z możliwością przekształceń na gospodarstwa agroturystyczne;

2)istniejącą zabudowę usługową i usługowo-produkcyjną pod warunkiem, że są to obiekty usług nieuciążliwych dla mieszkalnictwa;

3)istniejącą zabudowę letniskową oraz zabudowę innych funkcji, powstałą w wyniku prawomocnych decyzji administracyjnych o pozwoleniu na budowę;

4)istniejące tereny komunikacji, z możliwością przebudowy i rozbudowy istniejących dróg i innych elementów zagospodarowania pasów drogowych;

5)istniejące tereny urządzenia i sieci infrastruktury technicznej, z możliwością przebudowy i rozbudowy;

6)istniejące tereny zieleni urządzonej i naturalnej zieleni nieurządzonej;

7)istniejące tereny gruntów rolnych, w tym sady i ogrody, które przewidywane są przez ich właścicieli do pozostawienia w dotychczasowym użytkowaniu rolniczym.

Zgodnie z planem ustalona jest nieprzekraczalna linia zabudowy w odległości 40 m od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi ekspresowej (...), obejmująca niemal w całości działkę nr 1. Działka nr 1 zgodnie z wypisem z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, położona jest w całości w terenach MN – tj. w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

Przedmiotową nieruchomość Skarb Państwa – (…) nabyła aktem notarialnym umową kupna-sprzedaży w 2004 r. od osób fizycznych. Następnie, działka nr 1 jako zbędna na cele drogownictwa została przekazana (nieodpłatnie) do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa, którym gospodaruje Starosta. Powiatowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku. Przedmiotowa działka wchodzi w skład zasobu nieruchomości Skarbu Państwa i nie była wykorzystywana przez Powiat do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Obecnie Skarb Państwa reprezentowany przez Starostę zamierza sprzedać działkę nr 1 w drodze przetargu.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży działki nr 1.

Analiza opisu sprawy oraz powołanych regulacji prowadzi do wniosku, że sprzedaż przez Powiat działki nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, a Powiat – z tytułu ww. sprzedaży (czynności o charakterze cywilnoprawnym) – należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Z cytowanych przepisów wynika, że nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę.

W przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, albo decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130):

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 1, 6 i 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza ww. plan miejscowy, wskazując czy teren jest budowlany, czy też szerzej – przeznaczony pod zabudowę.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z § 4 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennegoz dnia 17 grudnia 2021 r. (t. j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2404):

Jak stanowi § 7 ww. rozporządzenia:

Ponadto należy podkreślić, że przy dokonywaniu oceny, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę nie można kierować się wyłącznie jego podstawowym przeznaczeniem określonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, lecz należy również wziąć pod uwagę jego przeznaczenie uzupełniające, wynikające z tego planu. Ustawodawca bowiem definiując w art. 2 pkt 33 ustawy teren budowlany wskazuje, że decydujące znaczenie mają m.in. zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie zawężając przy tym, że chodzi wyłącznie o podstawowe przeznaczenie określone w tym planie.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza „każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Z powyższego należy wywieść, że opodatkowaniu podlegają te dostawy nieruchomości gruntowych niezabudowanych, które stanowią tereny budowlane. Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Rozpatrując pojęcie „grunty przeznaczone pod zabudowę” należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.).

Zgodnie z zapisem art. 3 pkt 1 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Natomiast, jak stanowi art. 3 pkt 3 ww. ustawy:

W myśl art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane:

Na mocy art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

Z opisu sprawy wynika, że nieruchomość znajduje się w terenie MN – tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, jednak zgodnie z planem ustalona jest nieprzekraczalna linia zabudowy w odległości 40 m od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi ekspresowej (...), obejmująca niemal w całości działkę nr 1. Jednak jak Państwo wskazali, w związku ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego, tj. ustaleniu nieprzekraczalnej linii zabudowy w odległości 40 m od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi ekspresowej (...), na przedmiotowej działce nie jest dopuszczalne posadowienie jakichkolwiek budynków, budowli lub obiektów budowlanych.

W konsekwencji powyższego należy uznać, że ww. działka nr 1 nie będzie spełniała, na dzień transakcji, definicji terenów budowlanych, w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Tym samym, dostawa tej działki będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

A zatem należy stwierdzić, że sprzedaż przez Państwa działki nr 1, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy, która korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż działki nr 1 jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W szczególności podkreślam, że niniejszą interpretację wydałem na podstawie informacji wskazanej przez Państwa, że „w związku ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego, tj. ustaleniu nieprzekraczalnej linii zabudowy w odległości 40 m od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi ekspresowej (...), na przedmiotowej działce nie jest dopuszczalne posadowienie jakichkolwiek budynków, budowli lub obiektów budowlanych”. Zatem w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).