Możliwość zastosowania 8,5% stawki zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych z tytułu wynajmu krótkoterminowego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 sierpnia 2024 r (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wraz z żoną A.A (wspólność majątkowa), nabył Pan mieszkanie położone w X przy ul. A1, za środki pochodzące z odszkodowania Y, które obecnie wynajmuje krótkoterminowo (na 1, 2, 3 dni, tydzień lub miesiąc) za pośrednictwem platform internetowych (...). Płatności za wynajem pobierane są przez platformy internetowe i po potrąceniu prowizji przekazywane na Państwa konto.

Działalność wynajmu nie jest prowadzona w ramach działalności gospodarczej, a jedynie okazjonalnie i mieszkanie nie jest składnikiem majątku związanego z działalnością gospodarczą. Przychody z wynajmu mają na celu pokrycie kosztów utrzymania mieszkania, wsparcie budżetu domowego oraz pomoc w opłaceniu studiów córce. Obsługą gości zajmuje się Pan osobiście. Nie zatrudnia Pan żadnych osób do obsługi wynajmu i sam prowadzi jego księgowość. Nie świadczy Pan żadnych dodatkowych usług dla najemców, jedynie udostępnia im lokal mieszkalny. Nie posiada Pan biura.

Podatek dochodowy z tytułu wynajmu płaci Pan co miesiąc w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stawką 8,5% od przychodu.

Pana żona jest zatrudniona jako (...) w (...) na etacie i dodatkowo prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług (...) (1/2 etatu).

Uzupełnienie

Pierwszy przychód z najmu został osiągnięty w (...) 2023 r. , wpływ na rachunek – (...) 2023 r. Podatek PIT-28 za (...) 2023 r. został odprowadzony przez Pana w (...) 2023 r. w wysokości (...) zł.

Wskazał Pan, że nie złożył z żoną pisemnego oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego ze współmałżonków.

Przychody z najmu są opodatkowane w całości przez Pana.

Zdaje sobie Pan sprawę, że brak oświadczenia w zakresie rozliczenia przez jedną osobę powoduje konieczność rozliczenia zobowiązania podatkowego przez każdego z małżonków osobno, dlatego wskazał, że złoży w US oświadczenie od miesiąca (...) o opodatkowaniu całości przychodu z najmu przez Pana.

Wskazał Pan także, że złoży (Pana żona i Pan) korektę PIT-28 za rok 2023 z tytułu opodatkowania przychodów z najmu. Za rok 2024 od stycznia do lipca włącznie, rozliczą Państwo najem (PIT-28) z żoną oddzielnie, a od sierpnia 2024 r. będzie go Pan rozliczał sam.

Pytanie

Czy przedstawiona forma wynajmu krótkoterminowego lokalu mieszkalnego może być traktowana jako najem prywatny, podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych stawką 8,5%, bez konieczności prowadzenia działalności gospodarczej?

Dodatkowo prosi Pan o ocenę kwestii związanej z brakiem złożonego oświadczenia.

Pana stanowisko w sprawie

Od 28 lat, tj. od 1996 roku jest Pan na rencie inwalidzkiej (...) i z tego tytułu otrzymuje rentę inwalidzką w wysokości (...) zł netto. Do roku 2021 otrzymywał Pan z Y rentę wyrównawczą jako odszkodowanie z tytułu częściowej utraty zdolności zarobkowej. Za namową Y po długich negocjacjach zrezygnował Pan z comiesięcznej renty wypłacanej przez Y na rzecz jednorazowego odszkodowania (Ugoda Y do (...)) z tytułu częściowej utraty zdolności zarobkowej. Skumulowana kwota odszkodowania umożliwiła zakup mieszkania (Repertorium A nr (...)) w celu wynajmu. Celem wynajmu jest pokrycie kosztów utrzymania mieszkania, wsparcie budżetu domowego oraz pomoc materialna w płatnych studiach dla uczącej się córki (2,5 roku do końca studiów), a nie osiąganie zysku.

Obsługą gości zajmuje się Pan osobiście i sam prowadzi jego księgowość. Wynajem ten, po 28 latach bezczynności zawodowej spowodowanej wypadkiem w pracy, pozwolił Panu znaleźć zajęcie, „z którym sobie daje radę i dobrze się czuje”. Pomimo uszczerbku na zdrowiu pozostałym po wypadku oraz dolegliwości dnia codziennego, zajęcie to zmusza Pana do czynnego działania oraz dodatnio wpływa na Pana zdrowie psychiczne. Działalność wynajmu ma charakter okazjonalny i nie jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły. Wynajmuje Pan mieszkanie krótkoterminowo (na 1, 2, 3 dni, tydzień lub miesiąc) za pośrednictwem platform internetowych ((...) od (...) 2023 r. i (...) od (...) 2024 r.). Nie świadczy Pan dodatkowych usług dla najemców, jedynie udostępnia im lokal mieszkalny. Nie posiada Pan biura ani nie zatrudniam żadnych osób.

Podatek dochodowy z tytułu wynajmu płaci Pan miesięcznie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stawką 8,5% od przychodu. Za rok 2023 rozliczył Pan PIT-28 i odprowadził podatek w wysokości (...) zł. Pana żona jest zatrudniona jako (...) w (...) na etacie i dodatkowo prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (...) (obecnie 1/2 etatu w (...)). Działalność ta nie jest związana z wynajmem. Mieszkanie nie jest składnikiem majątku związanego z działalnością gospodarczą. W przypadku zakwalifikowania prowadzonej przez Pana działalności jako działalności gospodarczej, wiązałoby się to z obowiązkiem prowadzenia pełnej księgowości, odprowadzaniem składek ZUS oraz opłatą wyższej stawki podatku dochodowego.

W Pana ocenie, prezentowana forma wynajmu krótkoterminowego lokalu mieszkalnego spełnia wszystkie warunki określone w ustawie (tzw. najem prywatny) do uznania go za najem prywatny.

Wskazał Pan, że rozumie, że brak oświadczenia w zakresie rozliczenia przez jedną osobę powoduje konieczność rozliczenia zobowiązania podatkowego przez każdego z małżonków osobno, wobec powyższego wskazał, że złoży w US oświadczenie od miesiąca (...), o opodatkowaniu całości przychodu z najmu przez Pana, a następnie złoży (Pana żona i Pan) korektę PIT-28 za rok 2023 z tytułu opodatkowania przychodów z najmu.

Za rok 2024 od (...) do (...) włącznie, rozliczą Państwo PIT-28 z żoną oddzielnie, a od (...) 2024 r. będzie go Pan rozliczał sam.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Natomiast zgodnie z art. 9a ust. 6 ww. ustawy:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z postanowieniami art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Natomiast zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z tych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

–zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy, pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,

–nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, oraz

–wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać na podstawie postanowień wyżej powołanego art. 11 ww. ustawy.

W myśl art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776):

Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ww. ustawy:

Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy:

Natomiast art. 12 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, że:

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy:

Natomiast art. 12 ust. 8-8custawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi:

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 maja 2021 r., II FPS 1/21 stwierdzono, że:

Zatem przychody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Z opisu sprawy wynika, że wraz z żoną (wspólność majątkowa) nabył Pan mieszkanie, które wynajmuje krótkoterminowo (na 1, 2, 3 dni, tydzień lub miesiąc). Wynajem nie jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, a jedynie okazjonalnie – mieszkanie nie jest składnikiem majątku związanego z działalnością gospodarczą. Przychody z wynajmu mają na celu pokrycie kosztów utrzymania mieszkania, wsparcie budżetu domowego oraz pomoc w opłaceniu studiów córce. Obsługą gości zajmuje się Pan osobiście, nie zatrudnia żadnych osób do obsługi wynajmu i sam prowadzi jego księgowość. Nie świadczy Pan żadnych dodatkowych usług dla najemców, jedynie udostępnia im lokal mieszkalny. Nie posiada Pan biura. Nie złożył Pan z żoną pisemnego oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego ze współmałżonków.

Wątpliwości Pana dotyczą możliwości opodatkowania ryczałtem przychodów osiąganych z tytułu najmu opisanego lokalu mieszkalnego oraz sposobu jego rozliczania.

Na podstawie powołanych przepisów prawa podatkowego oraz opisanych okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że przychody uzyskiwane z tytułu najmu lokalu mieszkalnego kwalifikują się do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody te – jak słusznie Pan wskazał – podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Odnosząc się natomiast do sposobu rozliczania przychodów z tytułu najmu ww. lokalu, wskazać trzeba, że w świetle art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Zgodnie z zasadą wskazaną w cytowanym już art. 12 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, jeżeli między małżonkami istnieje wspólność majątkowa, to uzyskane przychody z najmu lub dzierżawy rzeczy należących do wspólnego majątku mogą być opodatkowane przez jednego z małżonków, wyłącznie pod warunkiem złożenia w urzędzie skarbowym oświadczenia o wyborze takiego rozliczenia.

Zatem zasadą jest, że każdy małżonek opłaca ryczałt od przychodów z najmu prywatnego. Wyjątkiem od tej zasady jest, że małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągający przychody z tzw. najmu prywatnego, mogą złożyć oświadczenie o opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych całości przychodów przez jednego z nich.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Jak stanowi art. 21 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy:

Natomiast w myśl art. 52 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Podkreślenia wymaga, że PIT-28 to deklaracja, której nie można złożyć wspólnie z małżonkiem nawet w przypadku, gdy przychody z tytułu najmu prywatnego dotyczą nieruchomości objętej wspólnością majątkową.

We wzorze zeznania o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (PIT-28), w części C – „Przychody podatnika objęte ryczałtem” znajdują się pozycje, w których należy wykazać wszystkie przychody podatnika z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, czyli przychody z tzw. najmu prywatnego.

Z opisu sprawy wynika, że pomimo niezłożenia z żoną pisemnego oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego ze współmałżonków, przychody z najmu rozliczał wyłącznie Pan. Zdając sobie sprawę, że brak oświadczenia w zakresie rozliczenia przez jedną osobę powoduje konieczność rozliczenia zobowiązania podatkowego przez każdego z małżonków osobno, zamierza Pan począwszy od miesiąca (...) b.r. złożyć w urzędzie skarbowym oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu z najmu przez siebie oraz złożyć (zarówno Pan, jak i żona) korektę PIT-28 za rok 2023 z tytułu opodatkowania przychodów z najmu, natomiast za rok 2024 od (...) do (...) włącznie, rozliczyć PIT-28 z żoną oddzielnie, a od (...) 2024 r. – rozliczać przychód z najmu wyłącznie przez siebie.

W odniesieniu do opisanej sytuacji wskazać trzeba, że termin złożenia oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z małżonków wynika na wprost z cytowanego art. 12 ust. 7 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, tj. do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymany został pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnięty został w grudniu roku podatkowego.

Tym samym złożone oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z małżonków w innym niż wskazany w art. 12 ust. 7 ww. ustawy terminie nie wywrze oczekiwanych skutków prawnych.

Zauważyć również należy, że stosownie do art. 12 ust. 8 tej ustawy, wybór opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków, czyli złożenie oświadczenia obowiązuje przy dokonywaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy. Wyjątkiem od tej zasady jest jedynie rozwód małżonków albo orzeczenie przez sąd o ich separacji. A contrario, w przypadku braku złożenia oświadczenia w terminie każdy z małżonków jest obowiązany do dokonywania wpłat zryczałtowanego podatku od przychodów ewidencjonowanych przez cały dany rok podatkowy (każdy swojej części) i konsekwentnie rozliczenia ich w odrębnych zeznaniach podatkowych.

Zatem w przedstawionych okolicznościach sprawy, zobowiązani są Państwo (Pan i żona) do złożenia odrębnych zeznań PIT-28, zarówno za rok 2023, jak i 2024 (cały), i rozliczenia w nich uzyskanych przychodów z najmu opisanego lokalu mieszkalnego (każdy swojej części).

Jeżeli natomiast w następnym roku złoży Pan z żoną – w terminie wynikającym z art. 12 ust. 7 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z małżonków (Pana), będzie mógł rozliczać samodzielnie całość przychodów z najmu prywatnego opisanego lokalu mieszkalnego.

W świetle powyższego oceniając całościowo Pana stanowisko uznano je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

·zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności sprawy. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenia przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na opisie sprawy. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935); dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).