Dotyczy ustalenia, czy Zyski zatrzymane, które nie zostały wypłacone do końca 2023 roku, powinny być opodatkowane Ryczałtem dopiero w momencie ich wypłaty lub rozdysponowania w inny sposób na zasadach określonych w art. 28t ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, tj. do końca marca 2025 r. w części w jakiej Umorzenie udziałów było finansowane z Zysków zatrzymanych oraz odpowiednio do końca trzeciego miesiąca każdego kolejnego roku podatkowego, następującego po roku podatkowym, w którym dokonana zostanie wypłata lub rozdysponowanie Zysków zatrzymanych w innej formie, nie później niż w dniu poprzedzającym Zdarzenie nadzwyczajne

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Zyski zatrzymane, które nie zostały wypłacone do końca 2023 roku, powinny być opodatkowane Ryczałtem dopiero w momencie ich wypłaty lub rozdysponowania w inny sposób na zasadach określonych w art. 28t ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), tj. do końca marca 2025 r. w części w jakiej Umorzenie udziałów było finansowane z Zysków zatrzymanych oraz odpowiednio do końca trzeciego miesiąca każdego kolejnego roku podatkowego, następującego po roku podatkowym, w którym dokonana zostanie wypłata lub rozdysponowanie Zysków zatrzymanych w innej formie, nie później niż w dniu poprzedzającym Zdarzenie nadzwyczajne.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Rok podatkowy Wnioskodawcy jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

Spółka w okresie od 1 czerwca 2022 r. do 31 grudnia 2023 r. podlegała opodatkowaniu Ryczałtem od dochodów spółek na podstawie przepisów Rozdziału 6b ustawy o CIT (dalej również: „CIT estoński”, „Ryczałt”). Spółka zakończyła opodatkowaniem Ryczałtem z dniem 31 grudnia 2023 r. na podstawie art. 28l ust. 1 pkt 4 w związku z art. 28j ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, z uwagi na fakt, iż w 2024 roku 100% udziałów w Spółce, dotychczas posiadanych wyłącznie przez osoby fizyczne, zostało nabyte przez spółkę A Sp. z o.o. (dalej: „Udziałowiec”). Nabycie przez Udziałowca, będącego osobą prawną, udziałów spowodowało utratę prawa do stosowania Ryczałtu przez Spółkę wraz z końcem 2023 roku. W konsekwencji od dnia 1 stycznia 2024 r. Spółka opodatkowuje swoje dochody na zasadach ogólnych określonych ustawą o CIT (tzw. CIT klasyczny).

W okresie opodatkowania Ryczałtem, Spółka osiągała zyski netto ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości. Wskazane zyski netto nie zostały w całości wypłacone poprzednim udziałowcom Spółki w postaci dywidendy, czy też zaliczek na poczet dywidendy do dnia 31 grudnia 2023 r. W efekcie na dzień 1 stycznia 2024 r., Spółka cały czas wykazywała w kapitałach własnych zyski netto wypracowane w okresie stosowania CIT estońskiego (dalej: „Zyski zatrzymane”).

Część Zysków zatrzymanych zostało już przeznaczone na sfinansowanie dobrowolnego umorzenia części udziałów posiadanych przez Udziałowca (dalej: „Umorzenie udziałów”). Dobrowolne Umorzenie udziałów nastąpiło w 2024 roku w drodze nabycia udziałów przez Spółkę od Udziałowca celem ich umorzenia i nie wymagało obniżenia kapitału zakładowego, gdyż nastąpiło z tzw. czystego zysku (Zysków zatrzymanych) – dobrowolne Umorzenie udziałów przeprowadzone zostało zgodnie z art. 199 § 1 i § 6 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2024 r., poz. 18 ze zm., dalej: „KSH”).

Pozostały Zysk zatrzymany Spółka może rozdysponować dopiero w kolejnych latach podatkowych następujących po 2024 roku, w szczególności w formie wypłaty dywidendy lub zaliczki na poczet dywidendy, przy czym Spółka zakłada, że w pierwszej kolejności mogą być wypłacane zyski powstałe w okresie od 1 stycznia 2024 r.

Przed ewentualnym rozdysponowaniem pozostałych Zysków zatrzymanych nastąpi połączenie Spółki z jej Udziałowcem, przy czym to Wnioskodawca będzie przejmował Udziałowca w ramach tzw. odwrotnego połączenia. Połączenie Spółki z Udziałowcem nastąpi w trybie art. 492 § 1 pkt 1 KSH. W wyniku połączenia, Wnioskodawca nabędzie udziały własne posiadane przez Udziałowca, stanowiące główny składnik majątku Udziałowca. Zgodnie z regulacjami KSH, udziały własne nabyte na skutek połączenia zostaną wydane wspólnikowi Udziałowca (wspólnik Udziałowca jest również osobą prawną). Wskutek planowanego połączenia Udziałowiec zostanie więc przejęty w całości przez Spółkę w zamian za udziały własne wydane przez Wnioskodawcę na rzecz wspólnika Udziałowca. Połączenie będzie połączeniem odwrotnym (ang. downstream merger). W konsekwencji na skutek połączenia dojdzie jedynie do ustania bytu prawnego Udziałowca, którego majątek zostanie przeniesiony na Wnioskodawcę. Po połączeniu, Spółka będzie cały czas wykazywać pozostałe Zyski zatrzymane w kapitałach własnych.

Spółka nie skorzystała z opcji określonej w art. 28t ust. 2 ustawy o CIT i nie dokonała jednorazowego rozliczenia Ryczałtu od Zysków zatrzymanych do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem.

Ponadto, do momentu wypłaty lub innego sposobu rozdysponowania pozostałych Zysków zatrzymanych nie jest planowane:

a)połączenie Spółki z innym podmiotem w rozumieniu art. 491 § 1 KSH, w ramach którego to Spółka będzie podmiotem przejmowanym,

b)zaprzestanie działalności albo znaczne ograniczenie zakresu prowadzonej działalności Spółki,

c)zlikwidowanie Spółki albo ogłoszenie jej upadłości

dalej łącznie: „Zdarzenia nadzwyczajne”.

Jeżeli przed rozdysponowaniem pozostałych Zysków zatrzymanych doszłoby do jednego ze Zdarzeń nadzwyczajnych, wówczas zgodnie z art. 28t ust. 3 ustawy o CIT, Spółka odprowadzi Ryczałt od nierozdysponowanych Zysków zatrzymanych z dniem poprzedzającym dzień zaistnienia jednego z tych zdarzeń.

Pytanie

Czy Zyski zatrzymane, które nie zostały wypłacone do końca 2023 roku, powinny być opodatkowane Ryczałtem dopiero w momencie ich wypłaty lub rozdysponowania w inny sposób na zasadach określonych w art. 28t ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, tj. do końca marca 2025 r. w części w jakiej Umorzenie udziałów było finansowane z Zysków zatrzymanych oraz odpowiednio do końca trzeciego miesiąca każdego kolejnego roku podatkowego, następującego po roku podatkowym, w którym dokonana zostanie wypłata lub rozdysponowanie Zysków zatrzymanych w innej formie, nie później niż w dniu poprzedzającym Zdarzenie nadzwyczajne?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, zyski zatrzymane, które nie zostały wypłacone do końca 2023 roku, powinny być opodatkowane Ryczałtem dopiero w momencie ich wypłaty lub rozdysponowania w inny sposób na zasadach określonych w art. 28t ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, tj. do końca marca 2025 r. w części w jakiej Umorzenie udziałów było finansowane z Zysków zatrzymanych oraz odpowiednio do końca trzeciego miesiąca każdego kolejnego roku podatkowego, następującego po roku podatkowym, w którym dokonana zostanie wypłata lub rozdysponowanie Zysków zatrzymanych w innej formie, nie później niż w dniu poprzedzającym Zdarzenie nadzwyczajne.

Uzasadnienie stanowiska

Stosownie do art. 28m ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”), opodatkowaniu Ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

1) wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a)do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub

b)na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

5) sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) – w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem.

Zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi dochód z tytułu zysku netto osiągnięty w roku podatkowym, w którym zakończył opodatkowanie ryczałtem.

W myśl art. 28h ust. 3 i 4 ustawy o CIT, podatnik, który zakończył opodatkowanie ryczałtem i osiągnął dochód z tytułu zysku netto oraz nie dokonał jednorazowego rozliczenia ryczałtu od tego dochodu w sposób, o którym mowa w art. 28t ust. 2, stosuje przepisy niniejszego rozdziału w zakresie rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto do dnia, w którym suma wszystkich należnych ryczałtów od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto osiągnie wartość odpowiadającą kwocie należnego ryczałtu od dochodu z tytułu zysku netto. W przypadku gdy podatnik po dniu poprzedzającym dzień rezygnacji z opodatkowania ryczałtem lub po dniu poprzedzającym dzień utraty prawa do tego opodatkowania dokona wypłaty zysku lub jego dystrybucji w jakiejkolwiek formie, na potrzeby stosowania ust. 3, w przypadku braku przeciwnego dowodu, przyjmuje się, że dochód z tytułu zysku netto, osiągnięty w okresie opodatkowania ryczałtem jest rozdysponowany w ostatniej kolejności.

Stosownie do art. 28c pkt 2, 3, 4 i 5 ustawy o CIT, ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:

2) podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto – oznacza to podział lub pokrycie wyniku finansowego netto, o których mowa w przepisach o rachunkowości;

3) wyniku finansowym netto – oznacza to wynik finansowy netto ustalany na podstawie przepisów o rachunkowości;

4) zysku (stracie) netto – oznacza to zysk (stratę) netto ustalany na podstawie przepisów o rachunkowości;

5) rozdysponowanym dochodzie z tytułu zysku netto – oznacza to część dochodu z tytułu zysku netto, która została przeznaczona do dystrybucji w jakiejkolwiek formie, w tym do wypłaty wspólnikom, na pokrycie strat powstałych w okresie innym niż okres opodatkowania ryczałtem, na wypłatę wynagrodzeń związanych z udziałami, na podwyższenie kapitału zakładowego.

Zgodnie z art. 28d ust. 1 i 2 ustawy o CIT, podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek, jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie:

1) wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku oraz

2) w kapitale własnym:

a) kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych odniesione na kapitały, wypracowanych w latach opodatkowania ryczałtem, oraz

b) kwoty niepokrytych strat poniesionych w latach opodatkowania ryczałtem.

Podatnik i jego następca prawny są obowiązani wykazywać wyodrębnienie w kapitale własnym zysków lub strat, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w sprawozdaniu finansowym sporządzanym zgodnie z przepisami o rachunkowości do roku wypłaty tych zysków lub pokrycia tych strat.

Definicja rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto została więc zawarta w art. 28c pkt 5 ustawy o CIT – jest to część dochodu z tytułu zysku netto, która została przeznaczona do dystrybucji w jakiejkolwiek formie, w tym do wypłaty wspólnikom, na pokrycie strat powstałych w okresie innym niż okres opodatkowania ryczałtem, na wypłatę wynagrodzeń związanych z udziałami, na podwyższenie kapitału zakładowego.

Z kolei dochodem z tytułu zysku netto jest suma zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty. Dochód ten podlega opodatkowaniu ryczałtem w przypadku podatnika, który zakończył już opodatkowanie w formie ryczałtu (art. 28m ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT).

Jak wskazano w Przewodniku do Ryczałtu od dochodów spółek z 23 grudnia 2021 r. (patrz rozdział 10 Przewodnika): „Dochód z tytułu zysku netto odpowiada sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania ryczałtu w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty. Powstanie tego rodzaju dochodu związane jest z zakończeniem opodatkowania ryczałtem – wskutek m.in. złożenia informacji o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem, czy naruszenia warunków uprawniających do stosowania ryczałtu Dochód ten rozpoznawany jest w momencie zakończenia opodatkowania ryczałtem i odpowiada łącznej wartości zysków netto wypracowanych przez spółkę w każdym roku podatkowym stosowania ryczałtu, które nie zostały podzielone między wspólników lub przeznaczone na pokrycie strat w żadnym z tych lat podatkowych. Zyski wypracowane w okresie opodatkowania ryczałtem wykazywane są w sprawozdaniu finansowym poprzez wyodrębnienie ich w kapitałach własnych. Stanowią je kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych, które zostały odniesione na kapitały (art. 28d ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o CIT). O sposobie zapłaty podatku od dochodu z tytułu zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem decyduje podatnik. Termin zapłaty podatku od tego dochodu uzależniony został bowiem od terminu jego dystrybucji”.

Terminy związane z zapłatą ryczałtu od dochodu z tytułu zysku netto zostały określone w przepisach art. 28t ustawy o CIT.

Stosownie do art. 28t ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, podatnik jest obowiązany do zapłaty ryczałtu od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto – do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym dokonano w całości lub w części wypłaty tego dochodu lub rozdysponowano nim w jakiejkolwiek innej formie.

Jak natomiast stanowi art. 28t ust. 2 ustawy o CIT, podatnik może zapłacić ryczałt, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jednorazowo w kwocie odpowiadającej ryczałtowi należnemu od dochodu z tytułu zysku netto do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem. W takim przypadku przepisu art. 28r ust. 3 nie stosuje się.

W myśl art. 28t ust. 3 ustawy o CIT, jeżeli przed terminem zapłaty ryczałtu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, podatnik zostanie postawiony w stan likwidacji albo upadłości, zostanie przejęty przez inny podmiot lub zaprzestanie prowadzenia działalności z jakiejkolwiek innej przyczyny, albo znacznie ograniczy zakres tej działalności, termin zapłaty tego ryczałtu upływa z dniem poprzedzającym dzień zaistnienia jednego z tych zdarzeń.

Aby jednak można było mówić o upływie terminu w wyniku zaistnienia zdarzeń wymienionych w art. 28t ust. 3 ustawy o CIT, w pierwszej kolejności musi dojść do sytuacji, w której termin wynikający z art. 28t ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT zostanie już pierwotnie ustalony (rozpocznie swój bieg). Z art. 28t ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT wynika, że termin do zapłaty ryczałtu od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto uzależniony jest od momentu dokonania w całości lub w części wypłaty tego dochodu lub rozdysponowania nim w jakiejkolwiek innej formie. Powyższy termin może zostać zatem ustalony w momencie rozdysponowania dochodu z tytułu zysku netto. Należy jednak zaznaczyć, że rozdysponowanie tego rodzaju dochodu jest możliwe wyłącznie po zakończeniu opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Dopiero w przypadku zakończenia tej formy opodatkowania zostanie bowiem skonkretyzowana wysokość podstawy opodatkowania w postaci dochodu z tytułu zysku netto (art. 28n ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT).

Zgodnie z powyższymi przepisami, przedmiotem opodatkowania jest suma zysków netto osiągniętych we wszystkich latach podatkowych, w których podatnik był opodatkowany CIT estońskim i w których te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały rozdysponowane w innej formie. W związku z tym, że do końca okresu opodatkowania Ryczałtem Wnioskodawca nie rozdysponował całego wypracowanego w okresie opodatkowania Ryczałtem zysku netto, ta część zysku netto (Zyski zatrzymane), która nie została rozdysponowana przez Wnioskodawcę do końca 2023 roku stanowi dochód opodatkowany Ryczałtem na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT.

Niemniej jednak nie oznacza to, że w momencie powstania obowiązku podatkowego powstaje zobowiązanie podatkowe. W zakresie terminu zapłaty podatku, prawodawca przewidział bowiem, że podstawową zasadą jest zapłata podatku w terminie do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującym po roku, w którym rozdysponowano zysk netto. Natomiast odstępstwo od tej zasady stanowi możliwość zapłaty całości Ryczałtu z tytułu zysku netto do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem, z której to opcji Wnioskodawca nie skorzystał.

Obowiązek zapłaty Ryczałtu przed podstawowym terminem określonym w art. 28t ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT (czyli końcem 3 miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym dokonano w całości lub części rozdysponowania takiego dochodu), nastąpi gdy podatnik:

a)zostanie postawiony w stan likwidacji,

b)zostanie postawiony w stan upadłości,

c)zostanie przejęty przez inny podmiot,

d)zaprzestanie prowadzenia działalności,

e)znacznie ograniczy zakres swojej działalności.

W takiej sytuacji, podatnik jest zobowiązany do zapłaty Ryczałtu przed dniem poprzedzającym zaistnienie jednego z ww. zdarzeń.

Tym samym, zgodnie z podstawową zasadą, dla określenia terminu zapłaty Ryczałtu od Zysków zatrzymanych istotny jest moment rozdysponowania zysku netto, tj. przeznaczenia zysku do dystrybucji w jakiejkolwiek formie, w tym do wypłaty wspólnikom, na pokrycie strat powstałych w okresie innym niż okres opodatkowania ryczałtem, na wypłatę wynagrodzeń związanych z udziałami, na podwyższenie kapitału zakładowego, chyba że wcześniej wystąpi jedna z przesłanek, o której mowa w art. 28t ust. 3 ustawy o CIT.

Tym samym, Zyski zatrzymane, które nie zostały wypłacone do końca 2023 roku, powinny być opodatkowane Ryczałtem:

a) do końca marca 2025 r. w części w jakiej Umorzenie udziałów zostało sfinansowane z Zysków zatrzymanych, gdyż dobrowolne umorzenie udziałów stanowi wypłatę wynagrodzenia związanego z udziałami;

b) odpowiednio do końca trzeciego miesiąca każdego kolejnego roku podatkowego, następującego po roku podatkowym, w którym dokonana zostanie wypłata lub rozdysponowanie Zysków zatrzymanych w jakiejkolwiek innej formie

nie później jednak niż w dniu poprzedzającym Zdarzenie nadzwyczajne.

Stanowisko potwierdzające, że termin zapłaty podatku uzależniony jest od terminu dystrybucji zysku netto, potwierdza m.in. interpretacja indywidualna DKIS z dnia 6 czerwca 2023 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.208.2023.2.PP: „Zyski wypracowane w okresie opodatkowania ryczałtem, które nie zostaną przez Państwa rozdysponowane na rzecz wspólników lub na pokrycie strat, będą podlegać opodatkowaniu po rezygnacji lub utracie prawa do opodatkowania ryczałtem – w momencie ich rozdysponowania (na podstawie art. 28t ust. 1 pkt 2 PDOPrU z zastrzeżeniem art. 28t ust. 3 PDOPrU) lub jednorazowo, w momencie zakończenia opodatkowania ryczałtem (w przypadku podjęcia takiej decyzji zgodnie z art. 28t ust. 2 PDOPrU)”. Analogiczne stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji DKIS z dnia 1 grudnia 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.569.2023.1.BS: „Zyski wypracowane w okresie opodatkowania ryczałtem, które nie zostaną przez Państwa rozdysponowane na rzecz wspólników lub na pokrycie strat, będą podlegać opodatkowaniu po rezygnacji z opodatkowania ryczałtem – w momencie ich rozdysponowania (na podstawie art. 28t ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. z zastrzeżeniem art. 28t ust. 3 u.p.d.o.p.) lub jednorazowo, w momencie zakończenia opodatkowania ryczałtem (w przypadku podjęcia takiej decyzji zgodnie z art. 28t ust. 2 u.p.d.o.p.) (…)”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Wskazać jednakże należy, że powołali Państwo niepełne brzmienie art. 28d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.). Zgodnie z pełnym brzmieniem art. 28d ust. 1 ww. ustawy:

Jednakże przytoczenie niepełnego brzmienia ww. przepisu nie ma wpływu na dokonane rozstrzygnięcie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej, stwierdzić należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie wiąże organ w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).