Skutki podatkowe licytacyjnej sprzedaży zabudowanych działek nr 1, 2, 3, 4.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 24 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych licytacyjnej sprzedaży zabudowanych działek nr 1, 2, 3, 4. Uzupełnił go Pan pismem z 25 lipca 2024 r. (wpływ 30 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jako Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…) prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikom: A.A. i A.B. i, w toku którego skierował Pan egzekucję z nieruchomości położonej w miejscowości: (…) przy ul. (…) w gminie (…), stanowiącej działki nr 1, 2, 3 i 4, dla której Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą oznaczoną numerem (…). Nieruchomość stanowi wyłączną własność dłużniczki A.A. Postępowanie egzekucyjne zostało wszczęte w 2020 r. oraz nieruchomość została zajęta w 2020 r.

Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działka nr 1 stanowi teren rolniczy z zakazem zabudowy (symbol 2Rz) a działki nr 2, 3, 4 stanowią tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej (symbol 26MNU). Na działkach 1 oraz 2 posadowiony jest budynek mieszkalny, w którym mieszkają dłużnicy. Przy czym na działkę nr 1 budynek ten wchodzi w minimalnym stopniu (ok. 8 m²). Ponadto na działkach 2, 3 i 4 posadowiony jest budynek handlowo-usługowy, w którym działalność gospodarczą prowadzi dłużnik A.B. będący czynnym podatnikiem podatku VAT. Przy czym na działkę nr 4 wchodzi jedynie minimalnie część wschodniej ściany budynku (ok. 15 cm).

Na podstawie udokumentowanych informacji uzyskanych od dłużnika A.B. w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego ustalono, że:

• rok budowy budynku mieszkalnego to 1995 r. - budynek ten jest również zamieszkały od 1995 r., a rok budowy budynku handlowo-usługowego to 2015 r. - budynek ten jest zarazem wykorzystywany przez A.B. w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej od 2015 r.
• działka nr 1 jest wykorzystywana wyłącznie na cele prywatne dłużników - niezwiązane z prowadzeniem jakiejkolwiek działalności gospodarczej ani nie jest wynajmowana/użyczana/dzierżawiona przez inne podmioty.
• budynek mieszkalny posadowiony na działkach nr 1 i 2 jest wykorzystywany wyłącznie na cele mieszkalne dłużników - niezwiązane z prowadzeniem jakiejkolwiek działalności gospodarczej ani nie jest wynajmowany/użyczany/dzierżawiony przez inne podmioty.
• Działki nr 2, 3 i 4 jak też posadowiony na tych działkach budynek handlowo-usługowy są wykorzystywane przez dłużnika A.B. na potrzeby prowadzonej przez niego jako przez czynnego podatnika podatku VAT działalności gospodarczej (sklepu ogrodniczego) - przedmiotowy budynek handlowo-usługowy jest przez dłużnika A.B. wykorzystywany do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej na podstawie umowy bezpłatnego użyczenia zawartej pomiędzy A.B. a A.A. (właścicielką, będącą zarazem żoną A.B.),
• działki nr 2, 3 i 4 jak też posadowiony na tych działkach budynek handlowo-usługowy nie są i nigdy nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT,
• dłużnicy A.B. i A.A. są małżeństwem i obejmuje ich od samego początku trwania małżeństwa małżeńska wspólność majątkowa,
• właścicielka nieruchomości - dłużniczka A.A. nie jest i nigdy nie była czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało jej jako czynnemu podatnikowi VAT prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ponieważ A.A. nabyła przedmiotową nieruchomość jako darowiznę od swoich rodziców jako osoba prywatna na cele niezwiązane z prowadzeniem jakiejkolwiek działalności gospodarczej,
• dłużniczka A.A. nigdy nie prowadziła jakiejkolwiek działalności gospodarczej,
• nieruchomość wykorzystywana przez A.B. stanowi środek trwały w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz, że następujące składniki tej nieruchomości - budynek handlowo-usługowy oraz grunty były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz dokonano odpisów amortyzacyjnych od poszczególnych składników,
• w okresie co najmniej od 2015 r. w stosunku do przedmiotowej nieruchomości (objętej kw (…) złożonej z działek nr 1, 2, 3, 4) oraz w stosunku do żadnego z posadowionych na przedmiotowej nieruchomości budynków i budowli nie były dokonywane jakiekolwiek ulepszenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej. Dłużnik A.B. oświadczył Komornikowi ponadto do protokołu, że w okresie ostatnich 2 lat nie doszło do spełnienia warunków pierwszego zasiedlenia budynków ani budowli położonych na przedmiotowej nieruchomości.

Pytania

1.Czy dokonywana w trybie egzekucji sprzedaż licytacyjna przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

2.Jeżeli dokonywana w trybie egzekucji sprzedaż licytacyjna ww. nieruchomości stanowi odpłatną dostawę towaru zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. przy której Komornik występuje jako płatnik podatku, o którym mowa w art. 18 u.p.t.u., to czy dostawa ta będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u.?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1:

W ocenie Wnioskodawcy dokonywana w trybie egzekucji sprzedaż licytacyjna przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT ponieważ dłużniczka A.A. będąca jednocześnie jedynym właścicielem przedmiotowej nieruchomości nie będzie występowała w związku ze sprzedażą tejże nieruchomości jako podatnik podatku od towarów i usług. Nie ma ona również statusu podatnika podatku VAT - z oświadczeń uzyskanych od dłużnika wynika bowiem, że A.A. nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej i nie jest ani nigdy nie była zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT. Zaś użyczenie działek nr 2, 3 i 4 na rzecz jej męża - dłużnika A.B. prowadzącego na tych działkach działalność gospodarczą ma charakter bezpłatny (niezarobkowy).

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2:

W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż licytacyjna przedmiotowej nieruchomości będzie w takim wypadku zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. Każda z działek wchodzących do tejże nieruchomości stanowi grunt zabudowany. Mając jednocześnie na uwadze fakt, że na podstawie udokumentowanych informacji uzyskanych od dłużnika w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego ustalono, że w stosunku do żadnego z budynków/budowli posadowionych na przedmiotowej nieruchomości nie doszło do spełnienia warunków pierwszego zasiedlenia w okresie ostatnich 2 lat, należy stwierdzić, że dostawa tejże nieruchomości podlega ustawowemu zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów tej ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym, komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana, jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikom A.A. i A.B., z nieruchomości położonej w gminie (…), stanowiącej działki nr 1, 2, 3 i 4. Nieruchomość stanowi wyłączną własność dłużniczki A.A.

Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działka nr 1 stanowi teren rolniczy z zakazem zabudowy, a działki nr 2, 3, 4 stanowią tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej. Na działkach 1 oraz 2 posadowiony jest budynek mieszkalny, w którym mieszkają dłużnicy (wybudowany w 1995 r. i od tego roku zamieszkały). Ponadto na działkach 2, 3 i 4 posadowiony jest budynek handlowo-usługowy (wybudowany w 2015 r.), w którym działalność gospodarczą prowadzi dłużnik A.B. będący czynnym podatnikiem podatku VAT. Budynek handlowo-usługowy jest przez dłużnika wykorzystywany do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej na podstawie umowy bezpłatnego użyczenia zawartej pomiędzy dłużnikiem a właścicielką, będącą zarazem żoną dłużnika.

Właścicielka nieruchomości - dłużniczka A.A. nie jest i nigdy nie była czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Dłużniczka nigdy nie prowadziła jakiejkolwiek działalności gospodarczej i przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało jej jako czynnemu podatnikowi VAT prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ nabyła tę nieruchomość jako darowiznę od swoich rodziców jako osoba prywatna na cele niezwiązane z prowadzeniem jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Działka nr 1 jest wykorzystywana wyłącznie na cele prywatne dłużników - niezwiązane z prowadzeniem jakiejkolwiek działalności gospodarczej ani nie jest wynajmowana/użyczana/dzierżawiona przez inne podmioty.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia w pierwszej kolejności czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT sprzedaż wymienionych nieruchomości w trybie licytacji publicznej w postępowaniu egzekucyjnym podlega opodatkowaniu VAT, a dłużników należy uznać za podatnika VAT z tytułu tych transakcji.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel danej nieruchomości - jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

W tym miejscu wskazać należy, że kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Zasada swobody umów zapisana została w art. 3531 Kodeksu cywilnego, w myśl którego,

Zatem strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Wskazać należy, że umowa użyczenia jest jedną z umów nazwanych, obok najmu i dzierżawy regulujących zasady używania rzeczy. Umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną, zgodnie bowiem z art. 710 Kodeksu cywilnego:

Istotnymi cechami tej umowy są zatem dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas i nieodpłatność. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Oznacza to, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów/świadczenie usług podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne do określenia, czy w odniesieniu do konkretnej transakcji mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Aby ocenić czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymagana jest ocena każdorazowo odnosząca się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Jak już wyżej wskazano, istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy. Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do planowanej czynności sprzedaży egzekucyjnej działek nr 1, 2, 3 i 4 zabudowanych budynkiem mieszkalnym i budynkiem handlowo-usługowym dłużniczka będzie spełniała przesłanki do uznania Jej za podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle powyższych przepisów i okoliczności sprawy stwierdzić należy że czynność użyczenia nieruchomości przez dłużniczkę na rzecz męża nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu, gdyż, nieodpłatne udostępnienie ww. działek na rzecz męża nastąpi z majątku prywatnego. W odniesieniu do nieodpłatnego użyczenia ww. działek dłużniczka nie będzie działała w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a nieodpłatne użyczenie nie będzie dokonywane w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem na podstawie powołanych wyżej przepisów prawa, nie można uznać dłużniczki za podatnika podatku VAT z uwagi na nieodpłatne użyczenie mężowi nieruchomości zabudowanych, ww. świadczenie nie stanowi czynności wymienionej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Powyższe potwierdza wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Staatssecretaris van Financiën v. Hong-Kong Trade Development Council, w którym wskazano, że podmiot prowadzący stale i wyłącznie działalność nieodpłatną nie może być uznany za podatnika. Poza nieodpłatnym udostępnieniem ww. nieruchomości mężowi, dłużniczka nie udostępniała ich innym osobom, np. na podstawie umowy dzierżawy, najmu, itp.

Zatem licytacyjna sprzedaż zabudowanych działek nr 1, 2, 3 i 4, które nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej dłużniczki i nie były przedmiotem najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności dłużniczki, które wykraczałoby poza ramy wykonywania prawa własności majątkiem prywatnym. Dłużniczka w odniesieniu do przedmiotowych nieruchomości nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą, a dostawa ich będzie dokonywana w ramach majątku prywatnego. Podatnikiem z tytułu licytacyjnej sprzedaży nieruchomości nie będzie również mąż dłużniczki, gdyż nieruchomość nie stanowiła i nie stanowi jego własności. Mąż dłużniczki jedynie na podstawie umowy użyczenia od żony korzystał z nieruchomości do działalności gospodarczej. Tym samym, sprzedaż ww. nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania 1 uznaję za prawidłowe.

W związku z tym, że Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznano za prawidłowe, udzielenie odpowiedzi na pytania nr 2 wniosku pozostaje bezzasadne.

Dodatkowe informacje

Należna opłata od Pana wniosku to 40 zł. Zatem kwota w wysokości 120 zł stanowi nadpłatę, z uwagi na zawarte w interpretacji rozstrzygnięcie odnośnie pytania nr 1 oraz zależności rozpatrzenia pozostałych Pana wątpliwości od pytania nr 1 i zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej, zostanie zwrócona na nr rachunku wskazany we wniosku.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).