Darowizna, którą Pani otrzyma nie będzie wiązała się z przejęciem przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań osoby darującej, umowa ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 sierpnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 4 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych darowizny udziału w nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Przed ślubem kupiła Pani z obecnym mężem mieszkanie, macie więc udziały po 1/2 w mieszkaniu oraz wspólny kredyt hipoteczny. Wzięliście Państwo ślub 2 lata temu i teraz planujecie ustanowić rozdzielność majątkową, przekazać Pani udziały męża u notariusza w formie darowizny, a następnie (lub wcześniej) w banku zrobić cesję kredytu hipotecznego też w całości na Panią.

Notariusz zwróciła uwagę, że jeśli zrobicie Państwo darowiznę, a następnie cesję, to może to być potraktowane jako darowizna z przejęciem długu i w związku z tym może obowiązywać Państwa pcc.

Pytanie

Czy faktycznie po darowiźnie i osobnej cesji kredytu hipotecznego powinniście Państwo zapłacić podatek, a jeśli tak, to w jakiej kwocie? Czy to jest % od pozostałego długu do spłaty?

Pana stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, w Internecie znalazła Pani informację, że dwie osobne umowy – darowizny oraz przejęcia długu – nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Nie jest Pani też pewna, czy cesja wspólnego kredytu, za który jesteście współodpowiedzialni, a nie macie np. po połowie tego kredytu, jest przejęciem długu męża. W związku z powyższym wydaje się Pani, że podatek nie powinien obowiązywać.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. d) ww. ustawy:

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy oraz zbywalne prawa majątkowe.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż:

Jak wyżej wskazano, na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawarcie umowy darowizny podlega przepisom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Na podstawie art. 4 pkt 3 ww. ustawy:

Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy :

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 lit. a) ww. ustawy:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlega zatem umowa darowizny, o ile następuje przejęcie przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy oraz przejęcie to następuje w umowie darowizny. Chodzi przy tym o takie długi, ciężary i zobowiązania przejęte przez obdarowanego, które pozostają w związku funkcjonalnym z przedmiotem darowizny i które w związku z dokonaną darowizną obciążają obdarowanego i tym samym zwalniają darującego z obowiązku ich regulowania (ponoszenia). Jednakże w przypadku, gdy umowa darowizny, nie wiąże się z przejęciem przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań osoby darującej, to taka umowa darowizny nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że wraz z mężem kupiła Pani przed ślubem mieszkanie w udziale po 1/2. Na nabycie mieszkania zaciągnęli Państwo wspólny kredyt hipoteczny. Obecnie planują Państwo zawarcie umowy darowizny, na podstawie której mąż przekaże Pani swój udział 1/2 w mieszkaniu. Planują Państwo także, że cały kredyt hipoteczny zostanie przepisany na Panią (w drodze cesji).

Zgodnie z art. 366 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:

Solidarność dłużników charakteryzuje się:

-wielością podmiotów po stronie zobowiązanej,

-niepodzielnością zobowiązania bez względu na przedmiot świadczenia,

-możliwością żądania przez wierzyciela według jego wyboru całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna,

-utrzymaniem zobowiązania wszystkich dłużników aż do całkowitego zaspokojenia wierzyciela,

-zwolnieniem wszystkich dłużników na skutek zaspokojenia wierzyciela przez któregokolwiek z nich.

Z kolei zgodnie z art. 373 Kodeksu cywilnego:

Istota solidarności sprowadza się więc do możliwości żądania przez wierzyciela spełnienia należnego świadczenia zarówno w części, jak i w całości od jednego dłużnika, kilku z nich, bądź od wszystkich jednocześnie. Z powyższego wynika, iż nie ma znaczenia który z dłużników dokona spłaty powyższego zadłużenia, bowiem do chwili dokonania spłaty wszyscy odpowiadają solidarnie. Zwolnienie wszystkich dłużników następuje dopiero z chwilą spełnienia świadczenia.

Zatem, zaciągając wspólnie z mężem kredyt na nabycie ww. lokalu mieszkalnego, każdy z Państwa (kredytobiorców) zaciągnął zobowiązanie wspólne na spłatę całości kredytu. Do spłaty kredytu Pani z mężem byli zobowiązani solidarnie – tzn., każdy z kredytobiorców odpowiadał za całość spłaty.

W kontekście przywołanych przepisów, w przedmiotowej sprawie, nie można zatem uznać, że Pani w wyniku darowizny przejmie również długi, ciężary albo zobowiązania darczyńcy. Już bowiem wcześniej została Pani obciążona długiem (kredytem) wynikającym z faktu występowania wraz z mężem w roli współkredytobiorców solidarnych; już przed dokonaniem darowizny i tak była Pani zobowiązana solidarnie do spłaty całej kwoty kredytu. A zatem nie przejmuje Pani nowego długu w części obciążającej Pani męża, pomimo planowanego przepisania kredytu na Panią (cesji).

Zgodnie z powyższym, ponieważ darowizna, którą Pani otrzyma nie będzie wiązała się z przejęciem przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań osoby darującej, umowa ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).