Skoro pożyczka podlegała opodatkowaniu VAT – była z tego podatku zwolniona, to w analizowanej sprawie ma zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) uPCC.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 16 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 28 sierpnia 2024 r. (wpływ 3 września 2024 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan (...) (Pożyczkobiorca)

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(...) Sp. z o.o. (Pożyczkodawca)

Opis stanu faktycznego

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Pożyczkodawca”) (...) 2024 r. udzielił – za wynagrodzeniem w postaci odsetek – długoterminowej pożyczki pieniężnej osobie fizycznej – Panu (...) (dalej: „Pożyczkobiorca”) na podstawie umowy cywilnoprawnej. Umowa pożyczki została zawarta w Polsce. Pożyczkobiorca jest wspólnikiem Pożyczkodawcy i nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pożyczkodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność transportową sklasyfikowaną pod numerem 49.41.Z – transport drogowy towarów. Pożyczkodawca nie jest objęty estońskim podatkiem dochodowym od osób prawnych. Udzielenie pożyczki ma charakter jednorazowy i Pożyczkodawca nie rozszerzał zakresu prowadzonej działalności gospodarczej o udzielanie pożyczek pieniężnych.

Pożyczkobiorca przed zawarciem umowy pożyczki zwrócił się telefonicznie do Krajowej Informacji Skarbowej z zapytaniem o obowiązek zgłoszenia pożyczki do stosownego Urzędu Skarbowego i zapłatę podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu otrzymanej pożyczki. Z odpowiedzi konsultanta KIS wynikało, iż z racji tego, że Pożyczkodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i przyszłe otrzymane wynagrodzenie (odsetki) wykaże w deklaracji JPK_V7M jako usługę opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, ale ze stawką „zwolnioną”, Pożyczkobiorca nie jest zobowiązany do zgłoszenia umowy pożyczki oraz uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tego tytułu. W związku z powyższym Pożyczkobiorca nie dokonał zgłoszenia pożyczki i nie uiścił stosownego podatku.

Pytanie przeformułowane w uzupełnieniu wniosku

Czy na Pożyczkobiorcy ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartej umowy pożyczki?

Państwa stanowisko w sprawie po przeformułowaniu w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych

Państwa zdaniem, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, przyszłe otrzymane wynagrodzenie (odsetki) Pożyczkobiorcy będzie korzystało ze zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, a w związku z tym na Pożyczkobiorcy nie ciążył obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartej pożyczki na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają m.in. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Według art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek zapłaty podatku spoczywa na biorącym pożyczkę.

Jednocześnie ustawodawca przewidział pewne wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, że podatkowi temu nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, a także wieczyste użytkowanie gruntów, umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z uwagi na zakres tej interpretacji, przywołano powyżej tylko tę część Państwa stanowiska, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 295):

Ponieważ w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.).

Art. 720 § 1 ustawy Kodeks cywilny stanowi:

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

W myśl art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Jak wynika z powołanych przepisów – umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Pożyczkodawca udzielił pożyczki Pożyczkobiorcy, który jest jego wspólnikiem.

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej znak: 0111-KDIB3-1.4012.466.2024.4.KO, w przedmiocie podatku od towarów i usług:

- czynność udzielenia odpłatnej pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;

- usługa udzielenia pożyczki będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług;

- powyższe zwolnienie będzie miało zastosowanie pod warunkiem, że Pożyczkodawca nie wybierze opcji opodatkowania zgodnie i na warunkach zawartych w art. 43 ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług.

A zatem, skoro pożyczka zawierana pomiędzy Pożyczkobiorcą a Pożyczkodawcą podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – była z tego podatku zwolniona, to w analizowanej sprawie ma zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie umowa pożyczki nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ta interpretacja stanowi ocenę Państwa stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie – interpretację znak: 0111-KDIB3-1.4012.466.2024.4.KO.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan (...) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. Z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy Ordynacja podatkowa.