Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
wróć do listy [69 z 555]

Interpretacja indywidualna z dnia 3 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.628.2024.1.JKU

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku realizacją przedsięwzięcia.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku realizacją przedsięwzięcia.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Miasto i Gmina (...) (dalej: „Gmina”, „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm., dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”).

Gmina wykonuje zadania własne samodzielnie lub poprzez własne jednostki budżetowe. Od dnia 1 stycznia 2017 r. dokonuje rozliczenia podatku VAT wspólnie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy na operacje w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W wyniku pozytywnego rozpatrzenia ww. wniosku Gmina podpisała z Województwem (...) Umowę z dnia (...) o przyznaniu pomocy nr (…).

Przedmiotem przedsięwzięcia jest budowa boiska w (...).

Podmiotem realizującym projekt i ponoszącym wydatki będzie Gmina. Nakłady inwestycyjne oraz koszty bieżące związane z realizacją przedsięwzięcia będą pochodziły ze środków budżetu Gminy oraz funduszy pozyskanych na ten cel ze środków Województwa (…).

Cel ogólny przedsięwzięcia – (...).

Cel szczegółowy przedsięwzięcia – (...).

Cele przedsięwzięcia: Rozwój turystyki i wzrost jakości życia oraz aktywności mieszkańców Miasta i Gminy (...) poprzez budowę 1 nowego obiektu infrastruktury turystycznej w (...). Miejsce realizacji: obszar wiejski – (...) – stan mieszkańców (...) na 31 grudnia 2022 r. wyniósł (...) osób, tym samym liczba mieszkańców na obszarze realizacji operacji jest < 5 tys.

Projekt swoim charakterem przewiduje realizację działań w turystyce, w zakresie infrastruktury rekreacyjno-sportowej. Sprzyja aktywizacji grup społecznych, w tym NGO i społeczności szkolnej. Jest nowym przedsięwzięciem na przedmiotowym obszarze. Z uwagi na zakres rzeczowy inwestycji należy podkreślić, że wielofunkcyjny charakter boiska sprzyja innowacyjności obiektu w skali lokalnej. Ponadto, budowa ww. obiektu sprzyja rozwojowi turystyki na obszarze Miasta i Gminy (...). Popularyzacja utworzenia nowego rekreacyjnego obiektu, który będzie ogólnodostępny, nastąpi poprzez stronę internetową, media społecznościowe oraz materiały promocyjne dotyczące zasobów turystyczno-rekreacyjnych.

Opis przedsięwzięcia budowy boiska w (...):

Dane adresowe: (...) obszar wiejski nazwa i numer obrębu ewidencyjnego: (...), numery działek ewidencyjnych: (...).

Istniejący stan zagospodarowania terenu: działka nie jest zabudowana, aktualnie wykorzystywana jako pola uprawne. Przez teren inwestycji przebiegają napowietrzne linie energetycznej, średniego i niskiego napięcia. Dodatkowo na działce znajdują się pozostałości podziemnego ciepłociągu-przeznaczony do rozbiórki.

Koszt operacji został oszacowany na podstawie kosztorysu inwestorskiego z dn. 27 lipca 2023 r. Inwestycja swoim zakresem obejmuje zgłoszenie do Starosty Powiatu (...) z dnia 20 lipca 2023 r. wraz z zaświadczeniem (…) z dn. 25 lipca 2023 r. o braku sprzeciwu do przedmiotowego zgłoszenia.

Budowana infrastruktura będzie ogólnodostępna.

Zakres opracowania

Inwestycja będzie realizowana na działce o nr (...) położonej w m. (...). Działka ewidencyjna stanowią grunty orne, niezabudowane budynkami. W ramach przedmiotowej inwestycji planowano:

rozbiórkę ciepłociągu i studni,

wykonanie drenażu boiska,

wykonanie boiska wielofunkcyjnego,

wykonanie opaski betonowej wokół boiska,

wykonanie projektowanych utwardzeń,

montaż piłkochwytów,

wykonanie nasadzeń drzew.

Czas realizacji: od 1 października 2023 r. do 31 maja 2024 r. Okres realizacji obejmuje etap przygotowania (w tym wybór Wykonawcy), etap realizacji (...), etap rozliczenia.

Gmina nie będzie wykorzystywać nabytych w ramach inwestycji towarów i usług do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, ani zwolnionych z podatku VAT. Gmina wykorzystuje ww. towary i usługi tylko i wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego od towarów i usług zakupionych na potrzeby realizacji opisanego przedsięwzięcia?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego od towarów i usług zakupionych na potrzeby realizacji opisanego przedsięwzięcia.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Przepis artykuł 87 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy o VAT.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L.Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy o samorządzie gminnym. Gmina wykonuje zadania własne samodzielnie lub poprzez własne jednostki budżetowe. Od dnia 1 stycznia 2017 r. dokonuje rozliczenia podatku VAT wspólnie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy na operacje w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W wyniku pozytywnego rozpatrzenia ww. wniosku Gmina podpisała z Województwem (…) Umowę z dnia (...) o przyznaniu pomocy nr (…).

Przedmiotem przedsięwzięcia jest budowa boiska w (...). Podmiotem realizującym projekt i ponoszącym wydatki będzie Gmina. Nakłady inwestycyjne oraz koszty bieżące związane z realizacją przedsięwzięcia będą pochodziły ze środków budżetu Gminy oraz funduszy pozyskanych na ten cel ze środków Województwa (…).

Cel ogólny przedsięwzięcia – (...).

Cel szczegółowy przedsięwzięcia – (...).

Cele przedsięwzięcia: Rozwój turystyki i wzrost jakości życia oraz aktywności mieszkańców Miasta i Gminy (...) poprzez budowę 1 nowego obiektu infrastruktury turystycznej w (...). Miejsce realizacji: obszar wiejski- (...) – stan mieszkańców (...) na 31 grudnia 2022 r. wyniósł (...) osób tym samym liczba mieszkańców na obszarze realizacji operacji jest < 5 tys. Projekt swoim charakterem przewiduje realizację działań w turystyce, w zakresie infrastruktury rekreacyjno-sportowej. Sprzyja aktywizacji grup społecznych, w tym NGO i społeczności szkolnej. Jest nowym przedsięwzięciem na przedmiotowym obszarze. Z uwagi na zakres rzeczowy inwestycji należy podkreślić, że wielofunkcyjny charakter boiska sprzyja innowacyjności obiektu w skali lokalnej. Ponadto, budowa ww. obiektu sprzyja rozwojowi turystyki na obszarze Miasta i Gminy (...). Popularyzacja utworzenia nowego rekreacyjnego obiektu, który będzie ogólnodostępny, nastąpi poprzez stronę internetową, media społecznościowe oraz materiały promocyjne dotyczące zasobów turystyczno-rekreacyjnych.

Opis przedsięwzięcia budowy boiska w (...):

Dane adresowe: (...) obszar wiejski nazwa i numer obrębu ewidencyjnego: (...) numery działek ewidencyjnych: (...).

Istniejący stan zagospodarowania terenu: działka nie jest zabudowana, aktualnie wykorzystywana jako pola uprawne. Przez teren inwestycji przebiegają napowietrzne linie energetycznej, średniego i niskiego napięcia. Dodatkowo na działce znajdują się pozostałości podziemnego ciepłociągu-przeznczony do rozbiórki.

Koszt operacji został oszacowany na podstawie kosztorysu inwestorskiego z dn. 27 lipca 2023 r. Inwestycja swoim zakresem obejmuje zgłoszenie do Starosty Powiatu (...) z dnia 20 lipca 2023 r. wraz z zaświadczeniem (…) z dn. 25 lipca 2023 r. o braku sprzeciwu do przedmiotowego zgłoszenia.

Budowana infrastruktura będzie ogólnodostępna.

Zakres opracowania

Inwestycja będzie realizowana na działce o nr (...) położonej w m. (...). Działka ewidencyjna stanowi grunty orne, niezabudowane budynkami. W ramach przedmiotowej inwestycji planowano:

rozbiórkę ciepłociągu i studni,

wykonanie drenażu boiska,

wykonanie boiska wielofunkcyjnego,

wykonanie opaski betonowej wokół boiska,

wykonanie projektowanych utwardzeń,

montaż piłkochwytów,

wykonanie nasadzeń drzew.

Czas realizacji: (...). Okres realizacji obejmuje etap przygotowania (w tym wybór Wykonawcy), etap realizacji (...), etap rozliczenia.

Gmina nie będzie wykorzystywać nabytych w ramach inwestycji towarów i usług do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani zwolnionych z podatku VAT. Gmina wykorzystuje ww. towary i usługi tylko i wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – efekty zrealizowanego przedsięwzięcia nie będą wykorzystywane przez Gminę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. przedsięwzięcie. Tym samym, z tego tytułu nie będzie przysługiwało Gminie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lipca 2024 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.280.2024.2.MAZ stwierdził, że „W związku z tym, że efekt inwestycji w postaci boiska nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych, Gminie nie będzie przysługiwało – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina nie będzie mogła także ubiegać się o zwrot podatku na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy. Podsumowując – nie będą Państwo mieli możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a także zwrotu podatku, skoro efekty realizowanego zadania nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi”.

Podobnie, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 2 sierpnia 2024 r., 0113-KDIPT1-1.4012.392.2024.1.AKA potwierdził, że „Gmina... w związku z planowaną inwestycją pn. "..." otrzymała dofinansowanie inwestycji ze środków Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej w ramach Programu modernizacji kompleksów sportowych "Moje Boisko - ORLIK 2012" - Edycja 2023. (…) Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – efekty realizowanej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak Państwo wskazali, wydatki związane z planowaną przebudową infrastruktury należy bezpośrednio przyporządkować do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z powyższym, nie będą mieli Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji ww. inwestycji. Tym samym, z tego tytułu nie będzie przysługiwało Państwu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzam, że nie będą mieli Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. "...", ponieważ efekty realizowanej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług”.

Tak też interpretacja z dnia 14 czerwca 2023 r., nr 0113-KDIPT1-3.4012.218.2023.2.MWJ, w której Dyrektor KIS potwierdził stanowisko podatnika mówiące, że „W związku z powyższym, skoro Gmina budując boisko realizuje zadanie własne związane z zaspokojeniem zbiorowych potrzeb mieszkańców, to w myśl art. 86 ust. 1 ustawy VAT nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją tej inwestycji. Ponieważ ponoszone w tym zakresie wydatki nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Powstała infrastruktura nie będzie wykorzystywana do sprzedaży opodatkowanej. (…) Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że nie będą mieli Państwo prawa do obliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: "(...)", ponieważ efekty powstałe w ramach ww. projektu nie będą przez Państwa wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe”.

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego od towarów i usług zakupionych na potrzeby realizacji opisanego przedsięwzięcia (budowy boiska).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). W tym tylko zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że w pozostałym zakresie np. w zakresie zadań własnych nałożonych na gminę na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w przedstawionym zdarzeniu, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy, Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W rozpatrywanej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie jest spełniony, bowiem mimo iż Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT, to jednak – jak Państwo wskazali – Gmina nie będzie wykorzystywać nabytych w ramach inwestycji towarów i usług do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, ani zwolnionych z podatku VAT. Gmina wykorzystuje ww. towary i usługi tylko i wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki, warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, Gmina nie ma i nie będzie miała – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją przedmiotowej Inwestycji.

Podsumowując stwierdzam, że w świetle art. 86 ust. 1 ustawy, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług zakupionych na potrzeby realizacji opisanego przedsięwzięcia.

Zatem, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00
do góry
do góry
Potrzebujesz pomocy?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00