Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 26 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.503.2024.1.LM

Sposób opodatkowania usług promocyjnych i reklamowych na podstawie umów sponsoringu.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu opodatkowania usług promocyjnych i reklamowych na podstawie umów sponsoringu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Stowarzyszenie działa na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach, ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie oraz statutu. Stowarzyszenie jest wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego.

Celem statutowym Stowarzyszenia jest rozwijanie wśród swoich członków (...).

Stowarzyszenie - zgodnie ze swoim statutem - prowadzi trzy rodzaje działalności:

a)działalność statutową;

b)działalność statutową odpłatną na zasadach określonych w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie - zapis w Statucie Stowarzyszenia: przychód z działalności odpłatnej pożytku publicznego służy wyłącznie prowadzeniu działalności pożytku publicznego;

c)działalność gospodarczą (zgodnie z wpisem do KRS) - zapis w Statucie Stowarzyszenia: dochód z działalności gospodarczej Stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między członków Stowarzyszenia.

Stowarzyszenie oprócz działalności statutowej oraz statutowej odpłatnej, prowadzi także działalność gospodarczą i uzyskuje z tego tytułu dochody poprzez działania promocyjne i reklamowe, czyli tzw. sponsoring od instytucji publicznych oraz przedsiębiorstw prywatnych.

Stowarzyszenie w chwili obecnej nie jest czynnym podatnikiem VAT.

Zgodnie z ww. zapisem w statucie Stowarzyszenia, uzyskane środki z tytułu działalności gospodarczej, są przeznaczane w całości na pokrycie kosztów działalności statutowej, a także zgodnie z obligatoryjnymi zapisami w umowach „sponsoringu” otrzymane środki mają być przeznaczane na: organizowanie i uczestniczenie w zawodach (...), sfinansowaniu wynagrodzenia kadry szkoleniowej, konferencje, seminaria, imprezy rekreacyjne, innymi słowy pokrycie kosztów działalności statutowej.

Po zakończeniu umowy Stowarzyszenie zobowiązane jest do przedstawienia sponsorującemu sprawozdania z wykonanych działań promocyjnych (raport).

Pytanie

Czy Stowarzyszenie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na podstawie umów sponsoringu zawierających zapisy o obligatoryjnym wykorzystaniu środków na cele statutowe, uzyskany w ten sposób przychód z działalności gospodarczej nie wlicza do limitu 200 000 zł zwolnienia podmiotowego z VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i z tego tytułu nadal nie podlega obowiązkowi rejestracji jako czynny podatnik VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Wobec powyższych faktów, Stowarzyszenie nie podlega obowiązkowi rejestracji, jako czynny podatnik VAT i taki stan rzeczy powinien zostać utrzymany.

W chwili obecnej, przychód z działalności gospodarczej jest przeznaczany w całości na pokrycie kosztów związanych z działalnością statutową, zatem działalnością nieopodatkowaną, która korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 i pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym ww. przychód nie wlicza się do limitu 200 000 zł zwolnienia podmiotowego z VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy jednak podkreślić, że jeśli w przyszłości wystąpiłoby zdarzenie gospodarcze (wskazane w poniższym przykładzie w którym w umowie sponsoringu zobligowano by Stowarzyszenie, aby w ramach swojej działalności przygotowało reklamę, banery promocyjne itp., to do wysokości poniesionego kosztu na zleconą reklamę, baner itp. przychód z tytułu takiego sponsoringu wliczałby się jednak standardowo do limitu zwolnienia podmiotowego z VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a pozostała kwota z tej umowy, która zgodnie z zapisami byłaby wykorzystywana do celów statutowych, korzystałaby ze zwolnienia przedmiotowego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 i pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przykład:

Zgodnie z umową sponsoringu Stowarzyszenie otrzyma kwotę 12.300 zł brutto (10.000 zł netto) z tytułu działań promocyjnych. Stowarzyszenie w ramach umowy sponsoringu ma przygotować i zakupić baner, który będzie wywieszony na lodowisku podczas organizowanych przez Stowarzyszenie (...), a pozostałą kwotę ma przeznaczyć na działalność statutową. Wartość zakupionego banera to 1.000 zł netto plus 230 zł VAT, razem 1.230 zł brutto.

Zgodnie z wyżej przedstawioną interpretacją, kwota zakupu banera będzie kosztem dotyczącym działalności gospodarczej i kwota ta pokryta z otrzymanych środków z tytułu sponsoringu (przychód ze sprzedaży) będzie wliczana do limitu 200.000 zł zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ust. 1, a po jego przekroczeniu Stowarzyszenie będzie podlegało obowiązkowi rejestracji jako czynny podatnik VAT. Pozostała zaś kwota tj. 10.000-1000=9000 netto zostaje przeznaczona na działalność statutową (działalność nieopodatkowaną) i tym samych nie wlicza się do limitu 200.000 zł, lecz

korzysta ze zwolnienia przedmiotowego zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT,

opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT.

Należy zauważyć, iż świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy. Świadczenie usług dokonywane odpłatnie w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem.

Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy,

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określaną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy tym, z art. 15 ust. 2 ustawy jednoznacznie wynika, że pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy,

podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z treści tego przepisu wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2261),

Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy - Prawo o stowarzyszeniach,

Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności.

Stosownie do art. 34 ww. ustawy - Prawo o stowarzyszeniach,

Stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Zaznaczyć należy, że działalność statutowa stowarzyszenia to działalność zgodna z jego statutem, w którym wymienione są cele działalności stowarzyszenia i sposoby ich realizacji. Działalność statutowa nie jest nastawiona na zysk, czyli nie jest to działalność gospodarcza, która w organizacji pozarządowej jest tylko działalnością pomocniczą.

Jak wynika z okoliczności sprawy są Państwo Stowarzyszeniem i działacie na podstawie ustawy Prawo o stowarzyszeniach, ustawy o sporcie oraz statutu. Jesteście wpisani do Krajowego Rejestru Sądowego i w chwili obecnej nie jesteście czynnym podatnikiem VAT.

Celem statutowym Stowarzyszenia jest rozwijanie: wśród swoich członków (...).

Stowarzyszenie oprócz działalności statutowej, prowadzi także działalność gospodarczą i uzyskuje z tego tytułu dochody poprzez działania promocyjne i reklamowe, czyli tzw. sponsoring od instytucji publicznych oraz przedsiębiorstw prywatnych. Uzyskane środki z tytułu działalności gospodarczej, są przeznaczane w całości na pokrycie kosztów działalności statutowej, a także zgodnie z obligatoryjnymi zapisami w umowach „sponsoringu” otrzymane środki mają być przeznaczane na pokrycie kosztów działalności statutowej.

Po zakończeniu umowy sponsoringu Stowarzyszenie zobowiązane jest do przedstawienia sponsorującemu sprawozdania z wykonanych działań promocyjnych (raport).

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii czy przychód z działalności gospodarczej na podstawie umów sponsoringu, nie wlicza się do limitu 200 000 zł zwolnienia podmiotowego i z tego tytułu Stowarzyszenie nadal nie podlega obowiązkowi rejestracji jako czynny podatnik VAT.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy,

zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy,

do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że

jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy,

podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W świetle art. 96 ust. 1 ustawy,

podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W oparciu o art. 96 ust. 3 ustawy,

podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 5 ustawy,

jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1) przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;

2) przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;

3) przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;

4) przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dla uzyskania statusu podatnika podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami podatku od towarów i usług są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użyteczne (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera legalnej definicji usług sponsoringu, w związku z czym zasadnym jest odwołanie się do ich znaczenia językowego. I tak, za internetowym Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pl) „sponsoring” to finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności. Pojęcie „marketing” oznacza działanie mające na celu m.in. pobudzanie i zaspokajanie potrzeb klientów, natomiast „reklamą” jest działanie zachęcające potencjalnych klientów do korzystania z usług lub zakupu towarów, bądź ogłoszenie, film, plakat itp. służące zachęcaniu potencjalnych klientów. Z kolei termin „promocja” - w odniesieniu do kategorii związanej z działalnością gospodarczą - określa działanie zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia, również efekt takiego działania.

W tym miejscu należy wskazać, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych - żadne przepisy prawa nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość jej zawarcia wynika z reguły ogólnej zawartej w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.), która zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym. Sponsoring jest definiowany, jako „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (Słownik wyrazów obcych PWN - wersja internetowa). Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego, bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego. Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. W przypadku, gdy sponsor nie otrzymuje żadnego świadczenia wzajemnego od podmiotu sponsorowanego, poniesione przez niego wydatki mają charakter darowizny (tzw. sponsoring niewłaściwy).

Tym samym skoro otrzymują Państwo od sponsora wynagrodzenie za wykonane czynności promocyjne i reklamowe to świadczą Państwo odpłatną usługę na rzecz sponsora. Istnieje bowiem stosunek zobowiązaniowy pomiędzy Państwem, a sponsorującym w ramach którego spełnione są świadczenia wzajemne. Wykonując ww. czynności występują Państwo w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego czynności wykonywane przez Stowarzyszenie na podstawie umowy cywilnoprawnej na rzecz Sponsorów, za które otrzymują Państwo wynagrodzenie podlegają opodatkowaniu w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż stanowią odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy także zaznaczyć, że na gruncie podatku VAT ani rezultat, ani cel działalności wykonywanej przez podatnika, nie ma znaczenia dla oceny charakteru wykonywanej czynności, co wynika z art. 15 ust. 2 ustawy.

Jednocześnie należy zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy,

zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

a) są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,

b) świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,

c) są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

W art. 43 ust. 17 ustawy wskazano, że:

zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Z ww. przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku na mocy wymienionych przepisów mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, jeżeli:

  • są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu,
  • świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz
  • usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport,

przy czym z niniejszego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Wobec powyższego działania promocyjne i reklamowe na rzecz instytucji publicznych oraz przedsiębiorstw prywatnych z tytułu których Stowarzyszenie uzyskuje dochody stanowią usługi, które nie podlegają zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, z uwagi na wyłączenie wskazane w tym przepisie. Zatem wartość usług, za które Stowarzyszenie otrzymuje wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług promocyjnych i reklamowych należy w całości wliczać do limitu o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego w momencie gdy wartość Państwa sprzedaży w związku ze świadczeniem przez Stowarzyszenie usług reklamowych i promocyjnych na rzecz instytucji publicznych oraz przedsiębiorstw prywatnych przekroczy w roku kalendarzowym 2024 r. kwotę 200 000 zł, (przy założeniu, że kwota ta nie została przekroczona w okresie wcześniejszym) to utracą Państwo prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy. W konsekwencji będą Państwo zobowiązani do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego w związku z art. 96 ust. 5 ustawy o VAT.

Tym samym Państwa stanowisko uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00