Sprzedaż powtórnie nabytej nieruchomości w wyniku nie wywiązania się z umowy przez Kupującą i opodatkowanie jej podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 18 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwania pismami z 5 sierpnia 2024 r. (wpływ 7 sierpnia 2024 r.) oraz z 27 sierpnia 2024 r. (wpływ 29 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) 2016 r. w Kancelarii Notarialnej (…), na mocy umowy sprzedaży przeniósł Pan spółdzielcze prawo własnościowe do mieszkania znajdującego się przy ul. (…) w (…) na panią A. Pani A. niestety nie wywiązała się ze zobowiązania zapłaty za mieszkanie.

Na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w (…), po rozpoznaniu sprawy w dniu (...) 2021 r. przeciwko A., odzyskał Pan zwrotne prawo do powyższego mieszkania.

Ze względu na napotkane liczne problemy w odzyskiwaniu mieszkania oraz zaciągnięte pożyczki w celu uregulowania wszystkich zobowiązań wynikłych z niezapłaconych czynszów oraz opłat za media przez Panią A., postanowił Pan sprzedać prawo do mieszkania (...) 2024 r. przed notariuszem (…). Sprostowanie i wyczyszczenie Księgi Wieczystej, doprowadzenie mieszkania do stanu użyteczności również kosztowało Pana bardzo dużo czasu oraz pieniędzy. Proces odzyskiwania mieszkania trwał wiele lat i był bardzo stresujący, a z racji Pana wieku Pana stan zdrowia znacznie się pogorszył.

W związku z powyższym, bardzo Pan prosi o zrozumienie Pana sytuacji oraz uwzględnienie okoliczności, które doprowadziły do tego, że musiał Pan ponownie sprzedać mieszkanie. Prosi Pan o indywidualną interpretację oraz zniesienie obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

W uzupełnieniu z 5 sierpnia 2024 r. doprecyzował Pan opis sytuacji:

Wnioskodawca (…) na podstawie umowy sprzedaży Rep. (…) sporządzonej (...) 2016 r. przez notariusza w (…), nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nr (...), składającego się z (...), położonego (...) przy ul. (…). Opisany lokal należał do zasobów mieszkaniowych Spółdzielni Mieszkaniowej (…).

(...) 2016 r. w Kancelarii Notarialnej (…), na podstawie aktu notarialnego Repertorium (…) Wnioskodawca sprzedał Pani A. ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nr (...) za cenę wynoszącą 90.000,00 zł.

Przed zawarciem umowy sprzedaży Pani A. zapłaciła Wnioskodawcy 2.000,00 zł, zaś pozostałe 88.000,00 zł zobowiązała się do zapłaty w 88 ośmiu równych miesięcznych ratach wynoszących po 1.000,00 zł, płatnych do 15 dnia każdego miesiąca kalendarzowego, począwszy od (...) 2016 r.

W dniu zawarcia przedmiotowej umowy nastąpiło już wydanie przedmiotowego lokalu do posiadania.

W związku z faktem, iż Nabywca ww. nieruchomości nie płacił umówionej miesięcznie ceny, Wnioskodawca wszczął postępowanie sądowe, przedmiotem którego było zobowiązanie pozwanej A. do złożenia oświadczenia o odstąpienie od umowy sprzedaży.

Sąd Okręgowy (…) wyrokiem z (...) 2021 r. w sprawie o sygn. akt. (…) nakazał pozwanej A. złożenie oświadczenia woli o następującej treści: „Ja A., (…) jako nabywca spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu numer (...) przy ulicy (…), składającego się z (...), dla którego nie ma założonej księgi wieczystej, nabytego na mocy umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego przed notariuszem (…) w (…) 2016 r. Rep. A nr (…), w związku z odstąpieniem od wyżej wymienionej umowy przez sprzedawcę (…), dokonuję zwrotu świadczenia i przenoszę zwrotnie powyższe prawo na rzecz (…)”.

Jednocześnie Sąd w pkt 3 ww. wyroku nadał rygor natychmiastowej wykonalności. (...) 2022 r. Sąd Okręgowy w (…) w sprawie o sygn. akt. (…) utrzymał w mocy wyrok zaoczny z (…) 2021 r. Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z (…) 2023 r. w sprawie o sygn. akt. (…) oddalił apelację pozwanej i tym samym wyrok stał się prawomocny.

(...) 2024 r. przed notariuszem (…) prowadzącą Kancelarię Notarialną w (…) na podstawie aktu notarialnego Repertorium A nr (…) sprzedał Pan przedmiotową nieruchomość na rzecz (…) z siedzibą w (…) za cenę 163.000,00 zł.

Ponadto w uzupełnieniu z 5 sierpnia 2024 r. udzielił Pan następujących odpowiedzi na zadane pytania:

1.Czy posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.)?

Odpowiedź: Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 i ust. 1a Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2.Kiedy i w jaki sposób nabył Pan po raz pierwszy spółdzielcze własnościowe prawo do mieszkania, które Pan sprzedał (np. kupno, spadek, darowizna itp.)?

Odpowiedź: Wnioskodawca (…) na podstawie umowy sprzedaży Rep. A nr (…) sporządzonej (...) 2016 r. przez notariusza w (…), nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nr (...), składającego się z (…). Opisany lokal należał do zasobów mieszkaniowych Spółdzielni Mieszkaniowej (…).

3.Co działo się ze spółdzielczym własnościowym prawem do mieszkania od momentu zwrotnego przeniesienia jego własności na rzecz Pana do momentu jego ponownej sprzedaży? Czy wykorzystywał Pan to mieszkanie w jakiś sposób (w jaki?)?

Odpowiedź: Od momentu zwrotnego przeniesienia własności na rzecz (…) do momentu jego ponownej sprzedaży mieszkanie było nie użytkowane, „stało puste”.

4.Czy zbycie przez Pana w 2024 r. przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do mieszkania nastąpiło w ramach wykonywania działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Odpowiedź: Zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do mieszkania nie nastąpiło w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

5.Czy prowadzi Pan albo kiedykolwiek wcześniej prowadził Pan działalność gospodarczą, w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie prowadził nigdy ani nie prowadzi obecnie żadnej działalności gospodarczej, w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami.

6.Czy przedmiotowa nieruchomość była przez Pana wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej?

Odpowiedź: Przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

7.Czy wcześniej sprzedawał Pan inne nieruchomości? Jeśli tak – proszę wskazać:

a)jakie to były nieruchomości? Ile ich było?

b)kiedy je Pan sprzedał?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie sprzedawał wcześniej innych nieruchomości.

8.Czy posiada Pan jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz wymienionego we wniosku lokalu mieszkalnego)? Jeśli tak to ile i jakie?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

9.Czy zamierza Pan nabywać inne nieruchomości w celu ich sprzedaży?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie zamierza nabywać innych nieruchomości w celu ich sprzedaży.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 5 sierpnia 2024 r.)

1.Czy sprzedaż, powtórnie nabytego przez Wnioskodawcę spółdzielczego własnościowego prawa do mieszkania, w związku z odstąpieniem przez Wnioskodawcę od umowy sprzedaży, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy?

2.Czy Wnioskodawca zwolniony jest z zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od sprzedanego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu z powodu upływu 5 letniego terminu liczonego od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1. (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 27 sierpnia 2024 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy – sprzedaż, powtórnie nabytego przez Wnioskodawcę spółdzielczego własnościowego prawa do mieszkania, w związku z odstąpieniem przez Wnioskodawcę od umowy sprzedaży, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy, ani żadnym innym podatkiem.

Ad 2. (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 5 sierpnia 2024 r.)

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z przedstawionymi prawomocnymi wyrokami Sądu – o odstąpieniu od Umowy sprzedaży na rzecz Pani A. zdarzenie to należy w całości pominąć.

Zgodnie z treścią art. 395 §2 k.c. skutek odstąpienia od umowy sprzedaży jest taki jakby umowa ta w ogóle nie została zawarta. Dlatego też należy uznać, za niebyłą umowę zawartą między Wnioskodawcą a A. z (...) 2016 r. w Kancelarii Notarialnej (…), na podstawie aktu notarialnego Repertorium A nr (…). W związku z czym pomiędzy nabyciem własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu przez Wnioskodawcę (...) 2016 r., a sprzedażą tego prawa (...) 2024 r. upłynęło więcej niż 5 lat.

Powyższe oznacza, że na podstawie przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca zwolniony jest z obowiązku podatkowego od sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Moment przeniesienia nabycia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061):

W myśl art. 158 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do przepisów art. 535 Kodeksu cywilnego:

Tego rodzaju umowa jest umową wzajemną, kształtowaną oświadczeniami woli stron. W ramach swobody umów (art. 353¹ Kodeks cywilny) w stosunkach cywilnoprawnych strony mogą kształtować treść umowy, a więc również umowy o przeniesienie własności, w taki sposób, że wykonanie wzajemnych zobowiązań w celu wykonania postanowień umowy nie zawsze musi następować w dniu jej zawarcia. Strony mogą przyjąć, że zapłata ceny, jak również samo wydanie nastąpi w terminie późniejszym, a także wolą stron może być zaliczenie dokonanych zaliczek lub przedpłat na poczet ceny umowy.

Należy również zauważyć, że art. 488 § 1 powołanej ustawy stanowi, że:

Z treści tego przepisu wynika, że od zasady jednoczesnego wykonania wzajemnych świadczeń przez strony umowy dopuszczalne są wyjątki, gdy wynika to między innymi z umowy. W tej sytuacji przy sprzedaży może nastąpić zmiana kolejności świadczeń, to jest najpierw wydanie rzeczy, a potem zapłata ceny lub zapłata całości lub części ceny, a potem wydanie rzeczy. Wola stron zatem jest niezbędnym i istotnym składnikiem umowy.

Na podstawie powyższych przepisów, przeniesienie własności nieruchomości następuje z chwilą zawarcia w formie aktu notarialnego umowy sprzedaży nieruchomości, a nie z chwilą zapłaty ceny.

Podkreślenia wymaga, że cechą umowy sprzedaży jest także jej konsensualność. W zakresie skutków obligacyjnych umowa sprzedaży dochodzi do skutku mocą samego porozumienia stron, bez konieczności dokonywania jakichkolwiek czynności realnych. Tym samym z chwilą złożenia zgodnych oświadczeń woli w zakresie zawarcia umowy sprzedaży każda ze stron uzyskuje odpowiednie roszczenie w stosunku do drugiej strony. Przeniesienie własności i wydanie rzeczy, jak również odebranie rzeczy i zapłata ceny są jedynie przejawem wykonania umowy przez strony; nie warunkują natomiast w żadnym wypadku jej ważności lub skuteczności (W. Katner, [w:] System PrPryw., t. 7, Nb 20; Z. Banaszczyk, [w:] Pietrzykowski, Komentarz 2011, t. II, Nb 10).

W przypadku, gdy umowa sprzedaży przyjmuje z mocy prawa charakter czynności zobowiązująco-rozporządzającej, przeniesienie własności następuje bezpośrednio w wyniku zawarcia samej umowy. Taki charakter ma właśnie umowa sprzedaży nieruchomości, co wynika z przywołanego powyżej art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego. W takiej sytuacji samo zawarcie umowy powoduje skutek rozporządzający. Pozostałe obowiązki stron, takie jak np. wydanie rzeczy, jej odebranie oraz zapłata ceny, mają charakter drugorzędny i ich wykonanie lub niewykonanie nie wpływa w żaden sposób na kwestię przeniesienia własności, podobnie jak na kwestię ważności umowy.

Natomiast według art. 494 Kodeksu cywilnego:

Należy zauważyć, że samo rozwiązanie umowy sprzedaży nieruchomości nie powoduje automatycznego przeniesienia własności z powrotem na zbywcę. Rozwiązanie umowy nie znosi bowiem wszystkich jej skutków, w szczególności zaś jej skutku rzeczowego w postaci przeniesienia własności nieruchomości. Stwarza jedynie zobowiązanie do powrotnego przeniesienia własności nieruchomości na zbywcę – wywiera skutek obligacyjny. Do wykonania tego obowiązku natomiast może dojść w drodze umowy między nabywcą nieruchomości i jej zbywcą (zawartej w formie aktu notarialnego) lub – gdy do umowy takiej nie dojdzie – w drodze uwzględniającego żądanie zbywcy orzeczenia sądu, stwierdzającego obowiązek nabywcy złożenia stosownego oświadczenia woli, zastępującego to oświadczenie, które to orzeczenie stwierdza zawarcie umowy i zastępuje tę umowę. Zgodne oświadczenia woli co do przejścia własności nieruchomości z powrotem na nabywcę strony mogą również złożyć łącznie z porozumieniem o rozwiązaniu umowy obligacyjnej w tym samym akcie notarialnym.

Jak wynika z opisu sprawy na podstawie umowy sprzedaży Rep. A nr (…) sporządzonej (...) 2016 r. przez notariusza w (…), nabył Pan spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nr (...), składającego się z (...), położonego (...) przy ul. (…). (...) 2016 r., na podstawie aktu notarialnego Repertorium A nr (…) sprzedał Pan, Pani A. ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nr (...) za cenę wynoszącą 90.000,00 zł. Przed zawarciem umowy sprzedaży Pani A. zapłaciła Panu 2.000,00 zł, zaś pozostałe 88.000,00 zł zobowiązała się do zapłaty w 88 ośmiu równych miesięcznych ratach wynoszących po 1.000,00 zł, płatnych do 15 dnia każdego miesiąca kalendarzowego, począwszy od (...) 2016 r. W dniu zawarcia umowy nastąpiło już wydanie przedmiotowego lokalu do posiadania. W związku z faktem, iż Nabywca ww. nieruchomości nie płacił umówionej miesięcznie ceny, wszczął Pan postępowanie sądowe przedmiotem, którego było zobowiązanie pozwanej A. do złożenia oświadczenia o odstąpienie od umowy sprzedaży. (...) 2022 r. Sąd Okręgowy w (…) w sprawie o sygn. akt. (…) utrzymał w mocy wyrok zaoczny z (...) 2021 r. Wyrokiem z (...) 2023 r. w sprawie o sygn. akt. (…) Sąd Apelacyjny w (…) oddalił apelację pozwanej i tym samym wyrok stał się prawomocny. 5 czerwca 2024 r., na podstawie aktu notarialnego Repertorium A nr (…) sprzedał Pan przedmiotową nieruchomość na rzecz (…) z siedzibą w (…) za cenę 163.000,00 zł.

W Pana sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której nieruchomość została najpierw zbyta przez Pana (...) 2016 r., a następnie (...) 2021 r. doszło do ponownego nabycia jej przez Pana. Zwrotne przeniesienie własności nieruchomości na skutek odstąpienia od umowy przez kupującą ukształtowało na nowo stosunki własności wobec przedmiotowej nieruchomości. W żaden sposób czynność ta nie wygasiła/unieważniła skutków prawnych umowy sprzedaży z 2016 r., która była ważnie zawarta i wywołała zamierzone w niej skutki w postaci przeniesienia własności na nabywcę. Z istoty umowy sprzedaży wynika, że samo jej zawarcie jest wystarczające do wywołania skutku rzeczowego w postaci przeniesienia własności.

Dla powstania skutków podatkowych z tytułu sprzedaży nieruchomości istotny jest moment zawarcia umowy sprzedaży przenoszącej własność, niezależnie czy w wyniku tej umowy sprzedaży otrzymał Pan wynikającą z umowy kwotę, czy też nie. Nie może bowiem decydować o skutkach podatkowych zawartej umowy sprzedaży fakt, że nie otrzymał Pan wynikającej z umowy sprzedaży kwoty.

Ponadto należy zaznaczyć, że wyżej cytowany art. 494 § 1 ustawy Kodeks cywilny mówi o „zwrocie”, a więc oddaniu Panu nieruchomości, która niegdyś do Pana należała, ale po podpisaniu umowy sprzedaży przeszła na własność nabywcy.

Zatem niewątpliwie zawarte odstąpienie od umowy sprzedaży nieruchomości oraz przeniesienie jej własności na Pana wywołało skutek w postaci ponownego nabycia nieruchomości przez Pana.

Mając na uwadze powyższe, przejście własności nieruchomości na Pana w 2021 r., w skutek odstąpienia od umowy sprzedaży i przeniesienia własności nieruchomości, stanowiło nowe nabycie w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powodujące, że w okresie 5 lat od tego zdarzenia odpłatne zbycie tej nieruchomości stanowi źródło opodatkowania podlegające podatkowi dochodowemu od osób fizycznych. Tym samym sprzedaż przez Pana spółdzielczego własnościowego prawa do mieszkania w 2024 r. stanowi źródło przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skutkujące obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Według art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 30e ust. 2 przywołanej ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 19 ust. 1 cyt. ustawy:

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Koszt nabycia, co do zasady, określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości. Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena, jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość. Koszty nabycia nieruchomości, obejmują nie tylko cenę zakupu, ale również inne wydatki związane z tym nabyciem, np. wynagrodzenie notariusza, podatek od czynności cywilnoprawnych.

Od powyższych kosztów odróżnić należy koszty uzyskania przychodu, których zasady ustalania określone zostały w art. 22 ust. 6c i 6d ustawy.

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Z art. 30e ust. 4 cytowanej ustawy wynika, że:

Według 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Na podstawie art. 45 ust. 1 i ust. 1a pkt 3 ww. ustawy:

W oparciu o wyżej przedstawione okoliczności sprawy stwierdzić należy, że sprzedaż powtórnie nabytego przez Pana spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nr (...), czyli przed upływem pięcioletniego okresu czasu licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego ponowne nabycie w związku z odstąpieniem od umowy sprzedaży– zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Ponadto wskazuję, że nie jestem uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację lub jego uzupełnienia. Wszystkie istotne dla sprawy informacje powinny znaleźć się w opisie stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).