Opodatkowanie sprzedaży używanej odzieży i butów przy zastosowaniu procedury VAT-marża. Podstawa opodatkowania tej sprzedaży.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 czerwca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 7 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania sprzedaży używanej odzieży i butów przy zastosowaniu procedury VAT-marża oraz ustalenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży używanej odzieży i butów. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 sierpnia 2024 r. (wpływ 23 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczynią niniejszego wniosku jest prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą („…”) (dalej jako: Wnioskodawczyni).

Przedmiotem przeważającej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni według wskazania w CEIDG jest sklasyfikowane pod następującym kodem PKD: 96.02.Z Fryzjerstwo i pozostałe zabiegi kosmetyczne.

Pozostała wykonywana działalność gospodarcza jest sklasyfikowana pod kodami:

20.42.Z Produkcja wyrobów kosmetycznych i toaletowych,

47.19.Z Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach,

47.59.Z Sprzedaż detaliczna mebli, sprzętu oświetleniowego i pozostałych artykułów użytku domowego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,

47.65.Z Sprzedaż detaliczna gier i zabawek prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,

47.71.Z Sprzedaż detaliczna odzieży prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,

47.75.Z Sprzedaż detaliczna kosmetyków i artykułów toaletowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,

47.91.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet,

55.20.Z Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania,

85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane, 96.04.Z Działalność usługowa związana z poprawą kondycji fizycznej.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowaną, czynną podatniczką podatku od towarów i usług (dalej jako: VAT).

Przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest działalność gospodarcza Wnioskodawczyni polegająca na sprzedaży na rzecz konsumentów kupowanej przez nią używanej odzieży oraz butów (dalej łącznie jako: Towarów) od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni oświadcza, iż sprzedawane przez nią Towary nie są towarami określonymi w art. 120 ust. 1 pkt 1-3 oraz są innymi towarami niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112).

Wnioskodawczyni kupuje w sposób masowy Towary od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Towary te są zapakowane w worku lub w workach (lub w innych opakowaniach podobnego zbiorczego charakteru) w sposób masowy. Oznacza to, że przy zawieraniu danej transakcji Wnioskodawczyni nie nabywa tylko jednego Towaru, a najczęściej jest to duża ich ilość. Przy tych transakcjach nie jest wystawiana faktura VAT, gdyż sprzedawcy nie są podatnikami VAT i nie działają w takim charakterze.

Transakcje zakupu Towarów odbywają się na podstawie umów sprzedaży zawartych w formie pisemnej z oznaczeniem stron tych umów.

Wiele z kupowanych Towarów posiada ślady użytkowania. Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej przy zawieraniu transakcji deklarują ponadto, że wszystkie sprzedawane przez nich Towary są używane.

Cena zakupu Towarów od osób fizycznych ustalana jest metodą wagową w przeliczeniu na kilogramy (im więcej kilogramów waży dana masa zakupywanych Towarów od danej osoby fizycznej tym więcej ona kosztuje). Wnioskodawczyni posiada własne cenniki, które stosuje przy zakupach, ale ceny kilograma mogą być również negocjowane. A zatem cena w umowie sprzedaży zawieranej z osobą fizyczną sprzedającą Towar nie jest ustalana odrębnie w stosunku do wagi każdej sztuki danego Towaru, lecz dotyczy całości wagi (masy) sprzedawanych Towarów na podstawie przelicznika wagowego (przelicznikiem takim jest kilogram). Jedynym celem nabycia Towarów jest ich odsprzedaż.

Następnie Wnioskodawczyni dokonuje samodzielnej sprzedaży tak zakupionych Towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Sprzedawane Towary, są sprzedawane w stanie, w którym nastąpiło ich nabycie bez jakichkolwiek ich napraw lub modyfikacji. Sprzedawane Towary przez Wnioskodawczynię są sprzedawane na sztuki w sklepie stacjonarnym.

Dokonując sprzedaży Towarów Wnioskodawczyni sprzedaje je z podziałem na indywidualne sztuki Towarów, czyli cena uiszczana przez klientów Wnioskodawczyni jest ustalona na podstawie ceny danej indywidualnej sztuki określonego Towaru. Z uwagi na to, sprzedaż Wnioskodawczyni nie jest już „masowa”. Ponadto sprzedaż taka dotyczy często sprzedaży jedynie jednej sztuki Towaru na rzecz danego klienta.

Przy sprzedaży danego Towaru, Wnioskodawczyni ustala jego jednostkową wagę oraz proporcjonalnie ustala cenę jego nabycia znając cenę kilograma zakupu. Tak ustaloną cenę nabycia poszczególnej sztuki następnie Wnioskodawczyni powiększa o swoją marżę, która stanowi podstawę opodatkowania VAT.

W stosunku do takiego modelu sprzedaży Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję pisemnie w zeszycie z podziałem na kwotę nabycia danego Towaru, cenę jego sprzedaży jak i na podstawę opodatkowania (marżę).

Przy sprzedaży tak zakupionych Towarów Wnioskodawczyni wystawia paragony z zerem technicznym stosownie do § 6 ust. 1 pkt 5 lit. f) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).

Wnioskodawczyni oświadcza ponadto, że oprócz stosowania procedury VAT-marża w stosunku do opisanej działalności, stosuje ona również ogólne zasady opodatkowania.

Z uwagi na to stosuje ona dwie odrębne ewidencje w stosunku do ogólnych zasad opodatkowania oraz opodatkowania VAT-marżą. Ewidencja dotycząca opodatkowania VAT-marżą opisanej działalności, odbywa się we wskazanym zeszycie na podstawie zawartych umów pisemnych ze sprzedawcami, które zawierają ogólną cenę nabycia danych Towarów ustalaną wagowo w przeliczeniu na kilogramy. Następnie przy sprzedaży Towarów na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami, Wnioskodawczyni ewidencjonuje sprzedaż przy użyciu kasy rejestrującej stosując zero techniczne.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni powzięła wątpliwości, co do możliwości korzystania przez nią z procedury VAT-marża w stosunku do opisanej działalności oraz prawidłowości ustalania przez nią podstawy opodatkowania.

Pytania

Pytanie nr 1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że do dostawy Towarów zakupionych od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, może ona stosować procedurę VAT-marża?

Pytanie nr 2. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca, to czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że w prawidłowy sposób ustala podstawę opodatkowania na potrzeby opodatkowania dostawy Towarów w procedurze VAT-marża?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1. Zdaniem Wnioskodawczyni może ona stosować procedurę VAT-marża przy dostawie Towarów.

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawczyni, ustala ona w prawidłowy sposób podstawę opodatkowania na potrzeby opodatkowania dostawy Towarów w procedurze VAT-marża.

Uzasadnienie stanowiska:

Ad. 1

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 przez towary używane na potrzeby stosowania procedury VAT-marży rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112).

Natomiast w świetle art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1)osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;

2)podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

3)podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;

4)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

5)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

W stosunku do powyższego trzeba zauważyć, że w istocie by podatnik mógł zastosować procedurę marży, to powinien spełnić łącznie następujące 2 podstawowe przesłanki:

a)Musi on nabyć towary będące towarami używanymi w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT

b)Musi on nabyć towary od jednej z osób wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

Powyższe znajduje także potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych i tak przykładowo w wyroku WSA z dnia 15 lutego 2023 r. (sygn. akt: I SA/Kr 1294/22), sąd stwierdził, że:

„Dla zastosowania metody VAT marża konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:

-przedmiotowej - tzn. nabywane towary muszą być używane,

-podmiotowej - tzn. towar musi być nabyty od jednej z osób wymienionych w art. 120 ust. 10 u.p.t.u.”.

Zdaniem Wnioskodawczyni spełnia ona obie te przesłanki.

Jak wynika bowiem ze stanu faktycznego, cena nabyć Towarów jest ustalana metodą wagową (cena jest ustalana w zależności od wagi sprzedawanych Towarów w umowie sprzedaży) oraz sprzedawane są one masowo w workach lub innych opakowaniach podobnego charakteru. Wiele z kupowanych Towarów posiada ślady użytkowania. Sprzedawcy deklarują ponadto, że wszystkie sprzedawane przez nich Towary są używane. Ponadto sprzedawcy przy nabyciu sprzedawanych przez nich Towarów nie nabywali ich w celu działalności handlowej (ani innej działalności handlowej), a jako typowi konsumenci (bowiem nie prowadzą oni działalności gospodarczej), więc oczywistym jest fakt, iż wykorzystywali Towary zgodnie z ich konsumenckim przeznaczeniem.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawczyni, z całego kontekstu nabycia Towarów od osób fizycznych na podstawie umów sprzedaży wynika, iż nabywane przez nią Towary nie są fabrycznie nowe. Wynika to stąd, że żaden racjonalnie działający podmiot nie sprzedawałby fabrycznie nowej odzieży lub butów w sposób masowy w workach (lub w opakowaniach podobnego charakteru) poprzez ustalanie ceny metodą wagową, a nie poprzez podział Towarów na sztuki i ich odrębnego wycenienia. Dodatkowo, jak zostało wskazane, wiele kupowanych Towarów posiada ślady użytkowania.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedawane przez nią Towary są towarami używanymi, gdyż nie stanowią towarów fabrycznie nowych. Wynika to stąd, że Towary po ich wyprodukowaniu były już wykorzystywane.

Powyższe potwierdza wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2019 r. (sygn. akt: I FSK 305/17), w którym sąd uznał, że: „Pojęcie „towary używane” oznacza wszystkie towary, które nie są fabrycznie nowe.”.

Dodatkowo jak zostało wskazane w stanie faktycznym, sprzedawane Towary nie są towarami określonymi w pkt 1-3 oraz są innymi towarami niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112). Wnioskodawczyni uważa, że sprzedawana przez nią odzież oraz buty, mimo pewnych śladów wykorzystywania znajdujących się na wielu Towarach, nadaje się do ich wykorzystywania zgodnie z przeznaczeniem. Wynika to pośrednio z faktu, że Wnioskodawczyni sprzedaje Towary w ramach handlu detalicznego w stosunkowo niewielkich ilościach jednorazowej sprzedaży, a zatem Towary kupują, co do zasady, konsumenci. Takich nabyć dokonują w celu wykorzystywania ich zgodnie z przeznaczeniem, a zatem nie dokonywaliby ich, gdyby Towary nie nadawałyby się do takiego użytkowania.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę, iż Wnioskodawczyni spełnia również przesłankę podmiotową bowiem nabywa Towary od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Z uwagi na to, sprzedawcy, od których Wnioskodawczyni dokonuje zakupu Towarów, nie są podatnikami VAT w rozumieniu art. 15 oraz nie są podatnikami od wartości dodanej. Zostaje to ponadto potwierdzone na podstawie umów zawartych w formie pisemnej, gdzie sprzedawcy są indywidualnie oznaczeni takimi danymi jak imię i nazwisko oraz adres zamieszkania bez Numeru Identyfikacji Podatkowej.

A zatem zdaniem Wnioskodawczyni, spełnia ona łącznie podstawowe przesłanki umożliwiające na skorzystanie z procedury VAT-marży.

Wnioskodawczyni uważa, że skorzystanie z VAT-marży wymaga spełnienia dodatkowych 2 przesłanek.

Art. 120 ust. 4 stanowi bowiem, że z procedury VAT-marży może skorzystać podatnik, który nabył towary w ramach działalności gospodarczej oraz w celu ich odsprzedaży.

Na powyższe zwrócił uwagę Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lipca 2023 r. (znak: 0114-KDIP1-3.4012.256.2023.2.PRM) w której Dyrektor KIS uznał, że: Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy m.in. towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to szczególna forma opodatkowania, w której podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Taka procedura opodatkowania może być stosowana w przypadku dostawy towarów używanych nabytych wcześniej przez podatnika w ramach prowadzonej działalności w celu odsprzedaży.

Art. 120 ust. 4 stanowi bowiem, że z procedury VAT-marży może skorzystać podatnik, który nabył towary w ramach działalności gospodarczej oraz w celu ich odsprzedaży.

Na powyższe zwrócił uwagę Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lipca 2023 r. (znak: 0114-KDIP1-3.4012.256.2023.2.PRM) w której Dyrektor KIS uznał, że: „Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy m.in. towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to szczególna forma opodatkowania, w której podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Taka procedura opodatkowania może być stosowana w przypadku dostawy towarów używanych nabytych wcześniej przez podatnika w ramach prowadzonej działalności w celu odsprzedaży.”.

W ocenie Wnioskodawczyni również te dwie przesłanki są przez nią spełnione.

Należy zauważyć, że Wnioskodawczyni nabywa Towary w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, co wynika chociażby z jednej z jej działalności sklasyfikowanej pod następującym kodem PKD: 47.71.Z Sprzedaż detaliczna odzieży prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach.

Dodatkowo z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni nabywa Towary w celu ich odsprzedaży.

Należy zatem zauważyć, że Wnioskodawczyni spełnia również i te konieczne przesłanki do stosowania procedury VAT marży.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione w zakresie pytania numer 1 winno zostać uznane za prawidłowe.

Ad. 2

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Z powyższego przepisu wynika, że procedura opiera się na ustalaniu kwoty nabycia, kwoty sprzedaży oraz obliczenia różnicy między nimi stanowiącej marżę, pełniącą rolę podstawy opodatkowania w tym przypadku. Jak wskazano powyżej Wnioskodawczyni ustala kwotę nabycia w oparciu o przelicznik wagowy oraz ustala również kwotę sprzedaży (odpowiednią zwiększając tą wartość o „swoją” marżę zysku). Wnioskodawczyni jest zatem w stanie obliczyć różnicę pomiędzy tymi dwoma kwotami.

Natomiast na gruncie z art. 120 ust. 15 ustawy o VAT, jeżeli podatnik oprócz zasad, o których mowa w ust. 4 i 5, stosuje również ogólne zasady opodatkowania, to jest on obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania; w odniesieniu do dostawy, o której mowa w ust. 4 i 5, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tych przepisach.

Z kolei w myśl art. 109 ust. 3 ustawy o VAT podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3)kontrahentów;

4)dowodów sprzedaży i zakupów.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Wnioskodawczyni prowadzi różnego rodzaju działalności. Jej podstawową działalnością jest fryzjerstwo i pozostałe zabiegi kosmetyczne sklasyfikowane pod następującym kodem PKD: 96.02.Z.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawczyni oprócz procedury marży stosuje również ogólne zasady opodatkowania.

W związku z powołanymi przepisami, Wnioskodawczyni powinna prowadzić ewidencje z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania. Ewidencja dotycząca procedury VAT-marża musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, która stanowi podstawę opodatkowania. Dodatkowo ewidencja ta powinna pozwalać na prawidłowe rozliczenie podatku.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Wnioskodawczyni nabywa Towary na podstawie umów zawartych w formie pisemnej, w których jest zawarta cena sprzedaży w stosunku do całości sprzedawanych Towarów. Jest ona obliczana wagowo w stosunku do całej masy sprzedawanych Towarów, które są łącznie pakowane w workach lub opakowaniach o podobnym charakterze. Za jednostkę masy (wagi), która wpływa na ustalaną cenę jest kilogram.

Przy sprzedaży danego Towaru, Wnioskodawczyni ustala jego jednostkową wagę oraz proporcjonalnie ustala cenę jego nabycia znając cenę kilograma zakupu. Tak ustaloną cenę nabycia poszczególnej sztuki następnie Wnioskodawczyni powiększa o swoją marżę, która stanowi podstawę opodatkowania VAT.

W stosunku do takiego modelu sprzedaży Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję w zeszycie z podziałem na kwotę nabycia danego Towaru, kwotę jego sprzedaży jak i na podstawę opodatkowania (marżę).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni jest ona w stanie ustalić konkretną kwotę nabycia danego Towaru sprzedawanego indywidualnie (na sztukę) niezbędną do określenia kwoty marży, czyli podstawy opodatkowania. Dzięki temu w istocie Wnioskodawczyni jest w stanie dokonać prawidłowego rozliczenia VAT na podstawie prowadzonej ewidencji oraz w prawidłowy sposób ustala podstawę opodatkowania.

W art. 120 ust. 15 ustawy o VAT ustawodawca celowo wskazał, iż w stosunku do ewidencji prowadzonej na potrzeby opodatkowania VAT-marżą najważniejsza jest identyfikacja kwoty nabycia towarów niezbędna do określenia kwoty marży, która stanowi podstawę opodatkowania.

Należy zauważyć, że ustawa o VAT nie wymaga by dowody sprzedaży i zakupów były dokumentami przewidzianymi w ustawie o VAT. Wymaga jedynie by stanowiły jakiekolwiek dowody sprzedaży lub zakupu. Dlatego w sytuacji, gdy podatnik VAT nabywa dany towar od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, to w istocie umowa sprzedaży zawarta w formie pisemnej powinna stanowić wystarczający dowód zaistnienia zakupu danego towaru, bowiem taki podmiot nie wystawia dokumentów przewidzianych przez ustawę o VAT.

Natomiast paragony są dokumentami sprzedaży przewidzianymi wprost przez ustawę o VAT, które stanowią dowód tejże sprzedaży.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, mimo braku bezwzględnego obowiązku prowadzenia danych dotyczących stricte dowodów zakupu oraz sprzedaży, spełnia ona ten wymóg w prowadzonej przez nią ewidencji dotyczącej VAT-marży, która pozwala na prawidłowe ustalenie podstawy opodatkowania.

Na uwagę zasługuje również wyłączenie przez ustawodawcę bezwzględnego obowiązku gromadzenia danych w ewidencji prowadzonej na potrzeby opodatkowania VAT-marżą dotyczących kontrahentów. Wynika to stąd, że do opodatkowania VAT-marżą dochodzi właśnie m.in. przy zakupie towarów od osób fizycznych niebędących podatnikami VAT w celu ich sprzedaży na rzecz tożsamych podmiotów (jak ma to miejsce w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej). Dlatego w momencie zakupu Wnioskodawczyni nie otrzymuje faktury, a przy sprzedaży takiej faktury nie wystawia. W istocie jedynym obowiązkiem wynikającym z ustawy o VAT Wnioskodawczyni jest wystawienie paragonu, na którym nie znajdują się dane nabywcy, czyli kontrahenta, za wyjątkiem szczególnej sytuacji występującej wtedy, gdyby nabywca wystąpiłby z takim żądaniem.

Mimo powyższego Wnioskodawczyni, przede wszystkim w celu jak najlepszej ewidencji na potrzeby opodatkowania VAT marżą wymaga, by przy zawarciu umów sprzedaży (przy nabywaniu Towarów od sprzedawców przez Wnioskodawczynię) dochodziło do ich zawarcia w formie pisemnej pozwalającej na dostateczną identyfikację kontrahentów Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni natomiast przy sprzedawaniu Towarów nie wymaga już zawarcia formy pisemnej, bowiem w zbyt dużym stopniu naruszałoby to jej interesy gospodarcze, gdyż klienci Wnioskodawczyni nie byliby zainteresowani zawieraniem umów w formie pisemnej. W ogólnej praktyce gospodarczej bowiem, konsumenci odzieży oraz butów zawierają umowy poprzez wyrażenie swojego oświadczenia woli w jakiejkolwiek formie, lecz w sposób dostateczny. A zatem wymagania Wnioskodawczyni co do zawierania umów w formie pisemnej przy sprzedaży jej Towarów byłyby sprzeczne z racjonalną praktyką gospodarczą co powodowałoby utratę zainteresowania jej klientów.

Z uwagi na powyższe rozważania, Wnioskodawczyni uważa, iż w prawidłowy sposób ustala podstawę opodatkowania na potrzeby VAT-marża, bowiem prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 120 ust. 15 ustawy o VAT, która zawiera kwoty nabycia Towarów niezbędne do określenia kwoty marży, a kwota ta stanowi podstawę opodatkowania. Dlatego sposób ustalania podstawy opodatkowania, dzięki stosowaniu przedstawionej ewidencji oraz działań Wnioskodawczyni polegających na indywidualnym ustaleniu wagi Towarów przed ich sprzedażą, pozwala Wnioskodawczyni na prawidłowe rozliczenie podatku w procedurze VAT-marża.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione w zakresie pytania numer 2 winno zostać uznane za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Definicję towarów, w stosunku do których mają zastosowanie szczególne procedury VAT-marża zawiera art. 120 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Z treści art. 120 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy:

W myśl art. 120 ust. 4 ustawy:

Stosownie do treści art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Natomiast na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy:

Ponadto, zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy m.in. towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to szczególna forma opodatkowania, w której podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Taka procedura opodatkowania może być stosowana w przypadku dostawy towarów używanych nabytych wcześniej przez podatnika w ramach prowadzonej działalności w celu odsprzedaży. Zaznaczyć należy, że dla opodatkowania dostawy towarów używanych w procedurze marży ważny jest nie tylko rodzaj towaru, który może zostać objęty tą procedurą, ale również to, od kogo ten towar został kupiony. Zastosowanie tej procedury wymaga, aby towary używane były nabyte od podmiotów wymienionych w powołanym wyżej art. 120 ust. 10 ustawy.

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych w ww. przepisie przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy jego nabyciu. Ponadto, jak wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar został jednak nabyty w celu odsprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest zarejestrowaną, czynną podatniczką podatku od towarów i usług. Przedmiotem wniosku jest działalność gospodarcza Wnioskodawczyni polegająca na sprzedaży na rzecz konsumentów kupowanej przez nią używanej odzieży oraz butów (dalej łącznie jako: Towarów) od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Sprzedawane przez nią Towary nie są towarami określonymi w art. 120 ust. 1 pkt 1-3 oraz są innymi towarami niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112). Wnioskodawczyni kupuje w sposób masowy Towary od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Towary te są zapakowane w worku lub w workach (lub w innych opakowaniach podobnego zbiorczego charakteru) w sposób masowy. Oznacza to, że przy zawieraniu danej transakcji Wnioskodawczyni nie nabywa tylko jednego Towaru, a najczęściej jest to duża ich ilość. Przy tych transakcjach nie jest wystawiana faktura. Transakcje zakupu Towarów odbywają się na podstawie umów sprzedaży zawartych w formie pisemnej z oznaczeniem stron tych umów. Sprzedawane Towary, są sprzedawane w stanie, w którym nastąpiło ich nabycie bez jakichkolwiek ich napraw lub modyfikacji. Sprzedawane Towary przez Wnioskodawczynię są sprzedawane na sztuki w sklepie stacjonarnym. Dokonując sprzedaży Towarów Wnioskodawczyni sprzedaje je z podziałem na indywidualne sztuki Towarów, czyli cena uiszczana przez klientów Wnioskodawczyni jest ustalona na podstawie ceny danej indywidualnej sztuki określonego Towaru.  

Pani wątpliwości dotyczą m.in. opodatkowania sprzedaży używanej odzieży i butów przy zastosowaniu procedury VAT-marża.  

Odnosząc się do Pani wątpliwości należy wskazać, że szczególna procedura dotyczy tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów i w celu ich odsprzedaży.

Jak wynika z opisu sprawy, kupuje Pani Towary od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Jedynym celem nabycia Towarów jest ich odsprzedaż. Wskazać należy, że skoro nabywa Pani używane towary od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, to oznacza, że nabywa Pani ww. towary od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy m.in. towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania wszystkiego, co stanowi zapłatę. Jednocześnie zauważyć należy, że wymagane jest od podatnika prowadzenie rzetelnej ewidencji zawierającej w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w powołanych wyżej przepisach.

Jak wskazała Pani, transakcje zakupu Towarów odbywają się na podstawie umów sprzedaży zawartych w formie pisemnej z oznaczeniem stron tych umów. Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej przy zawieraniu transakcji deklarują ponadto, że wszystkie sprzedawane przez nich Towary są używane. Cena zakupu Towarów od osób fizycznych ustalana jest metodą wagową w przeliczeniu na kilogramy (im więcej kilogramów waży dana masa zakupywanych Towarów od danej osoby fizycznej tym więcej ona kosztuje). Wnioskodawczyni posiada własne cenniki, które stosuje przy zakupach, ale ceny kilograma mogą być również negocjowane. Cena w umowie sprzedaży zawieranej z osobą fizyczną sprzedającą Towar nie jest ustalana odrębnie w stosunku do wagi każdej sztuki danego Towaru, lecz dotyczy całości wagi (masy) sprzedawanych Towarów na podstawie przelicznika wagowego (przelicznikiem takim jest kilogram). Przy sprzedaży danego Towaru, Wnioskodawczyni ustala jego jednostkową wagę oraz proporcjonalnie ustala cenę jego nabycia znając cenę kilograma zakupu. Tak ustaloną cenę nabycia poszczególnej sztuki następnie Wnioskodawczyni powiększa o swoją marżę, która stanowi podstawę opodatkowania VAT. W stosunku do takiego modelu sprzedaży Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję z podziałem na kwotę nabycia danego Towaru, cenę jego sprzedaży jak i na podstawę opodatkowania (marżę).

Wobec powyższego, skoro prowadzi Pani ewidencję zakupu nabywanych towarów od osób fizycznych, to może Pani określić kwotę marży. Tym samym, do sprzedaży używanych towarów zakupionych od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i nabywanych na podstawie umów sprzedaży zawartych w formie pisemnej z oznaczeniem stron tych umów, może zastosować Pani procedurę VAT-marża.

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że dokonując sprzedaży używanej odzieży i butów, stanowiących towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, nabytych od podmiotów wskazanych w art. 120 ust. 10 ustawy w celu ich dalszej odsprzedaży oraz znając cenę nabycia używanych towarów, ma Pani prawo do zastosowania szczególnej procedury zawartej w art. 120 ust. 4 ustawy.

Tym samym, w przypadku nabycia przez Panią towarów używanych (odzieży i butów) na podstawie umów sprzedaży od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy jest Pani uprawniona do opodatkowania sprzedaży na zasadach VAT-marża.

Zatem Pani stanowisko w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży używanej odzieży i butów przy zastosowaniu procedury VAT-marża jest prawidłowe.

W rozpatrywanej sprawie Pani wątpliwości dotyczą także ustalenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży używanej odzieży i butów.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

W świetle art. 29a ust. 7 ustawy:

Należy zauważyć, że formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”.

Dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że określając podstawę opodatkowania (marżę) powinna Pani wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Panią pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

Wskazała Pani, że cena w umowie sprzedaży zawieranej z osobą fizyczną sprzedającą Towar dotyczy całości wagi (masy) sprzedawanych Towarów na podstawie przelicznika wagowego (przelicznikiem takim jest kilogram). Przy sprzedaży danego Towaru, ustala Pani jego jednostkową wagę oraz proporcjonalnie ustala cenę jego nabycia znając cenę kilograma zakupu. Tak ustaloną cenę nabycia poszczególnej sztuki następnie powiększa Pani o swoją marżę, która stanowi podstawę opodatkowania VAT. Prowadzi Pani ewidencję z podziałem na kwotę nabycia danego Towaru, cenę jego sprzedaży jak i na podstawę opodatkowania (marżę).

Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy stwierdzić należy, że może Pani ustalić podstawę opodatkowania szczególnej procedury VAT-marża dla sprzedaży używanej odzieży i butów w sposób wskazany we wniosku. Przy czym istotne jest, że powinna Pani  prowadzić odpowiednią ewidencję umożliwiającą sprawdzenie, że wszystkie warunki stosowania procedury VAT-marża dla sprzedaży używanej odzieży i butów zostały spełnione.

Zatem Pani stanowisko w części dotyczącej ustalenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży używanej odzieży i butów jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).