Świadcząc usługi obsługi aplikacji internetowej wykorzystywanej do leasingu, inwestycji i zarządzania kontraktami na rzecz kontrahenta w Unii Europejskiej (podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą) Wnioskodawca powinien posługiwać się danymi szwajcarskimi a nie polskimi.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lipca2024 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Pani wniosek z 10 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków podatkowych w Polsce w związku ze świadczeniem usług na rzecz kontrahenta z UE.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego:

Prowadzi Pani własną działalność gospodarczą w Polsce od 2008 roku. Jest Pani zarejestrowana jako podatnik VAT.

W lutym 2024 r. przeniosła się Pani do Szwajcarii. W tej chwili nie posiada Pani stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski.

Ma Pani umowę z przedstawicielem podatkowym VAT w Polsce. Deklaracje VAT składa Pani teraz w (….) Urzędzie Skarbowym w (…). Podatek dochodowy będzie dotyczyć tylko dochodów osiąganych w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy). Deklaracje będzie Pani składać w (…) Urzędzie Skarbowym w (…).

Przeważająca działalność́ gospodarcza (kod PKD) to 62.01.Z Działalność́ związana z oprogramowaniem. Działalność gospodarcza polega na świadczeniu usług informatycznych na rzecz kontrahenta w Unii Europejskiej, dotyczy obsługi aplikacji internetowej wykorzystywanej do leasingu, inwestycji i zarządzania kontraktami. W szczególności wykonywane są następujące prace:

• aktualizacja aplikacji i usuwanie błędów oprogramowania,
• projektowanie i programowanie nowych funkcji aplikacji,
• utrzymanie serwerów, oprogramowania systemowego, baz danych, interfejsów do aplikacji klienckich,
• pomoc dla użytkowników oprogramowania Wszystkie prace dotyczące oprogramowania i projektowania wykonuje Pani lokalnie na komputerach, które są obecnie w Szwajcarii.

Pomoc dla użytkowników obejmuje komunikację z użytkownikami przez Internet oraz rozwiązywanie zgłaszanych problemów lokalnie na Pani komputerach w Szwajcarii. Instalacje kolejnych wersji aplikacji, obsługa serwerów, oprogramowania systemowego, baz danych i interfejsów robi Pani zdalnie przez Internet. Serwery, na których są zainstalowane aplikacja i bazy danych są w chmurze i znajdują się w Szwecji.

Fakturowanie kontrahenta odbywa się raz na miesiąc za całość prac wykonanych w tym okresie. (…) Urząd Skarbowy ma wątpliwości czy może Pani kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce skoro mieszka Pani za granicą.

Pytanie

Prosi Pani o wydanie opinii czy może Pani nadal prowadzić opisaną powyżej działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce, jeżeli mieszka Pani w Szwajcarii i świadczy usługi tylko dla kontrahenta w Unii Europejskiej?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem może Pani nadal prowadzić opisaną powyżej działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ustawy:

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Jednocześnie ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami została określona w art. 28c ustawy, zgodnie z którym:

Natomiast na podstawie art. 28c ust. 2 ustawy:

Powyższe przepisy są odpowiednikiem art. 44 i 45 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej: „Dyrektywą”.

Zarówno ustawa o VAT, jak i Dyrektywa posługują się takimi pojęciami jak: siedziba działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, stałe miejsce zamieszkania i zwykłe miejsce pobytu. O tym w jaki sposób należy rozumieć te pojęcia dla celów stosowania miejsca świadczenia usług stanowi Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77, str. 1, z późn. zm.) – zwane dalej: „rozporządzeniem 282/2011”.

Zgodnie z art. 10 rozporządzenia 282/2011:

W myśl art. 11 ww. rozporządzenia:

Z kolei art. 12 tego rozporządzenia wskazuje, że:

Natomiast, stosownie do art. 13 rozporządzenia 282/2011:

Jak wskazała Pani we wniosku, jest Pani zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w Polsce od 2008 r., zaś w lutym 2024 r. przeprowadziła się Pani do Szwajcarii. W chwili obecnej nie posiada Pani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski. Świadczy Pani usługi informatyczne na rzecz kontrahenta w Unii Europejskiej, dotyczące obsługi aplikacji internetowej wykorzystywanej do leasingu, inwestycji i zarządzania kontraktami. Wszystkie prace dotyczące oprogramowania i projektowania wykonuje Pani lokalnie na swoich komputerach które są obecnie w Szwajcarii. Serwery, na których są zainstalowane aplikacja i bazy danych są w chmurze i znajdują się w Szwecji. Fakturowanie kontrahenta odbywa się raz na miesiąc za całość prac wykonanych w tym okresie. (…) Urząd Skarbowy ma wątpliwości czy może Pani kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce skoro mieszka Pani za granicą.

Pani wątpliwości w sprawie dotyczą obowiązków podatkowych jako podatnik zarejestrowany w Polsce.

Z analizy sytuacji opisanej przez Panią wynika, że w Polsce nie posiada Pani ani siedziby działalności gospodarczej, ani stałego miejsca wykonywania tej działalności. Prowadząc opisywaną we wniosku działalność, obecnie mieszka Pani w Szwajcarii, korzysta z serwerów znajdujących się w Szwecji, brak jest więc jakichkolwiek związków Pani działalności z Polską poza tym, że mieszkając w przeszłości dokonała Pani rejestracji dla celów podatku VAT. Odnosząc te okoliczności do cytowanych powyżej przepisów należy uznać, że wszelkie funkcje oraz istotne decyzje związane z Pani działalnością gospodarczą podejmuje Pani w Szwajcarii. Brak jest także elementów wskazujących na posiadanie stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Po przeprowadzce w lutym 2024 r. Pani adresem zamieszkania jest także adres w Szwajcarii i tam faktycznie Pani mieszka. Skoro nie posiada Pani siedziby działalności gospodarczej w Polsce, jak również stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczyłaby Pani swoje usługi, oraz nie mieszka Pani w Polsce to oznacza, że dla celów prowadzenia działalności gospodarczej powinna posługiwać się Pani danymi szwajcarskimi w prowadzeniu tak opisanej działalności.

A zatem świadcząc usługi obsługi aplikacji internetowej wykorzystywanej do leasingu, inwestycji i zarządzania kontraktami na rzecz kontrahenta w Unii Europejskiej (podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą) powinna posługiwać się Pani danymi szwajcarskimi a nie polskimi.

Tym samym, Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).